maðr, mann sb. m.
Status: excerpted citation slips citation text supplemented structured definitions in Danish definitions in English
I.
1) menneske, person, individ
sa eɴ sami ic x. gorþisc maþr oss til hialpar
Eras 1930Allri scepno er Gvþspiall boþat þa er maɴinom er boþat. þvi at fvr maɴz sacar er allt scapat. oc es þeim ceɴing veitt er necqveria glicing hefer af allri scepno
Hóm677 2317●●● Maþr gørþisc hann (ɔ: Kristr) fvr maɴa sacar. oc svndi sic moɴom hoglvndan
Hóm677 3313Ða haldom ver manz á-siono í atfærð varre. ef ver væitum scynsamlega ꜵst ok mænzsco nꜵngum vꜵrum ok dugum í þurftir þæirra
HómNo⁶ 4930at maðr scyldi fra mane getasc
HómNo²⁸ 13314gefr hann til þes tom at lesterner scyli fyʀ farasc en eigi meɴiner
Prosper677 316Verit nu buner viþ at taca oc gripa Jesum er þvi vændisc, at hann se guþs sunr en er þo maþr
Niðrst¹ 321●●● Kona æin var hinn þriði maðr su er þangat hafðe sott
ÓHLeg 1074●●● Scal maðr epter maɴ lifa
Eg162θ(2001) 904Scal maðr epter maɴ lifa
Eg162θ(2001) 905Bvandi er skyldr at ala þa menn v. er vtan (frá úteyjum) ero komnir oc barn enn vi. mann
GrgKonᴵ 511ef maþr andazk öskirþr
GrgKonᴵ 122þat syniz mer gvtt at ⸢maðr [var. maþr GregDialA 12926] ęte oc drekki
GregDialFrg² 5528⸢mennener [var. mennnerner AM 230 fol]
BarlA 1636allt þat ... er ⸢mennener [var. mennerner AM 230 fol] mego eigi
Menota: 36vb22 BarlA 6633af þeirra a egian tynazt ⸢menner [var. meɴinir AM 232 fol 42va20; mennirnir AM 230 fol 60v24] með þeim
BarlA 1613●●● þat er mannzens natura at fara þangat sæm mykels er haska van oc gera sec af þvi frægan
Kgs 2929Kona var enn .iii. maðr er þannoc hafði sott af Sviðioð austan
ÓH 6412.ii. meɴinir
Jvs291 1093Bonde er scylldr at ala þa menn sem utan ero komnir .v. oc barn enn setta mann
ÁKr 2112þar ero sva sem æinn maðr bęði
ÁKr 4112Enn erv nefndir .ij. menn
Heið 6614Ok nv hefi ek sendan mann af nyio suðr. ok mvn sa sunnan koma a morgin. ok segia tiðendi
Heið 7030Maðr riðr. segir hann. ok ei seint fra bo᷎nvm ut ok ofan með anni
Heið 7214þat varð til nynæmiꜱ at af (borðinu) hurfv .iij. deilldirnar firir .iij. monnum. geck hann. ok sagði til þeꜱ Barða
Heið 7315þickiz hann eigi uita uist hvart kona er hinn .iij. maðrinn
Heið 859Ganga nv ofan undan skoginvm hveʀ eptir ꜹðrvm ok þotti þeim sva fyrst Þorgꜹz sonum. sem .i. maðr gengi þar
Heið 8512En mer syniz segir Gisli at maðr gangi .i. en þeir gengv hart ok runnv eigi
Heið 8515Ketill mælti. mvn eigi Barði þar vera ok ei er honum v lict ok kann ek eigi mann at kenna ef ei er hann. ok sva uar hann buinn i svmar a þingi
Heið 8519Barði snyr nv imot fꜹrvnꜹtvm sinvm ok kvatz þat ætla at kominn mundi maðr fyr mann
Heið 8630Barði snyr nv imot fꜹrvnꜹtvm sinvm ok kvatz þat ætla at kominn mundi maðr fyr mann
Heið 8630þeir kvoðv þa eigi iafnmenne vera. ok kvoðv litið at go᷎rt þott .i. maðr væri drepinn ok fara sva langt til
Heið 871mælti hann at hann hefir haft illt eyrendi. drepit þann mann er [einn] var [vænztr ꜹgnvattr vm þetta] eina i uaro mali ef þeir hefði lavpit fra manninvm en þeir mætti g[rið] [gefa honum(?)]
Heið 964Þyriðr ste a batin óc .ii. menn aðrir. hon bað þa gæta skips er epter voro þar til er hon kemi aptr
LaxdE 32714●●● matti sva at kveða. at þann maɴ fyndi eigi er scyn kynni a konungs monnum eða vissi hvart þat varo menn eða dyr
Sv 1236Miskunnaðu mer gvð. þvi at maðriɴ trað mic undir fotum
Sv 10531●●● hofðu bøndr stefnu sina i Olafs-kirkiu oc tolþu upp costnað sinn oc leizt þeim sva a. sem ecki mikit mundi coma til manz
til manns per person Sv 16227gefvm ‹engvm› manne grið hvarki jꜱkonvm ne bornvm
Hem544 474hellder sik mote allum guds laghum ok manna
DN IV (1307) 7137gvði bv̇riar hælldr at hlv̇ða en monnom
Eluc675(1989) 8612sa tekr af lostasemi. ef maðr dreckr af huart sem er kall eða kona
EncHauksb 15113●●● Maðr merkir kvikændi skynsamlikt ok dꜹðlikt
Gramm³748 3611mer var sagt at ek mvnda fá menn sia. enn þo at ek sæi nockura mvndi þeir eigi vera likari monnom enn dyrom i sinni atferþ
HákFris 53031●●● þeir eta allir hrátt, en drecka blóð, má þá heldr tröll kalla en menn
HG 268Kona var hinn þriþi maðr
HkrFris 25815skaltv sla oc sigra alla Madianitas sem einn mann
StjC 39024mér þykkiz víðast daufligt eptir mannamissi þann, er ek hefi fengit. Várkunn er þat, segir Hárekr þó verðr maðr eptir mann lifa
ǪrvS 17118ef maðr karl eða kona vinna eið
FrostKrᴵ 14611●●● siðazt a bokinni var sagt hversv maðrinn er skapaðr
Bas 2733en huerr ueitir imot trygdir ok éuintrygdir. metar trygdir ok megintrygdir. þær er ǽ skulu halldaz medan moldir ok menn lifa
Heiðy 9927Gylfi sa maɴ i hallar *dvrvm, ok léc at handsꜹxvm ok hafþi vii. seɴ a lopti
SnE 99Haɴ sa iii. hasæti ok hvert vpp fra ꜹðrv, ok satv iii. menn siɴ i hveriv
SnE 923Þa mælti Þriþi: Hitt er mest, er hann gerþi maɴinn ok gaf honvm avnd þa, er lifa skal ok alldri tynaz, þott licamiɴ fvni at moldv eþa breɴi at ꜹskv
SnE 1021ok þa er mættiz hrimin ok blær hitans, sva at braþnaði ok drꜹp, ok af þeim kviqv-dropvm kviknaþi með krapti þes, er til sendi hitann, ok varþ maɴz likaɴdi
SnE 1220Har segir: Hon (ɔ: kýrin) sleikti hrimsteinana, er saltir voro, ok hiɴ fyrsta ‹dag›, er hon sleikti steinana, kom ór steininvm at qveldi maɴz har, aɴan dag maɴz havfvð; þriþia dag var þar allr maðr
SnE 141Har segir: Hon (ɔ: kýrin) sleikti hrimsteinana, er saltir voro, ok hiɴ fyrsta ‹dag›, er hon sleikti steinana, kom ór steininvm at qveldi maɴz har, aɴan dag maɴz havfvð; þriþia dag var þar allr maðr
SnE 141●●● ok hvaþan komv meɴinir, þeir er heim byggia
SnE 1613fvndv þeir tre tvꜹ ok tokv vpp trein ok skǫpvþv af menn
SnE 1616Hár mælti: I vphafi setti hann (ɔ: Alfǫðr) stiornarmenn ‹i sæti› ok beiddi þa at dæma meþ ser rlavg maɴa ok raþa vm skipvn borgariɴar
SnE 205●●● Dvergarnir ... voro þa maðkar, en af atqvæþi gvþaɴa vrþv þeir vitandi manvitz ok hꜹfþv maɴz liki ok bva þo i iorþv ok i steinvm
SnE 2022Þar stendr salr eiɴ fagr vndir askinvm við brvɴinn, ok or þeim sal koma iii. mæyiar, þær er sva heita, Vrðr, Verþandi, Skvlld; þesar meyiar skapa monnvm alldr; þær kavllvm vær nornir
SnE 2314Þa mælti Gangleri: Ef nornir raþa orlꜹgvm manna, þa skipta þǽr geysi v́iafnt, er svmir hafa gott líf ok rikvlikt, en svmir hafa litit len eða lof
SnE 2321Oþiɴ er æztr ok ellztr asaɴa ... en Friɢ er kona hans, ok veit hon ꜹrlavg maɴa
SnE 2716Freyr er hiɴ agætazti af asvm; hann ræðr firir regni ok scini solar ok þar með avexti iarþar, ok a hann er gott at heita til ars ok friþar; hann ræðr ok fesælv manna
SnE 3111hon er naqvæmvz monnvm til á at heita, ok af hennar nafni er þat *tignar nafn, er rikiskonvr erv *kallaðar frovar
SnE 3119ok er hann einhendr ok ecki kallaðr sættir maɴa
SnE 3211Vii. (ásynja) Siofn, hon gætir mioc til at snva hvgvm manna til ásta
SnE 3821En er kom at dagan, þa geck Þoʀ vt ok ser, hvar lá maðr skamt fra honvm i skoginvm
SnE 5022allir gerþv þat menninir ok kykvendin ok iorþin ok steinarnir ok tre ok allr malmr, sva sem þv mvnt set hafa
SnE 6717En þar sem heitir Hoddmimis hollt leynaz menn ii. i Svrtaloga, er sva heita, Lif ok Leifþrasir, ok hafa morgindꜹɢvar firir mat
SnE 761En er hann sa ꜹgu hans, þa grvnaþi hann, at maðr mvndi vera
SnE 10529Hvernig skal keɴa maɴinn?
SnE 11913Maðr heitir eiɴhverr, ta ef ii. ro
SnE 1882en Numide sialfer hrædduz hann mǽiʀ en mann
~ lat.magis quam mortalem
12633 Rómv595(2010) 12615Ok þegar er maðrinn vaknaði. þꜳ skylldi hann signa sik ok syngia fyst. Credo in deum ok segia sva trv sina almatkvm gvði
JBpA(2003) 1819●●● sá hann þar tvá menn ok kendi; var þar Óláfr son hans ok móðir hans
Laxd 3221mikil misstti rann vpp af glp fyrsta føður meðal engla ok manna, fyrir þa søk er maþrinn skriðnaði brott af englanna samlagi
MarS 17327Þvi setr hann sin hialparnet i hverium stað, er maðrinn skal ganga
Mich 6931●●● ALmattigr guð skapaði ... siðarst menn tua er ætter eru fra komnar Adam ok Euo
SnEW¹ 13um otǫlulig kyn manna
AlexBr226 1567ef mælir vkuędis maal vidr mann. karl eða kono
Landsl1154 11811Sturla Bardar son, systur son *Sturlu-sona, var ok halldinn, þridi maðr Þorþr *Vífils son
StuᴵK 31419þarf til slikra storræða at maðr se diarfr ok o᷎ruggr
ÓTᴵ 8917talar maðriɴ þat opt huat skeytliga við drykkinn sem hann uill með engu moti fram fara þa er skynsemdar geymslo kemr til hans
ÓTᴵ 3665sa guð ... er sva mattugr. milldr oc miskunn samr. at hann þvær af manninum i skirninni allar syndir
RRÓT 32615Enn vær (ɔ: englar) ervm eigi menn helldr erv vær andar himneskrar fostriardar
EVíðB 9030mikill lystughleiki er honum at uera sętliga meðr sonum mannanna ... af huerre samueru ok sętre huilld er hann kallaz brudgumi
Stj¹ 118Skapadi gud manninn eptir sealfs sins mynd ok likneskiu. skapadi hann bædi karlmann ok kuenmann
Stj¹ 1915ok þegar i stad fellu stór saar ... bædi aa menn ok ǫnnur kuikendi
Stj¹ 27317Meiddiz af þersu hagli bædi menn ok fé
Stj¹ 27415ef maðr karl eðr kona vinna æið til þeirra hluta sem til synda horfir
Jur34 33821Dio᷎fullinn hleypr i ⸢mannzins [var. mandsíns AM 232 fol] hiarta
var. VP 35119 → VP AM 232 fol 110va5svá at þar sé úhætt monnum ok fé
Jb 1325Jonn slettr ok Ormr hialltlenzskr mann
Ann1005 4191Þorsteinn klerkr norǫnn mann ... Ormr hialltlenzskr mann
Ann1005 4191Se, hirdit eigi, synir manna, at leita fallvalltra audæfa, þessa heims
CecB 28234þat er guð varð maðr, þat skil ek með engu móti
KlmA 27933●●● Þá mæltu heiðingjar: Þetta er eigi maðr heldr djöfull, er eigi bíta vápn
KlmA 3976at madrinn geri guds bodskap
VP 54114biodum wer ydr ath þer temprit yduarn do᷎m ... suo maninn verdi æigi ofso᷎ttr
IslDipl (1405) 15919biodum wer ydr ath þer temprit yduarn do᷎m ... suo maninn verdi æigi ofso᷎ttr : æn klaustrit ok abotinn fai sinn riett
IslDipl (1405) 15919●●● huortt ert þu madr. eda andi. eda o᷎nnur vættur
ÍvA 119kona ein var en þridi madr er þangat hafdi sott ... ok kom nv a þeim degi er adan gatt ek
ÓH1 83630to᷎lodo, ath ... þat væri helldr trollz enn mannz
ÞJ 927at helmingar felag hafi verit lagt med. fyrr nefndvm monnum ꜳ. þeira. brvdlavps degi
IslDipl (1420) 2186kavpmala bref so᷎lveigar. þo᷎steins. do᷎ttr ok biarnar bo᷎nda einars sonar. hvert er svo᷎ hlio᷎dadi. at helmingar felag hafi verit lagt med. fyrr nefndvm monnum ꜳ. þeira. brvdlavps degi
IslDipl (1420) 2186sidan ek kunna at monnum at hyggia
MEg¹ 49011●●● uar allzskonar gratningar manna karla og kvenna og uoro j huerskonar bunadi er menn *bera þessa heims ꜳ sinn likam
Dugg681a 517þetta er fjandi en ekki maðr, er oss gjörir svo mikinn skaða
Trist² 6610Mer var sagt, at ek mundi fa menn sia; en þoat ek sæe nockura, þa mundu þeir vera likari j sinne atferd dyrum en mo᷎nnum
Hák81 5979Hann sér, hvar tveir menn gengu, þat var karl ok kerling
HálfdEyst 994þat sier hann at ꜳ stolinum sitia .ij. menn. þetta er kallmadur og kona ꜳ sinum stolsendanum huort þeira
SigTurn 22917●●● er her maðr at sjá upp til ho᷎fuðsins, en dýr niðr
ǪrvA 12726Saturnus ok Jubiter voru menn ok af monnum komnir
KirjA 4418Slikt eru þo menn sagdi konungr
Krók 2514síe sueínnínn nefndur. Tristam Enn j þersu mali er t’st’ (ɔ: trist). hryggur enn hum er madur
Trist¹Frg1878 20210huort ertu madr edr tro᷎ll edr ȧlfkona
Vilm577 1602ꜳ̋ brudlaupsdegi þessara manna einars oddzsonar ok ꜳsv egilsdottur
DI VI (1480) 2957L. s. (ɔ: Lǽrisveinn spyr): Þvi er madr nefndur? M. s. (ɔ: Meistari svarar): Þviat madr var fyrst gior med molldu
Encᴵᴵᴵ624 4026(proverb.) Satt er þat, er mælt er, lengi skal manninn reyna
Gr 7215eigi kann ek mann á velli at sjá, ef þat er eigi Grettir
Gr 15412nú sé ek, at her er við troll at eiga, en ekki við menn
Gr 1847Hon sagðisk eigi vita, hvárt hana hefði yfir flutt maðr eða troll
Gr 21129●●● En þat var undarligri hlutr: limr af sniðinn svá falsligum líkam var sannliga fugls fótr en eigi mannz
Æv⁸⁹624 27527og mega þeir varla menn heita fyrir illzcu sakir og kynngi
SigÞǫgl 16519Huart er þetta madur edur er þetta skynlaus skepna. su er mier megi anndsuo᷎r ueita
SigÞǫgl 2026heffr þordr ketilson og sigridr jonsdotter menn vorss biskupsdæmis audmiukliga fram lagt sitt mal fyrir oss
DI IX (1535) 7363Sogdu þæir oc soro hvaar firer sik sem æins mansz munni
DN VII (*1324›DonVar 1ˣ) 12019Satt er þad, er mællt er, ad eigi ma mann sia, huor huorgi er
Fljˣ 696sa kann mann mest ad bleckia, er hann hefur mestann trunad ꜳ
Fljˣ 1036ma̋nne
~ lat.et cum uiro innocente innocens eris
628 (Vulg Psalm 17,26) GlossPsalt 729manni
~ lat.a uiro iniquo eripies me
1010 (Vulg Psalm 17,49) GlossPsalt 1112manna̋na
~ lat.et semen eorum a filijs hominum
1623 (Vulg Psalm 20,11) GlossPsalt 1725ma̋dur
~ lat.Ego autem sum uermis et non homo
1812 (Vulg Psalm 27,7) GlossPsalt 1912madur
~ lat.Quis est homo qui timet dominum
2618 (Vulg Psalm 24,12) GlossPsalt 2719monnum
~ lat.et cum uiris sanguinum uitam meam
302 (Vulg Psalm 25,9) GlossPsalt 312menn
~ lat.Qui educit uinctos in fortitudine
8831 (Vulg Psalm 67,7) GlossPsalt 8929þess mun ek á leita at hafa mann fyrir mik, áðr en ek hníg at grasi
GÞiðrˣ 20611Kona var inn iii. maðr, er þannug hafði sótt af Svíþjóðu austan
Hkrᴵᴵᴵˣ 2311En maþr hafþi secr orþit af þrę́ls morþ eþa leysings
Íslbˣ 1719þá fór hann á braut. oc hafþe vegit hér ii. menn eþa iii. þá er hann hǫfþo nítt
Íslbˣ 2823sneruz til truar .xii. þusundir ⸢manna [var. karlla at o tꜹlþom konom oc bꜹrnom Jón³ 219] heiðinna, ok voru þa hvarki talin bo᷎rn ne konur
Jón¹ˣ 43035þu hefer hana heitid þeim manni en tekid fra manni er varlla ‹mä› madr kallaz sakir margrar illrar natturu
KlmB1980ˣ 2051Riðu þeir þá um kveldit, manni miðr en hálfr sétti tøgr
StuᴵᴵR11127ˣ 3625Einarr ... mælti: nú ríða djǫflarnir hér at oss, sprettum upp ok dugum vel. Þórðr mælti: menn ríða at, en eigi djǫflar
StuᴵᴵR11127ˣ 27324
‖ (+ adj. pos.) :
Trui ec drotten at þu ... snyr viltum mannum til vitz. oc vizdoms
●PlacB(1998) 1419ero þeir ubota ᴍenn. oc [at h]elldr nu *er þeir voro þręlar er þo uęri [sua] at slico hefði bellt frialsir ᴍenn
Eg162θ(2001) 1684let Þorsteinn þar at uera marga menn þa um varit þui at þat er lꜷng leið at gerða
Eg162θ(2001) 1719einn ungr maðr
Menota: 34va24 Streng 1626Ðvi er lict æf skynlauss maðr fæʀ til hirðar sæm ufroðr (maðr) (skrevet med runetegnet for maðr) fari til iorsala
Kgs 3918En iam rettvis (maðr) (skrevet med runetegnet for maðr) sæm Moyses var
Kgs 1065Hvar satto iafndyrliga holl e. (ɔ: eða) iafnvel bvna fyrst at sveitiɴe slicra ⸢manna [var. dreingia MHFlat 25117] sem her ro saman comnir. oc i annan staþ bvningr hallarennar meþ miclom costnaþi
Mork 118ero þeir nv menn sattir
Mork 1015Þar mvn Hacon verit hafa oc var þetta ecci margra manna at fara sva
Mork 23127Hvi ertu ucatr ⸢maðr [var. lags maðr AM 75 a fol “75 a”, etc.]. ertu siucr eða reiðr manni nockorum
ÓH 1271er sa friðr matðr ok kurtæislægr
Þiðrᴵ 4730rikr matðr ok mikill kappe
Þiðrᴵ 483Nv skaltv þangat fara ok reyna uini þina. Firir þvi at nv vættir mik at menn se forkunnar margir er leingi hefir dualiz
Heið 649Hon svarar. Mellt hafi þer þat bro᷎ðr er ei er vænna til en steina þeꜱa er þer hafit ei þorat at hefna Hallz broðvr yðars þvilikꜱ manz sem hann var
Heið 746Nv hyggr Barði at hve margir menn væri at slættinvm
Heið 858●●● Tanni er kallaðr var hinn hand rami. ok ecki var hann sem menzkir menn at afli. ok sva hvartveggi þeira ok Eyiolfr systur son hans. ok voro fvll hvgar at aræði
Heið 8816Nv segir Barði. it ervt vaskir menn ok mikilꜱ verðir ok mikit tion ef it latiz
Heið 9311Þormoðr Þorgavz son var ok hravstr maðr. ok geck vel fram. Eyiolfr fra Borg rez honum imot ok verðr miok sarr
Heið 9429●●● þo trvvm ver hann dyrligan mann ok agetan oc guðz vin
ÓTOddS 121vitrir menn hafa oss fra sagt nokora luti hans storvirkia oc fat fra þvi sem verit hefir hans afreks verka
ÓTOddS 211þikkir oss litils verð þeira til lo᷎g oc vmerkilig þvi at vitrom monnum þyckir hver saga heimsliga onytt. ef hann kallar þat lyge er sagt er en hann ma engar sꜹnnvr a finna
ÓTOddS 219Oc er Gunhilldar ss. (ɔ: synir) to᷎kv veizlo i So᷎gni at ens riks manz. þa er þat sagt at þar voro o᷎ll goð atfo᷎ng vm dryk ok mátt
ÓTOddS 328þit eroþ reyndir at goðum monnum ok rettorðvm
ÓTOddS 432en kvatz mvndo koma með iafnmarga meɴ oc atti þeiʀ þa tal vm herbvnað sinn ok til skipvn arostvnnar ok hittiz með vingan
ÓTOddS 515þar bio sa maðr er Þorstein het fé litill ok go᷎ðr maðr
ÓTOddS 719er hann sa menn virðvliga gengr hann i moti þeim ok bꜹð þeim þar at vera ok þat þago þeir
ÓTOddS 821Ecke er þetta tigins manz barn. helldr þrels barn ok mvn hingat borit fyrir gabs sakar viþ oss
ÓTOddS 1229Nv a þessi tiþ reð austr firir Garða rike Valldamarr konungr oc var hann agætr maðr
ÓTOddS 2020þottiz vera øfri skyionvm ok sa fagra staðe ok biarta menn er þar voro
ÓTOddS 3925Heyrðv efni goðs mannz er alldrege blotaðer gvðum oc vhreinom ꜹndom. helldr svivirðer þu þav ok rekðer
ÓTOddS 3928þottiz hann þar kenna marga sina vini heiðna menn
ÓTOddS 4122Siþan hitti hann dyrligan byskop ok bað hann veita ser skirn sem lenge hafðe hann beiðz. at geraz i *samlagi cristinna manna. ok þa var hann primsignaðr
ÓTOddS 4130Þess er oc getið at O. (ɔ: Óláfr) heyrðe sꜹgvr af einom dyrligvm manne er var i eyio einne er Syllingar heita oc skamt fra Irlandi
ÓTOddS 4421sa iarllin þesse skip en skrꜹttligo renna forkvnnar vel ok friða meɴ ok vel bvna við arar
ÓTOddS 4623vndraþiz ok hrꜹstleik þeira ok vaskleik ok spvrðe hverr fyrir þeim veri sa enn veni maðr ok enn mikli
ÓTOddS 4632er þat margra manna sꜹgn. at ...
