Yng ch. 21

The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):

Yngvi og Álfur voru synir Alreks er konungdóm tóku í Svíþjóð
þar næst. Var Yngvi hermaður mikill og allsigursæll, fríður
og íþróttamaður hinn mesti, sterkur og hinn snarpasti í
orustum, mildur af fé og gleðimaður mikill. Af slíku öllu
varð hann frægur og vinsæll.

Álfur konungur bróðir hans sat að löndum og var ekki í
hernaði. Hann var kallaður Elfsi. Hann var maður þögull,
ríklundaður og óþýður. Móðir hans hét Dageiður dóttir Dags
konungs hins ríka er Döglingar eru frá komnir. Álfur átti
konu er Bera hét, kvinna fríðust og skörungur mikill,
gleðimaður hinn mesti.

Yngvi Alreksson var þá enn eitt haust kominn úr víkingu til
Uppsala og var þá hinn frægsti. Hann sat oft við drykkju
lengi um kveldum. Álfur konungur gekk oft snemma að sofa.
Bera drottning sat oft á kveldum og hjöluðu þau Yngvi sín í
millum. Álfur ræddi oft um, bað hana fara fyrr að sofa, sagði
að hann vildi ekki vaka eftir henni. Hún svarar og segir að
sú kona væri sæl er heldur skyldi eiga Yngva en Álf. Hann
reiddist því mjög er hún mælti það oft.

Eitt kveld gekk Álfur inn í höllina þá er þau Yngvi og Bera
sátu í hásæti og töluðust við. Hafði Yngvi um kné sér mæki.
Menn voru mjög drukknir og gáfu engan gaum að er konungurinn
kom inn. Álfur konungur gekk að hásætinu, brá sverði undan
skikkju og lagði í gegnum Yngva bróður sinn. Yngvi hljóp upp
og brá mækinum og hjó Álf banahögg og féllu þeir báðir dauðir
á gólfið. Voru þeir Álfur og Yngvi heygðir á Fýrisvöllum.

Svo segir Þjóðólfur:

Og varð hinn

er Álfr um vó,

vörðr véstalls,

um veginn liggja,

er döglingr

dreyrgan mæki

öfundgjarn

á Yngva rauð.

 

Vara það bært

að Bera skyldi

valsæfendr

vígs um hvetja

þá er bræðr tveir

að bönum urðust

óþurfendr

um afbrýði.