Skáldskaparmál — chs 1-6
- 1.1. ‘Einn maðr er nefndr Ægir eða Hlér. Hann bjó í eyju þeiri, er nú er kǫlluð Hlésey. Hann var mjǫk fjǫlkunnigr. Hann gerði ferð sína til Ásgarðs, en Æsir vissu fyr...’
- 1.2. ‘Þá gengu Æsir at gildi sínu, ok settust í hásæti tólf Æsir, þeir er dómendr skyldu vera ok svá váru nefndir: Þórr, Njǫrðr, Freyr, Týr, Heimdallr, Bragi, Víðarr,...’
- 2.1. ‘Hann hóf þar frásǫgn, at þrír æsir fóru heiman, Óðinn ok Loki ok Hænir, ok fóru um fjǫll ok eyðimerkr, ok var illt til matar. En er þeir koma ofan í dal nakkvar...’
- 2.2. ‘Þá heyra þeir mál í eikina upp yfir sik, at sá, er þar sat, kvaðst ráða því, er eigi soðnaði á seyðinum. Þeir litu til, ok sat þar ǫrn ok eigi lítill.
Þá mælti...’
- 2.3. ‘Þá varð Loki reiðr ok greip upp mikla stǫng ok reiðir af ǫllu afli ok rekr á kroppinn erninum. Ǫrninn bregzt við hǫggit ok flýgr upp. Þá var fǫst stǫngin við ba...’
- 2.4. ‘Hann kallar ok biðr allþarfliga ǫrninn friðar. En hann segir, at Loki skal aldri lauss verða, nema hann veiti honum svardaga at koma Iðunni út of Ásgarð með epl...’
- 2.5. ‘En at ákveðinni stundu teygir Loki Iðunni út um Ásgarð í skóg nǫkkurn ok segir, at hann hefir fundit epli þau, er henni munu gripir í þykkja, ok bað, at hon ska...’
- 3.1. ‘En æsir urðu illa við hvarf Iðunnar, ok gerðust þeir brátt hárir ok gamlir. Þá áttu þeir æsir þing, ok spyrr hverr annan, hvat síðast vissi til Iðunnar, en þat ...’
- 3.2. ‘Ok er hann fær valshaminn, flýgr hann norðr í Jǫtunheima ok kemr einn dag til Þjaza jǫtuns. Var hann róinn á sæ, en Iðunn var ein heima. Brá Loki henni í hnotar...’
- 3.3. ‘Ok þá er valrinn flaug inn of borgina, lét hann fallast niðr við borgarvegginn. Þá slógu æsirnir eldi í lokarspánuna, en ǫrninn mátti eigi stǫðva sik, er hann m...’
- 3.4. ‘En Skaði dóttir Þjaza jǫtuns, tǫk hjálm ok brynju ok ǫll hervápn ok ferr til Ásgarðs at hefna fǫður síns. En æsir buðu henni sætt ok yfirbætr ok it fyrsta, at h...’
- 3.5. ‘Þat hafði hon ok í sættargerð sinni, at æsir skyldu þat gera, er hon hugði, at þeir skyldu eigi mega, at hlægja hana. Þá gerði Loki þat, at hann batt um skegg g...’
- 4.1. ‘Svá er sagt, at Óðinn gerði þat til yfirbóta við Skaða, at hann tók augu Þjaza ok kastaði upp á himin ok gerði af stjǫrnur tvær.
Þá mælti Ægir: ‘Mikill þykkir ...’
- 4.2. ‘Bragi svarar: ‘Ǫlvaldi hét faðir hans, ok merki munu þér at þykkja, ef ek segi þér frá honum. Hann var mjǫk gullauðigr. En er hann dó ok synir hans skyldu skipt...’
- 4.3. ‘Þá mælti Ægir: ‘Þat þykkir mér vel fólgit í rúnum.’’
- 5.1. ‘Ok enn mælti Ægir: ‘Hvaðan af hefir hafizk sú íþrótt, er þér kallið skáldskap?’ ’
- 5.2. ‘Bragi svarar: ‘Þat váru upphǫf til þess, at guðin hǫfðu ósætt við þat fólk, er Vanir heita, en þeir lǫgðu með sér friðstefnu ok settu grið á þá lund, at þeir ge...’
- 5.3. ‘En at skilnaði þá tóku goðin ok vildu eigi láta týnask þat griðamark ok skǫpuðu þar ór mann. Sá heitir Kvasir. Hann er svá vitr, at engi spyrr hann þeira hluta,...’
- 5.4. ‘Hann fór víða um heim at kenna mǫnnum frœði, ok þá er hann kom at heimboði til dverga nokkvorra, Fjalars ok Galars, þá kǫlluðu þeir hann með sér á einmæli ok dr...’
- 5.5. ‘Þeir blendu hunangi við blóðit, ok varð þar af mjǫðr sá, er hverr, er af drekkr, verðr skáld eða frœðamaðr. Dvergarnir sǫgðu Ásum, at Kvasir hefði kafnat í mann...’
- 5.6. ‘Þá buðu þessir dvergar til sín jǫtni þeim, er Gillingr heitir, ok konu hans. Þá buðu dvergarnir Gillingi at róa á sæ með sér. En er þeir fóru fyrir land fram, r...’
- 5.7. ‘Gillingr var ósyndr, ok týndist hann, en dvergarnir réttu skip sitt ok reru til lands. Þeir sǫgðu konu hans þenna atburð, en hon kunni illa ok grét hátt. ...’
