ǿrinn, eyrinn adj.
(cf. yfrinn adj., ýrinn adj., øfrinn adj., ǿrna adj. indecl.) yfrinn adj. [93] ýrinn adj. [21] øfrinn adj. [2] ǿrna adj. [3]
Status: excerpted citation slips citation text supplemented structured definitions in Danish definitions in English
1) [til e-s] [e-m/sér] rigelig, tilstrækkelig, passende, tilpas, stor, nok
þuiat hveʀ hever alt eoret es góþs er verþr af goþe
●HómÍsl⁵(1993) 4v5þa være þesse orþ oc andsvor ǿren á mót þeiʀe déilspere
●HómÍsl³³(1993) 54r20þeir stéypþo golli léicanda nytecno ór afli. i muɴ honom oc déyþdo haɴ sva. qvꜵþosc ǽtla at þa scylldi haɴ éorit hafa gollit
●HómÍsl⁴³(1993) 69v13Sa truer ifalaust a guþ. es alla hiolp oc eorna þyckesc i guþe eiga
●Játn²(1993) 68r13En æigi er þat ǿret til ens sanna hotiðar-halz at bergia holde ok bloðe drotens
HómNo¹⁷ 8431þvckisc þv allt [ør]it eiga
SilvFrgIV 1018cristr er oss eɴ øriɴ oc kollo uer nu a hann af ollo hiarta
SilvFrgIV 1220hveriom ero þar ⸢ǫ́rnar [var. ÷ Mth³ 82813] craser
Mth²Cod645 1135oc leto þeir þat sialft vera ser ørna pisl, er þeir visso efter ser gløp slican
Martin¹ 56625skal ek senda yðr œrenn mat til huitasvnnodags
Brend 27410[su m]yrr er i þeire mǫrko sem allzkyns er reɴ viðar vǫxtr
KgsFrgα 13339fengu þeir o᷎rnar vistir
ÓTOdd 5114er nu her o᷎rit fra sagt at sinni
ÓTOdd 7017Eirikr oc Sueinn þottuz o᷎rins fiandscapar eiga at minnaz. við Olaf konung
ÓTOdd 1932tocum ⸢gull œrit [var. yfrid gvll AM 533 4° “C”]
ElisA 11511ec á litit. þa er æigi mer litit o᷎rit
~ lat.sufficiens
Pamphilus 2595 Pamph 1151man hann nu gera æinum hueriom þæirra œrenn angr ef þæir læita til hans
Menota: 20rb10 Streng 2836til þeirra. er fong hava œren
Menota: 14vb13 BarlA 275þa være œret at einn yðar. ætte við mik
Menota: 25ra16 BarlA 463með mykylli gnott allzskonar auðœva. þvi at vndir hanns vallde oc vilia. var slikt œret
Menota: 29rb23 BarlA 535hafðe alla luti af sinni forsio. œrnna oc gnoga
Menota: 29va3 BarlA 5311at þu taker þar avoxtenn er þer þykkir siðan allt œret vera
Menota: 32vb30 BarlA 5913þegar sem. konongrenn. hafðe þetta mællt. þa stoðo þeir œrnner vm. huer viss
BarlA 9815þa fann hann til. œrnar veler sinnar illzsku
Menota: 78rb12 BarlA 1467ętla ec ørna nꜹðsyn til vera
FærÓH 36515hafðu ... þræðr œrna
Kgs 617sva er oc sagt at þar se oc oll sæla kyn i þvi hafi oc fylgia þæir mioc ísum þæssum sva sæm þar se æcki þrot œrinnnar ato
Kgs 2831Þar er þo œrnu firi svarat
Kgs 4917æf œrin er iorð til eða leir þa er þat bazt at hava
Kgs 6216mioc ero þeir ser ørnir [en mer n]ocqvot ofscynia
Mork 1419fryþo nv øngvir Norþmonnom illgørþa. þottoz ørnar ravner þess hafa
Mork 1604ørin nꜹþsyn hellt til
Mork 45018nv er ⸢ørin [var. yfrin var. Hkrᴵᴵˣ 4764: AM 38 folˣ “J2”] nꜹðsyn til
