Tarrin Wills and Stefanie Gropper (eds) 2007, ‘Anonymous Poems, Hugsvinnsmál 14’ in Margaret Clunies Ross (ed.), Poetry on Christian Subjects. Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages 7. Turnhout: Brepols, p. 369.
Ókunna menn né ölmosur
skaltu eigi at hlátri hafa,
þótt fornmannligir fyrðar sé;
þolinmóðr þú vert, ok bregð eigi af þeim lögum,
sem sjálfr settir þú.
Skaltu eigi hafa ókunna menn né ölmosur at hlátri, þótt sé fornmannligir fyrðar; vert þú þolinmóðr, ok bregð eigi af þeim lögum, sem þú settir sjálfr.
‘You must not make a laughing stock of unknown men or beggars, even though they are old-fashioned men; be patient and do not break the rules that you yourself made.’
Lat. parallels: (sent. 47) minorem ne contempseris ‘do not despise your inferior’; (sent. 52) miserum noli inridere ‘do not ridicule the poor’; (sent. 46 variant) patienter vince minorem necque contempseris ‘with patience overcome an inferior but do not despise [him]’; (sent. 49) patere legem quam ipse tuleris ‘keep the law you made yourself’. — [4-8]: The st. has eight ll. rather than the normal six, and no ms. version of ll. 4-5 corresponds with the Lat. text. Finnur Jónsson (Skj B) removes these ll. and renders the remaining three: þolinmóðr ver, | bregðat af þeim lǫgum, | er þú settir sjálfr ‘be patient, do not break the rules you yourself made’.
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Ókunna menn
ok ölmosur
skaltu eigi at hlátri hafa,
þótt fornmannligir
fyrðar sé;
þolinmóðr þú vert,
ok bregð eigi af þeim lögum,
sem þú sjálfr settir .
Okunna menn og ølmusur skalltu ei ad hlätre hafa, þo ad fornmannl | egier firdar sie. Þolinmödur þu vert, og bregd eigi af þeim løgum sem þu siä | lfur setter.
(VEÞ)
Ókunna menn
né ölmosur
skaltu eigi at hlátri hafa,
þótt fornmannligi
fyrðar sé;
þolinmóðr þú vert,
bregð þú eigi af lögum þeim ,
er sjálfr settir þú.
O kunna mann ok aulm⸝a⸜usur skalttu eij ath hlꜳtri ha|fa þő forma⸝n⸜ligi fyrdar sie· þolinmodur þu | uert Bregd þu ei af laugum þeim er sialfur // Settir þu |
(TW)
†ogaufg[...]†
†[...] [...]osur†
skaltu eigi at hlátri hafa,
;
þolinmóðr †þ[...]lid† ,
ok bregð eigi af þeim lögum,
sem †þu setur si[...]† .
ogaufg[...] | osur skaltu eí at hlatri hafa þolin modr þ[...] | lid og bregd eigi af þeim laugum sem þu setur si[...] |
(VEÞ)
Ógöfgann mann
né ölmosur
skaltu eigi at hlátri hafa,
þótt fornmálugir
fyrðar sé;
þolinmóðr þú vert,
bregð þú eigi af lögum þeim ,
sem sjálfr settir þú.
ogavfgan mann nei avlmosur skaltu eigi at | hlatri hafa þoat fornmalvger fyrdar se þolan modur þv vert breg | d þu eigi af logum þeim sem sialfur setter þv ·
(VEÞ)
Ö | gófgan mann nie ólmusur, skaltu ei ad hlätre | hafa, þö ad fornma̋luger firdar sie, þol | inn mődur þu vert, bregd þu ei af lógum þeim | sem siälfur setter þu,
(VEÞ)
V gafga mann e[r] olmvsur skaltv eigi at h[l]atri hafa· þolínn modur þv vert | | bregda attv af þvi logum er þv settir síalfur
(TW)
Skj: Anonyme digte og vers [XIII], [C. E/5]. Hugsvinnsmál 14: AII, 170-1, BII, 188, Skald II, 98; Hallgrímur Scheving 1831, 9, Gering 1907, 4, Tuvestrand 1977, 78, Hermann Pálsson 1985, 33.
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.