HkrFris 839Konvngr skipti þegar clæðvm oc bio sik sem æinn vtiginn mann
StjC 49131ok finn (“herefter udel. ek”, ed. note) þat til saka segir Bardi ad þu ert myklu meiri nidingr en duganda manni sami ad eiga þik ad mág
Heiðy 986[N]u heyra þeir gny mikinn ad menn rida margir til arinnar
Heiðy 989hann tok þa til mals. þat er upphaf grida mala uorra Ad gud se uid oss alla sattur uer skulum ok uera menn sattir uor imillum
Heiðy 994●●● krisnir menn kirkior sekia
Heiðy 9914hædnir menn hof blota
Heiðy 9915hann skal firraz kirkior ok krisna menn Gudꜱ húꜱ ok gyma heim huern nema heluiti
Heiðy 9921ok þotti uitrvm monnum þa likligaz til at siatna munði þeira ofsi sua mikill sem uaʀ at se eigi fyrst samlenðir
Heiðy 10222nytir menn ok ei iafnmiklir sem ættin þeira. ok baðir kuangaðiʀ ok menn fra þeim komnir
Heiðy 10517konungr suarar. a þa leið. wer hofum frett. til þin. Barði. segir hann at þu ert ættstorr maðr ok mikill firir þer
Heiðy 10520ok þer erut uaskligir menn. ok hitt i nockur storræði. ok rekit harma yðuarra. ok uerit þo leingi firir
Heiðy 10521ok for eftir þi sem vitrir menn hofðu firir seð at sætt manna hellz sem a var kueðit ok er ecki getið þeirra viðskipta siðan
Heiðy 10630Hann segir, at fyrst vil hann spyria, ef nokqvorr er froþr maðr iɴi
SnE 106en vandir menn fara til heliar ok þaþan [i Ni]flhel; þat er niðr i en nivnda heim
SnE 113●●● Har segir: Hon (ɔ: kýrin) sleikti hrimsteinana, er saltir voro, ok hiɴ fyrsta ‹dag›, er hon sleikti steinana, kom ór steininvm at qveldi maɴz har, aɴan dag maɴz havfvð; þriþia dag var þar allr maðr
SnE 142A svɴanverþvm himins enda er sa salr ... er Gimle heitir; hann skal standa, þa er bæði himinn ok iorð hefir fariz, ok byɢia þaɴ stað goþir menn ok rettlatir of allar alldir
SnE 262Har segir: Eigi mvndi sva froþr maðr spyria, þviat þetta vitv allir at segia
SnE 271er þat fært i frasagnir, ok mvntv eigi mega froþr maðr heita, ef þv skalt eigi kvɴa segia fra þeim stórtiþindvm
SnE 2818gaf (hann) henne valld yfir ix. heimvm, at hon *skyldi skipta⸣ ollvm vistvm með þeim, er til hennar voro sendir, en þat erv sottdꜹþir menn ok ellidavþir
SnE 353Heyrt hefi ec, at þer hafit qvisat imilli yðvar at ek væra ecki litill maðr vexti
SnE 533gengv þeir iɴ ok sa þar marga menn a tva becki ok flesta ærit stora
SnE 5320Þa spyʀ Vtgarþaloki, hvat sa hiɴ vngi maðr kvɴi leika
SnE 5419en ecki mvntv mega her með os heita sva mikill maðr sem æsir kalla þic
SnE 5621en þo veit ec, at þer mvnvt kalla mic litiɴ maɴ fyrir mer, ok vni ek þvi illa
SnE 594hon spvrþi hann at nafni eða ‹at› ætt ok sagþi, at hiɴ fyʀa dag riþv vm brv́na v. fylki dꜹðra manna
SnE 6618en eigi dynr brvin *minnr vndir einvm þer ok eigi hefir þv lit dꜹðra manna, hvi riðr þv her a helveg?
SnE 6619●●● þat (skip) er gert af nǫglvm dꜹðra maɴa
SnE 715I þesvm savlvm skolv byɢia goþir menn ok siþlatir
SnE 7425þau attu .II. sono ... þessir voru allefniligir ok gerviligir menn ok hraustra manna
Finnb 316myndi þér nökkut vilja taka mik í kirkju yðra ef ek kjæmi aptr sem einn dugandi ⸢*maðr [non emend. mann]
Æv⁴ 2028n.morgum manni til trubotar
JBapt²B 84931Ion var litill maðr i barneskv, þvi var hann mvrtr callaðr
StuᴵK 2747to᷎ldo fyrir honum huersu jarl hafði hann lengi gert litinn maɴ
ÓTᴵ 5310⸢goð‹r› [var. goþor AM 655 XXXIII 4°] maðr
MEg² 49510●●● kristinn maðr em ek ok þo synðug kona
MEg² 49921fadir minn ok modir voru menn rikir
MEg² 5009Kristr hinn nyi madr
Stj¹ 4116aldri er hann kaupmaðr, en víst er hann góðra manna
FlórN 3213Þorsteinn klerkr norǫnn mann
Ann1005 41833þeir sa ok ganga mikinn mann ef mann skylldi kalla ok .ij. pillta med honum. hann hafde brugdit suerd j hende ... o᷎ll uoru trollin illilig at sia
ÞUxaf 25724rétt segi þér þat, at hann er heyskr mann
Parc 1735ek em eigi heill madr, ok mun þat vera sveinnbarn, er ek gengh med
Ragn 13515þa gaf konvngr havnum tuo menn skotzka. het. karlmadrinn haki enn. konan hækia
Eir557 63a12uar suo felldr kaupmali lystur ok gior a brudlaus (sic) degi milli ærligra manna þorkels einars sonar ok olofar narfa dottur
IslDipl (1449) 4015einge vtlendr madr hafdi þar komit, huorki karl ne kona
Hák81 67118er nv oc kominn sa dagr, ath saman skal pvsa þessa jvngv menn
ElisC 13712Eg em norænn ⸢mann [var. maþr Mork 73] eirn
MHFlat 25423Styrker ok hiarta. lungu. lifur. millti. ok allan mannenn
MedMisc 9923löðuðust þau öll saman með gleði ok skemmtan þessir ungu menn
Vígl 764huer blindur mann skylldi hafa af hans penninngum hunndrat skillinnga
Æv238XX² 1888fyrir satt ertu þann sami mann er so hefir leikit minn son
ÆvMið²⁹ 8617hann uar rikur mann bædi j landi og lausum eyri
ÆvMið²⁷ 614Auui þu falskur mann huersu þu * hefir mig darat
ÆvMið²⁷ 687J þessvm greindvm stad vorv thveir ærleger menn kona og kallmadr og vorv eigen hion
JerReyk 2114er Jacob hiet ... og var einn merkilegr mann med sinvm lærdome
KonReyk 2032skolo græindir menn joon oc þorgerdr þæssum minum umbodum hallda
DI III (*1398›apogrˣ) 62716þvi voru þaug optnefndir menn Gudmundur Arason og Þorgerdur Olafsdottir alsattumm sa̋tt umm allann sinn Reikningskap
DI VI (*1428›Kr 2ˣ) 4319tǫlðu þau fyrir Grjótgarði hversu jarl hafði hann lítinn mann gǫrt
Hkrᴵˣ 2335Adilz kongur er madur so fiegjarn ad hann hirdir alldrei huad hann vinnur til þess
Hrólfˣ 503þá váro hér menɴ cristnir þeir er Norþmenɴ kalla papa
Íslbˣ 921En þeir fóro síþan á brꜹt af því at þeir villdo eigi vesa hér viþ hęiþna menɴ
Íslbˣ 922léto epter bǿcr irscar ... af því mátti scilia at þeir váro menɴ írscer
Íslbˣ 923En þá es Ísland vas víþa byɢt orþit. þá hafþi maþr ꜹstrǿɴ fyrst lǫg út hingat
Íslbˣ 1437Svá hava oc spacer menɴ sagt at á lx. vetra yrþi Ísland albygt
Íslbˣ 1727þat var ... vetri eþa tveim áþr Haralldr en hárfagri yrþi dꜹþr at tǫlo spacra maɴa
Íslbˣ 1731En þeir váro báþer spaker menn miǫc
Íslbˣ 206at ráþi Þorkels mána oc annarra spacra manna
Íslbˣ 2010En ener heiþnu menɴ hurfu saman meþ alvę́pni
Íslbˣ 292ener cristnu menɴ oc ener heiþno
Íslbˣ 297Þá bǫ́þo ener cristno menɴ Hall á Síþo at hann scylldi lǫg þeira upp segia
Íslbˣ 298En es þat sǫ́ hǫfþingiar oc góþer menɴ ... þá selldo honom marger sono sína til læringar
Íslbˣ 3418sá maþr es þat vas almę́lt at milldastr vę́ri oc agę́str at góþo á landi hér ólę́rþra maɴa
Íslbˣ 3424oc Sceggi faþer þeira oc fleiri spaker meɴ
Íslbˣ 3630at sǫgo oc umbráþi þeira Bergþórs oc aɴarra spacra maɴa
Íslbˣ 3711Þá svarar sjá bláleiti ⸢mann [var. maðr AM 531 4°ˣ “b”], er engi lutr var hvítr á utan tenn ok augu
KlmBˣ 5433þá kom til þeirra bóndi ok húsfreyja, þau váru fríðir menn bæði
Knýtl1741ˣ 4130Enn ef sva er vel, sem ek vænti, ‹at vera muni›, at hann ‹sé heill maðr ok› fylgi sialfr gripvm sinvm ... en vær riðim a brot, en latim hann eptir i hasca, þa man eigi latid orða-lavs‹t› við oss emend. Stu 3827: BLAdd 11127 “IIp”, etc.
emend. StuᴵK 3827: BLAdd 11127ˣ “IIp”let hann kalla postolann til sin ok bað, at hann blezaði dottur sina ok bruðgumann. Þa lagði Thomas postoli hendr sinar yfir ho᷎fuð þeim baðum saman ok mællti. Guð Abraham, guð Ysaac, guð Jacob, blezaðu þessa hina ungu menn, ok sa þu lifs saði i hug þeira
ThPost¹ˣ 71414ek em búinn at veita þér þjónustu, sem frjáls maðr á at göra
Trist¹ˣ 4432þu hinn mykle mann sagde hun. Sit nidur og fꜳ þier mat
Vilm1006ˣ 1592gieck þar framm hiä eirnn prestur. med gudz lÿkama, thil eins siukz mannz
ÆvMið¹¹ˣ 1815
‖ (+ adj. compar.) :
Ef yngri menn eiga kirkiv bölstað enn .xvi. vetra gamlir. karlar. eþa konvr yngri enn .xx. oc a sá maþr at halda kirciv vp. er lograþandi er fiar enna vngv manna
GrgKonᴵ 1715Þa mælti Gangleri: Hvernig oxv ættir * þaþan eða skapaþiz sva, at fleiri menn vrþv, eða *trvi þer⸣ þaɴ gvð, er nv sagþir þv fra?
SnE 1310en sia skvlvð þer þar stæʀi menn, ef þer komit i Vtgarþ
SnE 534Vtgarþaloki ... bað þav hætta fanginv ok sagþi sva, at Þoʀ mvndi eigi þvrfa at bioþa fleirvm monnvm fang *i hans *hirð
SnE 5815Vtgarþaloki ... spyʀ, hvernig honvm þickir ferþ sin orþin, eþa hvart hann hefir hitt rikara maɴ nokqvorn en sic
SnE 591kom þar allt þat folk sem i borginni bygði. ellri madr ok yngri
Stj¹ 1219ef maðr verðr sannr at, gjaldi konungi .ii. aura, en þeim eyri er átti, ok heiti maðr at verri
Jb 2638engan hefi ek séð vænna mann ok kurteisara utan þik eina
HálfdBr 57916siꜳ vessalle mann
JerReyk 2413Hrafnkell tok hina somu skapsmuni vmm gagnsemmd og risnu, enn micklu var hann nu giæfri madur enn firr og hægri ad ollu
Hrafnkˣ 491ek gief honumm frelse. ok fee suo mijkit. ad þid sieud ei meire menn
Svarfd(1966)ˣ 5415
‖ (+ adj. superl.) :
●●● þá réþosk bǫzto menn til at fara ór landi
Ágr 3316hinir bæzto ⸢mænniner [var. mennerne[r] KgsFrgγ 14039]
Kgs 5438hann uar sterkastr maðr at afli fyr norðan land
Heið 654þvi skulo þeir þar sitia at þeir mvnv þer vera menn striðastir ok torsueigstir er er komit i heraðit. en yðr ho᷎fir eigi sva at ei hafi þer stilling uið ok uit
Heið 804Þeir eigvz við leingi. ok þat segia menn at varliga se ravstari menn
Heið 9227vil ek senda yþr ꜹstr til Sviþioþar til Haconar gamla vinar mins, er þar er ein virðiligastr maðr þegar konung liðr
ÓTOddS 72kvað þetta vera inn vænasta mann ok inn bezta dreng
HG 206Aðr vaʀ gift oðrum rikum manne. syni Þoriꜱ hunðz er Sigurðr het ok eru þaðan komnir Biarkeyngar hinir agiæztu menn
Heiðy 10811Engi skal her vera með os, sa er eigi kvɴi nokcors konar list eða kvɴandi vm fram flesta menn
SnE 547hin helgazta mr ok moðir, bestr maðr føddr fra karli ok cono
MarS 23621●●● vard hinn fyrsti madr fadir varr Adam lifligr ok skynsamligr firir guðligan iblastr skipadr af sinum skapara
Mich 67827nefni huerr byskup ... tolf hína vítraztu ⸢menn [var. bœndr Landsl 2713] meðr ser
Landsl1154 8728þotti ser j þui miog misbodit ef þeim uar med o᷎fund misþyrmt ok þeim ollum framazst er honum þotti mestr madr j
FbrFlat 9127Adams sunar hins fysta manz
SvFlat 5345
‖ (+ pron.) :
●●● at hveʀ maþr. iafnt auþegr sem fatéocr. vngr oc gamall. kallar (“ɔ: karlar”, ed. note) oc conor. at hveʀ maþr scyllde giallda honom éiɴ peɴing
HómÍsl¹⁶(1993) 23r4Sia (maðr) (skrevet med runetegnet for maðr) hefir nv iat svnþir sinar
Mar655II xxxiv27Sa eiɴ (maðr) (skrevet med runetegnet for maðr) er vid alla omeiɴ er hvarci gorir mein ser ne avdrom
Prosper677 213En ecki er þeꜱ getit at Egill skipti silfri þui er Aðalsteinn konungr hafði fengit i hendr honom huarki við Scalla Grim ne aðra menn
Eg162θ(2001) 9216hafi sá fe þetta lꜷnd oc lꜷsa ꜷra er sigr fęr. En þu uer huers mannz niðingr ef þu þorir eigi
Eg162θ(2001) 1007En fal[l]a u heilagr fyrir Þorsteini oc ꜷllom þeim ᴍonnoᴍ er honom uilia [l]iþ ueita þegar eptir fardaga ef þu uill eigi a bravt [f]ara
Eg162θ(2001) 1693ec hefi halldit retto mali fyrir þeim ᴍonnoᴍ er stǫʀi bockar hafa uerit en sua sem þit feðgar eroð
Eg162θ(2001) 1702hueriom manni fot huatari oc manna skygnstr
Eg162θ(2001) 1711En hver maðr a dóm at festa frialsra manna ef eigi er boande heima
Gulᴵ 8624væit ængi (maður) (skrevet med runetegnet for maðr) annat a hæɴdr hanum en tryggleic
Kgs 1127hon var allra kveɴɴa vitrost oc [reiþ dr]ꜹma betr en aþrir meɴ
Jvs291 219harmaðe þat huar matðr
Þiðrᴵ 4918●●● þetta erv ekki aðrer menn. en þat sem kallaðar erv siokonor
Þiðrᴵᴵ 2862scal scira hverr sem hia verðr staddr iafnvel faðir eða moðir ef eigi ero aðrir menn til
ÁKr 204Þvi skaltv þeꜱa menn helldr uelia til farar með þer en aðra sueitar menn at þeꜱir erv navðleyta menn hveʀ annarꜱ
Heið 6521Nv erv nefndir þeir menn er fara skylldo með Barða
Heið 6625Hann er litilꜱ uerðr firir sinar sakir. En þeir menn beiða bota firir er hann er i þingi með. ok erv þeir mikilꜱ uerðir
Heið 6718Hef þv fram borð. segir hann. ok ro᷎ð ecki um þat firir ꜹðrum monnum
Heið 7317Sva er sagt at hann se ecki mikill þegn við aðra menn af fe sinv. þo hefir hann o᷎rit
Heið 7727En nv er sa maðr her kominn er i nott reið svnnan yr Borgar-firði. er ek senda suðr i þeꜱi uikv at uita tiðendin i herat
Heið 7729Þoroddr ok Þorgisl af Þernvmyri bro᷎ðrungar. Barða. ok sa maðr hinn .iij. er kom i stað Halldors
Heið 808riða .ij. menn ofan i herat sem til hafði skipat Þorarinn ok hittv ꜹnga menn a bo᷎ivm ok foro fiallveg allt ok kvomv til brvar. ok nv a Hallvarðꜱ-staði
Heið 8127Hann let ok fyr lið allan farangr sinn ok biðr hvern mann til farar með ser er komaz mætti ok biðr ser liðꜱ ok riðr eptir þeim
Heið 8927hann var mestr firir ser ok betr vapnfo᷎ʀ en aðrir menn
Heið 9328eigi var sa maðr i þvi heraði er ꜹllvm þotti meira bravtar gengi at en honum
Heið 942hꜹgr hann þegar af honum hꜹf[uðit] ok er Illhvgi veit þetta þa mælti hann at hann hefir haft illt eyrendi. drepit þann mann er [einn] var [vænztr ꜹgnvattr vm þetta] eina i uaro mali
Heið 962Lætr svðr fo᷎ra þeira manna lik er fallnir voro
Heið 968feʀ hann með nockorum monnum ok kemr a fvnd Eiriks
ÓTOddS 810Þa spvrðe Hacon ef nokvrir menn hefðe þangat komit fatekliga bvnir
ÓTOddS 823spurþi ef menn nockvrir veri þar a bui. hann kvat at viso þat vera. Þa melti Hacon gak in ok leið þa ut
ÓTOddS 1131Hann kvaz ætla at miok vel mvnde hann þeim monnum fagnað hafa er minni venzl mvndi a oc tok all vel við þeim
ÓTOddS 1325●●● (proverb.) þat er satt sem mælt er, at öl er annarr maðr
HG 1612huær maðr skal kristin vera
FrostKrᴵ 13211huat manne er ...
RbHM (*1299-1319)² 14416ok er þeir (“herefter udel. hafa”, ed. note) nidr setz þa melti Snorri. þat er mer sagt Þorgils segir hann at eingi madr meli iam uel firi gridum sem þu ok aunnur logskil
Heiðy 9823Þorgils segir eigi er fra haft ad ek meli betr firi gridum en adrir menn ok ma þo logfullt vera
Heiðy 9828þa mælti Barði. ei er sa maðr segir hann er ek uilða hellðr minn vin en yðr. ok kunnu wer þauk þinna ummæla
Heiðy 10531*Eyiulfr gefr þeim bræðrum vpp foðrfleifð sina ok lysti enn stormennzku sina sem fyʀ ok ueitti þeim eingi maðr iafnmikit lið sem hann
Heiðy 10610segir skilit við Aði. ok segir. at hann vil eigi af henni ofriki taka. ne oðrum monnum
Heiðy 10724ok sneriz sa maðr firir honvm iɴ i hꜹllina, en hann geck eptir, ok þegar lꜹks hvrþin a hæla honvm
SnE 914Sva heitir sa maðr, er ver vitvm mestan ok agæztan, ok vel megv *þer hann lata sva heita
SnE 147sa hann of alla heima ok hvers maɴz athæfi ok vissi alla lvti, þa er hann sa
SnE 1624hann fylliz með fiorvi allra þeira maɴa, er deyia, ok hann gleypir tvngl, *en stavckvir bloþe himin ok lopt ꜹll
SnE 191Har segir: Goþar nornir ok vel ættaþar skapa goþan alldr, en þeir menn, er fyrir vskꜹpvm verþa, þa valda þvi illar nornir
SnE 242Þat er orðtak, at sa er tyhravstr, er vm fram er aðra menn ok ecki setz fyrir
SnE 324hann hafþi þa speki vm framm aðra menn, er slægþ heitir, ok vælar til allra lvta
SnE 3412Xii. (ásynja) Hlín, hon er sett til gæzlv yfir þeim monnvm, er Friɢ vill forþa við haska nokqvorvm; þaþan af er þat orðtak, at sa, er forþaz, hlæinir
SnE 399skildi hann af ongvm maɴi lið þiggia til verksins
SnE 4532*ok i þvi ‹bili› vaknar sa maðr ok stoð skiott vpp en þa er sagt, at Þór varþ bilt einv siɴi at sla hann með hamrinvm
SnE 514en þo er þat satt, at ecki hafa her komit þeir menn, er mer þickir fothvatari en sva
SnE 558Þa mælti Þorr, at helzt vill hann þat taka til at þreyta dryckio við einhvern maɴ
SnE 5519eigi se ec þaɴ maɴ her iɴi, er eigi mvn litilræþi iþyckia at fazc við þic
SnE 584kalli mer hingat kerlingvna fostro mina, Elli, ok faiz Þoʀ við hana ... fellt hefir hon þa menn, er mer hafa litiz eigi vsterkligri en Þorr er
SnE 587Þa mælti Loki: gerþv þo i liking aɴaʀa manna ok veit Baldri sæmð sem aðrir menn
SnE 6416Þa mælti Loki: gerþv þo i liking aɴaʀa manna ok veit Baldri sæmð sem aðrir menn
SnE 6417ok er þat firir þvi varnanar vert ef maðr deyr með oskornvm nǫglvm, at sa maðr eykr mikit efni til skipsins Naglfars
SnE 717þvi skal þeim biorvm brꜹt kasta sa maðr, er at þvi vill hyɢia, at koma asvnvm at liþi
SnE 7224ok hafit þer aðr sagt, at hverr maðr skal lifa i nokqvorvm heimi vm allar aldir
SnE 7419●●● en af þesvm monnvm kemr sva mikil kynsloð, at byɢviz heimr allr. Sva sem her segir
SnE 763En nv ef þv kant lengra framm at spyria, þa veit ec eigi, hvaþan þer kemr þat, firir þvi at ongan maɴ heyrþa ec lengra segia fram aldar farit
SnE 7615segir (hann) þꜹ tiþindi, er hann hefir sét ok heyrt, ok eptir honvm sagþi hverr maðr avðrvm þessar sꜹgvr
SnE 7622E[inn ma]ðr er nefndr Ægir eþa Hler; hann bio i ey þeiri, er nv er kollvð [Hle]sey
SnE 782●●● ef kona værðr með barne dauð þa skall hana sua grafa i kirkiu garðe sem aðra menn
JKr 35116olkonor. mioðkonor. kambarar. vefarar oc aller þæir men bæðe konor oc kallar er með mange fara
Bl 20411enginn mann er sva vitr at þvi mundi trua utan hann hefdi sealfr sed
AlexBr226 15615nær engir menn hallda sik til fvllz við þa
StuᴵK 3279med .ij. odrum mꝍnnum
Sættarg 47221þeir skulo frialsir vera af leidangri med odrum .ij. mꝍnnum af sino hyski
Sættarg 4735Sua iatadi han ok at sealflofat se erchibyskupi at hafa einn mann til sylfrslattar eptir þvi sem bref hans þar um gert vattar
Sættarg 4742Hann sa i sudret fra ser, sem madr einn gengi naukvidr allr ok kolsvarttr asionum
MEg² 49736Huat manna er ek til þers at ek fari þangat þiliks eyrindis
Stj¹ 25918●●● ꜳ þui fialli hafdi hann svo mikinn ꜳtrvnad at þangad skylldi eingi madr v þueginn lijta
Eb445b(2003) 1411suo myckla angest berandi, sem varla mundi nockur mann ætla kunna
ClarB 1910●●● hitta þeir einn mann at mali, ok er þat kerling
Ragn 12211han mælti vid hana gack til altaris sua sem adrer menn
Mar720 27319Þui firær biodum wær ... ath nokor mann aa kæri brigdæ æða brigðha latæ þessar adr optnefnðar jardær
IslDipl (1430) 27531þeir mennvrner
Karl AM 557 4° 46v24þeir mennvrner
Karl AM 557 4° 47r2hann hafði heyrt nefnda dverga, ok þat með at þeir væri hagari enn aðrir menn
Án 32713einnge man visse at þar hefdi fyrr þuilikur her komit
Rém 22732liet Skryner fa honum klædi ... ok setti hann j hasæti hia sier ok þotti þa vera allur annar madurinn
Sams 389ÞAT uar einn mann j Einglandi
ÆvMið²² 492hier situr einn mann at hofdum minum. og segir at eg skal wera fyrir dæmdur
ÆvMið²⁹ 8517þuiat hier situr einn mann at hofdum minum. og segir at eg skal wera fyrir dæmdur
ÆvMið²⁹ 8517‹Þ›at var einn mann hann gieck vt og villde sꜳ sade sinv j akvr sinn
BarlReyk 10622þat sker optliga. ad þar kann ecki j millum ath fara no᷎ckur man. vtan med storre þuingan oc hardindum
DI VII (*1492›apogrˣ) 13028segir, at þetta myndi engi maðr verit hafa, ok þar myndi verit hafa Óðinn
Hkrᴵˣ 3795at ę́tlon oc tǫlo þeira Teitz fóstra míns þeꜱ maɴz er ec kunna spacastan sonar Ísleifs byscops. oc Þorkels fꜹþor bróþor míns
Íslbˣ 911þá sę́ttusc þeir á þat at hverr maþr scylldi giallda conungi v. aura
Íslbˣ 926gallzk stuɴdom meira en stuɴdom miɴa unz Óláfr eɴ digri gørþi scýrt at hverr maþr scylldi giallda conungi halfa mǫrk
Íslbˣ 930at hverr maþr scylldi giallda conungi halfa mǫrk. sá er fǿre á miþli Norvegs oc Íslaɴz. nema conor. eþa þeir menɴ es hann nę́mi frá
Íslbˣ 931en honom fecc hverr maþr pening til á landi hér
Íslbˣ 151En svá er sagt at þat bę́ri frá hvé vel þeir mę́ltu. En þat gørþisc af því at þar nefnþi annarr maþr at ǫþrom vátta
Íslbˣ 296Hann setti fimtardóms lǫg. oc þat at engi vegandi scylldi lýsa víg á hendr ǫþrom maɴi en sér
Íslbˣ 3215sá maþr es þat vas almę́lt at milldastr vę́ri oc agę́str at góþo á landi hér ólę́rþra maɴa
Íslbˣ 3423Gizorr byscop vas ástsę́lli af ǫllom laɴnzmǫɴom en hverr maþr aɴarra
Íslbˣ 3632Þat ero miclar iartecner hvat hlýþner laɴzmenɴ váro þeim maɴi es hann com því framm
Íslbˣ 3637Ekki þykki mér þat annarra manna en mín at vera foringinn þessarar ferðar
Vápnfˣ 585
‖ (propr. comp.) :
veg[s]amaþr af ollom sem ioseph af egiptalands monnom
~ lat.ab Aegyptis
14629 ●Eluc674(1989) 1466Eraclius hét konungr Iorsalamanna er liði samnaðe í gægn sǿne Cosdroa ok funnusc þæir hia á noccarre
HómNo²⁹ 13513Enngi maðr fǽr þat oðrum sagt hvessu mykil fagnaðr fylgði þæim goða manne ok var á þvi er hann sa Noregs menn venda fra heiðni ok anscotans villu. ok ganga til miscunnar almatigs scapara
ÓH619 1103hafþe hann friþ beþi viþ serki. oc ⸢rvma borgar menn [var. romueria SÁM 1]
Mth²Cod645 12412non at eiɴs ivdei sed marger oc rvma borgar menn trvþo a christvm
Pétr²Cod645 805Engi man þat muna alldrigin er hann sva gamall at Noreks menn se þangat skattgilldir
ÓHLeg 4231hann sat oc tælgði vond æínn með knivi er hann hafðe i hændi ser. Oc gaðe æigi sialfr at drottens dagr var. En noreks menn hallda allvæl messo daga
ÓHLeg 9734ver erom Romaborgarmenn
Páll¹ 22031Oþensborgar menn soto avalt snafðir til þess at fregna eþa spuria neckver ny tiþennde
Páll¹ 22125Er Oþensborgar menn! Toma se ec yðr oc breytna
Páll¹ 22127lerisveinar hans fylgþo honom oc margir aðrir Cesareamenn
Páll¹ 22615þa spurþi hann Paulum, ef þat væri satt, at hann væri Romaborgar maþr
Páll¹ 22829Paulus visse tvinna sveit Jorsalamanna, aþra ivergyþinga, er truþo uprisu dauþra manna, en aþra Saduceorum, er eigi truþo upriso þeira
Páll¹ 2291for ec at boþa synda iþron, Gyþingom fyrst oc Jorsalamonnom, en siþan heiþnom þioþom
Páll¹ 2336ef hann fær þaɴ quið at hann munde virða lata fe þat ef hann quæmi til noregs oc visse hann þat at hann mundi ná ut at hafa fyrir noregs manna socom
GrgKonᴵ 24010Allir menn scolo gialda hafnar toll nema noregs menn öln vaðmals eða ullar reyfi þat er vi. gøri hespo eða lambs gæro
GrgKonᴵᴵ 714[en] fiorða (hlut) skulo taka myra menn
DI I ([c1200]: AM 279 a) 30524gerþiz landskialpti mikill oc runnu i mot þeim Girkiom Rumaborgarmenn i stað þeim er kallaðr er Catacumbas
Pétr²B 2146Indialandz menn gengu a hans riki
SJ² 79217eigo þeir söc þa er byscop byðr um eða þingvallar menn at sinom luta
GrgStað 16522ollom Noregs monnom
ÓTOddU 2581En spadoms menn þeirra oc spekingar girkkia oc ⸢alldeorum [var. kalldeorum AM 232 fol “b”, etc.]. oc egyptu lanndz manna
Menota: 70vb3 BarlA 13029Indialannz menn kunnu æigi sannan guð ok vurðu þæir af þvi tølldir af oso᷎nnum guðum
Barth¹Frg 7554Biorgyniar menn
Mork 4296hann bǿtti at morgo siþ ⸢Noregs maɴa [var. manna í Nóregi Hkrᴵᴵᴵˣ 3814; norrænna manna Fris 34128] meþan hann var þar
Mork 45411Vestrgautar sendv konungi aull orð til at sętt scylldi vera við Noʀegs menn
ÓH 16611þeim myndi þa vsynn friðr af ⸢Noʀegs monnom [var. norðmonnom Holm perg 4 4° “St 4”, etc.]
