2hǿfa vb.
Status: excerpted citation slips citation text supplemented structured definitions in Danish definitions in English
A.
1) [e-t] [með e-u] forberede (ngt), rette (ngt) mod (ngt) (vha. ngt)
2) [e-u] udforme, formulere
3) [e-t] ordne, sørge for (ngt)
4) [e-t] benytte
5) [e-n/e-t] [í e-t / undir e-t] [af e-u / með e-u] ramme, træffe
eða hann mætti hæva eða sva huigi er hann scytr eða verpr at hann mundi coma mega þvi til hans sva at á mætti coma fyrir þeim söcom ef ecci stoðvaðe eða hann vm høfðe
GrgKonᴵ 14410spiotzoddrenn hevir augat
Alex 4020or flygr at honom. oc høfir ena høgri siðuna
Alex 14022eplit eitt skyldi hann hœva en ecki var hanom firir boðit at skiota sveininn
Þiðrᴵ 12314neyðir hann þic til at skiota at mer. þa hœf þv vndir vinstrv (!) hond mer
Þiðrᴵ 1283toc hann upp tylpt ꜹrua oc scꜹt a scip Magnus konungs. oc hęfði hvert sinni maɴ meðan hann scꜹt
Sv 617þar scal ... þrifnaðrinn þiɴ við liɢia at þu hæfir scip Hallvarþar
Sv 16734Hann skaut manna bezt af boga ok hœfði allt þat, er hann skaut til
NjR 534benda þeir upp boga sinn ... ok leita við at skjóta ok hœfa aldri dýr
ǪrvS 14719skýtr Víðfǫrull ǫllu sínu skeyti ok hœfir dýr með hverri ǫr
ǪrvS 14912ecki ma forðaz þa huorki menn ne dyr. þeir hæfa ok alt þat er þeir skiota til
ÓTᴵ 820fieck eigi ⸢hæft [var. hæfdann Holm papp 58 folˣ “O¹”] þann hinn mikla uuín
TrójS 22929uard hann blindr badum augum. hafdi ser þa einn ungan mann fyrir augnasuein. sua sem hann for at ueida. hæfandi af hans tiluisan huat er hann uilldi
Stj¹ 4637keisarinn ... greipp einn knif odd huassan ok kastadi ath sendi bodanum ok vildi hæfa hann j briostit. enn hann misti hans enn hæfdi brodur sinn
BevB(2001) 2111Aðra kesjuna tók Ásmundr á lopti, ok skaut aptr á Vísin, ok hœfði í ginit á honum
EgÁsm 325Frollo ... leggr til hans med spioti og hæfer j briost hestinum og leggr upp j gegnum hann
VSj 10910Siodr snyr nu þangat sem Gnepia uar enn Gnepia skytur at honum tueimur kesium og hender Siodur sinne hendi huora og skaut aptur at Gnepiu og hæfdi sinni j huort augat suo ut geck um hnackann
VSj 1101med þeim (spjótum) muntu hæfa mega hinn mikla biorn
Adon 18210þa standi kongur hia seiger Hemingur ok *hyggi ath huortt ek hæfi hnotina
Hem1005 1713ef hann he᷎fir j briostit ꜳ̋ likneskinu. þa deyrr þu þegar j huat part sem þu ert
ÆvMið³⁰ 9113nu skalltu taka knot adra. og leggia j hofud Birne brodur þinum. og skallttu þar hæfa knotina
Hem1010 169skaut Hemingur og hæfdi knotina
Hem1010 176nam hann j turnjment at rijda og skilmast med suerdi, og skiota af boga og med steinj ad ⸢hefia [var. hæfa Rask 31ˣ “Rask 31”] og ꜳ̋ hest ad hlaupa
var. Adonˣ 11914: Rask 31ˣ “Rask 31”tök hann þä ad nema allar riddaraligar lister, ad skiöta og hæffa huad hann villde
DínDrˣ 713munu þeir geta sotta ockur med skotum, þuiat þeir hæfa allt þad, er þeir skiota til, bædi menn og fugla
Fljˣ 439hvatki er þeir skjóta til, þá hœfa þeir
Hkrᴵˣ 14517
● hǿfa hófi nå frem til en afbalanceret løsning
er almiot mundangs hofet. en þui miora sem er. þa ero þæir þui sælle er sva fa hꝍft þæirra fiogura systra hofe. sem i ollum rettom domvm æigu at vera ... En þat er miskun oc sannende. retvisi oc friðsæmi
Bl 22021eru þeir því sælli sem svá fá hœft þeira fjǫgurra systra hófi, sem í ǫllum réttum dómum eigu at vera ... En þat er miskunn ok sannendi, réttvísi ok friðsemi
Jb 5516
