hǫgg sb. n. [-s, dat. hǫggvi/hǫggi; -]
Status: excerpted citation slips citation text supplemented structured definitions in Danish definitions in English
I.
1) slag (med stumt redskab), stød, prygl, spark
En hvsfreyia varþ viþ óþ [°°] (lege ok, cf. ed. note) keyrþi sveiɴen hǿɢom a bravt þegar a hę́la þeim
ÞBpCod645 2329skaut hann þa fœti sinum a hals þæim, er haufðingi var þiofanna, oc varð hauggit sua þungt, at alldre kom hann suaurum upp siðan, þuiat halsbæinit var i sundr brotit
ElisA 6313●●● hestrinn ... lypti hatt fǫti sinum, oc hugðiz myndo liosta hann. Sem æinn gæzlu manna hans ... stoð upp, þa varð hann firir haugguinu
ElisA 974þat vǽre verðuct at ec skyta fœti minvm firir briost þer sva miklo hoggi at þu lægir sprunginn af
Menota: 36ra1 Streng 17422Hverr maðr er hogg fær. þa scal hann taca annan rett sinn or hundraðe fyrr en armaðr take
Gulᴵ 7116þa scal hann hava rett firi hogg hvert til þriu ero
Gulᴵ 7315Biorn sneri ǫxiɴi i hendi ser oc lꜹst með hamrinom com þat a ꜹxl Þori oc varþ allmikit hꜹɢ oc hrataþi Þorir vidr
ÓH 57410erv þeir noccorir atbvrðir er maðr fellr eigi i bann þo at þæss hattar manni væiti tilræþi eða hogg
ÁKr 268Maðr gengr igegn at a bravt kvez tekit hafa. ok bað hann ei dirfa sik um at ro᷎ða nema hann uilldi hafa hꜹgg
Heið 703●●● Ænn priscianus kallar rodd vera hit *grannligsta lopzins hꜹgg ok æiginliga æyrvm skilianlikt
~ lat.aerem tenuissimum ictum
3533 Gramm³748 359huart sem þeir fa hog eða sar
FrostKrᴵ 1349En ef maðr lystr man með heiftugri hendi ... með ꝍxi eða lurki eða steini. bꝍte konungi firir huert hogg mork silfrs
Landsl 6419lavst þv mic með hamrinvm iii. hꜹg ... setberginv bra ec firir hꜹɢin, en eigi satt þv þat
SnE 5918greip (hann) vpp mikla stꜹng ok reiþir af ꜹllv afli ok rekr a kroppinn erninvm. Avrninn bregz við havɢit ok flygr vpp
SnE 7912at flyia vndan banvænligv ⸢hꜹggvi [var. hǫggí SnEW¹ 565] Hektoris
SnE 8713bꝍte kononge oc bꝍar monnum firir fyrsta hogh .xij. aura sylfrs
Bl 2224Hann merkir ho᷎gg ok skot elldinga, er i decembre koma framm
om stjernetegn sagittarius Encᴵᴵ732² 24517hann geingr snudikt fram at þeirri hvilu er prio᷎r liggr j ok flettir fyrst af honum klædin ... Læ᷎tr sidan de᷎tta vondinn med myklu afli ... by᷎rianndi tonaliter med fyrsta ho᷎ggi þa anthiponam. er ...