ÓH 1957lauttv þess at leɢia a þa hetto við Noregs menn at allir menn føri senn af Islandi
ÓH 3311Noʀegsmeɴ hǫfþu lagzc undir þat illa riki er anꜹð oc ufrelsi gecc þar ifir folc allt
ÓH 60714monu scelva vart lið ręðeligar ásianor scitarum eða Indialanz manna
Alex 675fǽr Villcinus konongr iamnan sigr a Ruzcie mannvm
Þiðrᴵ 4511varir frendr ruzciamenn
Þiðrᴵ 5927Hæðan ifra er langa æve mikill ofriðr. milli hunalandz manna ok villcina manna
Þiðrᴵ 739Hæðan ifra er langa æve mikill ofriðr. milli hunalandz manna ok villcina manna
Þiðrᴵ 7310bertanga men eru nu gladir
Þiðrᴵᴵ 2015Sua er þetta riki kallað villcina land af nafni villcinus konungs oc villcina menn su þioð er þar byɢir. allt þar til er oennur þioð kemr til rikiss ivir þetta land. oc skiptaz þa af nyiv noefn
Þiðrᴵᴵ 624J þænna tima ræðr bærtangalande Jsungr konungr hinn stærki med sinom sonom hann er mikill vvinr hærtnið konungs oc hæfir væitt mikit lið iamnan Attila konunge oc gert mart illt villcina monnom
Þiðrᴵᴵ 26912⸢Egiptu lanndz folk [var. (ms.) Egipta landz menn AM 232 fol “b”, etc.]
var. BarlA 1294: AM 232 fol “b” → ms. 30rb25fra Hafnar-fiollvm ok til Norðr-ar sem þeira þingmenn erv flestir Siðo-manna ok Flokdo᷎la
Heið 7819En þer mvnvt koma suðr þriðia dag þann til selia er allir menn erv farnir yr selivm eptir endilꜹngvm Kiarra-dal. ok þar eigv allir Siðo-menn selfarar
Heið 799Noregs menn voro i þessom villom at svmir blotvðv skvrðgvð svmir skoga eða vo᷎tn
ÓTOddS 232er Noregs menn ok aðrir Norðmenn heyrðv þessi tiðende
ÓTOddS 23924ecki þola Noregs menn. at gautzcr her riði a land þeira
Sv 829tocu Biorgyniar-menn vel við honom
Sv 5224⸢Tunbergs-menn [var. Tunsbergsmenn Sv81 10930] fengu honom langscip
Sv 9024En er Tunsbergs-menn spurðu þeꜱi tiþindi. þa raða þeir til scipa
Sv 12034lið þeira Tunbergs-manna
Sv 17617hann var girzkr at foðvr kyni en Troio manna at moðor æt
Bret 2395hans svn var Biornn enn avðgi er Avðbreckv menn erv fra komnir
LdnHauksb 7429ollum Noregs monnum
HirðB 3926Ok þau iattaðo ok samþyctu allir Noregs men ... við Noregs konong oc hans afspringi mæð retto þingtake
HirðB 3929herra Særkr oc adrer Austrattar mænn
DN I (1311) 11511at blota þa sua sem ruma borgar menn romulum
Eluc544(1989) 1125rvn verir blotoðv Romolvm En kritar men þor
Eluc675(1989) 1121En er Parisar menn sa þeɴa at bvrð
Flóv¹ 13752sa lioða háttr æða skalldskapr, ær oðinn ok aðrir asia menn flvttv norðr higat i norðr halfv heimsins
Gramm³748 6014marga atti hon goða frændr i Borgarsyslu. er kallaðir voro Varteigingar eða Varteigsmenn
HákFris 38722þat legg ek til at ver allir Noregs menn fylgim konvngs seyni
HákFris 43830var nv miog endir a þeirri lendra manna ætt a Svnnmæri er gofgvzt hafði verit. ok Blinndheimsmenn voro kallaðir
HákFris 47520helldo Danir ok striþ við Lybikomenn
HákFris 53227Bjǫrgyniar menn
HkrEirsp 18930biðr þa liðit efla sig. lætr þa ⸢Noregsmenn [var. Norðmenn Hkrᴵᴵᴵˣ 1177] allan alldr mvnv yfirmenn Dana
HkrFris 2108er ⸢Garz menn [var. Miklagarðsmenn AM 529 4° “C”] sa sigling þeiʀa
KonrA 4819Guðmundr var hǫfðingi mikill ok auðigr; ... Ok er frá honum komit allt et mesta mannval á landinu: Oddaverjar ok Sturlungar ok Hvammverjar ok Fljótamenn
NjR1908 2601kallar Josve til sin Gabaons menn
StjC 3682ætlaði at hialpa Lachis monnvm
StjC 3716Babilonsmenn settvz vm Hiervsalem með miklvm herskap
StjC 38531ef þer Sicchems menn hafit þetta gert vel oc riættliga
StjC 39922.m. manna alt saman karllar oc konvr kafnaði af ræyk oc hita. þat vorv allt Sicchems menn
StjC 4024keykiz vfriðr i riki Effraim með þvi moti at Effraims menn komv saman
StjC 407.21/22Galaaðs menn ... tokv ǫll vo᷎ð a Jordan
StjC 40737Nv bvaz Gaze borgarmenn með bæztvm fo᷎ngvm
StjC 41824⸢Accaroniss [var. Accarons AM 226 fol “A”] borgarmenn
cf. lat.Accaronitae
Vulg 1Reg 5,10 StjC 43633accarons menn
StjC 43825Var honum sagt at Jabesborgar menn ho᷎fðv grafit Saul
StjC 49616Jsraels menn gengv at sva. at hverr sem einn drap þann er hann matti fyrst af Syris
StjC 59729I lidi Troiomanna varo mestir kappar. Ector ok Troilos synir Priami
VerA 451leit ek hann, áðr vér skilðum, ok þótti mér, sem hann rendi lítt ástaraugum til vár Hrafnistumanna
ǪrvS 711brenndt af Babilonis monnvm
AnnReg 798honom veittv Hollsetamenn
AnnReg 13426Á þessv sumri svarði Ormr Orms sonr Noregs konvngvm skatt á alþingi firir Siðvmenn
AnnReg 13530[var. + Her hefr þingskipanar bolk Biorguinar manna AM 60 4° “Bb”, etc.]
index[var. + her hefr landuarnar bolk kaupangrs manna oc er þat her skrifat er skilr millim Biorguinar manna oc heraðs manna AM 60 4° “Bb”, etc.]
cap.[var. + her hefr landuarnar bolk kaupangrs manna oc er þat her skrifat er skilr millim Biorguinar manna oc heraðs manna AM 60 4° “Bb”, etc.]
cap.[var. her hefr landuarnar bolk kaupangrs manna oc er þat her skrifat er skilr millim Biorguinar manna oc heraðs manna AM 60 4° “Bb”, etc.]
var. Bl 1992: AM 60 4° “Bb”allum ⸢Noregs monnum [var. Norðmonnum GKS 3260 4° “Gi”, etc.]
Landsl 9322þa se kynikt ollum Gvlaþings monnvm oc ollum adrvm Noregs mannvm at Hakon konongs sonn Hakonar konongs Sværris konongs svnnar sonnr stadfesti sva
GulKrNA 30823hefir hon uiænleik Oláfs en huiti ok ifirbragd vart Myra mamma
Gunnl 83⸢Noregsmonnum [var. enn norrænvm monnum AM 557 4° “B”] þotti Eirikr iarl mycklu frmar
Gunnl 292Huarir tueggiu vndu uel vid urskurdinn en betr Noregsmenn
Gunnl 2915hann kuaz vera *islenz‹kr› madr
Gunnl 3013iarl effeso manna
~ lat.proconsul effesiorum
MelitoCr 815 Jón³ 107hann spyr til *ferþar þeiʀa Asiamanna, er æsir voro kallaðir
SnE 614er sagt ... fra Tyrkivm hvernig Asia menn þeir er æsir erv kallaþir ...
SnE 8620aller Sundbuss men er att hafua Sundbu eftir Jvær gesleng
DN III (1336) 16538með ollum Biorgwinar monnum
Bl 18710með ollum ⸢Biorgwinar [var. Nidarosar GKS 3262 4° “Na”] monnum
Bl 18710Þat er uphaf lagha vara Biorguinar manna sem uphaf er allra goðra luta. at
Bl 19221Þat er uphaf lagha vara ⸢Biorguinar [var. Nidarosar GKS 3262 4° “Na”] manna ... at ...
Bl 19221Þat er uphaf lagha vara ⸢Biorguinar manna [var. kaupangrs manna AM 31 8° “Xa”] ... at ...
var. Bl 19221: AM 31 8° “Xa”se þat kunnikt ollum Biorgwinar monnum oc ollum oðrum Norex monnum. at
Bl 19411ef ⸢kaupangrs [var. biar NKS 1642 4° “Ta”, etc.] maðr sætr garð sin
Bl 2043er þat æit þing er hæitir vapna þing ... þat skulu ver æigha Biorguinar men manadag hin nesta æftir miðfastu
Bl 20710Þat er nu þui nest at ver Biorguiniar men verðum miok uið kaup at lifa
Bl 2552ver ⸢Biorguiniar [var. Tunsbergs AM 65 4° “Xb”, etc.] men
Bl 2552Engi kaupangrs manna scal gera heraðz monnum oskil
Bl 26320Þettar rettarbꝍtr gaf Magnus konongr ... ollum Biorguiniar monnum
Bl 2873Metello uar aðr kunnikt að sꜹgn ok að rꜹn skaplyndi Numidie manna
Rómv595(2010) 563En Numidie menn þottuz þar æiga allt trꜹst er þæir uoru
Rómv595(2010) 671sua grimmer urðu Numide menn að ...
Rómv595(2010) 904⸢Numidie menn [var. Numidie Rómv226(2010) 9918]
Rómv595(2010) 997Sia borg er Leptis hæiter uar fyrst gio᷎r af Sidoníȷ́s mꜹnnum
Rómv595(2010) 1042Cirienses menn uoru aðrer rikazter i Affrika ok ꜹðgazter
Rómv595(2010) 1053ok kom (hann) fram til Getulos manna
Rómv595(2010) 1071sem nu giorðu Egiptalandz menn
Rómv595(2010) 3607breckna menn
IslDipl (1341) 1711Gellir sagði ⸢at goð vol voro þar á þui. ok nefnir til sonu Snorra goða. ok Eyrar menn [var. þar er gott mann ual þar tel ek fyrst sonu Snora goda eda syner Þorgils Ara sonar eda þeir Eyrar menn syner Steinþors BandK 5022]
BandM 505[var. þat er nu þuinæst at ver Biorguiniar menn uerðum miok uið kaup at lifa &c. GKS 3260 4° “Bg”, etc.]
var. Bl 1851: GKS 3260 4° “Bg”Þaðan eru komnir Hǫfðamenn í Eyjafirði
Laxd 122hǫfðu Hólamenn selfǫr í Hvammsdal
Laxd 1207af dróttins tilkvámu á Egiptaland, þá tókz af þeim Egiptalandzmönnum þat áfelli ... at hver kona fœddi dautt et fyrsta barn
MarS 406Guðmundr var hǫfðingi mikill ok auðigr ... Ok er frá honum komit allt it mesta mannval á Íslandi: Oddaverjar ok Sturlungar ok Hvammverjar ok Fljótamenn
NjM 2861af þessu hofz ǫnnur uilla millum Kritar manna ok Macedoniorum
SnEW¹ 52þa er Grikker ok allr styrkr norðr hꜳlfu ok austrhalfu bǫrðuz uið Troio menn
SnEW¹ 620Þat er ok uani ⸢Jndialandz kuendiss [var. (ms.) india landz manna AM 227 fol]
var. Stj¹ 7135 → Stj AM 227 fol 15va11 → ms. 15va11‹Fra Gabaaons monnum› emend. Stj 36623: AM 227 fol “B”
cap.‹Af bardaga Gabaonsmanna› emend. Stj 38419: AM 227 fol “B”
cap.þeir borðoz ⸢við Trioam [var. med troeo menn AM 226 fol “B”]
var. Alex 917: AM 226 fol “B”ef Thebane hefðe tecet slict rað sem ⸢Athenienses [var. Athenismenn AM 226 fol “B”] þa mynde þeir hafa fengit stoðvað reiði konungs
var. Alex 123: AM 226 fol “B”þvi iattaðo ok samþyktu allir noreghs menn
Landsl1154 866vndir Juɢurtha konungi var fioldi Getuliꜱ manna
~ lat.Gaetulorum magna pars
2124 Rómv226(2010) 218kuʀ mikill var med Egipta landz monnum
Rómv226(2010) 3779hann ... æsti þa at vfridr skylldi verda millum hanꜱ ok Egipta landz manna
Rómv226(2010) 3795til motz vidr stein bonda at asgeirs aa ok þingeyra menn
IslDipl (1359) 3526er Hvalmenn como þangat, þa mistv þeir þar vinar i stað
StuᴵK 6124Vm vetrin fyrir fosto er þess getid, at Hval-menn comv, oc voro XV ęða XVI, oc sottv þegar at þeim
StuᴵK 6310Þeir gerdo ser titt vm fvndi við Tvngv-menn, oc hittvz optaz at lavgv
StuᴵK 659Siþan voro þeir varari vm lavgar-farar enn aþr. Þennan collodv Hvams-menn Bvddęla-ve᷎tr
StuᴵK 862Prest-Valldi het maðr, ‹hann var Másson, hann var illræðismaðr›; hann haufðv Fliota-menn tekit a v-radvm, oc haufðv þeir ‹hann› með ser
StuᴵK 1644Þorsteinn Ivars son gaf Snorra Stvrlv syni Eyvellinga goð-orð, þat er hann atti, enn Melmenn attv sinn lvt
StuᴵK 27526gerþv Biorgyniar-menn at honum spot ‹mikit›
StuᴵK 32824Enn þo voro Noregs-menn miklir v-vinir Islendinga, ok mestir Oddaveria, af ranvm þeim, er vrðv aa Eyrvm
StuᴵK 33911Þotti þeim, sem hann mundi vera settr til af Noregs monnum at stanða aa moti, sva at þeir mætti engo eptir-mali fram koma vm vig Orms
StuᴵK 3412enn Stvrla var firir Dala-monnum, hann hafði þat vǫr tekit við bvi at Savða-felli
StuᴵK 34719þeir Hafnar-menn hurfv aptr
cf.i Hofn
StuᴵK 38318 StuᴵK 3845Skeiða-menn
StuᴵK 56121þeir voro baðir Fagra-nes-menn
StuᴵᴵK 23610á hendr ⸢Magnvsmǫnnvm [var. M. (ɔ: Magnúsi) konvngi Mork 4167]
Huldaᴵᴵ 2585fann þó þat til, at Björgynjarmenn væri makligri, at hafa gæzku þá er á skipum var
Huldaᴵᴵ 31216Evstakius het ein Kolnis borgar madr
Mthias SÁM 1 89rb19er þat hug boð mítt. en eigi vil ek þess spꜳ. at ver frændr ok Lauga menn berím eigi alsendis giptu til vm vór skipti
ÓTᴵ 35416gerðiz v vínatta með Kiartani ok Lauga mo᷎nnum
ÓTᴵᴵ 2112er Noregs mo᷎nnum þat mikil v hamingia. at tyna í einni ferð þeim .iiij. lutum er ꜳ gætaztir ero her ꜳ landi huerr i sinni tegund
ÓTᴵᴵ 2397Varu gud Egiptalandz manna ... geymd ok hird i þessum hennar heimolliga klefa
Stj¹ 2051lauk Joseph þa upp kornlaudum. þeim sem kostinum geymdu. ok selldi Egiptalandz monnum
Stj¹ 21213Egiptalandz monnum uirdiz þat eitt bannat uhæfu uerk. ... at eta medr ebreskum monnum
Stj¹ 21713gerdu ebreskir menn sidarr meirr þa borg af fullkominni kugan ok naudgan egiptalandz manna sem Rameses heitir
Stj¹ 22225Sua uarðueittu Egiptalandz menn hann um .xl. daga
Stj¹ 23718uilldi hann uminnigr uera þeirra uelgerninga sem Joseph hafdi Egiptalandz monnum gort
Stj¹ 24624sagdi honum at sá sueinn mundi honum fædaz sem Egiptalandz menn ottuduz
Stj¹ 25110stig ek nidr þannueg. at ek frealsi hann i brott af ho᷎ndum ok ualldi Egiptalandz manna
~ lat.de manibus Aegyptiorum
Vulg Exod 3,8 Stj¹ 2599Egiptalandz menn mundi þa hina ebresku gryta
Stj¹ 27135Leinamenn hafdu veghen frialsan
DN IV (*1342›vid 1366) 22119Upphaf allra frásagna í norrænni túngu, þeirra er sannindi fylgja, hófst þá er Tyrkir ok Asíamenn bygðu norðrit
Enc764² 41221Brútus er maðr nefndr ... er kominn var af Trójumönnum
Enc764² 41617Þetta haust andaðist Nicholás í Gizka, ok þraut þar þá langfeðgaætt Gizkamanna. þeirra er frá Árna Ármóðssyni voru komnir, en þó átti Nicholás eptir dóttur
MLag 36329var þa hinn meste aghe j medal Þyngeyra manna ok herra byskops
AnnL 26618Veitti þar (ɔ: á Eysýslu) landgongv. en ⸢Syslir [var. eysyslv menn AM 325 VI 4° “325 VI” etc.; eysyslir Holm perg 1 fol “Bergsb.”] comu ofan
var. ÓH 396: AM 325 VI 4° “325 VI”því játtuðu ok samþyktu Nóregs menn fyrir sik ok sitt afspringi við Nóregs konung
Jb 2016Sudr fra Luko er borg su, er heitir Pisis, þangat hallda kaupmenn dromundum af Gricklandi ok Sikil-ey, Egipta-landz menn, syrlendzkir ok Affrikar
Encᴵ 1626urðu ⸢indíamenn [var. Indíalands menn AM 567 XIX γ 4° “E”; India Holm papp 47 folˣ “f”; indíar AM 181 h folˣ “h”; Jndios AM 125 8°ˣ “l”] ... mjǫk hljóðir ok óttaslegnir
var. Rémˣ 35711: AM 567 XIX γ 4° “E”hefir hann med ser oflyianda her ok eru þat Tyrkir ok Blo᷎kumenn ok mo᷎rg o᷎nnur ill þiod
Eym 12629marga aatti hon goda frændr i Borgarsyslu er kalladir voru ⸢*Varteigingar edr Varteigsmenn [non emend. Verteigingar edr Verteigsmenn Uarteigingar ædr Varteigsmenn Hák81 2934]
HákFlat 324n.þeir foru sudr til Manar ... ⸢Manarmenn [var. Manarbyggiar Hák81 46617] villdu eigi beriaz i moti Olafi
HákFlat 10237Dyflinnarmenn sveria eid at þersu
Orkn 31927eru sælir Noregs menn ok æigi at æins þeir helldr iafnnuel þeir er her byggia Jsland ok oll þau lond er undir Noreg liggia
ÓTFlat 51729mvnkarner letu *geyma oll port og borgar hlid suo einngi Jndia lanz manna þorer at setia sinn fot j borgina
Gibb 728vfridr var mikill af Lunbaurdom ok Bretlandz monnum
KlmA1980 8913Salam heitir guð á tungu Arabialands manna
KlmA 2672Affrikamenn kærðu með mikilli hörmung fall hans
KlmA 30236Sér þú Affrikamenn er upp ganga af þessum skipum
KlmA 3262Fjórir beaueismenn riðu um allan herinn
KlmA 32730Affrikamenn eru vándra manna sveit
KlmA 34636⸢Angiomenn ok Oransel [var. Angikarmenn ok Mansel AM 180 a fol “a”]
KlmA 35118Peitumenn ok Gaskuniar
KlmA 35621Sem Karlamagnús keisari sá Affrikamenn hvika ok Orphaniemenn laupa
KlmA 36440Engi Persiemanna var svá vel herklæddr, at eigi skalf af hræzlu
KlmA 36625Ulien sá Frankismenn drepa Affrikamenn
KlmA 36723Peituborgarmenn sogdu sva
Martin² 60311Grickir ok Asiamenn bygdu N[or]drlond ... formadr þess folks hiet Odin[n] er [menn] telia ætt til
StSt335 82ydr Englanzmaunnum gaf herra gud sua dyrdligan pislaruott
Thom² 47036[var. + fundníng seliu manna Holm perg 1 fol “C²”]
cap.Turonsborgar menn sa þar byskupligan mann koma ok tiguligan
Ambr 4633Melansborgar menn ho᷎fdu ord send Romverium
Ambr 4637Evicius het Romaborgar madr
Ben 16129Alexander Grickia [kong]ur, er undir sinn rikdom vann allan heimin, ok stodu Affrika menn litt vid honum ⸢*ne Asia menn (ms. ne asía menn) [AM 489 4° “B”; non emend. [ne Asia] (“ulæsl.”, ed. note)]
emend. KirjA 542: AM 489 4° “B” → ms. 16v24suo brytiu vær grisuna, Grundar menn [var. + aldrei meir, enn j tav Svarfd(1966)ˣ 436]
Svarfd(1966) 4322ofridar er gerdizt j milli ⸢Palestini og Galicie med Spanis [var. Galaleis manna ok syrneskra þioda Holm perg 7 fol]
var. Adon579 22310 → Adon Holm perg 7 fol 68ra2Ekki þótti mönnum hann vera líkr um neitt enum fyrrum frændum sínum, sem var Ketill hængr ok aðrir Hrafnistu menn
Án 32629marga atti hun goda frændr j Borgarsyslu, er kalladir voru Varteigingar ædr Varteigsmenn
Hák81 2935skulu ⸢Gulamenn [var. Gvlaþingsmenn HákFris 40413] giora gladliga alla þa sæmd, er þeir megu, Hakoni kongi
Hák81 32019⸢Biorguinarmenn [var. Biorgyniar menn HákFris 41031]
Hák81 3317vard nu miog endir ꜳ þeirre lendra manna ætt, er gofguz hafdi verit ꜳ Sundmæri, er Blindheimsmenn voru kalladir
Hák81 4617Aleinn jarl hafdi dregit saman mikin her ok ætladi ꜳ hendr Manarmo᷎nnum
Hák81 4648helldu Danir ok strid vid Lybikumenn
Hák81 60210voru nordmenn ræntir bædi af Donum ok Libikumo᷎nnum
Hák81 60214ofridr mille Nordmanna ok Lybikumanna
Hák81 6287Sikeley‹i›ar menn (ms. sikeleyar menn) litazt um ok hyggia at hinum wtlendum monnum
Rém 18129 → ms. 7vb23Sikeley‹i›ar menn (ms. sikeleyar menn) litazt um ok hyggia at hinum wtlendum monnum
Rém 18731 → ms. 8ra31Epter þetta fara Spaniamenn j herbu̇dernar med kongi sinvm og Adonias kongssyne
Adon 1423uoru þat mart lender menn er komner uoru fra Hakoni Hlada jalli ok uoru marger af hans ęttmonnum kallader Hlada menn
HÍ 38enn hola menn hallda vpp gardenvm
IslDipl (“1351”) 2512Affrika menn
KirjA 541Sem Affrikamenn litu til Frankismanna, þá ...