ÓH 5596þetta lið var oc undarliga vel buet með vapnum. oc þar með hafðe þat øret arøðe
Alex 1024hverʀ keppiz vm at fa mest einn af þvi er ollom var ⸢ǫreð [var. ẏfrít AM 226 fol]
Alex 9017Alltt hevir haɴ nv riþ þat er þeir þvrfo aþ hafa
Jvs291 786ecki þótta ec nv́ dǽ̨ll heima meir en sva oc þottoz freɴɴdr minir nv riþ hafa. þott ec føra nv ȷ́ brot þaþan
Jvs291 7823œrinn næuzsyn
Þiðrᴵᴵ 16715tækr þidrekr konungr þar ærna vist
Þiðrᴵᴵ 18712spurðu, hui hann hefir þetta it illa verk gert; hann let ørnar sakir til
Fornk 812Sva er sagt at hann se ecki mikill þegn við aðra menn af fe sinv. þo hefir hann o᷎rit
Heið 7728⸢ørin var þurpt [var. yfrin var þꜹrfin SvEirsp 27631; ærin þo᷎rf var SvFlat 55330] til ef faz mætti
Sv 2311fait er þar erit fe
Flóv¹ 12851⸢munu vér þá hafa nógan [var. þviat ver hofvm þa ríɴ AM 45 fol “F”] styrk
var. Hkrᴵ37ˣ 11111: AM 45 fol “F”Hann mun spyrja, hvárt þar sé allmargir ágætir menn. Œrinn hafa þeir klækiskap, skalt þú segja
NjR 612hann suarar eigi er þat godi uinr erin eru nv ordin uanndredi med monnum. þot her nemi stadar
Heiðy 10018Jlla er þat konungr er yðr mislicar. en ella veri þetta et bezta verc unnit [var. + þviat ærna rak hann navðsyn til þessa vercs AM 68 fol “68”]
var. ÓH 3016: AM 68 fol “68”ærnir þickia vvinir, þeim er xviii. mætir
SnE 1887þuiat suma grunaði að ærnu uæri aðr að suara
Rómv595(2010) 384þottiz hann þar ærnu æiga at suara. þo at um þetta uæri æigi at kǽra
EbWolf(2003) 2671Aului þotti eigi goðum liðsmanní ofaukit. þuiat skipkostr var ærinn
EgM(2001) 6010bra saxi einu ok lagði a Þorvalldi sua at þat var ærit banasar
EgM(2001) 7516þui at ærinna harma a ek at hefna a þer
EgM(2001) 12713at ver faim nockvrum monnum ærinn nattverð
Fbr 5013Ef ek gerða annat mal sem þar væri fvll þǫrf ok ęren efni til er kięnska værí ... þa væri sv bok ǫnnvr ǫll ok mikklv meírí
Gramm¹ 2246bindum hann í málit; hann er oss œrit traust
Korm 22511var honum sá áverki œrinn til bana
Laxd 19018⸢æitt [var. ęrið AM 227 fol “B”] afelli oc davðadrep hæfir alegit yðr
var. StjC 43714: AM 227 fol “B”hann hafðe ⸢yrin [var. ærin AM 226 fol] fongin
var. Alex 193 → Alex AM 226 fol 131rb26Nv þoti hofþingiom ærinn vpp-gangr Gudmundar dyra, gerdiz hann þa fiol-meðr
StuᴵK 16813kona þín sv farí með bvkot. þat sem þít hafit aðr haft. mvn henní þat ærín framflvtning
Huldaᴵᴵ 2228líetv þat likara at Davnvm myndí þyckía Norðmenn gera ser eínn ærínn storm ef þeir ættíz íllt víð
Huldaᴵᴵ 10324Ærit er vhappit ok eigi skaltu vinna fleiri
ÓTᴵ 19912kann þat vera at hans nióti eigi lengi. ok mun þer þa ærín eptir sea at vm son þinn sva vel mannaðan. þo at eigi lofi allir menn fyrir þer hans at gervi