~
HMSᴵᴵ 15439 Nik Holm perg 16 4° 58v12stóð hestr Magons konungs svá mœddr ok sprengdr, at hvárki gékk hann fyrir sporum né höggum
KlmA 30820●●● skal hverr þeirra hafa í hendi einn hestavönd ... en hverr þeirra er eigi kemr blóði út or baki þessarra svikara við hvert högg, þá skal sá hljóta it mesta högg af minn hœgri hendi
KlmA 31729●●● Nu at samdri sętt ok fridudu mali millum þeira, sneri sꜳ guds madr ottalaus ok *auruggr heim til sinnar kirkiu þess erendis, sem nu er ollum liost, at gefa sitt haufud undir haugg ok pislaruętti
Thom² 45020þiggr hann hogg ok hartan huar sem hann kemur
Æv238XXIV² 3164og tekzt nu grimlig oʀuzta. og ganga nu bædi ho᷎gg og lo᷎g
Adon 2116Hann mæddizt sua miok af þeira hoggum
~ lat.ab ictibus
HelChron 106113 MarE 5368vindr kom ór loptinu með svá hörðu höggi utan á veggþili kirkjunnar í einum stað, at þegar sló inn í gegnum sem eins mannz rúm
Æv¹⁶586 5614Fær madur hogg a augu
MedMisc 631hefur hann ecki feingit. nema hotun og heitingar til havgga og annara skemda
DI VII ([c1492]) 15613þar sem samann kiemur. hogg hardz steins og hardz iarns. þá kiemur þar elldur af þui iarni
KgsE 193ad hann heffde griped og tekid sijna peninga ... Bæde fasta og lausa. kuika og dauda og margar adrar gripdeillder og fiärupptekter olo᷎gligar med oheyrelegum gio᷎rninge med ho᷎ggum og slo᷎gum
DI IX (*1522›Lbs 6ˣ) 10019●●● hun sagdest skilin vid Bork bonda sinn og fann hun þad til forattu ad hann hefde losted sig og hun villde ei leingur liggia vnder hans hoggum
Eb447(2003)ˣ 3624(proverb.) er þad enn vant ad sia̋ huorer enn verda ⸢hoggum [var. brogðvm Eb162E(2003) 27512; bragdvm Eb445b(2003) 2761] fegner
Eb447(2003)ˣ 27428fullrétti fyrer högg hvert til þess er .iij. ero. en .xl. marca ef fleire ero
Frostˣ 17530●●● Dýrgarða scal gera hverr er vill í almenningi svá at eigi spilli ueiðiván annars. Eigi scal nærmeir gera en eigi megi heyra högg til garðs þess er stendr
Frostˣ 2523þá fekk Knútr konungr steinshǫgg inn í gegnum glugg einn; þat hǫgg kom uppi á brúnina
Knýtl1741ˣ 1396●●● Þat er eigi ørvænt, at þeir unni oss eigi jafnaðar um hǫggit. En verra er þó, at vér sém fyrst sakteknir ok síðan drepnir
LjósvLˣ 9125Var hun miok sꜳr af þeim storum ho᷎ggum, er hun feck af spiotskoptunum
MarD635ˣ 12048●●● Högg fyrir högg skal ek þér gjalda
Trist¹ˣ 5728gengust þeir at með stórum höggum ok harðri atsókn
Trist¹ˣ 15012lætr kastalamaðr ríða slíðr um herðar honum ... Hann hörfar nú undan högginu
Æv⁴²ˣ 14311þiggr hann hark ok högg huar sem *hann kemur
Æv⁴²ˣ 14319
● drepa/ljósta hǫgg á (...)dyrr
Hann bindr hest sinn á bak húsum, gengr síðan til dyra ok lýstr á hǫgg mikit
NjR 5019Ok er Án heyrir þetta, drap hann högg á dyr, ok gekk at dyrunum
Án 34028þá laust Þorbjǫrn mikit hǫgg á dyrrnar
Gr 14523Eina nótt bar þat til, at lostit var hǫgg á dyrr; gengr Þorgils út; er þar kominn Auðun
Flóamˣ 1832Þad var einn morgun snemma ad drepid var hǫgg á hallar dir ... kongur spurdi huǫr á dyrnar kalladi
FriðAˣ 344Þeir drepa högg á dyrr
Þórð²ˣ 21213
● í einu hǫggvi
i eino havɢɢi
SnEU 842●●● hrosaþi Loki veiþi siɴi, at hann hefþi veitt i einv hꜹɢvi otr ok lax
SnE 1275