6) [e-m/e-u] passe (til ngn/ngt), korrespondere (med ngt), stemme overens, dække (ngt), klæde (ngn)
Hann fretti eptir, nær hvn hefði heilsv tekit, ok fann, at sꜳ timi hæfði þeim degi, sem hann hafði merkðan
Ant 9412hin sama figvra er þat er klavf er kallat. ef tvær samkenningar ⸢hæfa [var. hæyra Gramm³748 1003] æínvm lut
Gramm³W 2529Gaf konungr honum þa aull klæði ny skorin af skarlati er hann hafði ser gera latit. ok hæfðu Kiartani þau uel
ÓTᴵᴵ 205hæfir hann (ɔ: Abraham) hardla uidrkæmiliga hinum þridia manzalldrinum. fra þi er hann er .xiiii. uetra. ok hann hefir .viii. uetr um tuitugt. þiat sa alldr er uel meginn ok mattugr afspring at geta
Stj¹ 261kristr drottíɴ kallaz spekt gus (ɔ: guðs). af þvi hęfer spektar andi bvrd drottíns at spekt gvds let híngat beraz þa er kristr var boriɴ
Mess¹238 317þat (kennimannaþing) sem hann (ɔ: Alexander páfi) helldr i Turon hæfir þessum stad saugunnar, sem nu er komit
Thom² 3274þeir siꜳ lyckla marga einshuers stad‹a›r ꜳ mvrinum, ok bera til huern at odrum, þar til portinu hæfir
Thom² 3533hæfdi skickian vel fru Valentinu
Sams 4521eptir sua langan tima sem ueginum hæfir, kemr herrann heim i sitt fostrland
MarE 42829hann atte og huast sverd og stint suo ath þat mátte vel hæfa hans afle
Þiðrᴵˣ 419
● ‖ impers.: hǿfir [e-t] [e-u]
urðo meiri hestskuarnir en hann hefdi fyrr sena en ær þeir baru til þa var sem hæfði hestinum
BǫglEirsp 46930will madur at dygdugir steinar giore sinn mꜳtt svo sem boken seiger þa skulu þeir setiazt j gull. er þat ho᷎fver
LapMedMisc 1102
7) [e-m/e-u] [■] være passende, passe sig, sømme sig
goll hǿfer konunge. en reykelse guþe
~ lat.regi congruit
GregHom 111248 ●HómÍsl¹⁹(1993) 28v11myndi þer eigi helldr hœva. at lyða minum faðurlegom fortalum
BarlA 10119þat er hovæska at ... kunna a þvi goða skilning æf maðr talar við konor hvart sæm ero ungar eða meiʀr alldri orpnar rikar eða noccot urikari at þau orð kunni hann til þeiʀra at mæla er þeiʀra tigunnd hœfi oc þeim sami væl at hœyra
Kgs 6413sa hann hvat konvngdominom hfþi
Mork 29123En þær hꝍfer sa skilvange er hafuð preste byriar allr prest lutr ælligar gerez græin æftir mala vægsti
SvKr 4201j nofrum œgsum ok sigdum ok ollum smidiu tolom þeim ær bondom hœva firir iii kyrlogh
DN I (1350) 25333feck ser gott skip, þat er honum hæfði
EgM(2001) 3228Hon vendi þá hug til þess, at þat mundi eigi vel hœfa, at systr féngi svá hart af því, er þær höfðu eigi logit
MarB 12531mitt hugskot segir varla hæfa minni fáá vitzku. at kasta þeim ꜳ trunadi. er minir frændr ok lang feðgar hafa halldit
ÓTᴵ 1562vil ek eigi at þer sieth hlut lausir heilsamligra ꜳ miɴinga hvat yðr hæfir at gera
ÓTᴵ 3067qvað eigi hæfa at bændr væri ræntir enn hꜹfþingiar svivyrðir
ÞSHˣ 16725
● ‖ impers.: hǿfir [e-t/■] [um e-t] [e-m/e-u / fyrir e-m] (ngt) er passende, (ngt) er på sin plads, (ngt) sømmer sig, (ngt) er hensigtsmæssigt, (ngt) er godt (for ngn/ngt)
oss héofer at leggia hug várn frá réokþ iarþlegra hluta. en girnasc a himescan fꜵþor várs fꜵgnoþ
●FV15³(1993) 91v17þaþan af heover os at vaka. sem ysaias sagþe. A notteɴe vaker ande miɴ til þín dominus. þuiat liós ero boþorn þin a iorþo
●HómÍsl²⁰(1993) 30r14En þo hǿver at en hę́sta hotíþ dominus líþi eige af enom éozta manaþe árs
●HómÍsl²⁴(1993) 35r19Nu cǫstom góþer meɴ hyɢiom at hvat eoꜱ hǿfer oc miþlom viþ ꜹma meɴ fiárhlute vára
●HómÍsl³⁹(1993) 66r6þat hofir sagþi iɴ omilldi keisari at harþr licami mvqvisc af ...