ÞÞÓT 14612⸢Ærinn [var. ørinn AM 655 XXXIII 4° “Fr.”] matt hofum vær i guðs miskunn
MEg² 50720gaf hann litinn gaum at midi edr vini þott honum væri þess ⸢ærin [var. yfrin Sv 632] gnott
SvFlat 53919ver hofum ⸢ærit [var. yfrit Sv 5031] lid
SvFlat 57524eru nu ⸢ærin [var. yfrin Sv 9631] efni til þess þuiat lid skortir oss eigi
SvFlat 61237ef hann hefir i nockvro niðrað yðarri tign þa hafið þer nv fvllsadda reiði yðra a honom ok ærna skript setta honom
Thom² 53025er vm dryck var syst, þa feckzst mungꜳt ærit, enn miodr var sua litill
MarS² 99523þviat ek þickiumz nu ærins at hafa kent um piningarnar
Martin³ 62718ærnar ꜳ̋ ek eigur ok fiolmenni
HeiðrR 5210⸢æʀin [var. yfrin Sv 5922] er naudsyn til, ath hwerr dwghi, sem ma bezzt
Sv81 695með ⸢nógu [var. œrnu AM 180 a fol “a”] korni ok fóðri
var. KlmA 32810: AM 180 a fol “a”Tristram ... hefir ærna felaga er honum þiona ok hann tigna
Trist¹Reeves 3041mun hann þykkjask eiga œrnar sakar við oss
Gr 15414ęrinn tijdinndi hefi eg at segia
Hect 1174Sol er þar og ecki meir enn mundanga heit og er þat þo alllitla hrijd a sumri þat at hun hafi ærinn yl
KgsE 1225eptir þuilijkum dæmum sem nu sagda eg þier vmm job. sem bædi eru ærinn ‹og› nog þuilijk dæmi
KgsE 2034at vel meigi flytia at ærnu rume. medal bordz og þijn
KgsE 4621ok veittu postolanum ørinn soma
Andr¹ˣ 32935(Snorri) kuad ærnar skaprauner hennar þo hefde vered őbórd
Eb447(2003)ˣ 3421ærin skapraun mijn
Fljˣ 1615Sijnist mier, sem þo sie ærinn agi medal vor frænnda
Fljˣ 9226havum ver lið ꝍret æighi moti mæira liði
FskAˣ 36016hafda ek þa enn ærid fiolmenni at giaura slikann þinn hlut sem at ek villda
HrafnAˣ 22111eg vil ad vid dreckum brullaup ockar j kuǫlld. Er hier nu ærid fiolmenni til þess
Hrólfˣ 1723ecke munde tia ꜳ mote ad mæla ad taka vid skickiunne þott þær feingi ærin andsvór til vndann ad teliazt
Mǫtt179ˣ 417So var skorungs skapur hennar mykill og vmsysla, ad hun hafdi fä vetur þar verid, adur þar var huoruetna ærid
PBpˣ 41513Ørit er honum þat til kvalar, er hann er yfirstiginn i kyngi sinni
Pétr²Aˣ 18217Dagfinnr vildi eigi þiggja hrínginn, ok sagðist allt ærit hafa meðan hann héldi konúnginum heilum
StjǫrnODrˣ 1194mann skræda ertv er þv̋ þorer ei ad bera klæde epter davdann þræl eda for gleyma so ⸢ornvm [var. godum AM 578 g 4°ˣ “A³”; for godum JS 160 folˣ “A⁴”] skrvda sem einginn finst betre edvr so godvr
Tíód10(2009)ˣ 249eru þau bæði einn harm berandi ok hafandi ... œrna sorg ok fullkomit angr
Trist¹ˣ 1517Tristram ... hefir œrna félaga
~ fr.compainuns asez
Tristan 9315 Trist¹ˣ 15111Bjarni svarar: Œrinn hefir þú hug, segir hann
Vápnfˣ 617ætlar þú eigi nú, fóstbróðir, at feðr þínum þykki ærnir gestir?