● ljósta hǫgg [e-n/e-t] [um e-t]
þeir lvsto hann sem þeir mattv mest hꜹg
●Eras 1619fell selriɴ at henne. þá lavst hon hann aɴat høɢ i svima
ÞBpCod645 323lavst hann seleɴ i svima it fyrsta hýɢ
ÞBpCod645 142Ef maðr lystr mann .iij. hogg. æða þrim fleiri. þat heiter bardage fullr
Gulᴵ 7314Ðat er misvigi hit fyrsta ef maðr er viginn ofgum vapnom. oc lostenn tvau hogg. þat ero tvau misvigi
Gulᴵ 8022konungr ... hafði suiga i hendi oc let ganga flestir stucku undan ... Sigvalldi beið oc gecc eigi undan. konungr lꜹst hann .ii. hꜹɢ um herðarnar þverar
Sv 14136ef maðr lystr einn mann i hafuð eitt hogg
Landsl 655lavst (hann) þat hit fyrsta havɢ, er havssinn brotnaþi i sman mola, ok sendi hann niðr vndir *Niflheim
SnE 477En þvi næst lavst þv mic með hamrinvm iii. hꜹɢ ok var it fyrsta miɴzt
SnE 5914þo ad hann sialfur edur prestar hans med honum skilldu gefa Radning. þeim monnum er til lausnar komu til hans fyrer afgiorder sijnar vid gud. þa voru fꜳ̈ hogg lostin. ꜳ̈dur hann bad hætta
JBpC(2003)ˣ 12622
● ráða með hǫggum [e-m]
scolo þeir firi þat fe beꝍta biscope. firir þvi at vér hafum þat afnumit at þeim scyli með hoggum raða
GulKrᴵ 924kono sinni scal engi maðr með hoggum raða at oldr. ne at ate
Gulᴵ 299
● skammt hǫggva í milli/millum
var þar skamt hoggua i millum. ok felldi Egill þar suma i gotunni
EgM(2001) 14333liet Vilhialmur nu skamt hauggua j milli og drap þar fijlinn
VSj 4812
● skifta hǫggum við [e-n]
● skiftask hǫggum við [!]
sciptvz þeir þa noccorom hꜹɢvm vid
ÓH 5741genguz þeir sva ner at þeir sciptuz hoɢum við
Sv 1565skiptust þeir litla hrid hoɢɢum viþ, aþur Eigill drap hann
Eg28(2001)ˣ 6511
● slá hǫgg [e-n] [á e-t / í e-t] [með e-u]
slo Jvar með steini mikit hogg a kinnina
HákFris 51817bað einn maðr ... sem hann metti sinvm felaga. at hann skylldi sla hann mikit ho᷎gg
~ lat.Percute me
Vulg 3Reg 20,35 StjC 59926huart sem slær eitt hogg eða fleiri
Landsl 654Þa hvgsaþi Þorr þat, ef hann kvæmi sva i fære at sla hann it þridia hꜹgg, at alldri skyldi hann sia sik siþan
SnE 5216Olafr laust með o᷎xinni suerþit or hendi honum. Ok þegar slo hann annat ho᷎gg sialfan hann i svima
ÓTᴵ 16711Bevers ... færdi vpp klumbu sina ok slo keisarann þriu ho᷎gg j hofudith
BevB(2001) 2913●●● man riddarinn hefna á hánum þess höggs, er hann sló mik með fœti sínum
Parc 1118slo Jvar med steine mikit hogg ꜳ kinnina
Hák81 5681herklædde kongur hann vænum herklædvm. ok slo hann sidan mikit haugg ꜳ halsenn ok bad hann sidan alldre þigg‹ia› annat sligt
ÆvBónd 745so opt sem andskothen slog hogit ꜳ hverrtt hvs. so marga menn barv þeir þar wr davda
SebReyk 16532
● sǿkja með hǫggum [e-t]
2) hug (med skarpt redskab/våben)
þa lagði huarr þæirra i skiolld annars sua oflugu hauggi, at baðer skilldir þæirra brustu
ElisA 2914hio Elis storum hauggum i hialminn hans
ElisA 1082Milun lagðe hann með sva harðo hoggi. at þegar brast spiotskaptið i sunndr
Menota: 37va24 Streng 19015bra hann sverðino hart oc titt oc liop i stofuna hio þegar til Þoris. com havɢit a halsinn. fell havfuðit a borðit
ÓH 3002●●● Jlla er þa konungr ef þer er mein at þeꜱv ⸢hꜹgvi [var. verki AM 325 VII 4° “325 VII”, etc.]
