Ynglinga saga 14 — ed. not skaldic
Not published: do not cite (Yng ch. 14)
The new edition is either unpublished or unavailable. The following is taken from an old edition (Skj where relevant):
Vísbur tók arf eftir Vanlanda föður sinn. Hann gekk að eiga
dóttur Auða hins auðga og gaf henni að mundi þrjá stórbæi og
gullmen. Þau áttu tvo sonu, Gísl og Öndur. En Vísbur lét hana
eina og fékk annarrar konu en hún fór til föður síns með sonu
sína.
Vísbur átti son er Dómaldi hét. Stjúpmóðir Dómalda lét síða
að honum ógæfu. En er synir Vísburs voru tólf vetra og
þrettán fóru þeir á fund hans og heimtu mund móður sinnar en
hann vildi eigi gjalda. Þá mæltu þeir að gullmenið skyldi
verða að bana hinum besta manni í ætt hans og fóru í brott og
heim. Þá var enn fengið að seið og siðið til þess að þeir
skyldu mega drepa föður sinn. Þá sagði Huld völva þeim að hún
mundi svo síða og það með að ættvíg skyldu ávallt vera í ætt
þeirra Ynglinga síðan. Þeir játtu því. Eftir það söfnuðu þeir
liði og komu að Vísbur um nótt á óvart og brenndu hann inni.
Svo segir Þjóðólfur:
Og Vísburs
vilja byrgi
sjávar niðr
svelgja knátti,
þá er meinþjóf
markar öttu
setrverjendr
á sinn föður,
og allvald
í arinkjóli
glóða garmr
glymjandi beit.
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.