Vatnˣ 1910hefi ek œrit góz til þess at bœta hann, svá at eigi hafi annarr maðr dýrri verit
ÞHvítˣ 175enn þat er þeirra dreingskapur ath þeir werdi sik suo wal. þeim þreingdi ⸢ærinn [var. yffrid AM 177 folˣ “B”] naudsyn til. þeir stodu fyrir .ij. monnum og fimmtigumm og þo lietum wier xiiij menn fyrer þeim tueimur
Þiðrᴵᴵˣ 34222
● at/á ǿrnum degi når der er dagslys nok, ved daggry
a morgon at œrnom degi þa scvlvm vit her coma
Þiðrᴵ 2274vm mœrgenenn epter at œrnum dæghe skalo þæir til þæssa sama umtals aller koma
Thom¹ 7122ath ærnum degi
ÞJ 1619ek mun koma til hans a ærnum degi i dag
Dám 6327At œrnum degi fóru menn í leitina
Gr 1123at ærnum deigi gengu þeir firer meykonginn
SigrFrˣ 7511
● at dagsmagni ǿrnu når der er dagslys nok, ved daggry
● ǿrinn einn [til e-s]
Haralldr konungr veitti honum sar þat er ærit mundi eitt til bana
EgM(2001) 3516bæþi hefir þv misgert vid Frigg ok Freyu ... ok þvi verþr þv eigi ærinn einn til hefnda ok eigi vinnz þinn likame til þott hann væri allr svnndr sigaþr firir guþin
TrójS 2015er þat ok œrit eitt, at þau stórviðri ganga, at hvergi er fœrt, hver nauðsyn sem á er
Gr 25613
● vera/þykkjask ǿrinn einn [e-m/sér] [í e-u] [til e-s] have nok i sig selv
þa er ec þottomzt. mer eigi ein (“u. l. av n”, ed. note) œrenn vera. i slikum storraðom
Menota: 60va29 BarlA 11112þu ert mer einn ærinn til allra hluta, sva at ek þarf enskis annars við
PP 31635Hvi þottizt þv þer æinn sva ærinn. at þv villdir oss æigi i fyrstv kalla með þer
StjC 39434þu þottiz þer ærinn einn. ok villdir engan mann at spyria. Nu muntu ok vera þer nogr einn vm þetta mal
BandM 314þyckáz þeir svmir ser eínir. ærnir. en mer nǫckvt ofskynía
Huldaᴵ 16324nú mætti svá vel verða, at þess yrði skjótt endir, ok mætti hann þá vita, hvárt hann er sér einn œrinn, er hann vill enskis manns mál meta
Knýtl1741ˣ 1312
● ǿrit tóm
ǽ̨tlar jarl þa ȷ́ rno tóme vm dagiɴɴ at hꜹɢva þeꜱa menn
Jvs291 1237byðr hann annan (kost) at þer beriz vt við borg ok buiz þar uið i ærnu tómi
SvEirsp 28832*yki hvarírtueggíu sínn vidbuningh sem villdu i ærnv tome
TrójS 10613ok fylke þar j ⸢æʀnnu [var. goðu Sv 3715] tome
Sv81 4123er nu enn ærit tom til ad sækia þau
GBpA394 2063
● þat eitt er ǿrit [til !]
