Valgerður Erna Þorvaldsdóttir (ed.) 2007, ‘Anonymous Poems, Brúðkaupsvísur 12’ in Margaret Clunies Ross (ed.), Poetry on Christian Subjects. Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages 7. Turnhout: Brepols, pp. 537-8.
Kirkju sótti krossmarks
kennir, en brúðmenn
byggvis skyldu byrviggs
bíða, unz hann lyki tíð.
Höfgi rann á segg sýnn;
sofa gjörði stund þá
byrjar, er á bæn var,
blakkþollr gieðrakkr.
{Kennir krossmarks} sótti kirkju, en brúðmenn {byggvis {byrviggs}} skyldu bíða, unz hann lyki tíð. Sýnn höfgi rann á segg, er var á bæn; {{byrjar blakk}þollr gieðrakkr} gjörði þá sofa stund.
‘The knower of the sign of the cross [HOLY MAN] attended church, but the groomsmen of the inhabitant of the wind-horse [SHIP > SEAFARER] had to wait until he finished his devotions. An evident drowsiness came over the man, who was at prayer; the mind-bold tree of the horse of the wind [(lit. ‘horse-tree of the wind’) SHIP > SEAFARER] then did sleep for a while.’
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Kirkju sótti krossmark
kennir, en brúðmenn
byggvir skyldi byrviggs
bíða, unz hann lyki tíð.
Höfgi rann á segg sýnn;
sofa gjörði stund þá
byrjar, er á bæn var,
blakkþoll gieðrakkr.
Kirkív sotti cross mark · kennir enn brvdmenn · byggvir skylldi byrvíxx ᷎ bida unz hann lyki tíd · ho᷎fge | rann a̋ segg synn ᷎ sȯfa giordí stund þa̋ · byriar er a̋ bæn var · blackþȯll gedrakkvr · |
(VEÞ)
Kirkju sótti krossmarks
kennir, en brúðmenn
byggvis skyldu byrviggs
bíða, unz hann lyki tíð.
Höfgi rann á segg sýnn;
sofa gjörði stund þá
byrjar, er á bæn var,
blakkþoll gieðrakkr.
Kirkív sotti cross mark | kennir enn brvdmenn | byggvir skylldi byrvíxx | bida vnz hann lyki tíd | ho᷎fge rann a̋ segg synn | sȯfa giordí stund þa̋ | byriar er a̋ bæn var | black þoll gedrakkvr. |
(VEÞ)
Kirkju sótti krossmarks
kennir, en brúðmenn
byggvis skyldu byrviggs
bíða, unz hann lyki tíð.
Höfgi rann á segg sýnn;
sofa gjörði stund þá
byrjar, er á bæn var,
blakkþollr gieðrakkr.
Kirkju sótti krossmark | kennir enn brúðmenn | byggvir skyldi byrviggs | bíða unz hann lyki tíð; | ho᷎fgi rann á segg sýnn | sofa gjo᷎rði stund þá | byrjar er á bæn var | blakkþoll[r] geðrakkr. |
(VEÞ)
Kirkju sótti krossmarks
kennir, en brúðmenn
byggvis skyldu byrviggs
bíða, unz hann lyki tíð.
Höfgi rann á segg sýnn;
sofa náði stund þá
byrjar, er á bæn var,
blakkþollr gieðrakkr.
Kirkju sótti krossmark | kennir enn brúðmenn | byggvir skyldi byrviggs | bíða unz hann lyki tíð; | ho᷎fgi rann á segg sýnn | sofa náði stund þá | byrjar er á bæn var | blakkþoll(r) geðrakkr. |
(VEÞ)
ÍM II, 131.
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.