Klma 2967Síðan kallaði hann til sín fjóra ⸢af beaueis [var. bauægismenn AM 180 a fol “a”] at blása um allan herinn ok bera orð hans ok boð
var. KlmA 32729: AM 180 a fol “a”⸢Angiomenn ok Oransel [var. Angikarmenn ok Mansel AM 180 a fol “a”]
var. KlmA 35118: AM 180 a fol “a”þeir ⸢Noregismenn [var. Noregsmenn Mork 79]
MHFlat 25429eg veit ath ei hafa skattar golldiztt af Þelamonnum
ÞTjald 43313J þena tima vrdv eigi a sattir noregs menn ok jslendingar hvern rett noregs menn ætti ꜳ́ jslandi æda jslendingar j noregi ok til mikilla þyngsla þotti horfa bædi vm siglingar þangat ok adra hluti
Grg136 4632Flosi kom fyrst. ok þeir Víkrmenn
Gr 2917þeir Kormákr hljópu til vápna, en Bjargsmenn í ǫðrum stað
Gr 10010er þat sá Hrútfirðingar ok Vatnsnesmenn, gengu þeir í milli
Gr 10011Þótti Mýramǫnnum mikill vágestr kominn, er Grettir var
Gr 1874Bárðardalsmenn segja, at hana dagaði uppi, þá er þau glímðu
Gr 21321þér eiguð mikilla harma at reka við þá ⸢Englismenn [var. Englandsmenn AM 180 b fol “B”]
var. Knýtl1741ˣ 1003: AM 180 b fol “B”Garðaríkis menn
GHr 31427segir meistarinn þann skio᷎lld kalladan hafa uerith Cefalskutum þa hann bardizt uith Troiu menn
Hect 8612inn til motz vid ketumenn ꜳ̋ttungur vt fra skarde og vt til la̋tra
DI IX (1525: Sig) 32122þa er nalgdist avdn hierusalem af babilons mǫnnvm
~ lat.a Babyloniis
11532 Eluc238XVIII(1989) 11512eingi Gricklandz mann þordi at tala eitt ord j moti henni
GibbC 10330Seigist suo at af aullum Jnndia landz monnum lifdi ei meir en c. manna
GibbC 1103er ⸢Garz menn [var. Miklagarðsmenn AM 529 4° “C”] sa sigling þeiʀa
var. KonrA 4819: AM 529 4° “C”uid þd þotti mier uerda hrafns nef a kongi. med þui nefi þotti mier hann hogua j hofud þeim ollum er uoru a þinginu. utan oss Steigar monnum
Hem1010 3632Engi kaupangsmaðr skal úskil gera heraðsmo᷎nnum
BjarkÁMˣ 3138Gardz menn eiga beyt j byrgis land alls fiar ä sand vt
DI II (*1318-c1400›Bps B III 3ˣ) 42735ho᷎fþv skardmenn þeza fiskveidi alla atavlvlavsa at minne vitand
DI II (*1325›apogrˣ) 57825enn þridiung i o᷎llum ef meire kiemur. enn strandarmenn tuo hlute
DI II (*[c1275]›apogrˣ) 12430giordum vid sva fellda eigu millum greindra jarda at helminghi skilldu huorer vidiuallamenn oc reykiamenn eiga fiskveidi j jokulsä at huoru lanði sem hon bryti meir
DI III (*1371›apogrˣ) 27310Item (eigu) Raundœler at gera ok vp at halda allum vegharbotom i Raundale ok Raundals klæif allre nema nezsta ridit æighu at halda uppi Klifs madr ok Karahuaalsmader
DN VI (*1343›Langebekˣ) 18724skal þat allt væl verda þæghar gud vil at nokot batne her med oss Biorghwinar monnum
DN VII (*[1340]›apogrˣ) 1833til Lybykkumanna
DN VIII (*[1341]›apogrˣ) 15125hof Gudthormr fyrsaghðr so eina rœdo a stæmfnonni at æi mindum ver biskupanner oc korsbrœðr vaarer aflaata fyr en oss være ger slikr læikr. sem Lybiku mænn gerdo biskupi sinum oc canuncum er þeir uuthlæghdo oc oll huus þeira niðr brutu
DN IX (*[1328]›apogrˣ) 12038eckj skulu ⸢Noregz menn [var. Austmenn EbWolf(2003) 18311] hlæia ad þuj
Eb447(2003)ˣ 1829ek em eigi vanr at kaupa hval at yðr Bitrumǫnnum
Ebˣ 1596er Noregs mannum mikit ohapp at sinum konongom
FskBˣ 631miklaðe riki Garðamanna
FskBˣ 10816veiter Jndia landz monnum þunglega
Gibbˣ 718Hrollaugr ... fór út hingat ok nam land austr á Síðu ok eru frá honum komnir Síðumenn
Gíslˣ 7419adur Tyrkiar og Asiamenn komu a *Nordurlond
HeiðrUˣ 893⸢Túnsbergs-menn [var. Tvnbergs menn Mork 42225] gerþo lið at honom
Hkrᴵᴵᴵˣ 35613margir menn þykki mér mjúkari í sóknum en þér Íslendingar, þvíat þér eruð óvanari en vér Nóregs-menn
Hkrᴵᴵᴵˣ 4014þaþan ero Síþumenn komner
Íslbˣ 1430Gef æigi ⸢egipta mannum [var. egiptalandz monnum AM 243 c fol] þau dœmi at þeir sægi þat at þu leidder folk þitt til þæss af egipta laɴde uɴdan þeiʀa hoɴdum at þu villdir tyna þvi her í fiallum
var. Kgs 9017 → Kgs AM 243 c fol 38ra27Afrikamenn sjá þessor tíðendi öll saman
KlmBˣ 16040hann villdi ei or gánnga fyri Hofsmonnum sonum Ingimundar
LdnHb105ˣ 6039Egill hinn raudi ... bio á Nesi vt. hans svn var Olafr er Nesmenn eru fra komner
LdnHb105ˣ 9321hans svn var Vestmar er Myra menn eru fra komner
LdnHb105ˣ 9822þeira son var Haurdr er var fyri Holms monnum
LdnStˣ 13934hann red mest fyrer drapi Holmsmanna
LdnStˣ 14032hann var ꜳ Hellis fitium ok Illugi eɴ svarti ok Sturla godi þa er þar voru drepner xviii Hellismenn
LdnStˣ 14034Þetta sjá Veisumenn
LjósvLˣ 7414Romaborgarmenn, þer er a Krist truit
Pétr²Aˣ 19812⸢*persidíamanna [non emend. percida manna Persidamanna AM 125 8°ˣ “l”]
var. Rémˣ 3516n.: Holm papp 47 folˣ “f”⸢*persidíamanna [non emend. percida manna persíamanna Holm papp 47 folˣ “f”]
var. Rémˣ 3516n.: Holm papp 47 folˣ “f”munu (þeir) geraz skattgildir undir Persalanz menn framarr en fyrr hafi verit
SJ¹ˣ 78014at dagmalum so᷎gðum við koma mundu sendimenn þina ok sendimenn Indialandzmanna með þeim
SJ¹ˣ 78025Nesjamenn váru flestir á húsum
StuᴵR8ˣ 49611Bárðr segir, at hann mundi þat ráð upp taka ok þeir Eyrar-menn
StuᴵᴵR11127ˣ 1220*kom þá til hans Sigmundr Gunnarsson ok nǫkkurir þverfjarðamenn
StuᴵᴵR11127ˣ 3026*kom þá til hans Sigmundr Gunnarsson ok nǫkkurir þverfjarðamenn
StuᴵᴵR11127ˣ 3026hann var Fagraness-maðr
StuᴵᴵR11127ˣ 26831sonur Eyolfs Breid haufda er Wrda menn eru fraa komnner
Svarfd(1966)ˣ 7121baðu Syrlandzmenn, at hann sendi eptir likam postolans ok leti þangat føra
ThPost¹ˣ 72630mæltu Írar sín í millum, ‹at› fagr væri flokkr þeirra Flandrismanna
Trist¹ˣ 855Vidr tal þeira Paris manna
TrójO¹ˣ 406Þeir áttu veiði allir saman Hofsmenn ok Hrolleifr
Vatnˣ 4925Sagði hann þeim Hofsmǫnnum víg Einars
ÞHvítˣ 147
● ef mann skal kalla
●●● kom til mín maðr ... ef mann skal kalla, þvíat eigi er hann ólíkari trölli en manni
HG 575Menn ero her komner vti .xij. saman ef menn skal kalla. En likari ero þeir þursum at vexti ok at syn en menzkum monnum
EgM(2001) 3613fylgdi þar med einn undarligr madur ef mann skylldi kalla
Vikt 4316ser hann fram rijda einn mann ef mann skylldi kalla rijdandi einum storum vlfallda
Hect 948ser hann hvar fram kemur madur ef mann skal kalla og rijdr einum vlfallda
Hect 11114þeir heyra gny mikinn suo allt skelfur ij nandir og siꜳ innan lijtils tijma huar madur rijdr ef mann skal kalla
Hect 1206
● guð ok maðr
●●● boreɴ fra mario meyio hingat i þeɴa héim bęþe guþ oc maþr
Játn¹(1993) 67r5hin krosfæsti sannr guð oc maðr
Hirð 3913
● guðir/goðar ok menn
Ok firir þvi ma hann heita *Alfꜹðr, at hann er faþir allra goþaɴa ok manna ok allz þes, er af honvm ok hans krapti var *fvllgert
SnE 174Þoʀ er þeiʀa framaz ... hann er sterkaztr allra gvþanna ok manna
SnE 2823en vilia mvndv goþin, at þenna ás þyrfti eigi at nefna, þviat hans handa verk mvnv lengi vera havfð at miɴvm með goþvm ok monnvm
SnE 3315hann á þaɴ sal a himni, er Glitnir heitir, en allir, er til hans koma með sakar vandræþi, þa fara allir sattir a brꜹt; sa er domstaðr beztr með gvþvm ok monnvm
SnE 342Sa er eɴ taldr með asvm, er svmir kalla rogbera asaɴa ok frvmqveþa flærþaɴa ok *vamm allra goþa ok maɴa; sa er nefndr Loki
SnE 347●●● nokqvorv siþaʀ bar hann fyl; þat var gratt ok hafþi viii. fætr, ok er sa hestr beztr með goþvm ok monnvm
SnE 4711fell hann dꜹðr til iarþar, ok hefir þat mest óhapp verit vɴit með goþvm ok monnvm
SnE 6420sa maðr eykr mikit efni til skipsins Naglfars, er goþin ok menn vildi seint, at gert yrþi
SnE 717
● (inn) innri maðr
innri maðrinn með mer var eigi viliugr at vikia eftir hans fortolum
Jón⁴ 50519ueykleikr manz natturu hefir þat eiginligt, at likamr berr otta sinna kuala, þott innri madr see sterkr ok ottalaus
Thom² 43534Nunc dimittis er er vr gudspíalli. er til yfer botar firir þat edli er ver eígum vid guds eíngla er skilningar anndí er j briosti voro. ok heíter enn idre madr
Mess²625 372
● (inn) ytri maðr
þat edli eígum ver sameigit med kuikenndum ok heiter ad bokmali enn ytre madr
Mess²625 3636temprar hann sínar náttúrugjafir, bæði ýtra mannsins og innra, sem meistari Aristótéles kendi sínum lærisveini, þeim ríka Alexandro
Rémˣ 2043
● lifandis maðr
eingi ⸢lifandis [var. lifandi Holm perg 6 4° “B”] mann fęr moti sieð hennar kyndvgskap
ClarA 316floar þegar bloð fram ór stufinvm, sva sem lifandis maðr hefði *særðr verit
MarS 25311at svara engum lifandismanni
Æv¹ 101hann (ɔ: Adam) uissi hana (ɔ: Evu) modur allra ⸢lifandis [var. lifandi AM 227 fol “B”] manna mundu uera
Stj¹ 3918
● sonr/son manns(ins)
spec. om Menneskesønnen ɔ: Jesus
ɴu se ec himna opna oc son maɴz staɴda til hǿgre haɴdar goþs fꜵþor
Steph15(1993) 80v10Oc monoþ ér siá son maɴz sitiaɴda til héogre handar goþs
Theol15²(1993) 78v23●●● Ihesus er mannz son. hiɴar signudu úngfru Marie
Pétr SÁM 1 2rb16Hyggr þu eðr ætlar at mannzins son mun no᷎ckura tru finna aa iardriki þann tima sem hann hefir komit
Stj¹ 2813nema þier hafit etid holld sonar manzins ok druckit hans blod
Theol AM 672 4°¹ 82r17
● verða at manni
2) (coll.) mand, folk, flok
Sva gerir hann at hann hefr borð fram borð firir mann ok deilir mat a
Heið 7320ok mvn þat flestvm maɴe vfæra þikia, at komaz þar yfir
SnE 154●●● Þa mælti Har: Fár maðr vættir mic at fra þvi kvɴi segia
SnE 4811Ok er her leyst or margs mannz spvrningv, hvartt hann skal kenna astmenn sina i avðrv lifvi
MarA 39425hann kristnar alla borgina. meira mann ok minna
~her er margr madr saman kominn
ÓTFlat 3227●●● tyner margur man. sinu liui fyrer hans suerdi
Rém 26733geck þat skiott þuiat margr war ⸢manninn [var. madurinn AM 471 4° “B”]
Vikt 279vil ek med o᷎ngv moti vera valldandi sva margs manz davda sem þar mvn af gerazt
Karl AM 533 4° 64r13stock af margr mann
AnnGott 37811Hegomliga ræliz margr madrinn
~ lat.omnis homo
MelitoHeine 1136 Jón¹ˣ 42429
● fjǫlði manns
●●● oc feolþi manz var tekin oc halldit til lausnar
Þiðrᴵᴵ 634Oláfr konungr leiddi Kjartan til skips ok fjǫlði manns með honum
Laxd 1622þarf hér mikils við, segir Þórir, er fjǫlði manns skal fara at þrimr mǫnnum
NjM 15421Gyrdr byskop. Andress or Mork. ok fiolde mannz ætludu at sigla till Noregs
AnnL 27736snervzt mikill fiolllde mannz menn og qvinnur til heilagrar trvar
KonReyk 1922
● herr manns
Þrændir hǫfðu * her manns ok buðu konungi bardaga í mót
Laxd 14611þa var sagt at hann var i garði drotningar ok þar herr mannz aluopnaðr buinn at ueria hann
ÓTᴵ 873Olafr konungr for með her mannz suɴan vm Haloga land
ÓTᴵᴵ 1281Willdi hann hafa tuo hundrath manna; enn menn so᷎gdu, at hann þyrfti ecki at sitia þar wit her mannzz
Bǫgl81 28324●●● til ins helga Óláfs konungs kom herr mannz, haltir ok blindir eða á annan veg sjúkir
Hkrᴵᴵˣ 52117
● hundrað manns
Suerrir kongʀ hafdi hwnndrat mannz, en Jamtar ho᷎fdu .xij. c.
Sv81 328●●● Konungr hefir látit gjöra sér höll svo mikla, at á henni eru C dyra, ok er jafnt langt í millum allra; C mannz má rúmliga sitja í millum hverra dyra
Bós 4217Ek væra glaðari, ef þú værir við hundrað manns
LjósvLˣ 7214
● múgr manns
var þat eɴ mesti mvgr mannz
ÓH 55414●●● konungr sa at þeir fengo þar ecki at gort við mug mannz er firir var
Sv 1351ær þing boþit kom i bygðina þa sneru bo᷎ndr þi i her aur ok stefndu saman muga manz
HákEirsp 49215mugr mandz
SvEirsp 36635
● við/með tolfta/... mann
●●● En hann for til Arinbiarnar með xiita maɴ. oc var með honom eptir um uetriɴ
Eg162θ(2001) 899hann scal hanom bioða við þriðia mann
GulKrᴵ 1432Ok a nockorum dege sende Guðrøðr meɴ a fvnd Trygva konungs at segia honum at hann genge upp a nesit með xx. mann
ÓTOddS 514gengo þeir upp a nesit með xl. manna ok hittv þar T. (ɔ: Tryggva) konung með xx.da mann
ÓTOddS 532sumir komu ofan a Mæri til Sercs oc drapu hann með .xii. mann
Sv 3224for hann brott fra sinvm monnvᴍ eina nott með .ííȷ́. mann
Bret 2929hann var eftir með .xíj. mann
Kristni 14125þar fell Arnbiorn við fimta mann
BǫglEirsp 46616Her riðr keisari eptir oss; enn Vbbi hleypir unndan framm við enn .xij. mann
Mág¹A 1831ferr Gunnlaugr af Hlodum vid siaunda mann inn i Lyfáángr
Gunnl 538Þa var þar fyrir Saxolfr Forna son við atta mann
StuᴵK 18926Hann kom i Skaga-fio᷎rð ok þa heim-boð með fimmtannda mann at Iorunni Kaalfs dottur at Stad
StuᴵᴵK 997Hallr reið uestr með fimta mann með þeim Rafni ok Sturlv
StuᴵᴵK 18625Rafn Oddz son var austr i Skarðe ... með siavnda mann
StuᴵᴵK 21510vid xv. mann
GullÞ 81hann vas epter í Laugardali meþ xii. maɴ. af því at hann hafþi áþr secr orþit fiǫrbaugs maþr
Íslbˣ 2836reið Tumi leyniliga sunnan með ⸢*III. mann [Holm papp 8 4°ˣ “H”, etc.; non emend. þrim mǫnnum]
emend. StuᴵᴵR11127ˣ 355: Holm papp 8 4°ˣ “H”Ormr Bjarnarson reið með tólfta mann í Garða til Einars
StuᴵᴵR11127ˣ 422
3) (pl.) mennesker, folk, alle (de tilstedeværende), forsamling
sem haɴ (ɔ: Jób) sǽti i fúlom staþ. þa þóttosc meɴenir eigi nýta at vera hia honom. oc varþ haɴ éiɴsaman
HómÍsl²⁹(1993) 44v25meɴener
Barth²Cod645 1074●●● mællto mennener at biða skilldi konongsens
ÓHLeg 1432En [er þinga] skylldi um mal maɴa. þa gengo huarir tue [ggiu þar til]. er domriɴ var settr. oc flytia þa fraᴍ huarir saɴ[ind] sin
Eg162θ(2001) 941Oc ꜷllo þui mali var þa lukt er aðr hafði milli staðit sęttar manna
Eg162θ(2001) 988Þa geyrðiz þys mikill a þingino. En menn voro þar allir vapn lꜷsir
Eg162θ(2001) 1004Siðan gengo menn heim til buða siɴa
Eg162θ(2001) 16411En er ᴍenn hꜷfðo þar męllt lꜷg malom sinum. þa stoð Egill upp oc męllti sua
Eg162θ(2001) 1662Þat mun uera Egill mal ᴍanna at geyrð sia er þu hefir upp sagða se helldr skꜷck oc oꜱ helldr o hagfelld
Eg162θ(2001) 1696En menninir sottu eptir með acava
ÓTOdd 7618Sva er mælt ef menn eigo fiar reiðor saman
GrgStað 20811Ef loɢarþr rænar (ɔ: rénar) sa er merke garþr er með mavɴom. oc göʀ aɴaʀ eigi at göra þa varþar honom slict ef fe gengr yfir garþiɴ. sem þat er hann görðe eigi leɢia garþeɴ
GrgStað 4535●●● skolo firi þvi mænninir æpter þeim dæmum liva sæm þa uurðu er þæss var costr at frætta af sialfum guðe hværsu hann villdi at væri
Kgs 925hann vill at mænninir skili þat
Kgs 10222Guð skilði þat i briosti hans (ɔ: Sauls) er mænninir matto æigi skilia
Kgs 11431gerir konvngr menn til Vidkvɴnz at hann føri a fvnd hans
Þing¹Mork 37016þenna kalla menn olrvnar egil
Þiðrᴵ 1249●●● þeir hiꜹluðoz opt lꜹngum uið. ok uiꜱv menn o glꜹct hvat þeir mælto
Heið 644ok þat segia menn at fyr hann uar einskiꜱ ꜹrvænt orðz. ne uerkꜱ
Heið 6621Var monnum nv forkvðr a skemtan er leingi hꜹfðo niðr uerit lꜹgð manna mot
Heið 6630Nu var litt i raðit þott monnum væri tiðro᷎tt a þeim fvndi
Heið 671Hann svarar. þat mvnv menn mæla at ei hafir þv þeꜱa fyrr kvatt en von var. ok mvn ek fara ef þv vill
Heið 6732ganga menn til borða
Heið 6827ok hefi ek opt senda menn til Borgar-fiarðar suðr i sumar at spyria eptir þeim
Heið 7027þa mælti Barði. at menn skylldi riða til boiar at Asmundar-gnvpi. ok hitta Eyiolf Oddz son
Heið 7212●●● En þat var siðr at lagðr var matr a borð firir menn en þa voro ꜹngvir diskar
Heið 7313Tekr hann Steingrimr til orða. ok mælti. þo er nv brytiað stormannliga moðir. ok ecki attv vanða til at gefa monnum sva kappsamliga mat ok er þesu mikit van stilli. ok ertv næ‹r› ovitandi viz
Heið 7325Barði riðr nv ok flockr hans leiðar sinnar þar til er þeir attv skamt til Borgar. þa riða menn at moti þeim nockurir
Heið 7527þa mvnvt þit sia a Gullteig er it farit ofan með anni hvart þar se menn at slætti sem nv er eptir hermt
Heið 7918ok tekr hann til orða Þormoðr er siðarst slo a teignvm. menn fara þarna kvað hann
Heið 8514mer syniz ... at maðr gangi .i. ... Eigi er þat kveðr Ketill brusi. menn erv þar ok eigi allfair
Heið 8517Þeir Barði hꜹfðo skipat til monnum aðr at .ij. skylldi annaz .i. hvern þeira. Þeir Barði ok Steinn skylldv annaz Ketil brvsa ... þeir Dagr ok Olafr skylldo ganga imot Gisla
Heið 8525þar var mannfatt heima ok voro menn farnir a Vꜹllv en hvskarlar a uerki
Heið 8731Tindr var heima .i. karla en komnir v[oro] menn til smiðio
Heið 8811Eigi er þat trꜹllskapr. at maðr þoli sar ... ma þat uirða til dreingskapar. ok væri þat ꜱva at virða en trylla menn eigi allz þv ert goðr dreingr kallaðr
Heið 9213Þeir eigvz við leingi. ok þat segia menn at varliga se ravstari menn
Heið 9226Nv verðr a hvilld nockvr. ok binda menn sar sin
Heið 9412Nv ætlar Illhvgi menn til at gæta likanna
Heið 9611Nv ferr Barði i Asbiarnar-nes. ok er þeir riða vt eptir heraði ætla menn at konur riði
Heið 9623ecki koma vpp tiðendin firir alþyðv. ok skeytto þeir monnum ecki forvitni