- 5.8. ‘Þá spurði Fjalarr hana, ef henni myndi hugléttara, ef hon sæi út á sæinn, þar er hann hafði týnzk, en hon vildi þat. Þá mælti hann við Galar, bróður sinn, at ha...’
- 5.9. ‘Þá er þetta spurði Suttungr bróðurson Gillings, ferr hann til ok tók dvergana ok flytr á sæ út ok setr þá í flœðarsker. Þeir biðja Suttung sér lífsgriða ok bjóð...’
- 5.10. ‘Af þessu kǫllum vér skáldskap Kvasis blóð eða dverga drekku eða fylli eða nakkvars konar lǫg Óðreris eða Boðnar eða Sónar eða farskost dverga, fyrir því at sá m...’
- 5.11. ‘Þá mælti Ægir: ‘Myrkt þykki mér þat mælt at kalla skáldskap með þessum heitum, en hvernig kómu þér Æsir at Suttunga miði?’ ’
- 6.1. ‘Bragi svarar: ‘Sjá saga er til þess, at Óðinn fór heiman ok kom þar, er þrælar níu slógu hey. Hann spyrr, ef þeir vili, at hann brýni ljá þeira. Þeir játa því. ...’
- 6.2. ‘Þá tekr hann hein af belti sér ok brýndi, en þeim þótti bíta ljárnir miklu betr ok fǫluðu heinina, en hann mat svá, at sá, er kaupa vildi, skyldi gefa við hóf, ...’
- 6.3. ‘En er allir vildu henda, þá skiptusk þeir svá við, at hverr brá ljánum á háls ǫðrum. ’
- 6.4. ‘Óðinn sótti til náttstaðar til jǫtuns þess, er Baugi hét, bróðir Suttungs. Baugi kallaði illt fjárhald sitt ok sagði, at þrælar hans níu hǫfðu drepizk, en talði...’
- 6.5. ‘Hann bauð at taka upp níu manna verk fyrir Bauga, en mælir sér til kaups einn drykk af Suttunga miði. Baugi kvazk einskis ráð eiga at miðinum, sagði, at Suttung...’
- 6.6. ‘Bǫlverkr vann um sumarit níu manna verk fyrir Bauga, en at vetri beiddisk hann Bauga leigu sinnar. Þá fara þeir báðir til Suttungs. Baugi segir Suttungi, bróður...’
- 6.7. ‘Þá mælir Bǫlverkr til Bauga, at þeir skyldu freista véla nokkvorra, ef þeir megi ná miðinum, en Baugi lætr þat vel vera. Þá dregr Bǫlverkr fram nafar þann, er R...’
- 6.8. ‘Þá segir Baugi, at gǫgnum er borat bjargit, en Bǫlverkr blæss í nafars raufina, ok hrjóta spænirnir upp í móti honum. Þá fann hann, at Baugi vildi svíkja hann, ...’
- 6.9. ‘Baugi boraði enn, en er Bǫlverkr blés annat sinn, þá fuku inn spænirnir. Þá brásk Bǫlverkr í orms líki ok skreið inn í nafars raufina, en Baugi stakk eftir honu...’
- 6.10. ‘Fór Bǫlverkr þar til, sem Gunnlǫð var, ok lá hjá henni þrjár nætr, ok þá lofaði hon honum at drekka af miðinum þrjá drykki. Í inum fyrsta drykk drakk hann allt ...’
- 6.11. ‘En er Suttungr sá flug arnarins, tók hann sér arnarham ok flaug eftir honum. En er Æsir sá, hvar Óðinn flaug, þá settu þeir út í garðinn ker sín, en er Óðinn ko...’
- 6.12. ‘Hafði þat hverr, er vildi, ok kǫllum vér þat skáldfífla hlut. En Suttunga mjǫð gaf Óðinn Ásunum ok þeim mǫnnum, er yrkja kunnu. ’
- 6.13. ‘Því kǫllum vér skáldskapinn feng Óðins ok fund ok drykk hans ok gjǫf hans ok drykk Ásanna.’ ’
- 24.1. ‘Nú skal enn segja dœmi af hverju þær kennigar eru er nú váru ritaðar, er áðr váru eigi dœmi til sǫgð, svá sem Bragi sagði Ægi at ‘Þórr var farinn í Austrvega...’
- 24.2. ‘Váru þá teknar þær skálir er Þórr var vanr at drekka ór, ok snerti Hrugnir ór hverri. En er hann gerðisk drukkinn þá skorti eigi stór orð. Hann lézk skyldu t...’
- 24.3. ‘‘“Ok hefir þat verit mikit fólskuverk,” sagði hann, “er ek lét eptir heima skjǫld minn ok hein. En ef ek hefða hér vápn mín þá skyldu vit nú reyna hólmgǫnguna. ...’
- 24.4. ‘‘Þórr vill fyrir øngan mun bila at koma til einvígis er honum var hólmr skoraðr, þvíat engi hefir honum þat fyrr veitt. Fór þá Hrungnir braut leið sína ok hleyp...’
- 24.5. ‘‘“Þú stendr óvarliga, jǫtunn, hefir skjǫdinn fyrir þér, en Þórr hefir sét þik ok ferr hann it neðra í jǫrðu ok mun hann koma neðan at þér.”
‘Þá skaut Hrung...’
- 24.6. ‘‘Þá stóð Þórr upp ok fagnaði vel syni sínum ok sagði hann mundu verða mikinn fyrir sér.
‘“Ok vil ek,” sagði hann, “gefa þér hestinn Gullfaxa, er Hrungnir hafð...’