Cookies on our website

We use cookies on this website, mainly to provide a secure browsing experience but also to collect statistics on how the website is used. You can find out more about the cookies we set, the information we store and how we use it on the cookies page.

Continue

skaldic

Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages

Menu Search

SnSt, Gylf ch. 42

Snorri Sturluson, Gylfaginning 42 — ed. not skaldic

Not published: do not cite (SnSt, Gylf ch. 42)

Snorri SturlusonGylfaginning
414243

text and translation

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):



Þá mælti Gangleri: "Hver á þann hest Sleipni? Eða hvað er frá
honum að segja?"



Hár segir: "Eigi kanntu deili á Sleipni og eigi veistu
atburði af hverju hann kom. En það mun þér þykja frásagnar
vert.



Það var snemma í öndverða byggð goðanna, þá er goðin höfðu
sett Miðgarð og gert Valhöll, þá kom þar smiður nokkur og
bauð að gera þeim borg á þrem misserum svo góða að trú og
örugg væri fyrir bergrisum og hrímþursum þótt þeir komi inn
um Miðgarð. En hann mælti sér það til kaups að hann skyldi
eignast Freyju, og hafa vildi hann sól og mána.



Þá gengu æsirnir á tal og réðu ráðum sínum, og var það kaup
gert við smiðinn að hann skyldi eignast það er hann mælti til
ef hann fengi gert borgina á einum vetri. En hinn fyrsta
sumars dag, ef nokkur hlutur væri ógjör að borginni, þá
skyldi hann af kaupinu. Skyldi hann af engum manni lið þiggja
til verksins. Og er þeir sögðu honum þessa kosti, þá beiddist
hann að þeir skyldu lofa að hann hefði lið af hesti sínum er
Svaðilfari hét. En því réð Loki er það var til lagt við hann.



Hann tók til hinn fyrsta vetrardag að gera borgina, en of
nætur dró hann til grjót á hestinum. En það þótti ásunum
mikið undur hversu stór björg sá hestur dró, og hálfu meira
þrekvirki gerði hesturinn en smiðurinn. En að kaupi þeirra
voru sterk vitni og mörg særi, fyrir því að jötnum þótti ekki
tryggt að vera með ásum griðlaust ef Þór kæmi heim, en þá var
hann farinn í austurveg að berja tröll.



En er á leið veturinn þá sóttist mjög borgargerðin og var hún
svo há og sterk að eigi mátti á það leita. En þá er þrír
dagar voru til sumars þá var komið mjög að borghliði.



Þá settust guðin á dómstóla sína og leituðu ráða, og spurði
hver annan hver því hefði ráðið að gifta Freyju í Jötunheima
eða spilla loftinu og himninum svo að taka þaðan sól og tungl
og gefa jötnum. En það kom ásamt með öllum að þessu myndi
ráðið hafa sá er flestu illu ræður, Loki Laufeyjarson, og
kváðu hann verðan ills dauða ef eigi hitti hann ráð til að
smiðurinn væri af kaupinu, og veittu Loka aðgöngu. En er hann
varð hræddur þá svarði hann eiða að hann skyldi svo til haga
að smiðurinn skyldi af kaupinu, hvað sem hann kostaði til.



Og hið sama kveld er smiðurinn ók út eftir grjótinu með
hestinn Svaðilfara þá hljóp úr skógi nokkrum merr að hestinum
og hrein við. En er hesturinn kenndi hvað hrossi þetta var þá
æddist hann og sleit sundur reipin og hljóp til merarinnar,
en hún undan til skógar og smiðurinn eftir og vill taka
hestinn. En þessi hross hlaupa alla nótt og dvelst smíðin þá
nótt. Og eftir um daginn varð ekki svo smíðað sem fyrr hafði
orðið. Og þá er smiðurinn sér að eigi mun lokið verða verkinu
þá færist smiðurinn í jötunmóð. En er æsirnir sá það til víss
að þar var bergrisi kominn, þá varð eigi þyrmt eiðunum, og
kölluðu þeir á Þór og jafnskjótt kom hann. Og því næst fór á
loft hamarinn Mjöllnir, galt þá smíðarkaupið og eigi sól og
tungl, heldur synjaði hann honum að byggja í Jötunheimum og
laust það hið fyrsta högg er hausinn brotnaði í smáan mola og
sendi hann niður undir Niflhel.



En Loki hafði þá ferð haft til Svaðilfara að nokkru síðar bar
hann fyl. Það var grátt og hafði átta fætur, og er sá hestur
bestur með hoðum og mönnum. Svo segir í Völuspá:




Þá gengu regin öll

á rökstóla,

ginnheilug goð,

og of það gættust,

hver hefði loft allt

lævi blandið

eða ætt jötuns

Óðs mey gefna.




Á gengust eiðar,

orð og særi,

mál öll meginleg

er á meðal fóru.

Þór einn þar vá,

þrungin móði,

hann sjaldan situr

er hann slíkt of fregn."

sources

Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.

Close

Log in

This service is only available to members of the relevant projects, and to purchasers of the skaldic volumes published by Brepols.
This service uses cookies. By logging in you agree to the use of cookies on your browser.

Close

Stanza/chapter/text segment

Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.

Information tab

Interactive tab

The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.

Full text tab

This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.

Chapter/text segment

This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.