Heið 9625þeir Barði riða með sama bvnaði. ok viꜱo menn ei tiðendi i fꜹr þeira
Heið 9632segir konur þangat riða Hꜹskvlldr segir. at eigi mvni [þat vera] þa gengr hann vp ok ser reið manna
Heið 974þvi iati ek firir guðe ok helgum monnum at mik gleðr dyrð at vinna enom heilsanligsta Olavi konunge Tryɢva s. (ɔ: syni)
ÓTOddS 12inn fregsti O. konungr Try. s. (ɔ: Óláfr konungr Tryggvason) var monnum ecke kvnr i iartegna gerð eptir lifit
ÓTOddS 120ef menn verþa til at lasta en eigi vm at beta. oc kvnne ongar so᷎nvnar a sitt mal at færa at annat se rettara þa þikkir oss litils verð þeira til lo᷎g
ÓTOddS 216oc þat hafa meɴ fyr sátt en enge veitt hvart hon var so᷎n at þvi
ÓTOddS 324Oc þa sende hann menn a fvnd Trygva konungs frenda sins a Hringa rike
ÓTOddS 419Ok a nockorum dege sende Guðrøðr meɴ a fvnd Trygva konungs at segia honum at hann genge upp a nesit með xx. mann
ÓTOddS 513illa er yþr farið sonvm Gvnhilldar. vnnit með svikvm riki manna oc frenda yðaʀa
ÓTOddS 526við erom vinir goðer oc varom baðer i hernaðe oc hofom iafnan menn senz imille oc hvar halldit þa meɴ til fullz sem með voro
ÓTOddS 74við erom vinir goðer oc varom baðer i hernaðe oc hofom iafnan menn senz imille oc hvar halldit þa meɴ til fullz sem með voro
ÓTOddS 75er men voro komnir i sæti sin oc bunir til drykio. þa melti konungr
ÓTOddS 2026●●● marga gerþi hann þa at rikismonnum er menn segia at engar ættir attu til
Sv 10729Nv [eiga] menn hlut i uid Biorn ok fekz ekki gott af havnum
Heiðy 9731þeir Bardi rida hia flokkinum ok rada menn ekki i þat
Heiðy 9821en sa uorr er geingr ageruar settar edda (ɔ: eða, cf. ed. note) uegr aueittar trygdir. þa skal hann suo uida uargrekr ok rekinn sem menn uiþaz uarga reka
Heiðy 9914hann suarar eigi er þat godi uinr erin eru nv ordin uanndredi med monnum. þot her nemi stadar
Heiðy 10019Þorgils uill nu eigi ganga a grid þessi er hann heuir sialfr firi melt. ok skiliaz menn
Heiðy 10021stenðr vpp einn gamall maðr ... ok melti kunnum wer mikla oþauk at menn skattyrðiz her huart er þat gera varir menn eðr aðrir
Heiðy 1012skillðu menn þat mæla her at til satta væri
Heiðy 1014er þat ok uænst til at illa gefiz sem fyrr at velia monnum neisolig orð
Heiðy 10110þeir attu systr .ij. ok ræððu sua huarirtueggiu at slegit munði i giorð ok i manniofnut en menn hofðu sárt halldit frenðum sinum
Heiðy 10116kunnu uær nu eigi annat segia en til manniafnaðar voro menn lagðir er fallnir voro
Heiðy 10118Ræððu nu þetta sin a milli huat uænligaz uæri til sætta. Nu synðiz þat at menn skal leggia til manniafnaðar
Heiðy 10123Barði suarar. at hann uill eigi þui neita at menn færi utan ok ætti þo wt kuæmt
Heiðy 10210Nv senðir Barði menn heim i herat
Heiðy 10231nu koma menn heim af þingi ok eʀ Hallðor spyʀ at Barði skal utan lætʀ hann bera farminn af skipinu
Heiðy 1036uerdr a þa leið at þeir briota skipit nordr uið Siglu-neꜱ ok tyna þeir miklu. menn hallðaz
Heiðy 10318eʀ nu til þess at taka er Þorarenn reð at menn uoro þeir með Barða. er mikilꜱ (lege uoro, cf. ed. note) uerðir ok mikilꜱ attu kosti
Heiðy 10412en þat kann oft verða er menn hitta i slika luti. ok uerðr sua mikit rið at ef nockut verðr uið blanðit forneskiu at menn trva a þat ofmiog
Heiðy 10530Barði riðr til Uatz-ðalꜱ um þingit til magha sinna ok unir vel við sina ferð ok hefir goda virðing af monnum
Heiðy 10629ok for eftir þi sem vitrir menn hofðu firir seð at sætt manna hellz sem a var kueðit ok er ecki getið þeirra viðskipta siðan
Heiðy 10631ok þottuz menn sia a honum stormennzku ok virði hann þau biæði mikilꜱ
Heiðy 10712Auallt er konungꜱ riki skal ueria er hann i leiðangri ok fær gott orð af hreysti sinni. ok hefir vm sig mikla sueit manna
Heiðy 1081●●● Þa mælti Gangleri: Hverir erv æsir, þeir er monnvm er skylt at trva a
SnE 2710firir þvi er af hennar (ɔ: Lofnar) nafni lof kallat ok sva þat, er lofat er mioc af monnvm
SnE 391Ix. (ásynja) Vár, hon lvþir a eiþa maɴa ok einka mal, er veita sin amilli konvr ok karlar; þvi heita þav mal varar; hon hefnir ok þeim er brigþa
SnE 392Þesar heita valkyrivr; þær sendir Oþinn til hverrar orrosto; þær kiosa feigð a menn ok raþa sigri
SnE 4011let Niorðr kalla til sin Skirni, skosvein Freys, ok bað hann ganga til Freys ... ok spyria, hverivm hann væri sva reiðr, at hann mælti ecki við menn
SnE 413En er hann kom til Freys, þa spvrþi hann, hvi Freyr var sva hnipiɴ ok mælti ecki við menn
SnE 415þvi kalla menn hann Hrafnagvð; sva sem sagt er
SnE 432Þa spyʀ Vtgarþaloki Þor, hvat þeira iþrotta mvn vera, er hann mvni vilia birta firir þeim, sva miklar savgvr sem menn hafa gort vm storvirki hans
SnE 5517En þes geta menn, at þar hafi verit Loki Lꜹfeyiarson, er flest hefir illt gert með asvm
SnE 684●●● vlfriɴ gleypir solna, ok þickir monnvm þat mikit mein
SnE 7021hefir hann þaɴ sko, er allan aldr hefir verit til samnat; þat erv biorar þeir, er menn sniþa or skom sinvm firir tám eða hǽl‹i›
SnE 7222gefa (ǽsir) nǫfn þesi hin sꜹmv, er aðr erv nefnd, monnvm ok stꜹþvm þeim, er þar voro, til þes at þa er langar stvndir liþi, at menn skyldo ecki ifaz i, at allir væri einir þeir æsir, er nv var fra sagt, ok þesir, er þa voro þav somv nꜹfn gefin
SnE 772En þat hyɢia menn, at Tyrkir hafi sagt fra Vlixes ok hafi þeir hann kallat Loka, þviat Tyrkir voro hans hinir mestv vvinir
SnE 776sa er kononnar hefir fengit ma æighi monnum medall koma
JKr 37318satu menn þar iafnan aðr menn gengi til matar
EbWolf(2003) 24913með því at menn váru hraustir ok þeim varð lengra lífs auðit, þá komask þeir yfir ána
Laxd 413þurfa menn ecki her lysa vanstilli fyrir þessa savc, þviat conor kvnna með ymsv moti at leita eptir astom; þvi at lengi hefir vinfengi ockat Þorbiargar verit mikit
StuᴵK 1137Ecki mvnv ver at se᷎kia, sagði Halldorr, ok ero menninir miok unnir nv
StuᴵK 43823savgðu menn sva, at hann þe᷎tti þar þa maðr vigligazstr
StuᴵK 4584●●● Þeir foro vspacliga vm herut, toko hesta manna ok mat, þar er þeir þottuzt þurfa at hafa
StuᴵK 45922Lauga-Snorri geck fyrir Sturlu ok hlifði honum með buklara ok hafði suerðit unndir buklaranum, sem þa er menn skylmaz. Sturla hafði sinn buklara ifir ho᷎fði honum
StuᴵK 52814Enn er þeir riðu ifir uauðla áa Hruta-firði, þa saa menn reið þeira fyrir uestan fio᷎rdinn
StuᴵᴵK 5011Eigi skal hér á landi gefaz mey eða konu meiri tilgjǫf en .lx. hundraða, þó at menn sé ríkir, en hvergi meira en fjórðung ór fé hans. En ef hann gefr í beztu eign sinni, þá skulu erfingjar hans leysa til sín, ef þeir vilja
Jb 28611af manna volldvm
StuᴵR 2621þuiat mennurnir ridv mikin oc kvomv ꜳ þíngmotit
Sveinka AM 557 4° 48v18þuiat mennurnir ridv mikin oc kvomv ꜳ þíngmotit
Sveinka AM 557 4° 48v19komu þar ut fyst allz konar leikarar med aull þau hliodfæri er menn kunna ath nefna
Jarlm¹ 1018Þat hefða ek ætlat, at ek mynda meiri sæmd til yðvar sœkja, herra, en nú horfisk á, fyrir sakar ættar minnar, ok sagði, hversu mǫnnum var farit með þeim Óláfi konungi
Gr 1346Þetta sumar áðr hafði Óspakr látit gera virki á bœ sínum á Eyri; þar var øruggt vígi, ef menn væri til varnar
Ebˣ 15811Geyme hann med sinne myskun menn og mat fanɢ
FormSkipˣ 6226hann var vinsæll af alþïdu ⸢unnu menn honum og miked [var. ÷ AM 152 fol]
~En þá varþ fǫr manna mikil mioc út hingat úr Norvege til þeꜱ uɴz conungreɴ Haralldr baɴaþi
Íslbˣ 924*Þat vas oc þá es ... menɴ ... hǫfþo talit í tveim misserom fióra daga eɴs fiórþa huɴdraþs
Íslbˣ 1934En síþan es menɴ qvómo til þings þá leitaþi hann þess ráþs at lǫgbergi
Íslbˣ 206þá fellu menɴ úr liþi Oddz
Íslbˣ 2217talþi Þórþr geller tǫlo umb at lǫgbergi. hvé illa mǫɴom gegndi at fara í ócuɴ þing at sǿkia of víg eþa harma sína
Íslbˣ 2219oc qvaþ menɴ þat myndu fýsa þangat farar at landit ætti nafn gótt
Íslbˣ 2631●●● hann sendi hingat til laɴz prest þann er hét Þangbrandr. oc hér kendi mǫnnum cristni
Íslbˣ 2818at menɴ scylldi svá coma til alþingis es x. vikur vę́ri af sumri. en þangat til qvómu viku fyrr
Íslbˣ 2833En síþan es menɴ qvómo í búþer þá lagþisc hann niþr
Íslbˣ 2911En þá hóf hann tǫlo sína upp es menɴ qvómo þar
Íslbˣ 2914settisc hann upp. oc gørþi orþ at menɴ scylldi ganga til lǫgbergis
Íslbˣ 2914sagþi (hann) at honom þótti þá comit hag maɴa í ónýtt efni
Íslbˣ 2915ef menɴ scylldi eigi hafa aller lǫg ęin á landi hér
Íslbˣ 2916oc talþi (hann) fyrer mǫɴom á marga vega at þat scylldi eigi láta verþa
Íslbˣ 2916þat muɴdi at því ósætti verþa es vísa vǫ́n vas at þę́r barsmíþer gørþisc á miþli manna es *landet eyddisc af
Íslbˣ 2918●●● scylldo menɴ blóta á laun ef villdo
Íslbˣ 2931oc þꜹ ǫll (ɔ: lǫg) hallda es enn meire hlutr maɴa mę́lti þá eigi gegɴ
Íslbˣ 3714Þa er vig Halls spurdiz vestr i Dali ⸢*til Sauðafells, segja menn, at Sighvatr Sturluson kvæði [BLAdd 11127ˣ “IIp”; non emend. q. Sigh.] visv þessa
emend. StuᴵK 2968: BLAdd 11127ˣ “IIp”‹ok veit ek oss í engum sǫkum við menn› emend. Stu 3714: Holm papp 8 4° “H”
emend. StuᴵR440ˣ 3714: Holm papp 8 4°ˣ “H”Laust þá á myrkri svá miklu, at menninir skilduz
StuᴵᴵR11127ˣ 4022lætur hann bua einn aspandil er menn kalla fil
Þiðrᴵᴵˣ 3826
‖ manna (+ adj. superl.) af alle:
●●● griker. es spacaster ⸢manna [var. menn Pétr²Aˣ 17810] ero callaþer i øllom heime
Pétr²Cod645 7520hueriom manni fot huatari oc manna skygnstr
Eg162θ(2001) 1712Ketill var manna sterkaztr ok ofr hvgi
Heið 9123hvarrtveggi manna mestr ok sterkaztr vapn fo᷎rir vel ok ofr hvgar
Heið 9227hann suarar Eyiulfr. mæl manna heilaztʀ
Heiðy 10328●●● Þialfi var allra maɴa fothvataztr
SnE 5011Hann lék sér þá enn á gólfi með ǫðrum bǫrnum ok var bæði mikill ok sterkr ok manna fríðastr
Vatnˣ 9516
● allir menn alle mand, alle og enhver, enhver
Nu er þat ꜷllom ᴍonnoᴍ ꜷðsyɴt at [þeir] hafa fallit a uerkom sinum oc ero þeir ubota ᴍenn
Eg162θ(2001) 1682En þer mvnvt koma suðr þriðia dag þann til selia er allir menn erv farnir yr selivm eptir endilꜹngvm Kiarra-dal. ok þar eigv allir Siðo-menn selfarar
Heið 798Allir menn voro þa i svefni a skipino
LaxdE 32723drapu þeir menn alla unga oc gamla konur sem karla
Sv 1982hꜹlldum uel trygdir ad uilia krisz ok ad uitni allra manna. þeirra er nu heyrdu tryggda mál
Heiðy 1004Hakon ... sendir ollum monnum þeim sem þetta bref sea edar hꝍyra quediu guds oc sina
RbHM (*1309) 8630ok skolv allir menn lifa, þeir er rett erv siþaðir, ok vera meþ honvm sialfvm, þar sem heitir Gimle eða Vingolf
SnE 111allir þeir menn er i orrosto hafa fallit fra upphafi heims erv nv komnir til Oþins i Valhꜹll
SnE 411alþyða var sva hrę́dd, at ecki þorði við hann at mæla, þat er eigi var áa allra manna viti
StuᴵᴵK 518Haɴ drꜹmþi ... en hann hugþi alla menn aþra sofa
Íslbˣ 201þaɴ draum réþ Ósýfr ... svá at aller menn myɴdi þagna viþ meþan hann męllti
Íslbˣ 203En svá sem Ósýfr réþ draumenn þá vǫcnoþo aller meɴ viþ þat vel
Íslbˣ 208þá vas þat męllt í lǫgom at aller meɴ scylldi cristner vesa oc scírɴ taca þeir er áþr vǫ́ro óscírþer
Íslbˣ 2929Af ástsę́lþ haɴs oc af tǫlom þeira Sę́mundar ... vas þat í lǫg leitt at aller meɴ tǫlþo oc virþo alt fé sitt
Íslbˣ 3635Þá var karlfátt, ok hvíldu allir menn í stofu; ok er menn váru sofnaðir, þá gekk Ingimundr út; hann hvíldi í langbekk, en konur *í þverpalli. Ljós brann í stofunni ok var dregit upp
StuᴵR440ˣ 17015
● fleiri/fleira manna
Gangi nv eingi fram vr þeꜱum sporum segir Barði. þvi at mik grvnar at fleiri manna mvn van
Heið 902þar *mvn ei fleira manna enn karlmadur ok kona
Hem1005 915
● hundrað/... manna
hafði Egill þa eitt lang skip mikit. oc a huɴdrað manna eða uel sua
Eg162θ(2001) 885Þęr þreɴar tylftir manna skylldo þar dǫma um mál maɴa
Eg162θ(2001) 947Þęr þreɴar tylftir manna skylldo þar dǫma um mál maɴa
Eg162θ(2001) 948Þat stoðz a nesit þvert ok fylking þeira .xv. iij. manna ok var einv megin at þeim gengt
Heið 903Nv er a hvilld nockur. ok nv er sen reið manna .vi.
Heið 931Nv er sen reið manna .iiij-a
Heið 9412Nu riðr Illhvgi eptir þeim við .c. manna ok nv lystr a miorkva miklvm ok verða nv aptr at hverfa
Heið 966●●● ok voro .lx. manna eptir ok giorðo tialld. ok sato of hrið
Heið 9613oc skolum nv ganga upp a nesit með xl. manna ok megvm þa skipta rike T. (ɔ: Tryggva) konungs
ÓTOddS 524ok þeir faro abrꜹtt ii. skipum oc siþan gengo þeir upp a nesit með xl. manna
ÓTOddS 532Siþan riþv þeir ibrꜹt xxx. manna vel kledder ok vapnaðer ok komo nær bø Biarnar
ÓTOddS 819er Hacon þar Sigvrþar s. (ɔ: son) oc xxx. manna oc etla (þeir) at leita eptir Astriþi ok sveininom Olavi
ÓTOddS 926Siþan fekk hann honom .c. manna
ÓTOddS 1532geck Hacon a moti nafna sinom með .ccc. manna
ÓTOddS 1625oc er liðr iolin. þa ætlaz Hakon til o᷎ðrv sinne með ccc. manna ok koma a vvartt nafna sinom
ÓTOddS 1731uar þar komin Þorgils Ara son nordan um land fra brudhlaupi sinu ok Snorri godi med hꜹnum ok ridu saman .lxxx. manna
Heiðy 9812byrr hann nu þetta skip ok er með honum halfr þriði togr manna
Heiðy 10316vj manna lijnlok
DI IV (*[1446]›apogr c1600ˣ) 68417
● tolf/... menn tolf/... mand (høj)
Arinbiorn let þa fraᴍ bera uitnis burðiɴ .xii. menn. oc allir uel til valðir
Eg162θ(2001) 991Sa þeir þa .ij. menn riða ofan með fram Suinauatni ... ok kendo at þar var Eirikr uiðsia ok Þorliotr giallanda fostri
Heið 725þa riðo imot Barða ok fꜹrvnavtvm hans .iij. menn i litklæðom. ok hittuz þeir bratt. er hvarir riðo imot ꜹðrvm
Heið 7221þat er i norðan verðom floanum vatn þat er nes liggr i. ok ei breiðara at ofan verðo en .ix. menn megv standa iam fram
Heið 7827þar megv standa .xviij. menn iamfram. ok deilir suðr uatnfꜹll til heraða þeira vr þvi vatni
Heið 795Nv vættir mik at þar komi þer nær eycð dags. þa skulo riða .ij. menn af liði yðrv ofan i herat þar
Heið 7911.vi. skulo menn vera a brvnni uppi ok mvn ek akveðit gera hverir þar skulo vera eða hvi þannig er til skipt
Heið 7928ok minni mvn stvnd alꜹgð um eptir fꜹrna ef eigi erv senir meirr en .vi. menn. ok mvn ei þa miok fiolment eptir ef sva er með farit
Heið 8020ok er þeir hꜹfðo ait vm stund þa riða .ij. menn ofan i herat
Heið 8126Synir Eiðꜱ koma til Þorgilꜱ hꜹggvanda. þeir bregða við skiott ok fara þaðan .vi. saman. þar var Eyiolfr son hans i fꜹr. ok .iiij. menn aðrir
Heið 8824voro .viij. menn svnnan fallnir. en .iij. norðan
Heið 953nv ridr Snorri fra med .xx. menn ok Bardi med hꜹnum ok hanꜱ menn. til Lekia-mótz ok tekr Þorarin vel uid þeim ok erv nu katir rada nu radum sinvm ad
Heiðy 10022en allz foruz ix menn sunnan. þa eru iiii norðan við .v. Gislunga
Heiðy 10130.xiiij. menn skillðu utan fara þeir sem verit hofðu at heiðar uigi ok uera utan þria uetʀ ok eiga ẃtkuæmt hit iij. sumar
Heiðy 10224þeir mæta þúsund riddara ok 100 ok sjau mönnum
Klma 45124og foruzt .iiij. mennernner
FriðB 469... og þar glumur inni ordinn og allur lijdur, sa er ꜳ bænum var, nema þesser III menn
Fljˣ 39
4) deltager (i ngt), medlem (af ngt)
‖ (propr. comp.) :
þat eigu aller Gulaþings menn
GulKrᴵ 522Þat er upphaf laga vara ⸢Gula þings manna [var. Frostoþings manna Holm perg 34 4° “Fa”, etc.]
var. Landsl 2215: Holm perg 34 4° “Fa”með raði oc samþycki ... Einars erckibyscops. oc allra annarra lioþbyscopa. lendra manna oc lærðra. stallara oc logmanna oc allra handgenginna manna þeirra sem voro ihia. oc allra Frostoþings manna
ÁKr 181⸢Gula þings manna [var. Skiðuþingsmanna AM 302 fol “Bd”]
var. Landsl 2215: AM 302 fol “Bd”þæt fe æigu aller Gula þings menn
SvKr 4134ver aller Gula þings menn
SvKr 41310með ollum ⸢Biorgwinar monnum [var. (ms.) bíorgvíníar þings monnvm LundUB Mh 15 “Bn”]
var. Bl 18710: LundUB Mh 15 “Bn” → ms. 24ra13Þat er uphaf lagha vara ⸢Biorguinar manna [var. Biorgviniar þings manna LundUB Mh 15 “Bn”] ... at
var. Bl 19221: LundUB Mh 15 “Bn”stoð upp Sigurðr af Onarheimi af hendi allra Gula þings manna
HákEirsp 48914ver vitum eigi hvart ver fám meira styrk Gvlaþingsmonnom ofarr meirr enn nu hofvm ver
HákFris 50926Her hefr þingafara bolk ⸢Gula þings manna [var. Æiðzseuaþings manna AM 309 fol “Ea”, etc.]
cap.Þat er upphaf laga vara ⸢Gula þings manna [var. Æiðsifuaþingsmanna AM 309 fol “Ea”, etc.]
var. Landsl 2215: AM 309 fol “Ea”hann tok af at nokor konungs vmboðs maðr leggi almenniliga tolla eða ueitzlur a ⸢menn [var. Eidsivaþingsmenn AM 309 fol “Ea”, etc.]
var. Landsl 17522: AM 309 fol “Ea”Þessar rettar bꝍtr gaf Magnus konungr ... ⸢Noregs monnum [var. Eiðsivaþingsmonnum AM 309 fol “Ea”, etc.]