Eras 2114Nu ⸢hǿfer [var. hefer Mess¹238 1113] oss at scynia hvaðan af hvige se nafn gefet. eða hveria iartein hvatke hefer þess er í messo scal hafa
Mess¹619 16314uggir mik at hanum hꝍve æigi at vit bærimk i dag
ÓHLeg 6429Eigi ho᷎fir þa luti um at liða er almattugr guð ueitti Olafi konungi
ÓTOdd 1516sagþu þo þat ho᷎va um slic stor mæli at þing veri stefnt eptir iij daga
ÓTOdd 1718mer ho᷎fir bratt hana at finɴa
~ lat.me ... conuenit
Pamphilus 2295 Pamph 1033þa er æigi ho᷎fer þer at suíkia
~ lat.non decet
Pamphilus 2334 Pamph 1051ho᷎fir mer nu hæím at ganga
~ lat.michi ... conuenit
Pamphilus 2407 Pamph 10716oft ho᷎fir með fe at kaupa annars starf. oc at kæyft erfiði havi verðuga laún
Pamph 1119firir þvi hœver at þu gœymir val. oc varðveitir vizkvlega. vm hin fagru firir heit
Menota: 48va10 BarlA 889oc i þui livi see ec hann. er honom oc oss ⸢hœver [var. samer AM 232 fol] Oc her til hevir mest. gaman oc gleði
Menota: 76ra7 BarlA 1416þui at nv er su stund komen: er mer hœver. at fara þingat. sem. Guði likar
BarlA 17623Eigi mon þa hfa segir hann at byɢva *þessa recciona
Mork 12226hava veret þør stundir. er þv męttir eigi at eins gefa friðenn. helldr høfðe þér oc biðia hans
Alex 5923Sva hfir egi. segir vlfr oc vil ec vist egi beriaz j mote jarli oc samir þat egi
Jvs291 1071Vm þęr konur sem manni he᷎fir eigi at fa
cap.
ÁKr 405[var. + ... ef þu frættir at barlaam. þa hæfþi þær at spyria með þessom hætti ... AM 232 fol “b”, etc.]
~ lat.opotebat
JDamBarl 7328 var. BarlA 9421: AM 232 fol “b”Gorr fauðor þinn froþan oc kenn mer sannr sunr huerio ær mer hæfir hællzt at fylgia
BarlB 22434Nv ho᷎fir mer eigi at varna þeim bota þeim Eilifi ok Hꜹskulldi
Heið 6719yðr ho᷎fer eigi sva at ei hafi þer stilling uið og uit
Heið 806[var. Um þær sidsemdir ok dygdir er dadrækkum monnum hꝍvir at hava AM 322 fol]
cap.
