Lausavísur from Haralds saga Sigurðarsonar
- 1. ‘Skôru jast ór osti
(eybaugs) Dana meyjar
(þau of ǫngruðu þengil
þing) akkeris-hringa;
nú sér mǫrg í morgin
mær (hlær at því færi)
œrnan krók ór jarni
all...’
- 2. ‘Brendr vas upp með endum
allr, en þat má kalla
hraustligt bragð es hugðak,
Heiðabœr af reiði;
vôn's at vinnim Sveini
(vask í nótt fyr óttu)
gaus hár logi ...’
- 3. ‘Ferk í vánda verju,
verr nauð of mér snauðum,
kǫsungr fær víst í vási
vǫmm - en þat vas skǫmmu;
endr vas hitt, at hrunði
hringkofl of mik Inga,
gǫgl bôrut...’
- 4. ‘Brendum brúk á sandi,
bauðk hyr þara rauðum,
reyksvæla tók rjúka
rǫmm - en þat vas skǫmmu.’
- 5. ‘Skrapp ór hǫndum
Haraldr Dǫnum.’
- 6. ‘Víst's at allvaldr austan
eggjask vestr at leggja
mót við marga knútu
(minn snúðr es þat) prúða;
kná valþiðurr velja,
veit œrna sér beitu,
steik af stilli...’
- 7. ‘Stór taka fjǫll at falla,
ferr sótt of kyn dróttar,
eyðisk friðr, en fœðisk
fjandhugr meðal landa;
vesa munk yðr sem ǫðrum
angrljóðasǫm þjóðum
(ylgr nemr ...’
- 8. ‘Skœð lætr skína rauðan
skjǫld, es dregr at hjaldri;
brúðr sér Aurnis jóða
ófǫr konungs gǫrva;
sviptir sveiflandkjapta
svanni holdi manni;
ulfs munn litar ...’
- 9. ‘Gramr vá frægr til fremðar
flestan sigr enn digri;
hlautk, þvít heima sótum,
heilagt fall til vallar;
uggik enn, at, tyggi,
yðr myni feigð of byrjuð;
trol...’