BjH ch. 5

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):

Á öðru sumri fyrr en nú var frá sagt spyr Þórður af
kaupmönnum í Hvítá að Björn var sár orðinn og keypti að þeim
að þeir segðu hann andaðan og svo gerðu þeir. Síðan sagði
Þórður opinberlega andlát Bjarnar og kvað þá menn hafa sagt
sér er hann höfðu moldu ausið. En engi kunni í móti að mæla
og þótti Þórður ólíklegur til lygi.

Síðan kom Þórður í Hjörsey og bað Oddnýjar. Frændur hennar
vildu eigi gifta honum hana fyrr en sú stund væri liðin er á
kveðið var með þeim Birni en að sumri er skip kæmu og
spyrðist þá eigi til Bjarnar þá sögðust þeir mega um ræða.

Nú komu skip út og vissu þeir eigi til Bjarnar að segja því
að hann kom eigi fyrr til Noregs en þau voru út látinn. Nú
heldur Þórður á málinu og verður Oddný honum gift.

En þá er þeir Björn voru búnir til hafs sigldi að þeim skip
af hafi. Þeir Björn tóku bát og reru til skipsins og vildu
vita tíðinda því þeir voru af Íslandi komnir. Þeir sögðu
gjaforð Oddnýjar. Og er Björn vissi það vildi hann eigi til
Íslands fara.

Þann vetur fór Björn til hirðar Eiríks jarls og var með
honum. Og er þeir lágu við Hamarseyri orti Björn vísu:

Hristi handar fasta

hefr drengr gamans fengið.

Hrynja hart á dýnu

hlöð Eykyndils vöðva

meðan vel stinna vinnum,

veldr nökkvað því, klökkva,

skíð verð eg skriðar beiða

skorðu, ár á borði.

Björn var enn með hina sömu virðing og fyrr með jarlinum.

Um sumarið eftir fór Björn vestur til Englands og fékk þar
góða virðing og var þar tvo vetur með Knúti hinum ríka. Þar
varð sá atburður er Björn fylgdi konungi og sigldi með liði
sínu fyrir sunnan sjá að fló yfir lið konungs flugdreki og
lagðist að þeim og vildi hremma mann einn en Björn var nær
staddur og brá skildi yfir hann en hremmdi hann næsta í
gegnum skjöldinn. Síðan grípur Björn í sporðinn drekans
annarri hendi en annarri hjó hann fyrir aftan vængina og gekk
þar í sundur og féll drekinn niður dauður. En konungur haf
Birni mikið fé og langskip gott og því hélt hann til
Danmerkur. Þá gerði hann félag við Auðunn bakskika,
víkverskan mann en danskan að sumu kyni. Þá var Auðun áður
útlægur ger af Noregi. Hann hafði tvö skip til félags við
hann og lögðu síðan austur fyrir Svíþjóð í hernað og herjuðu
um sumarið en voru um veturinn í Danmörk. Þetta var iðn
þeirra í þrjá vetur.