var. Hirð 41919 → Hirð AM 322 fol 9rb11oc þat kom þar fram sem Ioan melti við drottin. þær hefir at vaxa en mer at þverra
ÓTOddS 117sagðe hvat þeim hefðe at þav tryðe a sanan guð er skop himin ok iorð ok alla luti
ÓTOddS 4225Eige høfir mer at hafa yþarn afla imoti mer. ok er þat konungligra at ꜹka blotið. helldr en þverra
ÓTOddS 16323allir villdo beriaz. konungr svarar sva. Eigi syniz mer sem yþr muni þetta vel hæfa. þvi at þetta er mikit ofræfli við at eiga
Sv 1727en væiter þo at hvaro ser oc sinum sonnum vin Thomase erkibyskupe minne forsea en hœfðe
Thom¹ 6719þui at æigi hœuer sua at vera lengi sæm nu er
DN II (*1278›vid 1307) 1829sem hefir konvngs vnnvstv
~ lat.decet
22431 ViðrLS544(1995) 2244Eigi mvn oss Birkibeinom hæfa at biða langræðo byskvpanna at þesso mali
HákFris 39819hvat hæfir ykr með mer at væra
StjC 42032þo at spamaðr þessi hęfði boðit þer nockvra navð ęða torvellda hlvti. allt at einv hæfði þer sva at gera sem hann legði fyrir þik
StjC 61712hann talaðiz undan ok let betr hǽfa at hans mál vœri birt aðr með nokcurum sannendum
SvEirsp 2658hꝍfer honum at skoða vm sin oðol oc annara manna. at hann halldi engara manna oðolum með logum sottum
Landsl 95sem þeir sea at bæzt bær oc hꝍfr
Landsl 2717þa hꝍfr með engo mote at hann hafe eigi refsing firir eptir laga dome
Landsl 5212korsbrœðr þeir sem þa lifa skolu gera viðkuæmelega vtfærð hennar eftir þui sem þuilikri kono hœfer
DN III (1324) 13312héfir manne uel firi at séaz at alldri fremi hann þa lute firi nockurs mannz boð skap. sem sua ero illir ok rangligir at hann tynir sinne saluhéalp er hann go᷎rir
BernhBr 6013late sealfr guð þui sina miskun fylgia með ollum þæim lutum sem han ser at þer hꝍfer hælzt til tignar oc minnar sꝍmdar oc lettes
Hirð 4049at sꝍkia um æina hueria lute þa sem han ser at hꝍver retlega firir guði
Hirð 42810sva hit sama hæfir oss at hlyða gvðligvm boðorðvm
~ lat.congruit
VitAnt 1365 Ant 642Ejgi hæfvir annat en geta þess við hverssv mikit lið islenzkvm monnvm varð ... at hinvm helga Joni
JBpA(2003) 913Vér skulum nú ... hyggja nǫkkut, hvat oss hœfir
Glúm 824tók Þorkell þat ráð, sem honum hœfði, sættisk á mál
Glúm 3411kvað hœfa jafnan, at fjǫlmenni kœmi saman, at nǫkkut væri þat mælt, er þá væri mest nauðsyn til
Glúm 6729ef hann gengi sua framm. sem þeim hæfdi er mægiaz skylldi vid sealfan hann
Alex226 7819byskup hæfir at se ... last uaʀ ok lærdr ual
ÞBpA 2031Þa var þar fyrir Þorgrimr ali-kall, vinr hans oc fost-brodir. Hann bidr Guðmund fara með ser til hesta-þings vestr til Vatz-enda i Vestr-hop. Enn hann svarar: ec veit eigi, hve vel þat hæfir, þviat þar mannv coma þeir menn, er mer er litiþ vm, Oddr scogar-maðr minn oc þeir er hallda; enn mer er þat skap-raun at sia þa
StuᴵK 14413Sigurðr kom honum þegar i herbergi Allogie drotningar ... ok bað hana hialpa sueininum. hun leit ꜳ sueinin ok mælti. Eigi hæfir at drepa sua friðan suein
ÓTᴵ 8614mun þer þat eítt hæfa at gera sva sem ver so᷎gdum þer fyrr ꜳ vetri
ÓTᴵ 3784Þessi maðr er ek tala her til er sva vitr sem spavkum konungi ⸢hæfði [var. byriar ÞorvVÓTᴵᴵᴵˣ 8727] at vera
ÞorvVÓTᴵ 2842Þad ⸢hefer [var. hæfir MHFlat 2578; høfir Mork 1110] mer sídr
MHFrg¹ 14710æigi at eins samer oss at læra folkit ... helldr hæfer oss ok iafnuel opinberliga at segia ...