var. Landsl 17526: AM 309 fol “Ea”Þá fekk magnvs konvngr samþyct allra Frostvþingsmanna
AnnReg 1383Her hefr lavgbok þa er virðulegr herra Magnus konongr hin koronaði skipaði oc gaf ollum Gulaþingsmonnum
Landsl 714Borghærþings bok ... er han skra oc samansætia let af ollum bokum landzens oc gaf Borgarþingz monnum sem hana loghtoku Joens voku dag
Landsl 718Her hefr þingfara bolk Gula þings manna
Landsl 1018Þat er nu þui nest vpphaf laga varra Gulaþingsmanna
GulKrNA 30619þa se kynikt ollum Gvlaþings monnvm oc ollum adrvm Noregs mannvm at Hakon konongs sonn Hakonar konongs Sværris konongs svnnar sonnr stadfesti sva
GulKrNA 30823Þat er upphaf laga vara ⸢Gula þings manna [var. Borga þingsmanna NKS 1642 4° “Ba”]
var. Landsl 2215: NKS 1642 4° “Ba”með allum oss [var. + Eiðzifuæ þings monnum OsloUB 317 4° “Ed”]
var. Landsl 17822: OsloUB 317 4° “Ed”Friðr oc bletzan uars herra ihesu kristi arnadar ord uarar fru sancte marie ... se med allum oss ⸢borgar þings mannom [var. Gula þings monnum Landsl 1020] nu oc iamnan
LandslBorg 39b9þat er upphaf laga varra frosto þings manna
LandslFrg37 15710ollum Borghar þings monnum
RbMH (*1277)² 48327með raðe ... allra handgenginna manna þæirra er þa varo hia oc allra Frosta þings manna
Bl 19416⸢monnum i Noregs konungs riki [var. Eidzifua þings monnum OsloUB 317 4° “S”]
var. RbEM (*1280) 419: OsloUB 317 4° “S”[var. insigli uart Eidzifuæ þings mannæ OsloUB 317 4° “S”]
var. RbEM (*1280) 520: OsloUB 317 4° “S”[var. + Eidstiwiæþings (!) monnum OsloUB 317 4° “G”]
var. RbHM (*1307)¹ 717: OsloUB 317 4° “G”Magnus ... Noregs konungr ... sendir allum monnum ⸢i Gula þings laugum [var. i Æiðzsiua þings laugum AM 309 fol “Ea” etc.; Æidzifua þings monnum DKNVSB HA 1 4° “Ef”] queðio guðs oc sina
var. Landsl 73: DKNVSB HA 1 4° “Ef”af hendi allra Gulaþingsmanna
Hák81 31410Þa stod upp Sygurdr af Onarheime af hende allra Gulaþings manna
Hák81 32015Gꝍymit oc eigi siðr at insigli ⸢logðingis manna [var. (ms.) Steiga tings manna OsloUB 1 4°ˣ “Y”] er uarðueitizt vndir .iij. lasom
var. RbEM (*1280) 519: OsloUB 1 4°ˣ “Y” → ms. 104v16
5) (om slægtsforhold)
baðir kuangaðiʀ ok menn fra þeim komnir
Heiðy 10618ængi skal sina frendkono ne sifkono fa til æighnar kono eda hafa at likams losta nermæir en fimta manni fra systkinum at tælia
BorgKrNᴵᴵ 30215●●● ekki uitum uer manna fra honum komit
EbWolf(2003) 3196Sv er hín níunda erfð er maðr teker eptír bro᷎ðrungs barn sítt. af samfo᷎ddum komner nema manne skylldare fínnízt
Landsl1154 12734Tekr maðr þar fyrst arf eptir brœðrungs barn sitt, nema manni skyldri finniz
Jb 864Níu vetra skript skal bioda þuilika ef madr misþyrmir systrungi sinum. atta vetra skript ef manne er oskylldra
DI II (*[1326]›AM 42 a) 5974●●● [var. + En þessi Þorgils var fimti eða sétti maðr frá Geirmundi heljarskinn AM 114 folˣ “Ip”]
var. StuᴵR440ˣ 104: AM 114 folˣ “Ip”
● maðr eftir mann
hans ætt hefir iafnan fyrir Noregi raðit maðr eftir mann
HákFris 39931●●● allt yðart forellri hefir þesso riki raðit maðr eftir mann ok alldri kvenkne i komit
HákFris 43432hans ætt menn hafa iafnan firi Noʀegi raðit. [var. + madr eftir mann HákFlat 1717]
var. HákEirsp 48428 → HákFlat 1717hans ætt hefir jafnan fyrir Norege radit, madr eptir mann
Hák81 31318allt ydart forellri hefir adr þessu riki radit, madr eptir mann, sua at alldri kuennkne j mille komit
Hák81 37826
● manni firnari/... enn
Þeir menn er enom vegna manne ero firnare eɴ brøðrungar eða systkina sønir eða systrungar scolo taca morc af iafn nanom frændom vegandans
GrgKonᴵ 19318Þormoþr var manni firnari en systrvngr Gvþmvndar
Mork 23323Svo og taldi hun fyrir oss at hun væri manni firr enn sẏstrungur vid Þorstein bonda Finbogason
DI X (*1540-1544›Lbs 61ˣ) 5672hann var son Sveins Sveinssonar konungs Úlfssonar, manni firnari en brœðrungr Knúts lávarðar
Knýtlˣ 2149●●● Bǫðvarr Þórðarson bjó þá í Bæ. Hann átti Herdísi Arnórsdóttur, systur Kolbeins. Bǫðvarr var manni firnari Þórði en bræðrungr
StuᴵᴵR11127ˣ 2128
● frǽndsemi (á/at) þriðja/... manni [til e-rs]
Eɴ þar er frændsemi er at vi.ta manne oc .vii.a scal bera x. avra i lögrétto. eɴ þar .c. álna er at sétta manne er hvartueɢia
GrgKonᴵᴵ 3014engin madr ma konu fa. ser skylldari at fręndsemi edr sifsko᷎pum. enn at fimta manni. se til annars huars þeirra at telia
StatEi² 5176●●● fundu lęrder menn frendsemi milli þeirra ... at fiorda manni huartueggia
KlmA1980 9914ef þar provazst a frendzemi a fiorda manni fra syzskinum at tælia eda skyldare
DN IV (*1306›DonVar 1ˣ) 6625Nú er .ciij. erfð er taca eptir brꝍðra sunu oc .iij. manne frændsemi þeirra hvárratveggia hálfu
Frostˣ 20621
● þriðja/... manni at frǽndsemi [til e-rs / við e-n]
at Þorvalde uar þriðia manne ok fiorða at frenseme til Sebonða þæira sem mal varðar
DN II (1311) 9416ef þeir eru eigi til, þá taka þeir sem eptir eru systra bǫrn skilgetnir, þriðja manni at frændsemi
Jb 847●●● þeir sem fiórða manne eru at frændsemi við hinn dauða
Frostˣ 18625
● manna/mǫnnum
●●● Lavarðr mín qvað hann. hvat manna er tu
ÓH619 12130enn mælir hann ecki orð við viðga þvi at hann veit eigi hvat manna hann er
Þiðrᴵ 15913veiztv noccor deili a hvat manna hann er
Þiðrᴵ 23313þær so᷎gdust vera üngar og örädnar miog, enn vita lited hvat mo᷎nnum þeir være
SigrFrˣ 461hverra manna ertú
Trist¹ˣ 3217
● stórra/... manna
Sia mon vera stoʀa maɴa oc er betra fvɴ̇diɴ en egi
Jvs291 17Iarl kvaz hlyda vilia kuædi hans sua storra manna sem hann var áá Islandi
Gunnl 2721Asbiorn var norrénn at ætt ok enna agæztu manna
Finnb 37hun var godra manna, frændkona Audunar j Borg, ok marga atti hun goda frændr
Hák81 2933mátti þat á honum sjá, at hann var stórra manna, en þú ert dáðlaus svikari
GHr 29712
6) (om barn el. ungt menneske) dreng
var (hann) .vii. vetra gamall oc eɴɴ efniligste maþr
Jvs291 11519af .xii. vetra gomlum manni
Finnb 1414var hann ⸢eigi minni en þeir at .VI. vetra voru gamlir [var. svá mikill sem .VII. vetra gamlir menn AM 510 4° “B”]
var. Finnb 715: AM 510 4° “B”Brodd-Helgi var þá þrévetr ... ok var þá þegar efniligr maðr at jǫfnum aldri
ÞHvítˣ 1619
7) (voksen) mand
Discipulus Huar vas kona scopoþ. Magister I paradiso ór riue souanda mandz
●Eluc674(1989) 464quóngoþom mꜵɴom oc gifstom konom
HómÍsl⁸(1993) 9v18●●● þa er hon hever þaɴ aldr er aþrar meyiar ero maɴi gefnar. þa mon su mǽr geta mog þaɴ er ...
HómÍsl³⁶(1993) 60r17þakkir gøri ek þer goþr (maðr) (skrevet med runetegnet for maðr) nicolꜹs
Nik655 411sendiþ ér maɴ til Laureɴtius kircio
GregDialA 14010●●● Geyrðiz Scalla Grimr þa maðr gamall
Eg162θ(2001) 9211For Egill til uistar til Borgar. oc með honom Þorfiɴr iɴ strangi. oc þeir saman menn miꜷc margir
Eg162θ(2001) 9213Maðr sa var með Þorsteini er kallaðr var Íri
Eg162θ(2001) 1711●●● þes a m‹i›lli kom þar alldregi maðr ne kuenmaðr
Streng 205man þat iafnan scolo ætlað vera. at ec sia son ens versta manz Neptanabi
Alex 34At raðom uar með henni maðr sa er Oddr het. hann var gilldr maðr firir ser
Heið 6416At raðom uar með henni maðr sa er Oddr het. hann var gilldr maðr firir ser
Heið 6417Ecki var hann einskostar fegꜹfvgr eða ætstorr. þo var hann fregr maðr
Heið 6419Heitir .i. bo᷎r a Meðal-heimi. þar bio sa maðr er Þorgisl het
Heið 6422hann var systrvngr Gefnar-Odz at frendsemi. ok var hrꜹstr maðr
Heið 6424●●● Bo᷎r heitir at Burfelli ... þar bio sa maðr (er) Eirikr het ok var kallaðr uiðsia
Heið 6427I Langa-dal heitir bo᷎r a Avðolfs-stꜹðum. þar bio sa maðr er Avðolfr het
Heið 6431Bo᷎r heitir at Suina-vatni. ok bio þar sa maðr er Svmarliði het
Heið 657með honum var heima dottur son hans ok het Þorliotr giallanda foꜱtri. hraustr maðr
Heið 6510Eyiolfr het maðr. (er) bio at Asmundar-gnupi
Heið 6511Eyiolfr magr þinn fra Borg. hann er hraustr maðr ok goðr dreingr
Heið 663het maðr Griꜱ. ok var kallaðr Kollgriꜱ
Heið 6614Hann uar hagr maðr. ok uerkstiori þeira. ok hafði þeim leingi uerit vel viliaðr
Heið 6616þat var her i sumar at mik skilðe a uið mann þann er heitir Þorarinn. ok varð hann firir averka af minv til ræði
Heið 6715Nu sa þeir at maðr reið yr tvninv ofan. ok kenna þeir Arngrim fꜹrvnꜹt sinn er uera skylldi ok riðr hann nv með þeim
Heið 7121Nv sia þeir mann við vað. kenna þar Eyiolf hittaz nv ok kvꜹddoz vel
Heið 7218þa mælti Dagr. þeꜱi maðr er mannvitvll er þer fylgir Þuriðr. hann hefir ecki sva vel gyrt hest þinn at þat myni dvga
Heið 7516Barði uar mikill maðr ok sterkr at afli. digr uar hals hans. ok spennir hann hꜹndom sinvm um hals honvm
Heið 7712Ok þat er sagt at maðr het Þorliotr kappi mikill. hann atti heima a Veggivm. svmir segia hann fra Sleggiv-lo᷎k
Heið 9219Haralldr iarl var þa nær tvitaugum manni
Orkn325I 2304Gvnhilldr var dottir gꜹfvgs manz Ꜹzorar tota norðan af Haloga landi
ÓTOddS 36Haralldr grafelldr var maðr go᷎fugligr oc ven ok en mesti atgervis maðr
ÓTOddS 38Astriðr kona Trygva konungs. dottir gꜹfvgs mannz er Eirikr hét oc bio a Oprv stꜹðvm
ÓTOddS 53þar bio mikill maðr ok rikr er Biorn eitrkveisa hét
ÓTOddS 713þar bio sa maðr er Þorstein het fé litill ok go᷎ðr maðr
ÓTOddS 718kona ein ok gamall maðr mvndi bera svein a bake ok anaʀ sveinn mvnde ganga hia
ÓTOddS 824●●● Ingibiorg konungs syster feck harm eptir sin bvanda er drepinn var. en Olafr villdi gipta hana þeim manne er Sꜹrli hét
ÓTOddS 3624Þa stenðr vpp einn gamall maðr ok var þar Eiðr Skeggia son
Heiðy 10027Þorgils var annar maðr vinr Snorra
Heiðy 10114Sa maðr het Þoroððr ok kallaðr kergarðr. ecki uinsæll. hann skillði hafa .iij. uetʀ
Heiðy 1031Aðr vaʀ gift oðrum rikum manne. syni Þoriꜱ hunðz er Sigurðr het ok eru þaðan komnir Biarkeyngar hinir agiæztu menn
Heiðy 1089Gylfi konvngr var maðr vitr ok fiolkvɴigr
SnE 817Hann byriaþi ferþ sina til Asgarþz ok for með *leynd ok bra a sic gamals maɴz liki ok dvlþiz sva
SnE 822●●● ok sva er sagt, [at] þa er hann svaf, feck hann sveita, þa ox vndir vinstri hendi honvm maðr ok kona
SnE 1314Hon var gipt þeim maɴe, er Naglfare het
SnE 1710Har segir: Sa maðr er nefndr Mvndilf‹a›ri, er atti tvꜹ bꜹrn
SnE 1721atti (hann) tvꜹ bꜹrn; þav varv sva favgr ok friþ, at hann kallaþi *son sinn⸣ Mana, en dottvr sinna Sol, ok gipti hana þeim maɴe, er Glenr het
SnE 182‹Vi.› (ásynja) Freyia er tignvz með Friɢ; hon giptiz þeim manni, er Oðr heitir; dottir þeira er Hnos
SnE 3814Gymir het maðr, en kona hans Avrboða; hon var bergrisa ættar; dottir þeira var Gerðr, er allra qvinna var fegrst
SnE 4015●●● Madr het Alfr, hann var litill bondi
StuᴵK 1019hann vaá þann man i Austfiorðum, er het Halla-Geirr
StuᴵK 5382hæiderligher man sira Auðrs Ogmundæson korsbroðr j Hamre
DN I (1371) 31511worum wær j hia ath ærlighr mann wighfus jfuarsson kenndiz fyrir oss ath gudrid jnnghimundz dottir hans kærligh husfru ꜳ j hans garde ...
IslDipl (1397) 12832‹E›inn tima talar Jngolfr uid þa Styrlaug ok fostbrædr hans huersu leingi Sua skal fram fa‹ra› at þeir fostbrædr lekiz heima barnleikum sem meyiar til manna
StSt335 97⸢‹M›adr [var. madr Eb309(2003) 211] hiet Geirravdr er land nam jnn fra Þors ꜳ til Langa dals
Eb445b(2003) 201heidarlegr mann eiʀekur
IslDipl (1438) 33111Ef þann maner ioseph heit (!) ... geymde j sinum husum ... jumfrv mariam. ok þionade henne
MarFramf 33015á nánd vatninu býr einn gamall ⸢*maðr [non emend. mann]
ÁsmM 889n.redv þeir henni at giptazr þeim manne er fremstvr væri vm alla hlvti sem hennar tign sæmdi
PartA 27renner þann godi mann byskupinn auga til hennar
ÆvMið²⁷ 737einn rikvr mann
AnnaReyk 42724Hinn gamle mannen svarar
OsvReyk 7429hann vox upp med fodur sijnum og var hinn efniligasti madur
Fljˣ 415þa eru þad e[ÿ] menn er þier filgia eigi vel, huors sem þu þarft vid
Hrafnkˣ 458Ingolfr hét maþr nóręɴ es saɴliga er sagt at fǿre fyrst þaþan til Íslandz
Íslbˣ 915Ketilbiǫrɴ Ketils sonr maþr nórǿɴ bygþi suþr at Mosfelli eno øfra
Íslbˣ 1431En maþr hét Þorsteiɴ surtr
Íslbˣ 1939Eiríkr eɴ rauþi hét maþr breiþfirþscr es fór út heþan þangat
Íslbˣ 2629þessi dyrligi mann
JJC 67218
● koma sér til manns
● komask vel til manns
● vel til manns kominn
Nv sem hann er vel til mannz kominn, fysizt hann norðr yfir fiall
MarS 17518●●● kona, er gipt hafði dottvr sina einvm vngvm manni vęnvm ok vel til mannz komnvm
MarS 2779sagðiz (Tumi) eigi verr til manz kominn en Sturla broðir hans
StuᴵK 3521hann átti tvá sonu vel til manns komna
KlmBˣ 2074
● (vera engi/eigi/...) maðr [til e-s]
●●● Ek hæyri manna mal sægir Þorbergr. Þar er kalfr broðer okcar sægir finnr. Ek villda drepa hann sagðe hann ef ek væra maðr Þorbergr svarar sva hatt at hann skilldi hæyra kalfr. Þat byriar þer æigi sagðe Þorbærgr við varn broðor at gera sva
ÓHLeg 8830þa scal hann bœta hinum einorðom rette. sua sem hann er maðr til
Gulᴵ 695Því launar þú mér, sem þú ert maðr til, er ek hefnda fǫður þíns
NjR1908 29918sagði Erling skakca ekci mann til at briota laug ins helga Olafs konungs
SvEirsp 36120oc kome mannenum aptr i land oc bꝍte honum eptir .xij. manna dome logliga til nefndum rette slikum sem hann er maðr til
Landsl 5310af sæktenni take bonde slikan ret sem han er maðr til. en konongr þat sem auk er
Bl 20816fyrir þvi kallaz hann eigi maðr til at leysa af honum skoklæðe
JBapt²A 8906Því launar þú mér, sem þú ert maðr til, *er ek hefnda fǫður þíns⸣
NjM 32812þa take sa er eigi lꝍyfði landnam sitt fullt eptir þuí sem hann er man til. en af auerka sem hann a i iorðu til
Landsl1154 15119bœti honum eptir lǫgligum .xii. manna dómi rétti slíkum sem hann er maðr til
Jb 4211j þenna tima þotti engi maðr vera nema hann vęri vin Arna byskvps
ÁBp 7217er þeir kendu manninn hverr var þa þottuzst þeir vita at hann mundi æigi drepit hafa Þorgrim þuiat Egill uar æingi ⸢madr [var. styrjaldarmadr var. Fbr 1628: AM 142 folˣ “R”]
FbrFlat 21123þott eg kenni mig eigi mann til uid ydr nockura mennt at þreyta. þa ...
Saulus 137dæmdum uier fyr skrifader prestar titt nefndann biarna skylldugan ath hallda þa skript sem biskup olaf setur honum epter kirkiunnar logum ok hann er mann til ath hallda
DI VI (1481) 35618●●● hvat mynda ek síðr en þykkjask fyrir heraðsmǫnnum ǫðrum, en vera til einskis maðr, þegar at nǫkkut reyndi til?
Gr 2469- (see citation slip for text) DI IX (1524) 20928
fyrir þad hid hrædiliga hogg er þu veittir minum fost brodur Priꜳ̋mo þꜳ̋ kenni eg mig ei mann til at hallda ein vigi vid þig
GibbC 10621latid mig vitha hvat ydr skadar og skal eg fvslega bera med ydr ydart meinlæthe þat fremsta sem eg er madr thil
GregBpReyk 48þviad Narfe Bio‹r›gynar biskop, er fyrst var til erchebiskops kosenn, syndest ei madur til ad setiast j so haleytt sæte
ÁBpˣ 1163vier feingum ydar sendibref ok Trandheims Kapitula þad sem hlydde upp a̋ yferbod ok ummsion Hola domkirkiu. Enn þvi verr ad vid erum þar einginn mann til
DI IX (*[1522]›Lbs 62ˣ) 8528þad vier kunnum ok meigum skal ek giarnan afveria heilagre Holakirkiu skada. þad vier erum mann til
DI IX (*1522›Lbs 62ˣ) 8530Byscops ármaðr scal hafa slícan rétt sem hann er maðr til oc hann hafði er hann gécc í ármenning
Frostˣ 1758ef hann yrdi nockurn tima madr til þær (ɔ: eignir) aptr at kaupa
MarD635ˣ 93510Enn ek skal, ef ek lifi, umbuna þér, sem ek em maðr til ok verðugt er
Trist¹ˣ 1934
● maðr fyrir sér
Nv þyckiz þetleifr vera maðr firir ser er hann hevir reynt sic i vapna scipti
Þiðrᴵ 22018oc ma þa sia hvart ec em noccoʀr maðr firir mer er ec reyni mic nocqvat enn meiʀr en nv
Þiðrᴵ 2219hann ... var hrꜹstr maðr ok skalld gott. ok atti goða kosti fiar ok gilldr maðr firir ser
Heið 6425Þótti Bjǫrn nú miklu heldr maðr en áðr fyrir sér
NjR1908 39812●●● þótti Bjǫrn nú miklu heldr maðr fyrir sér en áðr
NjM 4374hann bjó fyrst í Eyvindarfirði, en síðan at Drǫngum, ok var mikill maðr fyrir sér
Gr 2615
● at mann
● at manna
er nv mal at jt rýnit ykr brǿþr hvart ið eruð navccvð at maɴa
Jvs291 6715sva mvn vera meðan þv vill æcke at manna vera ok vlikr þinvm frendvm gꜹfgum
ÓTOddS 18130●●● ef þu berr no᷎kkur kennzsl a gripe þessa er ek hefui a mer at þu sækir til þeirra nu ef þu þorir enda ser þu nokkut at manna ok se no᷎kkur dad j þer
JvsFlat 17027kalla ek þann yduarnn ecki at manna vera uilia er nockut ædrazst j þui at taka hann af life
ÓHFlat 6518þykkir nú gott hlut í at eiga með honum, er hann vildi nǫkkut at manna vera sjálfr
Reykd 22420mér lízk svá sem yðr þykki sumt ofjarlar, en sumt ekki at manna
Hkrᴵᴵᴵˣ 4118
● at manni
fꜳtt ætli þier ath eg kunna ath lita og ongua mannraun muna kunna ath þui ath ydr þiker sumt ofiallar enn sumt ecke ath manne
MHFlat 27338⸢þykki mér sá ok ekki at manni [var. er sá nú ok ekki at manni AM 180 b fol “B”]
Knýtl1741ˣ 1315
● til manns
● vera manna
8) ægtemand, mage
●●● At maðr unni kono sinni. Oc kona manne sinum
●Mth² 82433Salamon segir turt[ura] elsca miok maɴ siɴ oc hreinliga
PhysFrg² 28123þa monda ec eigi kunna at *øscia annan veg minn mann
ÓH 14412●●● Ek varð alldrigi Sigurðar kona oc alldri hann minn ⸢maðr [var. bonde AM 178 folˣ “A”]
Þiðrᴵᴵ 2614Sigurðr sveinn minn maðr
Þiðrᴵᴵ 27916er bęði var davðr magr hennar oc ⸢maðr [var. bondi AM 227 fol “B”]
StjC 43522þu ok þinn madr munut blezut verda af gudi
~ lat.tu et vir tuus
34335 VP 3442●●● Nu er þet einfalder hordomer at mader teker seer einlœypa kono vnder ⸢sina kono [var. sina æighna kono BorgKrNᴵᴵ 30123]. Sua ef kona taker einlœypan man vnder sin [var. + æighin BorgKrNᴵᴵ 30123] man
BorgKrNY 17329er eg fathæk qvinna þin holldleg moder en þv bæde madr minn og sonvr
GregBpReyk 216Þetta fieck at vitha einn þionvzthv madr j herberginv og sagde hvsbonda sinvm enn manne hennar
JerReyk 24330sem madr hennar Nich‹o›stratvs sꜳ þetta hit mikla thakn og heyrde þessi dyrlegv ord er qvinna sin hafde sagt j fra. Þa ...
SebReyk 15910sagði hon þá Yrsu, at Helgi konungr, maðr hennar, var faðir hennar
Hkrᴵˣ 5515konan sitr æ um þat at blekkja manninn, ok ef hon finnr hann nökkut eptirlátan sínum vilja, stundar hon á því meir
KlmBˣ 25115betr er þá sét fyrir kosti ⸢systur minnar, at þú fáir hennar [var. meyjarinnar at þú sért hennar maðr AM 396 folˣ “D”], en víkingar fái hana at herfangi
var. Vatnˣ 87: AM 396 folˣ “D”
● taka mann [eftir e-n] [sér]
siðarr tok hon ser annan mann
~ lat.accepit maritum unum
Vulg Judic 14,20 StjC 41223Engan tók Hrefna mann eptir Kjartan
Laxd 1968þv ert nv sorgfvll en at paskvm ætlar þv at taka þer mann
PartA 916ef þer vilid at ek taki mann þa vil ek annat hvort þenna eiga edvr avngvan
PartA 12410
● taka/... til manns [e-n] [sér]
Zoe drotning vílldí síalf hafa Norðbrikt ser til manz
Huldaᴵ 1183junfruinn skylldi kiosa ser til mannz af brædrum hans þann, sem henni likadi
Hák81 65714vorv þeir ok margir kongar ok kongasynir er agætir vorv j hennar riki at hver vænti sier at hon mvndi vilia ⸢eiga [var. ser til mannz taka Holm perg 7 fol “A²”]
var. PartA 35: Holm perg 7 fol “A²”Zóe drótning vildi sjálf hafa Harald sér til mannz
Hkrᴵᴵᴵˣ 9417hun ... villdi sialf hafa hann ser ⸢til mannz [var. at manni AM 240 III fol “i”]
MarD635ˣ 120131
9*) ?elsker
þat ueit eg at eg war þinn fyrsti mann. og þo ath þu hafir marga at þer lagt sijdan þꜳ ꜳ̋ ennginn fullt ualld ꜳ þer utann eg
SigÞǫgl 2401mier mä alldrej at manni verda, hefi ek hvilt hiä honum tvær nætr, ok mun ek aungvar eiga jafn daufligar
elsker? SigrFrˣ 5916
10) mand i tjeneste hos ngn, mand der står i tillidsforhold til ngn, tilhænger, (pl.) styrke, flok
ec stoð fyrst i g‹eg›n manne Jesus ens nadverska, oc let ec marga hans menn setia i bønd
Páll¹ 23236Arinbiorn hafði þar tekit við arfi oc hafði hann geyrz leɴdr maðr konungs
Eg162θ(2001) 896●●● Vil ec gera þer þann cost at þv geriz minn maðr man ec þa fa þer eyiarnar i lén
ÓH 2449Barnit vat at komit dauða. oc myndi þat fiandans maðr [var. + æf þat dǽi heiðet (var. vskirt) AM 68 fol “68”]
ÓH 31812vil ek gærazt þin matðr
Þiðrᴵ 5513●●● vil ec yðr biðia herra at þer takit við mer til mannz oc ollum varum monum
Þiðrᴵᴵ 792oc nu vill konungr æigi up taka Þiðrec þar sem hann er firir fotum hans oc liɢr þar. oc æigi taka hann til mannz ser. þa hœyra þetta sagt risarnir. oc verdr vidolfr mittum stangi sua reiðr at nu vill hann drepa milias konung. En aðrir .ij. risar hallda honum
Þiðrᴵᴵ 801Sia nv vanretti sinna manna [at] miok hefir a vegiz þeira lvt ok vna nv illa við
Heið 933ætlar Illhvgi menn til at gæta likanna ok vita ef þeir yrði sva ueiddir ef þeir gerði eptir moɴvm sinum
Heið 9613Barði ok menn hans komv. biðr Þorðr Havskvlldr gengr imote þeim ok Eilifr sen ok heilsa Barða
Heið 974eða hvat ætlar þv þina með ferð. Barði segir. setv ætlvm ver at hafa i Asbiarnar-nesi með vorum monnum ok þeim er við [faz(?)]