Ekki eru mér fjárleitir hentar, sagði Þjóstólfr, enda er þat œrit eitt til, at ek vil eigi ganga í spor þrælum þínum
NjR 4815Þat er œritt eitt til
NjR1908 21912hefir þú þat mælt, at þú myndir eigi gipta mik goðorðslausum manni. Þat er œrit eitt til, segir Flosi, ef þú vill eigi giptask, at þá mun ek engan kost á gera
NjM 24117
● hafa ǿrit at vinna
verðr hann nv engan lvt gera nema liva ser oc þo hevir hann œrit at vinna
Þiðrᴵ 1702Hꜹfum uer ørit at uinna, heʀa! segir hann
Fornk 2111ver skolvm allir ęrit hafa at vinna
ÓTOddS 20128sa þeiʀa ... man erit hava at viɴa
Flóv¹ 16310aller ver skulum hafa ⸢ꝍret [var. yfrit AM 303 4°ˣ “A”] at vinna fyrr en ver skiliumk
FskBˣ 11917hafdi Reginballd ærit ad vinna þar tueir kappar soktu ad honum
VSjy 3419
● af ǿrnu
● at ǿrnu
þa flaut þar yvir vin, oc drucku þeir allir at œrnu
Mth⁴ 8396trv þvi at sa ma vinnaz at œrnv avllvm at hialpa
ViðrLS544(1995) 2128métti þꜹrf uiɴa leíngi at ⸢ørɴo [var. gnogu var. HMSᴵ 26113: Holm perg 2 fol “B”] litiþ miol í sciolo
BlasA623 3914þa er einn (maðr) (skrevet med runetegnet for maðr) dregr samaɴ morþ fiar. at viɴazc mętti at ørno þvsond maɴa til føzlo oc til clęþnaþar
Jón³ 1730Hann lagdi fe til i Luku, ath hverr madr skylldi drecka vin okeypis ath e᷎rnu af danskri tungu
Encᴵ 216
● til ǿrins
● ǿrit [um e-t] (n. sg. = adv.) tilstrækkeligt, nok, rigeligt
moðer hans vill illt æit oc ma ꝍret
ÓHLeg 9116yðr synizt œrit um vapn rœðt vera
Kgs 641hann ... kallaþi ser i alla staþi ørit veitt
Þing¹Mork 3799nv eigum ver helldr starfsamt sagði hann. hun kuað ærit vm þat
RRÓT 31715ok þo eigi trvtt vm af vinvm hans at þeim þæti eigi ærett vm
GBpB(2018) 18818ærit mun um þat, ef við viljum illa gjöra
Án 3454kemr braukun svo mikil, at ei hafði fyrr slík verit, svo at Ubba þótti œrit um
Mág² 9821Reiknaz þetta .uijc. ꜳ ene .uij. lest. er þat ærid uar golldit hid fyrsta arid
DI VIII (1521: AM 191) 80020
● gera ǿrit [at ! / til e-s]
Ørit hefir hann nv til þess gort segir hann. drepit hirðmann yþarn
Mork 51spurðv huar‹t› hann villdi lata ganga at skalanvm. Sturla letz þat eigi vilia ok kvad ærit at gert
StuᴵK 38826er nu ei ærit at gert
~ lat.Nonne sufficit
6822 Dugg681a 682
2)
● ǿrit (intens.) meget, ganske, temmelig
●●● Haɴ keɴde sva mikla ǫrlynde. at maþr skylde gefa aɴan kyrtel siɴ þéim er enge ǽtte. oc þaɴeg sva taka nǽr ser eɴ at skipta fǿtzloɴe viþ aþra. þat boþorþ mon flestom mꜵɴom eoret ꜵrlyndlect þyckia
●HómÍsl⁶(1993) 5v23at ér seþ hverso béisct verþa mon i eilifom eld. þat er ǿret blítt þycker nú
●HómÍsl¹⁷(1993) 24v24Œyret utlænz‹c›r er af tru sa er bíðr ællitiðar at gera iðran
Alk619 8114Œyret utlænz‹c›r er af tru sa er bíðr ællitiðar at gera iðran
~ lat.Satis alienus a fide est