cf.Aslacr ... hio með ꜹxi i hꜹfvð Erlingi. sva at stod i heila niðri. Var þat þegar banasar
4849-10 ÓH 48413Þorsteinn knaʀarsmiðr hio til Olafs konungs með ǫxi oc com þat hꜹɢ a fotiɴ vinstra við kneit fyr ofan
ÓH 57415hio Kalfr til hans com þat hꜹɢ enom vinstra megin vtan á hálsiɴ
ÓH 5752Philotas ... hoggr eptir Matheo með sverðe. En kviclatr hestr er Matheus sat á. beʀ hann vndan hoggvino
Alex 393bregðr (hann) scillde við hoggveno
Alex 419En vigða hœggr með sverði sinv i svndr spiotscaptið. oc i þvi sama hoggvi hœggr hann sporð af sialfs sins skildi
Þiðrᴵ 16519mioc sva vissi hann ecki til manna. sva þavt at eyrom hans af þvi hino micla hoggvi
Þiðrᴵ 1909han kann þat slag með sverði at ængi maðr matti koma firir sic skilldi hvar sem hann kemr i vig. oc optazt fær han sigr a æinu hoɢui
Þiðrᴵ 34814firir sakar sterkleica oc storra hoɢva
Þiðrᴵᴵ 2210Nu væitir hilldibrandr Aumlungi æitt slag a hans skiolld oc a hans hialm oc firir þui micla hoggi fællr Aumlungr oc hilldibrandr a hann ofan oc biðr hann gefa upp sin vopn oc hallda sinu lifi
Þiðrᴵᴵ 3407Ek heiti Þorbergr en þetta sverð selldi mer Lygi-Torfi frendi þinn. ok her af skaltv mart hꜹgg þola i dag at þi er ek uillda eða hvi so᷎ki þer nv eigi at
Heið 9022Nv lystr þeim saman ok eptir hꜹɢ þetta hit mickla. styrir hann þegar imot Þoroddi. ok eigaz þeir við Ketill gengr imot Barða. Þorgꜹtr ok Þorbergr
cf.Þorbiorn leypr at Barða ok hꜹggr a halsinn ... en þat beit eigi. þa mælti Þorbiorn. trꜹll er þik bita eigi iarn
9111-17 Heið 9117þar skortir eigi hꜹgg stor ok aeɢivn
Heið 9120þeir gangaz at i ꜹðrvm stað. ok *skortir þar ei hꜹgg stor er hvargi sparði uið annan. ok voro flest o᷎rit stor
Heið 9129var þar eigi at fryia með þeim storra hoɢva
Bret 2845Þjóstólfr ... høggr þegar til Hrúts. Hrútr brásk skjótt undan hǫggvinu ok laust vinstri hendi utan á hlýr øxinni svá snart, at øxin hraut ór hendi Þjóstólfi
NjR 517(om sværd) nv hefi ec dregit Dainsleif, er ... alldri bilar i hꜹggvi, ok ecki sar grǽr, ef þar skeiniz af
SnE 15419attuz þeir fa hoɢ við aðr Aðils Jarl fell
EgM(2001) 852Oddgeir ... hio þegar til hans i skiavlldinn með sva micklv ⸢ho᷎ggi [var. höggvi KlmA 30516] at ...
KlmAFrg 55917(proverb.) skamma stund verðr hǫnd hǫggvi fegin
NjM 10920(proverb.) skamma stund verðr hǫnd hǫggvi fegin
NjM 25320(proverb.) eigi fellr tré við it fyrsta hǫgg
NjM 2693(proverb.) skamma stund verðr hǫnd hǫggvi fegin
NjM 34912(proverb.) Eigi fellr tré við it fyrsta hǫgg
NjM 36727J þvi sama hǫggvi reiddí hann framm oxína firir sik. ok hío annan í hǫfvðit. ok klavf þann i herðar níðr
Huldaᴵᴵ 2463Ottar birtingr var drepínn ... j eínvígí vm kvelld er hann skylldí ganga til aftansavngs. En er hann heyrðí hvíninn af hǫggvinv. þa bra hann vpp hendi sínní ok skíckív j moti ok hvgðí at kastað væri snækeckí at honvm. sem títt var vngvm sveínvm. hann fíell við hǫggít
Huldaᴵᴵ 2735Jarl mælti þa. Þat veit gvð at helldr en þiggía mikit gvll. villdí ek na með Bastarðí eínv hǫggvi til Erlings scacka