Heið 9713þa kallar .G. (ɔ: Geirmundr) a sina menn oc bað þa lavpa a batinn oc roa epter. þeir gera sva oc er þeir voro skamt komnir. þa finna þeir at sior fellr at þeim oc snva aptr til skipsins
LaxdE 3294●●● Gerþiz iarl þa maþr Eysteins konungs ok batt þat svardaugum
Orkn325I 26312ok þa melti Guðrøðr til sina manna
ÓTOddS 520lykr sva at þar falla þeir T. (ɔ: Tryggvi) konungr ok hans menn ok er hann þar rey‹r›ðr a nesino ok standa þar hia bavtasteinar at ho᷎fðe ok fo᷎tom. ok heitir þar Tryggva reyr
ÓTOddS 62siðan gaf O. (ɔ: Óláfr) leyfe monnum sinom at þeiʀ føri kꜹpferðer til ymissa landa ok kømi allir til hans fyʀ en þeiʀ føri af Englande
ÓTOddS 4528hann munn falla til fota þer ok geraz þin maðr
FlórFrg 262margar aðrar gersimar gefr hon riddorvm ok monnom Bærings
Bær 1235●●● Herra, sagði Hrútr, ek vil biðja yðr hirðvistar ok gerask yðvarr maðr. Konungr þagnar við
NjR 148nv ridr Snorri fra med .xx. menn ok Bardi med hꜹnum ok hanꜱ menn. til Lekia-mótz ok tekr Þorarin vel uid þeim ok erv nu katir rada nu radum sinvm ad
Heiðy 10023stenðr vpp einn gamall maðr ... ok melti kunnum wer mikla oþauk at menn skattyrðiz her huart er þat gera varir menn eðr aðrir
Heiðy 1013●●● Olafr konungr skal geraz minn maðr ok hallda Skotland af mer ok vera vnder konungr minn
EgM(2001) 8110Halli fór skyndiliga með alla sína menn, þá er hann fekk, karla ok konur
Glúm 7422Hann var svá vinsæll af sínum mǫnnum, at hann hafði þar vǫru at gjǫf eða láni, sem hann vildi
NjM 4273Enn er kavpp-skipit kemr vt *at Risey, teckr biskups-efni til orða: nv skal lægia segl, oc vil ec ęigi sigla fra manni minvm, þeim er a landi er; enða vil ec segia messo i ðag i eyunni
StuᴵK 26811Konungr mælti. Vist ert þu vandræða skalld en minn maðr skaltu þo vera
Hallfr61 5311●●● tok hann (ɔ: Sveinn konungr) vel við honum ok gerðiz Þorvalldr hans maðr
ÞorvVÓTᴵ 2829Gestkominn uar ek ok tokut þer mik inn i ydart herbergi. ok sua langan tima sem þer gerdut einum af þessum hinum minztum minum monnum. þa gordut þer þat sealfum mer
Stj¹ 15211●●● hann hafdi ok marga menn þa sem honum til heyrdu. þræla ok þionostukonur. asna ok ulfallda
Stj¹ 1795Þrandr ... bad mann sinn ganga jnn j bud eftir fe siod er þar la
Fær 649ek em hans madr ok hann dubbadi mik til riddara
KlmA1980 8212sidan tok þær (jarðir) j erfd epter han sigfus son hans ok hans mann uar ek langa tima
DI V (1474) 76827ad hann hefdi giort sier skinn ... af skeggium konunga ok hertuga jarla og lendra manna
Trist¹Reeves 3014●●● eg er þinn madur. enn þu ert minn meistare. þu hefir mig yfir komith. þuij skal ec þier fylgia og þinn þionustumadr vera
Hect 11817menn
~ lat.et uinctos suos non despexit
987 (Vulg Psalm 68,34) GlossPsalt 998er Friðrekr keisari spurði andlát Valdimars konungs, þá sendi hann þegar menn til Knúts konungs, bað hann vera sinn mann ok halda af honum Danaríki
Knýtlˣ 2883Varð þá eigi fleira í reið með Þórði en hans ⸢manna [var. menn Adv 21 3 17ˣ “V”], ok váru þat sex tigir manna
StuᴵᴵR11127ˣ 251Vil ek vera búinn til at flytja mál þitt við konung, at hann taki við þér ok geri þik sinn mann
StuᴵᴵR11127ˣ 14218gekk hann nú eptir mönnum sínum í höllina
Trist¹ˣ 14228
‖ (propr. comp.) :
Julius menn stoðu nær borginni
Rómv595(2010) 2741er lysti. þa lo᷎gdu Pompeíuꜱ menn at þeim
Rómv226(2010) 28715Pompeius menn hlaupa ut ꜳ flotann
Rómv226(2010) 28810Þeir fara aa II skipum oc komo til Hola vm nottina aa v-vart, þviat Tvma menn sogðv, at landnyrðingr skylldi þeim hallda vorð
StuᴵK 3533Þa segia þeir Vrækiu-menn, at Ormr væri giptu-samligr maðr, ok slikir væri likazstir til at koma se᷎ttum aa með þeim fre᷎ndum
StuᴵK 46624Þorvalldr Sveins son var ute i tuninv, ok vissv Gizurar menn eigi, hverr hann var
StuᴵᴵK 2138hann var Rafns maðr
StuᴵᴵK 24216eigi mundi minni liðs munr en .vij. Skotar vm einn Sigurðar maɴ
ÓTᴵ 21713lét Grégóríús skjóta upp bryggjum af sínu skipi undir fœtr þeim Hákonar mǫnnum
Hkrᴵᴵᴵˣ 4008tengðu þeir Inga menn ekki sín skip ok fóru ekki samfast
Hkrᴵᴵᴵˣ 4117þeir Hákonar menn
Hkrᴵᴵᴵˣ 42617var þar talat opt um óspekðir Sigurðar manna
Hkrᴵᴵᴵˣ 44713tóku þeir Erlings menn Eindriða unga
Hkrᴵᴵᴵˣ 4547Flýðu þeir Markús út í eyna Hísing ... gengu í fylking með Markús mǫnnum
Hkrᴵᴵᴵˣ 45415Markús menn skutu á þá
Hkrᴵᴵᴵˣ 45416Erlings menn hǫfðu fjǫlment i Bjǫrgyn
Hkrᴵᴵᴵˣ 45618Gizurar-menn brugðu við hart, ok brotnuðu spjótskǫpt þeira sum
StuᴵR8ˣ 50515Hann kvaz eigi vita þat, hvárt Þórðar-menn váru eða aðrir, kvað þar ríða annan flokk at ǫðrum í alla nótt
StuᴵᴵR11127ˣ 2310Gengu þeir Kolbeins-menn þá til kirkjudura ok rannsǫkuðu, hvat manna þar væri inni
StuᴵᴵR11127ˣ 256gekk ok engi jafn-djarfliga fram af Þórðar-mǫnnum sem hann sjálfr
StuᴵᴵR11127ˣ 6720Fjórði maðr fell þar, Klemet, ok særðu hann bæði Kolbeins-menn ok Þórðar-menn
StuᴵᴵR11127ˣ 6933Bergr ok Arnórr ok fleiri Þorgilsmenn mæltu á móti ok segja, at þetta var in mesta álygi, hverr sem þat segði, ok væri með engu móti til hæft
StuᴵᴵR11127ˣ 16113Var þar skipaðr til Magnús Jónsson, ok váru þeir sex af Þorvarðs-mǫnnum
StuᴵᴵR11127ˣ 26412Egill segir Þorgilsi, at þar váru fimm Hrafns-menn
StuᴵᴵR11127ˣ 29210
11) man, én, nogen
●●● Scal maðr ... þat eitt við aɴan gera. er maɴi þyki vel gǫrt við sic
Hóm686b³ 17625(maðr) (skrevet med runetegnet for maðr)
FrostKrᵛ 321(maðr) (skrevet med runetegnet for maðr)
FrostKrᵛ 77Rett er at maðr gøre hvart er maðr vill lata ut alt féet oc reka í afrétt miðian eða sítt eitt. oc byrgia hitt er iɴe er
GrgKonᴵᴵ 11920●●● oc ma ⸢maðr [var. ÷ AM 232 fol 7rb23] með þesso mote skilia. En þat er firir skipan. er maðr hevir koset. af þeim lutum. er hann hevir með hugleiðingum. ser til nytsemdar hugsat
BarlA 6238nu er skipat manni mani igegn
Þiðrᴵᴵ 166Maðr gengr igegn at a bravt kvez tekit hafa. ok bað hann ei dirfa sik um at ro᷎ða nema hann uilldi hafa hꜹgg
Heið 701mællti hann mart verðr annan veg enn maðrinn ǽtlar ek hugða at koma i reckiu hia Þoru Skaga dottur
Jvs7 336‹Þ›a segir Þorbiorn. Eigi er þat trꜹllskapr. at maðr þoli sar ok se eigi sva blavtr at eigi veriz hann meðan hann ma
Heiðy 9210Þat uar vm uetrinn at maðr spurði Eirik skallð at atburðum ok huersu mikit mannfall yrði
Heiðy 10415en þat kann oft verða er menn hitta i slika luti. ok uerðr sua mikit rið at ef nockut verðr uið blanðit forneskiu at menn trva a þat ofmiog
Heiðy 10528i þeim stað kalla menn Glaðsheim
SnE 2010Aɴan sal *gerþv þeir; þat var havrgr, er gyðivrnar attv, ok var hann allfagr, þat hvs kalla menn Vingolf
SnE 2012Sv davgg, er þaþan af (Yggdrasli) fellr a iorþina, þat kalla menn hvnang fall, ok þar af fæþaz *byflvgvr
SnE 255●●● þat er hvs mest, sva at menn *viti
SnE 2825þvi er þat orðtak, at syn se firir sett, þa er ‹maðr› neitar emend. 398: AM 242 fol “W”, etc.
emend. SnE 398 [fejl2]ok segia menn at hann lysti af honvm hꜹfvþit við *hronnvnvm, en ec hyɢ hitt vera þer satt at segia, at Miðgarþzormr lifir enn ok liggr i vmsia
SnE 637ok er þat firir þvi varnanar vert, ef maðr deyr með oskornvm nǫglvm, at sa maðr eykr mikit efni til skipsins Naglfars
SnE 716nema ⸢menn [var. þeir Landsl 1818] uítí at þeir se skila menn
Landsl1154 8125Bóndi einn ... átti einn stóran rakka, hann var svá vitr, at hann skildi meðr vana hvat maðr bauð honum
GBpD 13830þann skal vt leída at madr uill at aftr komí
Fær 492●●● eigi skal madr miok lofa sik sialfr
KlmA1980 2346aldri sá maðr jafnmarga menn betr una sem þá fylking, er herra Girarðr hafði fóstrat með sœmdum þeim er guð gaf honum
KlmA 34833●●● Allt má nema ... ef maðr leitar við ok leggr hug á
Parc 149þat er allt læst i gardinum, er madr kemr um sunndin, huerskyns sem þat er
Dám 5031lockadi hann til saurlifis med kossum ok annarri radleitni svo rækiligri, sem madr ma skammazt i fra at segia
PErem 18416þat skilur sucaram rosatam ok sucaram violatam. at sucaram rosata festar manner enn sucara violata leysir
MedMisc 10321Stomatichon laxatiuum. heitir þat leysir mann
MedMisc 1054Mann skal straffa þau (ɔ: bǫrnin) fyrst linlega med god ord
ChrP¹ 22315jafnn goder ero manne þiner mals endar hier sem heima
FriðB 4128●●● koma þeir þar i stufu, þar var ekki inni manna nema konur einar
Fbrˣ 679hann hugði kristna menn eigi skyldu við sjá, at maðr skyldi játast at trúa á guð einn
KlmBˣ 54811ok veit eigi, hvar manni mætir, eða hverju heili út gengr
StuᴵR440ˣ 2414engi má nu manni trúa ... Nú er hann orðinn nýr falsari, er hann hefir fengit konu í öðru landi
Trist¹ˣ 15319
● maðr ok annar
● maðr heldr á manni
hellt maðr a maɴi oc let ganga þat er til hafði i vigvolum
Sv 1104●●● Þa comz Olafr fram ‹ór stofunni› oc eigi vt. Þeir Langliðingar komvz fyrir dyrin, oc helt þar maðr a manni
StuᴵK 1868Þa comz Olafr fram ‹ór stofunni› oc eigi vt. Þeir Langliðingar komvz fyrir dyrin, oc helt þar maðr a manni
StuᴵK 1868Þórdís Snorradóttir ok Bárðr Hjǫrleifsson vildu veita honum Atla, ok helt þar maðr á manni
StuᴵᴵR11127ˣ 308Brynjólfr hljóp þá upp ok allir hans menn, slíkt it sama Eiríkr ok bændr með honum. Var Þorgils þar í liði, helt þá maðr á manni
StuᴵᴵR11127ˣ 1405
● mann af manni
stendr Jon vpp ok talar bædi sniallt ok satt erenndi til þeirra huerso þeir voro *skemdir j liotri odygd vid sinn herra ... kuedr a sidan ⸢mann af manni [var. a mann ok mann AM 657 a-b 4° “B”] huat hann hefer eignaz meira eda minna af þessum vantrunadi
DrJ 559tekur nu til rásar, og hleipur mann af manni
ÞJˣ 284
● mann eftir mann
● segir/... maðr manni
þat segir maðr manni at ...
Þiðrᴵ 2465Fór þa svínít vm stofvna. ok syndí maðr manní
HreiðHulda 1563Kann þat maðr manni at segja, at engi finniz slíkr
Rémˣ 113
12) (for pron.)
Huart ertu Þorgeirr Hafarsson? Hann svarar: Sa er maðr enn sami
Fbr 5111●●● þat var *opt hatr hans at settia a langar tavlor of mala-ferli sin, þviat maðrin var bædi vitr oc tvngv-miukr
StuᴵK 11719Bui væitr Þorsteini sar undir honndena vinstri. sva at naliga bæit ⸢hann [var. maðenn (!) (var. mann- AM 52 folˣ “A1”) AM 303 4°ˣ “A”] sundr i miðiu
var. FskBˣ 9816: AM 303 4°ˣ “A”
13) (i tiltale)
Sit þar, maðr! sagði hon
KonrA 5218huat uilltu godr mann s. (ɔ: segir) hon
Finnb162 896●●● enn godvr mann seg mer nafn þitt
PartA 896Ek vil brynna fola mínum í vínkeldu þinni, sagði hann. Mun þat hægt vera, maðr minn? sagði hún
BósC 402Hörðr mælti þá til Hjálmtérs: maðr, mundu sýna list þína við Hervöru, ok blíðka hana í orðum þínum
HjǪˣ 49018Sakir huers, madr, hefir þu suo ouitrliga hugsan
~ lat.o homo
SpecH 261a17 (VII 107) MarD634ˣ 8829firer siäst þu madur vel vm, huórium þu seiger þÿna leinda hlute
ÆvMið¹⁰ˣ 1716
14) (i udråb)
● fyrir mǫnnum
● (þat) veit menn
Pamphilus birtiz vist yfer ollum maunnom i borg þessi. menn vǽit fagrliga varðveitir hann sína at ferð
Pamph 1139Menn veit ... þetta er gott suerd ok skal þetta Kurt heita
KlmA1980 897Kongr svarar Men veit seger hann Guenelun hatar Rollant
KlmA1980 10217þat veitt menn segir mærín. þo ath hann værí fugl mættí hann eigi her vera kominn
ÍvA 482Menn veit, kvað hon, þú hefir verit at hins góða konungs
Parc 3129Þat veit menn, sagði Valver, þat eru mér hörd lög
ValvA 6225hvar fyrir langar þig so fast til daudans. þat veit menn seiger hann at þetta embætti skal min ho᷎nd þier alldri veita
Adon 2201Ueit menn, segir hann, at ek uilldi giarna koma mier i rædu vid þann
MarE 68132þat veit menn segir hon at þat var gert .xx. vetrvm sidar en ek villdi
PartA 1107Kvámu þit ekki frá unnostum ykkrum? Menn veit ... þit svívirðið þær miklum svívirðingum
Trist¹ˣ 18021
15) (om legemet)
16) (for man sb. n.)
ef maðr mannz brænnir up kirkiu. þa er þat i abyrgð allra bonnda. er mann æigu
EiðKrA 38726ef maðr manna. uæckir bloð i kirkiu garðe af hæftugri hennde. þa er þat i abyrgð allra þæira manna er æigu
EiðKrA 3885
17*) ?
II. (cogn.)
item bauð sit vitni Eirikar Josala maðr at bera sogn faður sins firisagda tæigh Sebondom til æighu en æingum manne aðrum
DN II (1311) 9420þav attv sonv XVIII. ... þeir heto sva, eiɴ var Þengill, er kallaðr var ⸢Manna Þengill [var. manþeingill SnEFrg³ 60532], aɴar Ræsir, III. Gramr, IIII. Gylfi, V. Hilmir, VI. Iofvʀ, VII. Tiɢi, VIII. Skyli eða Skvli, IX. Haʀi eða Heʀa
SnE 18114þav attv sonv xxiii. ... þeir hetv sva, eiɴ var Þengill, er kallaðr var ⸢Manna Þengill [var. manþeingill SnEFrg³ 60532], aɴar Ræsir, iii. Gramr, iii. Gylfi, v. Hilmir, vi. Iofvʀ, vii. Tiɢi, viii. Skyli eða Fvli, ix. Haʀi eða Heʀa
SnE 18114Þoroddr ⸢Iorsala-madr [var. Iorsalafare GBpA394 3012]
StuᴵK 1287het einn Þeingill er kalladr var mannaþeingill
GenealFlat 2432Þau attu xviij sonu ... Einn var þeingill er kalladr var ⸢manþeingill [var. Manna Þengill SnE 18114]
SnEFrg³ 60532
III. (proprial.)
(om stjernebilledet Cepheus, lat. Cepheus)
IV. (y. isl.)
gangi fyrst jnnar mennirner enn epter ꜳ konurnar
DI 1431mann kann auduelldligar ... at lꜳta eirn munch fara þann sem ecki vill vera helldur enn ad fæda hann allann sinn alldur
