SnSt, Gylf ch. 2

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):

Gylfi konungur var maður vitur og fjölkunnugur. Hann
undraðist það mjög er ásafólk var svo kunnugt að allir hlutir
gengu að vilja þeirra. Það hugsaði hann hvort það myndi vera
af eðli sjálfra þeirra eða myndi því valda goðmögn þau er
þeir blótuðu. Hann byrjaði ferð sína til Ásgarðs og fór með
laun og brá á sig gamals manns líki og duldist svo. En æsir
voru því vísari að þeir höfðu spádóm, og sáu þeir ferð hans
fyrr en hann kom og gerðu í móti honum sjónhverfingar. En er
hann kom í borgina, þá sá hann þar háa höll svo að varla
mátti hann sjá yfir hana. Þak hennar var lagt gylltum
skjöldum svo sem spónþak. Svo segir Þjóðólfur hinn hvinverski
að Valhöll var skjöldum þökt:

Á baki létu blíkja,

barðir voru grjóti,

Sváfnis salnæfrar

seggir hyggjandi.

Gylfi sá mann í hallardurunum, og lék að handsöxum og hafði
sjö senn á lofti. Sá spurði hann fyrr að nafni. Hann nefndist
Gangleri og kominn af refilstígum og beiddist að sækja til
náttstaðar og spurði hver höllina ætti. Hann svarar að það
var konungur þeirra. "En fylgja má eg þér að sjá hann. Skaltu
þá sjálfur spyrja hann nafns," og snerist sá maður fyrir
honum inn í höllina, en hann gekk eftir og þegar laukst
hurðin á hæla honum. Þar sá hann mörg gólf og margt fólk,
sumt með leikum, sumir drukku, sumir með vopnum og börðust.
Þá litaðist hann um og þótti margir hlutir ótrúlegir þeir er
hann sá. Þá mælti hann:

"Gáttir allar

áður gangi fram

um skyggnast skyli;

því að óvíst er að vita

hvar óvinir

sitja á fleti fyrir."

Hann sá þrjú hásæti og hvert upp frá öðru og sátu þrír menn,
sinn í hverju. Þá spurði hann hvert nafn höfðingja þeirra
væri. Sá svarar er hann leiddi inn að sá er í hinu neðsta
hásæti sat var konungur og heitir Hár, en þar næst sá er
heitir Jafnhár, en sá ofarst er Þriðji heitir. Þá spyr Hár
komandann hvort fleira er erindi hans, en heimill er matur og
drykkur honum sem öllum þar í Hávahöll. Hann segir að fyrst
vill hann spyrja ef nokkur er fróður maður inni. Hár segir að
hann komi eigi heill út nema hann sé fróðari, og

"stattu fram meðan þú fregn,

sitja skal sá er segir."