cf.hann hafðí skȷ́ǫlld ok sverð er Bastarðr var kallaðr
32023-24 Huldaᴵᴵ 32025skaut hann skilldinum vnndir hoggit oc hopadi vid
~ lat.ictum
IliasLat 309 TrójS 15221●●● ek matti æigi vid bindazst er hann stod suo uel til ho᷎gsins
cf.Saudamadr var þa heim kominn fra fe sinu ok stod þar j tuninu ... uar hann nockut biugr steylldr a hæli ok *lengdi halsinn. en er Þorgeirr sa þat ræiddi hann upp o᷎xina ok let detta a halsinn
10723-24 FbrFlat 10733er þar sæint at telia stor ho᷎gg ok sterkligan atgang er suo agætir menn hofdu j sinne hreysti ok hardfæinge
ÓTFlat 4884leituzt þeir þar badir fedgar af þessv hǫggui
GullÞ 3326Hann rasadi vid hoggit ok lagdi suerdinv til þess ær hio ok þegar i gegnvm hann
GullÞ 4021Enn sakir þess at Etuardr klerkr stod med rauskligri dygd nęst sinum herra i þessum ufridarstormi, kemr hauggit fyrst ꜳ hans handlegg, ok tekr af naliga, enn siþan i haufudit erchibyskupsins
Thom² 44122hann veitti Flouent mikit ho᷎g j hans hialm, er heremita gaf honum ok mælti suo firir, ath alldri skyldi bila hoggi
Flóv² 20163er hun (ɔ: eikin) tok til at hallazt þa lietti hann hauggua
VSj 607●●● Sœkit fram frœknliga, Frankismenn, því at vér eigum höggit
~ fr.nostre est li premers colps
RolOxf 3532 Klma 5099(proverb.) stutta stund verdur hond hoggi feigenn
Not604² 1576þá hió þrællenn til hanz med öxe, er átte Helge Droplaugarson, og þurffte hann ei fleire högg til bana
DplFljˣ 11323hugde ad setia (øxina) j hofud Arnkiele, enn er hann heyrde axarhuinenn, hlio᷎p Arnkiell vnder hogged
Eb447(2003)ˣ 17219var lengi þat at þeir komu eigi ⸢hoggi [var. sari FbrFlat 16433] a hann
Fbrˣ 11921Guðleifr spurði, hvat hann mælti um hrossin. Mǫrk, segir hann. Þá skall honum hǫggit ok tók af hǫfuðit, svá at fell á bringuna
StuᴵR8ˣ 47525
● í einu hǫggvi
einn af hertogom Grickia fleygir at i þvi oc hoggr undan Zoroe baða føtr i knesbotom i eino hoggui
Alex 4326hann hio ij menn j eino ⸢*hoggi [Holm perg 7 fol “B”; non emend. huogvi]
Gibb 8616n.
● hǫggva hǫgg [e-n / til e-rs]
*skortir þar ei hꜹgg stor ... ok eitt hꜹg hꜹggr Þoroddr til Þorbiarnar. ok af fotinn i ristar liðnvm. ok ei bersk hann at siðr
Heið 9130ok eitt hꜹgg hꜹggr Þorgisl til hans vr brvnvnvm ofan nefit
Heið 945var han j hia ok saa ... at Þolfuar a Æikini hiogge Olaf a Stronð æit hog mellom hærðannæ tuihænðis með bræidœxsi
DN I (1341) 2157saghde Olafuar sua. sart er mer hog þet er Þorðr hiogge mik a foten. en þo dæyr ek af þii sem Þolfuar hiogge mik mellom hærðannæ
DN I (1341) 2159Þolfuar a Æikini hiogge Olaf a Stronð æit hog mellom hærðannæ tuihænðis með bræidœxsi. En þorðr hiogge han æit hogh a foten
DN I (1341) 2159hio sitt hogg huor þeirra ok vard hinvm þat þegar at bana
GullÞ 165Stórt er nú hǫggvit, kvað Bjarni. Þorsteinn svaraði: Ekki hjóttu smæra hǫgg
ÞStangˣ 845
3) halshugning
● dǿma til hǫggs [e-n]
● leiða til hǫggs [e-n]
sa iver. gyþingr. er til høɢs leide. iacobvm
Jak¹Cod645 9825simon gerþi svá. i gøldrom sinom. At hrv́tr var þar til hꜹɢs leidr
Pétr²Cod645 8422En er pꜹlvs var til hgɢs (!) leidʀ. þa ...