DI 15928
V. (y. no.)
att ærlighin man Gauti Eirikxson hefwer loket mer æina tunno lax
DNᴵ 39326hedharlighin man Gaute Erikxson en af annarre halfuo Olauar Olfuirsson
DNᴵ 39921komo aa stæfno firir oss j Bærføta brødra klaustri j Oslo hæidrlighen man herræ Arne
DNᴵᵛ 4474huar mann skal sins rætthar niotande værdha
DNᴵᴵ 3334at han Aslakir ... kendi sik ekki mann til aftir at leœsa fyr
DNᴵᴵ 39435er erlighen man Peter Nicolasson gaf til kommuns korsbrædra j Nidaros
DNᴵᴵ 40327hæidrlighen man sira Eiriker prester a Sandom. kuadde ok krafde af Asgeiri Petersynu j rettom halfs manada dagh
DNᴵᴵ 4195vare nær ok then time ærlegin man Olawer Salueson oc Hakon j Hallem
DNᴵᴵᴵ 29135
Form.: menn (404); maðr (161); manna (154); mann (108); monnum (63); madr (38); mannz (27); manni (27); maþr (20); menɴ (19); maɴa (19); man (18); manne (18); monnvm (16); manz (14); maɴ (13); meɴ (11); madur (10); mǫnnum (10); monnom (9); men (9); maɴz (9); (N: maðr) (7); manns (6); mo᷎nnum (6); maðrinn (6); maɴi (5); Maðr (5); menninir (4); manninn (4); mönnum (4); matðr (4); Menn (3); maɴe (3); mænninir (3); mennener (3); ᴍonnoᴍ (3); mænn (3); mennvrner (2); maɴinn (2); mannum (2); maninn (2); mennurnir (2); mannæ (2); mandz (2); madrinn (2); ᴍenn (2); menner (2); Manna (2); mǫnnvm (2); mǫɴom (2); mannvm (2); mꝍnnum (2); maðriɴ (2); meɴinir (2); mannenn (1); mavɴom (1); mꜵɴom (1); mennirner (1); manninvm (1); manninum (1); (N: maður) (1); mannsins (1); meɴenir (1); ma̋dur (1); meɴener (1); mennernner (1); Madr (1); Madr (1); mansz (1); manna̋na (1); mader (1); mꜹnnum (1); moɴvm (1); Men (1); ma̋nne (1); mandsíns (1); maunnum (1); þingsmanna (1); (1); maðenn (1); maɴinom (1); mane (1); ma◃ðr (1); mannzins (1); ᴍanna (1); meɴiner (1); mannanna (1); mænniner (1); manzins (1); mannen (1); Mann (1); Maþr (1); mannzens (1); madurinn (1); mamma (1); Kolnis borgar madr (1); mannzz (1); mannom (1); maðrin (1);
Comp.: á·burðs- (1), á·byrgðar- (1), aðilðar- (3), af·bragðs- (18), af·burða- (2), af·greizlu- (2), af·hendingar- (1), af·kvǽmis- (5), afla- (3), aflanar- (1), afl- (1), afls- (1), af·reks- (22), af·réttar- (2), af·taka- (1), aftr·fǿringar- (1), á·gangs- (5), á·gǽta- (1), á·gǽtis- (51), á·huga- (1), á·kafa- (13), akr- (2), akr·plógs- (1), akr·skurðar- (1), akr·verks- (1), á·kvǽða- (2), á·kvǽðis- (1), á·kǽrslu- (2), á·kǽru- (3), aldar- (1), allra·landa- (1), altaris·þjónustu- (1), alúðar- (1), al·þingis- (1), al·þýðu- (2), á·minningar- (2), á·nauðar- (1), and·brots- (1), and·ness- (1), and·svara- (4), and·svars- (2), annarra·landa- (1), arbeiðis- (1), arf·sals- (4), arf·taks- (1), arf·tekju- (1), arf·tǫku- (21), aríus- (3), aríus·villu- (1), ár- (99), árnaðar- (2), árnanar- (1), á·rofa- (1), á·rǽðis- (5), á·sjá- (1), á·sjár- (1), á·skipanar- (1), ask- (10), á·sóknar- (4), ásta(r)- (4), ást- (28), at·blástrar- (1), at·burða- (1), at·drátta- (1), at·dráttar- (2), at·fanga- (1), at·ferðar- (5), at·fréttar- (1), at·fǿrslu- (1), at·gerða- (1), at·gervis- (21), at·hafna- (1), at·hafnar- (4), at·huga- (1), at·kvǽða- (1), á·trúnaðar- (1), at·sóknar- (1), at·stǫðu- (1), átt- (3), at·vista(r)- (14), at·vistu- (2), auð- (14), auðnar- (2), auðnu- (5), austan- (1), aust- (63), -austrar-, austr·vegs- (8), au·virðis- (4), au·virðs- (2), á·verka- (4), bað- (3), bað·stofu- (1), bagga- (1), bak·mǽlis- (1), bana- (20), banda- (3), banns- (2), baráttu- (2), bar·daga- (35), barn·ferðar- (1), barn- (2), bát- (4), bauga- (9), baug·gildis- (31), beina- (2), beitar- (2), beizlu- (4), ber·mǽlis- (3), bernsku- (8), bí·falanar- (1), bindandis- (1), bindendis- (5), bí·skermelsis- (2), bjargs- (1), bjarn·olpu- (1), blakk- (1), blá- (50), blástrs- (1), blekkinga- (1), blekkingar- (1), bleyði- (22), bleyðu- (1), blóra- (1), blota- (1), blót- (63), boð- (1), boð·orða- (1), boðs- (53), bog- (46), bónar- (1), bónd- (3), borð- (1), borgaða(r)- (5), borganar- (11), borgar- (73), borg- (1), bóta- (21), bótar- (1), bráð- (1), bragar- (1), bragða- (1), bramls- (1), bréfa·brots- (1), bréfa- (3), brennu- (9), brigða(r)- (5), brokúnar- (1), brota- (1), brot·falls- (1), brúar- (2), brúð·hlaups- (1), brúð- (15), búanda- (1), búand- (7), búðar- (5), búðar·setu- (1), búð·setu- (5), búi- (4), bú- (18), búnaðar- (1), burðar- (2), bú·risnu- (3), burt·reiðar- (4), bú·setu- (1), bú·slits- (4), bú·sýslu- (7), byggðar- (24), býjar- (23), bý- (7), byrðinga- (1), byrðings- (12), byrgis- (1), byskupa- (2), byskup- (1), byskups- (21), bǿjar- (77), bǿna- (1), dala- (3), dándi- (28), dándis- (3), dáni- (8), dauða- (27), deildar- (1), djǫfuls- (6), dóm·rofs- (2), dóms- (24), dóm·vǫrzlu- (2), dóndi- (2), drambs- (12), -drápa-, dráps- (1), -drátta-, -dráttar-, drauma- (6), draum- (17), drembu- (1), dreng- (7), drykkju- (23), dugnaðar- (8), dyggðar- (8), dýrðar- (13), -dǽðu-, dǽldar- (3), dǿma- (1), eftir·glíkingar- (2), eftir·kǽru- (1), eftir·máls- (5), eftir·mǽlis- (4), eftir·reyninga- (1), eftir·rýninga- (1), eftir·sýnar- (2), eftir·tǫlu- (1), egipta- (2), eiða- (3), eiganda- (1), -eigna-, eignar- (27), eigu- (10), einarðar- (1), ein·dǿmis- (1), ein·hleypis- (5), einka- (11), ein·setu- (41), ein·vígis- (5), -eiru-, -elðis-, eljanar- (4), eljun- (3), elli- (3), -ellris-, elsk·huga- (1), embǽttis- (10), engils- (3), engis- (1), eng·lendis- (1), englis- (21), erfðar- (2), ertinga- (1), eyði·merkr- (1), eyja- (3), eyjar- (5), eyzlu- (2), fáganar- (3), fals·spá- (1), fara- (2), farar- (1), far- (38), farningar- (1), fárs- (1), fast- (1), fá·tǿkis- (5), feld- (1), fé·lógs- (1), fé- (8), ferða- (4), ferju- (10), festa- (1), festar- (16), festingar- (1), festu- (1), fim·leika- (1), firna- (1), fiski- (47), fis·krýna- (1), fítóns- (2), fjall- (1), fjánd- (44), fjánd·skapar- (1), fjánds- (1), fjarða- (1), fjár·haga- (1), fjár- (2), fjár·orku- (1), fjár·tǫku- (2), fjár·varð·veizlu- (5), fjórðung- (1), fjórðungs- (15), fjǫl·kynngis- (1), fjǫl·mǽlis- (9), fjǫr·baugs- (11), fjǫrs- (1), fjǫru- (6), flakkanar- (1), fleyti- (1), flokka- (1), flokks- (5), flokk·stjórnar- (1), flótta- (29), flugu- (30), flutninga- (1), flutningar- (3), flutnings- (13), flǽrðar- (2), for·dǽðu- (1), forellris- (16), for·gangs- (15), for·hleypis- (1), for·hyggju- (1), for- (205), forneskju- (3), forn- (1), for·ráða- (7), for·ráðs- (22), for·rǽða- (1), for·rǽðis- (15), for·sagnar- (1), forsa- (1), forsar- (1), for·sjá- (27), for·sjónar- (3), for·stjórnar- (3), for·stǫðu- (2), for·svars- (4), for·verks- (5), for·yrkis- (1), forz- (1), fót·spors- (1), frá·gerða- (6), fram·ferðar- (1), fram·fǿrslu- (8), fram·kvǽmðar- (14), fram·sagnar- (1), frankis- (25), frá·sagna- (1), friðar- (2), frið·brots- (1), friðlu- (6), frið- (32), fróð·leiks- (1), frum·hlaups- (3), frǽgðar- (11), frǽnd- (2), frǿða- (2), frǿði- (23), fulgu- (1), fulltingis- (5), fulltings- (24), fyglingar- (1), fylgðar- (43), fylgis- (1), fylgju- (3), fylki- (1), fylkis- (14), fyrir·gangs- (4), fyrir·hyggju- (1), fyrir- (69), fyrir·ráðs- (1), fyrir·rúms- (6), fyrir·verndis- (1), fǫru- (13), gagns- (1), gagn·stǫðu- (2), galdra- (33), gamans- (1), gani- (1), gaps- (1), garðs- (3), gasi- (1), gerðar- (14), gerði- (1), gerninga- (10), gerningar- (2), gernings- (1), gervi- (2), gesta- (4), gest·feðris- (1), gest- (1), geymslu- (20), geytlanar- (1), giftar- (1), giftingar- (21), giftu- (8), gil- (1), gim·steina- (1), gjó- (3), gleði- (23), glettanar- (1), glettinga- (1), glutranar- (1), glutrs- (1), glǽsi- (2), glǿpa- (20), gnógða- (1), góð·lifnaðar- (1), goð·orðs- (26), goð·spjalla- (2), góð·vilja- (2), grafa- (1), grafar- (1), graf·gangs- (2), grið- (18), grimmðar- (1), grímu- (4), grund·vallar- (1), grun·semðar- (1), guð·lastanar- (3), guð- (1), guðs- (40), guðs·reiðis- (1), guð(s)·spjalla- (29), guðs·þjónustu- (4), gǽfu- (21), gǽi- (1), gǽti- (1), gǽzlu- (29), gǿzku- (1), gǫfganar- (1), gǫfug- (1), gǫngu- (20), gǫngu·varð- (1), hafnanar- (2), haf·siglingar- (1), hag·leiks- (4), haldi- (1), halds- (9), half·réttis- (6), hamingju- (3), hand·sala- (3), hand·sals- (3), harðendis- (1), harðýðgis- (2), harka- (1), harks- (1), há·sǽtis- (1), hattar- (4), haug·óðals- (4), haugs·óðals- (1), há·vaða- (26), hefðar- (2), hefndar- (2), hegnaðar- (1), hegningar- (1), hé·góma- (3), heiða- (1), heið- (1), heiðrs- (6), heilla- (1), heima- (65), heimilðar- (21), heimilðis- (2), heimilis- (3), heims- (2), heimtingar- (1), heitu- (2), heklu- (2), heljar- (20), hel·vítis- (3), heraða- (1), heraðs- (46), herbergis- (10), herði- (1), her- (47), hernaðar- (5), herra- (18), her·stjórnar- (2), her·toga- (8), hesta- (4), himin·ríkis- (3), hirð- (67), hirð·stjórnar- (3), hirtingar- (3), hirzlu- (1), hjalpar- (14), hjalpis- (1), hjalps- (6), hjá·stǫðu- (1), hjá·veru- (1), hjú·skapar- (3), hlaupa- (3), hleypi- (2), hleyta- (1), hleytis- (6), hljóða- (2), hljóð·fǿra- (1), hlutar- (1), hlǿgis- (1), hnekkingar- (1), hof- (14), hóf·semðar- (1), hófs- (13), hóg·vǽrðar- (1), hóg·vǽris- (1), hollustu- (7), hór- (1), hreppa- (3), hrepps- (10), hrepp(s)·sóknar- (2), hrepp·stjórnar- (9), hreysti- (34), hringingar- (2), hrossa- (2), hrǽ- (1), hugar·kosta- (1), hugðar- (12), hugðu- (3), hugganar- (1), hug- (1), hulðu- (4), hús·gangs- (4), hús- (8), hús·sýslu- (1), hvata- (2), hvers·dags- (4), hvers·konar- (1), hvinnsku- (1), hyljanar- (1), hǿgri·handar- (1), hǫfðings- (3), hǫfuð·barms- (2), hǫfuð·baugs- (2), hǫfuð- (1), hǫfuðs·barms- (1), hǫfuðs- (41), hǫfuð·veiði- (1), hǫlð- (4), hǫlðs- (3), hǫmlu- (1), hǫrpu- (1), í·byggjara- (1), iðju- (9), iðnaðar- (1), iðna- (1), iðnar- (3), ill·gerða- (25), ill·girndar- (1), ill·lifnaðar- (1), ill·rǽða- (1), ill·rǽðis- (10), illsku- (7), ill·vilja- (1), ill·þýðis- (3), inda- (1), indí- (2), indíos- (1), indus- (2), innan·þings- (2), ís·hǫggs- (1), í·skots- (1), í·þrótta- (26), í·þróttar- (2), jafnaðar- (34), jafnananar- (1), jafnanar- (1), jafn- (1), jafn·réttis- (3), jarl- (1), jarls- (25), jarteigna- (1), jǫkla- (1), kapps- (14), kápu- (3), karar- (18), karfa- (1), karl- (73), karl·sviftar- (2), kastala- (26), kaupa- (1), kaupangrs- (1), kaupangs- (5), kaup- (55), kaup·rofs- (1), kaups- (2), kaup·staða- (1), kaup·staðar- (2), keisara- (1), kektanar- (1), kellara- (2), kenni- (141), kenninga- (1), kerru- (3), keyp- (1), kirkju·bóls- (1), kirkju·ráns- (2), kirkju·sóknar- (16), kjallara- (5), kjallera- (1), klaganar- (1), klaustra- (40), klaustr- (5), klaustr·reglu- (1), klekkingar- (1), klektanar- (2), klektingar- (1), klerk- (1), klifs- (1), klǽkis- (4), kola- (2), konstra- (2), konung- (4), konungs- (38), konungs·sóknar- (1), konungs·veiði- (1), konungs·þjónustu- (1), kór- (1), korn·skurðar- (7), kosnings- (1), krafta- (7), krist- (2), krists- (5), kross- (4), kufl- (9), kufls- (1), kunn·leika- (2), kunn- (7), kurteisis- (2), kvala- (1), kvámu- (24), kven- (38), kvenna- (15), kven·sviftar- (2), kvið- (2), kynja- (6), kynnis- (1), kyns- (35), kǫr·legs- (1), kǫr·lǽgi- (1), laðaðs- (2), láð- (1), láfa- (1), laga- (18), laga·stjórnar- (1), lags- (50), land- (5), land·náma- (14), land·nám- (1), land·náms- (13), land·ráða- (33), lands·horna- (1), lands- (75), land(s)·stjórnar- (15), land·varna- (1), land·varnar- (23), lang·skipa- (1), last·mǽlis- (1), latínu- (13), laun- (2), lausa- (9), laus·mǽlis- (1), lausungar- (1), leiðangrs- (15), leiðar- (1), leiðinga- (2), leiðis- (2), leið·sagnar- (6), leið·sǫgu- (35), leigu- (31), leik- (9), leik- (53), leir- (1), leita- (1), léns- (21), léttis- (1), leyndar- (1), lið- (2), liðs- (40), lið(s)·sinnis- (7), lið·veizlu- (14), lífis- (1), lík- (7), líknar- (1), lík·þrá- (1), lín·slyppu- (3), lista- (2), listar- (2), lítil·lǽtis- (2), lítils·háttar- (3), ljóð- (1), ljós- (1), lof- (1), lokka- (1), lok·leysu- (1), lúðra- (1), lukku- (1), lumbarða- (1), lús- (1), lýð- (15), lýð·skyldu- (1), lygi- (25), lykku- (1), lǽr- (1), lǫg·brots- (7), lǫg- (118), lǫg·réttis- (5), lǫg·réttu- (27), lǫg·sagnar- (1), lǫg·skuldar- (5), lǫg·sǫgu- (37), lǫg·þingis- (5), lǫg·þings- (1), mála- (18), mál·rófs- (1), mál·snilldar- (1), mangs- (2), mann·drápa- (10), mann·hafnar- (2), mann·sóma- (1), mans- (27), man(s)·sals- (4), marka- (11), marks- (1), mat·gerða- (1), mat·launaðar- (1), mat·launa- (4), mat·launanda- (1), mat·launar- (3), mat·skiftis- (1), mats- (1), máts- (9), meðal·ferðar- (1), meðal- (45), meðal·ó·spekðar- (1), meðal·siðar- (1), með·tǫku- (3), mein·gerða- (2), mein·lǽta- (4), mein·lǽtis- (1), meins- (1), mein·sǿra- (11), mein·sǿris- (6), meistara- (12), merkis- (69), merkja- (4), messu·sǫngs- (3), metnaðar- (21), met·orða- (2), mikil·lǽtis- (1), mild·leiks- (1), minningar- (1), mis·kunnar- (1), mold·rofs- (2), mostu- (1), mót·gangs- (12), mót·gerða- (1), móti·stǫðu- (1), mót- (5), móts- (2), mót·stǫðu- (58), múga- (18), mundangs- (1), mungaðar- (1), mútu- (1), mylnu- (9), myrkva·stofu·varð- (1), mǽlandis- (1), mǽlsku- (7), mǽta- (3), mǽtis- (4), ná·grenndar- (2), ná·lǽgðar- (1), nauðar- (1), nauð·heita- (1), nauðungar- (8), nauta- (18), ná·verandis- (1), ná·vistar- (12), ná·vistu- (5), nef·gildis- (13), nefndar- (18), niðr·brots- (8), niflungs- (1), njósnar- (40), norðan- (5), norð- (66), nytja- (8), nytju- (1), nyt·semða- (1), nyt·semðar- (3), nǽfra- (1), nǽr·verandis- (11), nǫkkva- (1), ó·dáða- (24), óðals- (12), óðals·vitnis- (1), odda- (5), ó·eira- (1), ó·eirar- (2), ó·eirðar- (21), ó·eiru- (7), of·áts- (2), of·beldis- (12), of·eflis- (1), of·lǽtis- (1), of- (4), of·metnaðar- (18), ofraðar- (4), ofraðar·þrek- (1), ofr·eflis- (15), of·ríkis- (9), ofsa- (22), of·skaps- (1), of·sóknar- (3), of·stopa- (22), of·stǿkis- (1), of·stǿris- (1), of·veldis- (1), ó·gangs- (1), ó·happa- (10), ó·happs- (1), ó·hlýðnis- (1), ó·jafnaða- (1), olpu- (1), ó·lundar- (2), ó·maga- (3), ó·megðar- (2), ó·mennsku- (1), óra- (1), orða- (7), orð·varps- (1), ó·reiðu- (2), orku- (3), ó·róa- (1), ó·róar- (1), orrustu- (18), ór·skurðar- (1), ó·rǽðis- (2), ó·siða- (8), ó·siðar- (5), ó·skaps- (1), ó·skila- (7), ó·spekðar- (4), ó·trú- (2), ó·vendis- (1), ó·vizku- (1), ó·vǽrðar- (1), ó·þokka- (2), ó·þrifnaða- (1), ó·þurfta- (1), peð- (1), píslar- (1), predikara·lifnaðar- (1), prest- (6), prófanar- (2), próventu- (16), prýði- (5), pútna- (1), ráða·gerða- (4), ráða- (36), ráðas- (1), raddar- (1), radd- (5), ráð·gjafa- (1), ráðis- (5), ráð- (20), ráðs- (63), rakstr- (1), rang·lǽtis- (1), ráns- (48), raunar- (1), rausna- (1), rausnar- (9), refsingar- (3), regi- (5), reglu- (8), reiði- (1), reið·skjóta- (7), reiðu- (3), reifingar- (3), reikanar- (3), reiknaðar- (1), reiknanar- (1), reizlu- (1), reka- (9), rekkju- (2), rembu- (1), rétta- (2), réttar- (2), rétt·nafns- (1), riðu- (2), riðu·sóttar- (1), ríki- (1), ríkis- (79), ríkis·stjórnar- (1), rím- (1), risnar- (1), risnu- (1), rit- (1), rjúfs- (1), rof- (1), rofs- (15), róg- (1), rógs- (8), róstu- (1), rúna- (1), ruzi- (7), ruzina- (1), rǽðis- (69), rǽsi- (2), rǿkðar- (2), rǫk·semðar- (1), safnaðar- (1), sagna- (10), saka- (4), sak- (2), salt- (1), sam·bands- (4), sam·flots- (1), sam·hleypis- (1), sam·kundu- (2), samningar- (1), sam·rǿðu- (1), sams- (2), sam·svarningar- (1), sam·sǽtis- (3), sam·tǫku- (1), sam·vistu- (3), sannaðar- (10), sannanar- (6), sannenda- (7), sára- (6), sára·sóttar- (2), sár- (1), sáttar- (3), sauða- (21), saurganar- (2), seið- (12), sendi- (71), sendingar- (1), setu- (8), siða- (1), siðar- (4), sið·lǽtis- (4), sið·semðar- (2), siglinga- (5), siglingar- (3), silfr·sláttu- (1), sin·falls- (1), sjalf·elðis- (1), sjalfs·fǿzlu- (2), sjón·hverfinga- (1), skaða- (15), skák- (7), skáld- (1), skarts- (24), skatt·heimtu- (2), skatt- (7), skefju- (1), skegg- (2), skeit- (1), ské- (2), skemmðar- (2), skemmtanar- (2), skila- (9), skilnaðar- (2), skilningar- (2), skí- (2), skinn·kyrtils- (1), skinn·stakks- (1), skipa- (20), skipanar- (1), skip·brots- (4), skip- (11), skip·reiðu- (6), skips·brots- (2), skip·stjórnar- (37), skjal- (1), skjóls- (1), skoðanar- (1), skógar- (52), skóg·gangs- (2), skógs- (1), skóla- (1), skot- (9), skraf- (2), skraut- (3), skrifta- (2), skrópa- (2), skrum- (1), skrǫk- (1), skrǫks- (3), skulda- (3), skuldar- (22), skurðar- (3), skurð·goða·villu- (1), skútna- (6), skyldar- (5), skyn·semðar- (1), skǽ- (1), sláttu- (2), sleða- (5), slenju- (1), slen·skapar- (1), slǿgðar- (1), smala- (26), smal- (1), smá- (3), snattaðar- (1), snilldar- (3), snyrti- (1), sóknar- (38), sóma- (5), spá- (72), sparnaðar- (1), spekðar- (5), speki- (6), spell·virkja- (1), spila- (1), spotts- (1), staða- (6), staðar- (24), starf- (1), starfs- (16), statt- (1), stefnu- (3), sterti- (2), stiga- (17), stillinga- (1), stjórnaðar- (1), stjórnar- (40), stjǫrnu·bókar- (3), stoða- (2), stoðar- (1), stól- (3), stór·eflis- (11), stór- (2), stór·rǽða- (3), stór·skipa- (1), stór·skrifta- (5), strað- (1), strand- (1), streng·leiks- (1), stríð- (1), stríðs- (10), stulða- (3), stulðar- (2), stúru- (1), stýri- (45), stýris- (2), styrjaldar- (6), styrkðar- (11), styrkingar- (1), styrks- (6), stǿri- (1), suðr- (19), sund- (3), sundr·gerða- (5), sundr·griða- (1), sunnan- (12), sútara- (1), svara- (2), svars- (4), sveita- (1), sveitar- (12), svía·ríkis- (2), svika- (4), sví·virðingar- (1), synða- (1), sýslu- (61), sýs- (1), sýtlu- (1), sǽ- (5), sǽttar- (2), sǿmðar- (16), sǿringa- (1), sǿringar- (1), sǫgu- (7), sǫku- (1), sǫlu- (3), sǫng- (7), sǫngva- (1), tafl- (3), tapanar- (2), taufra- (1), taufr- (2), tengða- (25), tíða- (3), tíða·sóknar- (4), tígna- (1), tígnar- (10), til·annaðar- (1), til·kvǽða- (1), til·kvǽmðar- (4), til·lǫgu- (2), til·rǽðis- (3), til·stuðnings- (1), tíundar- (1), tjǫru- (2), tolla- (1), toll- (2), torf- (2), torfs- (3), tré- (6), trúar- (1), trú·lofanar- (2), trú- (13), trúnaðar- (53), tryggða- (5), tryggðar- (3), tryggða·rofs- (1), trygg·rofa- (2), tveggja·missera- (1), tveggja·missera·vinnu- (2), tǽppi- (1), tǿnaðar- (12), tǫku- (1), tǫlu- (3), um·ferðar- (4), um·gangs- (1), um·hyggju- (4), um·les- (1), um·lestra- (2), um·lestrar- (2), um·sátar- (3), um·skyggningar- (1), um·spilla- (1), um·svifs- (1), um·sýslu- (11), um·vandanar- (1), undir·hyggju- (17), undir- (78), undir·sýslu- (1), undra- (3), ung- (2), unnustu- (1), upp·austrar- (1), upp·auzlu- (1), upp·hafs- (23), upp·heldis- (3), uppi·vǫzlu- (8), upp·náma- (2), upp·vǫzlu- (3), urðar- (1), útan·fjarðar- (1), útan·húss- (1), útan·sóknar- (3), útan·sveitar- (3), útan·þings- (8), út·hafnar- (1), út·heimtu- (1), út·hlaups- (3), úti·fari- (1), úti·gangs- (1), úti·legu- (13), úti·setu- (5), út·legðar- (8), út·reiðar- (1), út·róðrar- (3), út·sendingar- (1), vagna- (4), vagn- (2), vakt- (1), válaða- (1), valda- (1), valds- (68), val·sløngu- (1), vals- (2), vánar- (7), vanda- (13), vand·lǽtis- (2), vand·rǽða- (11), vand·rǽðis- (1), vansa- (2), vápna- (1), varða- (1), varð- (38), varð·veizlu- (14), varnaðar- (8), varnar- (12), vegar- (1), veg·ferðar- (1), veiða- (1), veiðar- (1), veiði- (38), veizlu- (8), véla- (2), vel·gerða- (1), venzla- (13), veraldar- (27), veraldar·múga- (1), veraldar·ríkis- (1), veraldar·valds- (1), veralds- (1), verka- (4), verk·lundar- (2), verk- (83), ver- (4), verndar- (12), vesalðar- (1), veslings- (2), vestan- (7), vest- (5), vestr- (2), vetr·legu- (1), vetr·setu- (1), vetr·taks- (9), viðr·tǫku- (5), viðr·vistar- (1), við·sjá- (3), við·sjár- (1), við·sǿmingar- (1), við·tǫku- (3), víga- (25), víg- (6), vígslu- (2), vilðar- (34), vilðis- (6), vilja- (3), villi- (4), villu- (61), villu·spá- (5), vinna- (1), vinnu- (32), vinstri·handar- (2), vin·sǽlda- (1), virðinga- (35), virðingar- (7), virkða- (13), virkis- (2), vísenda- (28), vís- (1), vistar- (6), vista·tǫku- (1), vitandar- (1), vitnis- (25), vit·orðs- (3), vitr·leiks- (1), vitru- (1), vizku- (8), vǽndis- (14), vǽn·leiks- (1), vǫku- (7), vǫrzlu- (20), yfir·ferðar- (1), yfir·gangs- (1), yfir- (54), yfir·sóknar- (4), yfir·stǫðu- (1), yxnis- (1), þar·sveitar- (1), þegn·skapar- (1), þénustu- (4), þinga- (11), þing·há- (2), þing·húsa- (2), þing- (38), þing·reiðar- (1), þings- (1), þjónanar- (4), þjónandi- (1), þjónustu- (153), þokka- (1), þoku- (1), þrek- (2), þreku- (1), þreskinga- (1), þriðjungs- (12), þrifa- (2), þrifnaðar- (1), þrjózku- (2), þroska- (7), þrota- (1), þrots- (3), þrǽtu- (18), þurfa- (36), þurfanda- (1), þver·sýningar- (2), þyrmsla- (6), ǽtlanar- (4), ǽttar- (3), ǽtt- (43), ǽtt·nafns- (1), ǽvi- (2), ǿði- (2), ørenda- (5), ør·kumla- (1), ør·lendis- (1), ør·skifta- (4), ǿsku- (29), ǫfunda- (1), ǫfundar- (32), ǫldur- (5), ǫldurs- (1), ǫlmusu- (27), ǫnd·vegis- (15)
Gloss.: EJ; ClV; ClVAdd _; ClVErr _; ClVSuppl _; Suppl1 _; Suppl2 mann; Finsen pl.; Fr item mann; FrErr1 _; FrErr2 _; FrErr3 _; LLFrämm _; Hertzb item nefndr maðr; HertzbLat _; HertzbTill _; Suppl4 item menn; Fischer -þ-; Anm _; Bin -maðr, -mann, mann-, manna-, manns-; Rím; LP; Med -d-; MedComp _; MedSimp _; WN mann; AH; AJ _; deVr; Fr4; NO item mann; Walter; ÁBlM (maður), ¹með(u)r pl.; Bl item cf. corr.; WPA _; ; LMNL
Litt.: Bøe 1966 [KLNM 11] 233; Finnur Jónsson 1893 [ANF 9] 374; Finnur Jónsson 1910 [ANOH 10] 306; Finnur Jónsson 1914 [ANF 30] 170; Gjøstein 1934 [ANF 50] 90; Grøtvedt 1939 16, 139; Gunnar F. Guðmundsson 2000 56, 58, 136-7; Hofmann 1955 [BA 14] 84; Hægstad 1899 92; Hægstad 1902 24; Hægstad 1915 79; Hægstad 1916 132; Hægstad 1916 179; Jesch 1992 ; Jorgensen 1970 [Opusc 4] 180; Kock 1893 [ANF 9] 261; Kuhn 1944 [ANF 58] 106-110; Kuhn 1954 [APS 22] 70; Lundeby 1947 [ANF 62] 29, 36, 45; Marstrander 1915 135-136, cf. 61; Marstrander 1928 148; Mundal 2001 [NBerg 25] ; Seip 1927 [MM 1927] 16-17; Seip 1934 (Talemål) 220; Seip 1946 [MM 1946] 24; Seip 1955 22f. 29 33 40 52 114 126 137; Seip 1955 305, 321; Veturliði Óskarsson 2003 [BA 43] 121, 128; Walter 1976 47-48
Genre. (expected): historical works [his]: 280 (224); family sagas [isl]: 276 (156); religious works [rel]: 206 (343); learned works [div]: 125 (40); romances [rom]: 122 (133); legal works [jur]: 110 (123); contemporary sagas [bis]: 76 (94); legendary sagas [fas]: 53 (55); charters [dip]: 51 (99); þættir [tot]: 17 (28); unclassified [ ]: 9 (5);
ÞH (red.) — February 2012
External (non-ONP) resources:
Lexicon Poeticum (2nd ed.)
This uses metadata and images from septentrionalia.net