8126 Alk619 8114konongrenn ... læggr siðan hond sina a briostet nær hiartano oc sægir Ægil ꝍret sva raustan i suttenne. En við atake hans þa linar sott ægils
ÓHLeg 4929þa væri hon þo o᷎rit gafugliga gefin ... oc systir þin er vist o᷎rit uel gipt
ÓTOdd 18018œ́rit er hann milldr at gefa. en hann vill ei at fara atreiðvm
Menota: 35vb22 Streng 1748oc œret margkunnigr Oc eigi siðr i hælgum ritníngum. en i sialfs sins prettonom
BarlA 14918mic grvnar aðr en lokit se at þer þicci lofit mitt ørit mikit
Mork 11623þo ⸢ørit [var. ýrit (var. þo ǫrit AM 37 folˣ “J1”) Hkrᴵᴵˣ 178] stint fire g‹r›ioti ef ofan veri a borit
ÓH 4313firir þeim voro hræddir allir þæira vvinir. oc þar nest með þui at mæira attu þæir lausa fe gull oc silfr en allir konungar aðrir þæir voro ærit grimmir sinom ovinom. en hverr þæira var adrum sua goðr vinr. sem allir væri þæir brœðr
Þiðrᴵᴵ 2592Ostacia er æigi at siðr allra kuænna vænst oc vitrazt oc ærit er hon illgiorn. hærtnið konungr ann hænni mikit
Þiðrᴵᴵ 2694þeir gangaz at i ꜹðrvm stað. ok *skortir þar ei hꜹgg stor er hvargi sparði uið annan. ok voro flest o᷎rit stor
Heið 9130riddaralið ... ok var ⸢it frœkniligsta [var. o᷎rit freknlig AM 162 E fol “E”]
var. Laxd 6815: AM 162 E fol “E”Hrútr svaraði þá: Œrit fǫgr er mær sjá, ok munu margir þess gjalda
NjR 76þótti Gunnari fyrst œrit mart þat, er áfátt var
NjR1908 7412Þat má vera ... at ek hafa œrit mǫrgu heitit
NjR1908 2576Flosi sagði (skipit) vera œrit gott gǫmlum ok feigum
NjR1908 42127ærit er hann st‹e›rkr
SnE 3312gengv þeir iɴ ok sa þar marga menn a tva becki ok flesta ærit stora
SnE 541ok þotti hon ⸢ærit [var. helzt til AM 510 4° “B”] nærr ganga Þorgerðe
Finnb 512þótti Gunnari þat fyrst œrit mart, er áfátt var
NjM 873⸢Œrit [var. yfrit GKS 2868 4° “G”, etc.] mun hann stórvirkr
NjM 9614⸢Œrit [var. yfrit var. Njála 1468: GKS 2868 4° “G”, etc.] mun hann stórvirkr
NjM 9614Rœddu menn um, at vánt væri skipit. Flosi sagði, at væri œrit gott gǫmlum ok feigum
NjM 46314ertu Hroi hinn heimski. segir hon. hann suarar. ek ætla þat nu vera ærit mikit sannefnne en att hefui ek ædri no᷎fn en fẏrr
HróF(2019) 7413ærit ertu girnnelegr madr
HróF(2019) 766⸢ærid [var. yfrit AM 235 fol “B”] margt heyrdi ek sagt i Romaborg fra þessi villu
Dionys 31629erit mik‹it› þikir oss ꜳ liggia fyrir þier og þinu male
MHFlat 31914[var. + ærid AM 640 4°] míukliga bídianndi
~
HMSᴵᴵ 11730 var. Nik Holm perg 16 4° 37v21 → Nik AM 640 4° 35r17mvnde sv (bók) vera ęrit nogv stor
AnnaReyk 4168eina fagra drottningv og ærit rikꜳ
GeorgReyk 33729Þat munda ek ætla, at hér mundi verit hafa um hríð eldsneyti œrit mikit
Knýtl1741ˣ 9319ymsir gengu til atsóknarinnar, þeir er þá váru hvíldir ok ómóðir, þvíat þeir váru œrit margir til
