Diana Whaley (ed.) 2009, ‘Arnórr jarlaskáld Þórðarson, Haraldsdrápa 9’ in Kari Ellen Gade (ed.), Poetry from the Kings’ Sagas 2: From c. 1035 to c. 1300. Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages 2. Turnhout: Brepols, pp. 270-1.
Gagn fekk gjǫfvinr Sygna
— gekk hildr at mun — vildra,
hinns á hæl fyr mǫnnum
hreinskjaldaðr fór aldri.
Dunðu jarlar undan
— eir fekka lið þeira —
— mannkyn hefr at minnum
morgun þann — til borgar.
{Gjǫfvinr vildra Sygna} fekk gagn, hinns hreinskjaldaðr fór aldri á hæl fyr mǫnnum; hildr gekk at mun. Jarlar dunðu undan til borgar; lið þeira fekka eir; mannkyn hefr þann morgun at minnum.
‘The gift-friend of prized Sygnir [NORWEGIAN KING = Haraldr] gained victory, he who, bright-shielded, never took to his heels before men; the battle went to his wish. The earls thundered away to the stronghold; their troop did not receive mercy; the race of men holds that morning in memory.’
In Mork and Flat, the st. follows sts 7 and 8 directly. In H-Hr, it is prefaced by a few summary comments about the battle, including the statement that Earl Waltheof (Valþjófr), with the Engl. survivors, fled to the stronghold at York.
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Gagn fekk gjǫfvinr Sygna
— gekk hildr at mun — vildra,
hinns á hel fyr mǫnnum
hreinskaldar fór aldri.
Dunðu jarlar undar
— eir fekka lið þeira —
— mannkyn †[...]† at minnum
morgun þann — til borgar.
Gagn fekk gjaf-vinr †syggnía†
— gekk hildr at mun — vildra,
hinns á hæl fyr mǫnnum
hreinskaldar fór aldri.
Dunðu jarlar undan
— eir fekka lið þeira —
— mannkyn hefr at minnum
morgun þann — til borgar.
Gagn fekk gjaf-vinr Sygna
— gekk hildr at mun — vildra,
hinns á hæl fyr mǫnnum
hreinskaldar fór aldri.
Dunðu jarlar undan
— eir fekka lið þeira —
— mannkyn hefr at minnum
morgun þann — til borgar.
Gagn fekk gjaf-†-vínnr† Sygna
— gekk hildr at mun — vildra,
hinns á hæl fyr mǫnnum
hreinskjaldaðr fór aldri.
Dunðu jarlar undan
— eir fekka lið þeira —
— mannkyn hefr at minnum
morgin þann — til borgar.
Skj: Arnórr Þórðarson jarlaskáld, 6. Erfidrápa om kong Harald hårdråde 11: AI, 351, BI, 324, Skald I, 164, NN §1135; Mork 1928-32, 270, Andersson and Gade 2000, 267, 481 (MH); Flat 1860-8, III, 391 (MH); Fms 6, 409 (HSig ch. 115), Fms 12, 164; Whaley 1998, 284-5.
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.