Pétr²Cod645 889let konungr hann til hꜹɢs leiþa var vǫɴdr snviɴ i hár honom oc hellt a maðr
ÓH 5047eígi uil ek at mik leíði þrę́lar til ho᷎ggs
Jvs7 3312guds vinr var til ho᷎ggs leiddr
Orkn 11820at hialpa þeim, er til ho᷎gs eru leiddir
VP 63729þa voru þeir til ho᷎ggs leiddir ut or borginni
Nik2 3123suma lét hann til höggs leiða
Klma 51816var Hárekr til hǫggs leiddr
Gr 174
4) slagtning
5) hugst
●●● at neyta scogar þeꜱ sem i hans lande sialfs se at höɢe
GrgStað 4757liggir þa vtwæghin nordhan aat væghenom til nordhra Vittals til hoxens æn sunnan aat væghenom þeim saman liggir vtwæghin til sydhra Vittals æn til hoxens einstighiis hwar vm sigh
DN II (*1369›vid 1422) 31619xx hesta hogg j Gestada skog hver missere
DI IV (*1397›AM 260ˣ) 2281einn drottinsdag, sem enn stendr hann i ho᷎ggi ok hareysti
cf.i skogarho᷎ggi
105020 MarD635ˣ 105033
● eiga hǫgg í (annars) garði (egtl.) have ret til hugst hos en anden (cf. Halldór Halldórsson 1986 185-186)
(proverb.) Svá mun móðir þín til ætla, at ýmsir eigi hǫgg í garði
NjM 1025(proverb.) Þorbjǫrn øxnamegin spurði víg Þorbjarnar ferðalangs ... brásk hann við reiðr mjǫk ok kvezk vilja, at ýmsir ætti hǫgg í annars garði
om drab Gr 13815
● hǫgg ok hǫfn
þæir sæm aðr varo a Bottnom firir honom hafðu haft hofn ok hogg till bols bota j Stituiker skogh
DN V (1338) 1032at Sigurdær rud a ok aat hefuer frialsleghæ hogh ok homn j Valls skoghe akiærslulaust
DN I (1339) 20431mæd þi skyllyrdi at Brekkæ skall eighæ frialst hog ok hofn j Rindædals mork ok veghæn frialsæn ifuir Rindædals eighu
DN II (1342) 20937
6) åbning, hul, hak (forårsaget af hug)
nockvrv siðaʀ fvndvz i skipino .iii. mikil ho᷎ɢ af bolꜹxi ok hoɢvit i borðit
ÓTOddS 15833geck Þorbergr til ok telgði borðin sva at oll gengo or hoggin
HkrFris 15229þeir stodu ... a stockinum, ok hiuggu þadan bordin ... ok var þat hauggit myklu efzst
Orkn 2497
● hǫgg kemr í lið
kenndo þa Birkibeinar at þetta voro Ribbvngar. kom þa skiott hꜹgg i liþit
HákFris 42427Kendu þa birkibeinar, at þetta voru Rifbungar. Kom þa skiott hogg j lidit
Hák81 35810er þetta ho᷎gg war komith j lid Heklunga, ward þa æingi widtaka
Sv81 9330
● nema aldri/hvergi stað/staðar í hǫgg(v)i
þat suerd var fadms langt j millum hialltz ok ho᷎ggstadar ok hafdi þat alldri numid j hauggui stadar
KlmA1980 2147Valr átti sverð þat, sem Hornhjalti hét, þat var mjǫk gulli búit ok nam aldri í hǫggvi stað
HálfdEyst 1372●●● með sverð þat brugðit, er Sniðill hét, allra bezt, svá hvergi nam í hǫggi stað