Knýtl1741ˣ 13713þótti honum sá ærit hár, er þetta rúm var mátuligt
Vatnˣ 48mælltu mvnkar ath taka skilldi hinn gamla hest og hinn magra og fꜳ honum. og þvi næst war framm leiddur einn hestur. Sa er ærid mikill og er þa afgamall
Þiðrᴵᴵˣ 38111þotti Þorir vera ⸢hollzti fiolmennr [var. ǽrit fiolmennir AM 68 fol “68”]
var. FærÓH: AM 68 fol “68”
● ǿrit lengi
Drotteɴ miɴ ǿret lenge hefe ec þik fyrlitit oc vnat viþ illífi. nu héitec þer þui at ec skal af láta
●HómÍsl¹⁷(1993) 25r22muno þeir ⸢ørit [var. yfrit SvEirsp 2945] lengi golldit þeira lygi
Sv 4329Œrit lengi hefir Sigmundr frændi þinn verit óbœttr
NjR1908 1048hertogi hefir œrit lengi dýrkat dreka þenna
MarB 15024Œrit lengi hefir Sigmundr, frændi þinn, óbœttr verit
NjM 11812‹Hann kom út í Austfjǫrðum ok var með Teiti mági sínum um vetrinn. Þá þóttiz Teitr hann ærit lengi hafa haft í lotu› emend. Stu 17711: BLAdd 11127 “IIp”
emend. StuᴵK 17711: BLAdd 11127ˣ “IIp”
Form.: ærit (21); œrit (19); ærinn (11); ærid (8); o᷎rit (6); Œrit (6); ærin (5); ørit (5); œret (4); ærna (4); ærnu (4); ꝍret (4); ørin (4); œrenn (4); erit (3); ærnir (3); œrinn (3); ærnum (3); Œrinn (3); œrna (3); ǿret (3); ęrnu (3); œrnu (3); Œyret (2); Ørit (2); ęrit (2); eoret (2); œrnum (2); ornvm (2); ærins (2); ørnar (2); ærnar (2); œrnar (2); ørna (2); ærín (2); riþ (2); øret (1); reɴ (1); ørnir (1); o᷎rins (1); ęrinn (1); o᷎rnar (1); ørno (1); œ́rit (1); œren (1); œrnna (1); éorit (1); ▹ør◃it (1); ærnv (1); œrin (1); øriɴ (1); æʀin (1); e᷎rnu (1); ǿren (1); ǫ́rnar (1); rno (1); œritt (1); (1); erin (1); œrinnnar (1); Ærit (1); ęrið (1); œrnom (1); ǽrno (1); ørɴo (1); ærett (1); ǫreð (1); ørinn (1); ærinna (1); ęren (1); eorna (1); œrnner (1); ríɴ (1); ærínn (1); Ærinn (1); æʀnnu (1); œrnv (1); ǽrit (1);
Gloss.: EJ; ClV (ærinn); ClVAdd _; ClVErr _; ClVSuppl _; Suppl1 _; Suppl2 _; Finsen _; Fr; FrErr1 _; FrErr2 _; FrErr3 _; LLFrämm _; Hertzb → yfrinn; HertzbLat _; HertzbTill _; Suppl4 _; Fischer _; Anm _; Bin _; Rím æ-; LP; Med _; MedComp _; MedSimp _; WN _; AH; AJ _; deVr; Fr4 item eyrinn; NO; Walter _; ÁBlM (ærinn); Bl æ-; WPA _;
Litt.: Seip 1955 117
Genre. (expected): historical works [his]: 51 (33); religious works [rel]: 49 (51); family sagas [isl]: 43 (23); romances [rom]: 28 (20); legendary sagas [fas]: 13 (8); contemporary sagas [bis]: 7 (14); þættir [tot]: 5 (4); learned works [div]: 3 (6); charters [dip]: 1 (15); legal works [jur]: 0 (18); unclassified [ ]: 0 (1);
AS (red.) — October 2018
External (non-ONP) resources:
...
...
...
...
IN PROGRESS
...
Lexicon Poeticum (2nd ed.)
This uses metadata and images from septentrionalia.net
Ùðri, Ùztr - Ùsidýr
øreiga - øx
...
...