Cookies on our website

We use cookies on this website, mainly to provide a secure browsing experience but also to collect statistics on how the website is used. You can find out more about the cookies we set, the information we store and how we use it on the cookies page.

Continue

skaldic

Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages

Menu Search

Bárð ch. 3

Bárðar saga Snæfellsáss 3 — ed. not skaldic

Not published: do not cite (Bárð ch. 3)

Anonymous íslendingasögurBárðar saga Snæfellsáss
234

text and translation

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):


Maður er nefndur Bárður Heyangurs-Bjarnarson, háleyskur að
ætt. Þeir lögðu lag sitt nafnar og urðu á það sáttir að
leita Íslands því þaðan voru sagðir landakostir góðir enda
sagði Bárður Dumbsson sér hafa svo drauma gengið að hann
muni á Íslandi sinn aldur ala. Stýrði sínu skipi hvor
þeirra og vel þrjátíu menn með hvorum.



Á skipi með Bárði var Herþrúður kona hans og dætur hans
allar. Þar var mestur virðingarmaður annar en Bárður
Þorkell Rauðfeldsson, bróðir Bárðar Dumbssonar. Þar var og
á skipinu mikill bóndi er Skjöldur hét, háleyskur að ætt,
og kona hans er Gróa hét. Þau voru mjög ósamþykk að
skapsmunum. Var og á skipi sá maður er Svalur hét og Þúfa
kona hans. Þau voru trylld mjög bæði, óhæg og að öllu illa
fallin. Þar voru á ambáttir tvær. Hét önnur Kneif en önnur
Skinnbrók og sveinn einn ungur er Þorkell hét og var
kallaður skinnvefja. Hann var manni firnari en systrungur
við Bárð að frændsemi og hafðir verið fæddur upp fyrir
norðan Dumbshaf. Þar var illt til vaðmála og var sveinninn
vafinn í selaskinnum til skjóls og hafði það fyrir reifa
og því var hann kallaður Þorkell skinnvefja. Hann var þá
frumvaxta er hér var komið sögunni. Hann var hár maður og
mjór og langt upp klofinn, handsíður og liðaljótur og
hafði mjóva fingur og langa, Þunnleitur og langleitur,
lágu hátt kinnarbeinin, tannber og tannljótur, úteygður og
munnvíður, hálslangur og höfuðmikill, herðalítill og
miðdigur, fæturnir langir og mjóvir. Frár var hann og
fimur við hvaðvetna, örúðigur og erjusamur og hollur um
hvaðvetna þeim er hann þjónaði. Þar var og skipmaður með
Bárði sá er Þórir hét, mikilhæfur og rammur að afli. Hann
var Knarrarson Jökulssonar Bjarnarsonar hins suðureyska.
Með Bárði var og Ingjaldur Alfarinsson Valasonar, bróðir
Hómkels, föður Ketilríðar er Víglundur orti flestar vísur
um. Margir menn aðrir voru á skipi með Bárði þó hér séu
eigi nefndir.



En þegar þeir nafnar voru burt búnir létu þeir í haf og
höfður harða útivist og voru í sjó hálft hundrað dægra og
komu sunnan að landinu og héldu vestarlega. Þeir sjá þá
fjall eitt mikið og lukt allt ofan með jöklum. Það kölluðu
þeir Snjófell en nesið kölluðu þeir Snjófellsnes. Þar
fyrir nesinu skildi með þeim nöfnum. Hélt Bárður
Heyangursson vestur fyrir landið og svo í norður og var
hann enn úti í hálft hundrað dægur í annað sinn og kom
loks í Skjálfandafljótsós og nam Bárðardal allan upp frá
Villikálfsborgará og Eyjardalsá og bjó á Lundarbrekku um
hríð.



Þá þótti honum landviðri betri en hafviðri og meinti af
því löndin betri fyrir sunnan heiðar og sendi syni sína
suður um gói og fundu þeir þá góibeitla og annan gróður.
Fór þá annar aftur en annar varð eftir. Þá gerði Bárður
kjálka hverju kvikindi því er gengt var og lét hvað draga
sitt fóður og fjárhlut. Hann fór Vonarskarð. Það heitir nú
Bárðargata. Hann nam síðan Fljótshverfi og bjó að Gnúpum
og var kallaður þaðan af Gnúpa-Bárður.



Hann átti mörg börn. Hans son var Sigmundur, faðir
Þorsteins er átti Æsu, dóttur Hrólfs rauðskeggs. Þeirra
dóttir var Þórunn er átti Þorkell leifur og var þeirra son
Þorgeir Ljósvetningagoði. Annar son þeirra Bárðar og
Herþrúðar var Þorsteinn, faðir Þóris er var á Fitjum með
Hákoni konungi og skar rauf á húð og hafði það fyrir hlíf.
Því var hann leðurháls kallaður. Hann átti Fjörleifu
Eyvindardóttur. Þeirra synir voru Hávarður á Fellsmúla og
Hrólfur á Mývatni og Ketill í Húsavík, Vémundur kögur er
átti Halldóru, dóttir Þorkels svarta, og Áskell og Háls.
Hann bjó á Helgastöðum.

sources

Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.

Close

Log in

This service is only available to members of the relevant projects, and to purchasers of the skaldic volumes published by Brepols.
This service uses cookies. By logging in you agree to the use of cookies on your browser.

Close

Stanza/chapter/text segment

Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.

Information tab

Interactive tab

The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.

Full text tab

This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.

Chapter/text segment

This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.