Anon Sól 60^VII

Marga menn        sá ek moldar gengna,
        þá er eigi máttu þjónustu ná;
heiðnar stjörnur        stóðu yfir höfði þeim
        fáðar feiknstöfum.

Ek sá marga menn gengna moldar, þá er eigi máttu ná þjónustu; heiðnar stjörnur stóðu yfir höfði þeim, fáðar feiknstöfum.

I saw many men gone into earth, those who had not managed to obtain the sacrament; heathen stars stood over their heads, coloured with terrible staves.

Mss: 166bˣ(47v), papp15ˣ(6r), 738ˣ(82v), 167b 6ˣ(3r), 214ˣ(151v), 1441ˣ(586), 10575ˣ(8v), 2797ˣ(236)

Readings: [1, 2] Marga menn sá ek: Marga menn papp15ˣ, Menn sá ek marga 738ˣ, Margan mann sá ek 167b 6ˣ    [4] heiðnar: heiðvar 738ˣ, 167b 6ˣ, 214ˣ;    stjörnur: stjörnu 214ˣ    [5] stóðu: stóði 10575ˣ

Editions: Skj AI, 637, Skj BI, 645, Skald I, 314; Bugge 1867, 366, Falk 1914, 38, Björn M. Ólsen 1915, 19, Fidjestøl 1979, 68, Njörður Njarðvík 1991, 91, Njörður Njarðvík 1993, 66, 138.

Notes: [3] þjónustu (dat.) ‘the sacrament’: Björn M. Ólsen (1915, 55) thinks that these men are being punished for failing to receive the last rites, but as Njörður Njarðvík (1991, 91) notes, the first exemplum has shown that salvation without the last rites is possible. Njörður Njarðvík follows Paasche (1948, 191-2) and Falk (1914a, 40-1), who suggest that these sinners were excommunicated and were thus refused the sacraments – including the last rites. — [4, 6] heiðnar stjörnur ... fáðar feiknstöfum ‘heathen stars ... coloured with terrible staves’: Most likely a reference to runic staves, as is clearly the case in st. 61/4. Cf. dreyrstöfum ‘with bloody staves’ 40/2 and contrast the hreinar kyndlar ‘pure candles’, helgar bækr ‘holy books’, and himna skript ‘heavenly writing’ of 69/4 and 70/5-6; cf. Tate 1985, 1031-2.

References

1. Bibliography
2. Skald = Kock, Ernst Albin, ed. 1946-50. Den norsk-isländska skaldediktningen. 2 vols. Lund: Gleerup.
3. Fidjestøl, Bjarne, ed. 1979a. Sólarljóð: Tydning og Tolkningsgrunnlag. Nordisk Instituts skrifteserie 4. Bergen, Oslo and Tromsø: Universitetsforlaget.
4. Björn Magnússon Ólsen, ed. 1915a. Sólarljóð: gefin út með skíringum og athugasemdum. Safn til sögu Íslands og íslenzkra bókmenta 5.1. Reykjavík: Prentsmiðja Gutenberg.
5. Bugge, Sophus, ed. 1867. Norrœn fornkvæði. Islandsk samling af folkelige oldtidsdigte om nordens guder og heroer. Almindelig kaldet Sæmundar Edda hins frøda. Christiania (Oslo): Malling. Rpt. Oslo: Universitetsforlaget 1965.
6. Falk, Hjalmar, ed. 1914a. Sólarljóð. Videnskapsselskapets skrifter II. Hist.-filos. kl. 7. 2 vols. Kristiania (Oslo): Dybwad.
7. Njörður P. Njarðvik, ed. 1991. Sólarljóð. Útgáfa og umfjöllun. Íslensk Rit 10. Reykjavík: Bókmenntafræðistofnun Háskóla Íslands og Menningarsjóður.
8. Njörður P. Njarðvik. 1993. Solsången. Akademisk avhandling för filosofiedoktorsexamen i nordiska språk. Göteborgs universitet: Institutionen för svensk språket.
9. Paasche, Fredrik. 1948. Hedenskap og kristendom: Studier i norrøn middelalder. Oslo: Aschehoug.