ǪrvA 12910
II. (y. no.)
Form.: hogg (18); hǫgg (13); hǫggvi (9); hꜹgg (8); högg (7); ho᷎gg (7); hoggum (7); hꜹɢ (6); hoggi (6); hog (4); ho᷎ggi (3); hauggit (3); ho᷎ggs (3); hǫggit (3); hogh (3); ho᷎ggum (3); hauggua (2); hꜹɢs (2); havɢit (2); hoɢva (2); höggum (2); hoggvi (2); höggs (2); haugg (2); hꜹggvi (2); hꜹg (2); hoggit (2); havgga (1); hǫɢvm (1); hauggum (1); ho᷎gsins (1); hǫggui (1); huogvi (1); hug (1); hꜹɢvi (1); hýɢ (1); hogged (1); hoɢ (1); hǫggvinv (1); hǫggvinu (1); hǫggs (1); hgɢs (1); ho᷎gs (1); hoggin (1); hauggui (1); hǿɢom (1); högginu (1); havɢɢi (1); havɢ (1); høɢ (1); hoɢui (1); hꜹgs (1); ho᷎ɢ (1); hoggua (1); hogit (1); hoggveno (1); haugguinu (1); Högg (1); hoɢɢum (1); hoggvino (1); hauggi (1); höggit (1); høɢs (1); (1); hoɢum (1); hauɢs (1); hꜹɢin (1); hꜹɢvm (1); hꜹgvi (1); hoggs (1); hoxens (1); hǫggi (1); höggi (1); hoggui (1); höɢe (1);
Comp.: af- (19), á- (2), bana- (20), ban- (1), barns- (1), bein- (1), berg- (2), ber- (11), bjarg- (1), brodd- (4), bryt- (5), bú- (2), búk- (1), buklara- (1), dauða- (1), djǫfla- (1), dreng·manns- (1), drengs- (1), fjal- (1), fjǫl- (1), fót- (6), frǽgðar- (1), furðu- (1), hals- (19), hamars- (3), handar- (4), hand- (3), hnefa- (16), hófa- (1), hrís- (8), hrúts·hǫfuðs- (1), hrǽzlu- (1), hǫfuð- (2), í- (1), ís- (4), járn- (1), keyris- (5), klaka- (3), klak- (4), klám- (4), klumbu- (1), klǽkis- (1), knatt- (1), kol·viðar- (3), kylfu- (4), laups- (1), lemstrar- (1), líma- (1), lurks- (5), manns- (1), meizla- (2), mis- (1), mót- (2), mǽkis- (1), naut- (2), ofan- (1), orma- (2), ó·vǽnis- (2), pungs- (1), raft·viðar- (4), rang·lǽtis- (1), riddara- (1), sauðar·hǫfuðs- (1), skaf- (1), skipa- (1), skógar- (16), skýli- (9), smá- (1), spora- (3), stað- (2), stafs- (2), stangar- (1), staurs- (1), stein- (1), steins- (26), stór- (3), strandar- (1), strand- (44), sverða- (2), sverð- (1), sverðs- (9), svipu- (1), tafls- (1), timbr- (5), timbrs- (2), tróð- (1), upp- (3), vandar- (3), vanga- (1), vápn- (1), viðar- (9), við- (1), vǫgn- (3), þela- (6), þel- (2), ǽttar- (1), øxar- (1), ǫfundar- (1)
Gloss.: EJ; ClV; ClVAdd _; ClVErr _; ClVSuppl _; Suppl1 _; Suppl2 _; Finsen _; Fr; FrErr1 _; FrErr2 _; FrErr3 _; LLFrämm _; Hertzb; HertzbLat _; HertzbTill _; Suppl4; Fischer _; Anm _; Bin -hǫgg; Rím → fjǫl-, kylfu-, kynstra-, lemstrar-, skýli-, strand-; LP; Med hog; MedComp _; MedSimp _; WN _; AH -o-; AJ _; deVr err. m.; Fr4; NO; Walter _; ÁBlM (höggva); Bl item cf. corr.; WPA _; ; LMNL
Litt.: Bandle 1956 [BA 17] 213; Bjorvand 1994 63, 64; Boer 1900 [ASB 8] 16; Falk 1920 70; Finnur Jónsson 1914 [ANF 30] 99; Gering 1916 [ANF 32] 9; Halldór Halldórsson 1986 185-186; Hægstad 1915 91; Indrebø 1921 [MM 1921] 134; Seip 1955 25; Åkermalm 1954 [ANF 69] 186-187
Genre. (expected): family sagas [isl]: 43 (20); historical works [his]: 27 (28); romances [rom]: 26 (17); religious works [rel]: 24 (44); legal works [jur]: 16 (16); charters [dip]: 11 (13); learned works [div]: 10 (5); legendary sagas [fas]: 9 (7); contemporary sagas [bis]: 5 (12); unclassified [ ]: 2 (1); þættir [tot]: 0 (4);
SB (red.) — March 2011
External (non-ONP) resources:
...
...
...
...
IN PROGRESS
...
Lexicon Poeticum (2nd ed.)
This uses metadata and images from septentrionalia.net
hõfuðþvõttr - hõlðr
...