StatJón 17925ver mundum adr verda eida at sueria ok hæfir oss þa uel at hallda
Eym 11926hvn var sva bvinn sem einvm hofdingia hæfdi
Gibb 209Þat hœfir nú betr, at þú gerir eptir várum vilja
Ljósv 1215at honum mundi eigi lengr hæfa at hallda kyrru fyrir
~ lat.non oportet iam me
51428 VP 51417⸢þat heyrir eckí [var. eigi hæfir þat GKS 1010 fol “Hr.”] at lendir menn latí skíp sín firir þer
var. HalldSn³Hulda 17715: GKS 1010 fol “Hr.”þat mun nú ⸢hæfa [var. ráð AM 173 folˣ “E”] vetrgestum vorum, at segja erindi sin
Án 35123Ynguar liet sier eigi hæfa at dueliazt
Yngv 179⸢Nu hæfir þier [var. Þier heyrir MarD634ˣ 11685] at hverfa aptr til likama þins
~ lat.Oportet te
HelChron 106335 MarE 54029nu ser torfi at þetta eitt hæfer. Segizt nu ok þessu iata
Harð 13517hæfer þier att uarazt
~ lat.oportet te
3830 Dugg624 3820Hann var aldavinr Ásmundar hærulangs, sem tengðum þeira hœfði
Gr 4414skal þér allt sjálfboðit innan bœjar, þat sem hœfir at veita, en þér sœmð í at þiggja
Gr 6928oss hœfer þat at meínlœta oss sialcrafa lẋẋ .daga. firir saker synda uorra ꜳ̋ hueríu arí
Mess⁵ 7627hann kuad þad ei hæfa sier, ad sitia suo tignum konge nær
FriðB 8411villdu menn at byskup hefdi þar vt farit en hann sagdi sier hæfdi ei at ryma sitt sæti
AnnGott 32132mieg ägiæt med allre speke list og kurteise, fegurd og frigd, sem siällfre høffud drottning hæffde
DínDrˣ 127hygst mier so ad, sem mier muni eigi hæfa ad fa hennar
Fljˣ 1032þat mun høfa at fylla ritning, þa er fyrir sagði heilagr andi fyrir munn Davids
~ lat.oportet
Vulg Act 1,16 Mthiasˣ 76728þess hæfir okkr at biðja, sem nú buðu þér okkr
Rémˣ 3358Hann sagði, at honum hæfði at leita eptir við Má, at hann næði fé sínu
StuᴵR440ˣ 128Biskup varð þá reiðr mjǫk ok mælti mǫrg óþægilig orð við Þorgils, þau sem eigi hæfir at rita
StuᴵᴵR11127ˣ 27717hygg at, hvat þér hæfir
Vatnˣ 5226qvað hann ei mundu vera allskamt talit, oc qvað þvi hæfa at sitia
ÞSHˣ 17719hæfir okkr at hugleiða, hversu vit mættim svipta hann af sínum hlut
Æv⁷²ˣ 19227
8)
● ‖ impers.: hǿfir [■] [e-m] (ngt) er nødvendigt (for ngn), (ngt) behøves
faðer yðar himneskr [var. + uæitt AM 230 fol “c”] huat er yðr hœver
Menota: 19vb18 BarlA 3619hui ser þu eigi val siafr (!) firir þer. oc þui er þer ⸢hœver [var. hẏrir AM 230 fol 53v3; hoefer til AM 232 fol 19vb18]
Menota: 53ra4 BarlA 967kvað nú heyverkum lokit verða í dag, ef svá væri til skipat sem ⸢hœfði [var. þyrfti AM 445 c I 4° “445 c”]
Glúm 2612
9)
● ‖ impers.: hǿfir [■] [e-m] (ngt) påhviler (ngn), (ngn) er forpligtet til (ngt), (ngt) tilkommer (ngn)
Hér hefr upp landsleigubálk ok segir, hversu mǫnnum hœfir með lǫgum sínar jarðir at byggja, ok svá hversu þeir eigu með ábúð at fara, er leigujarða þurfu
cap.
Jb 1301i varygd ok uitru hæfir ydr at leida þa personu i fꜳdm heilagrar kirkiu, er þer kiosit henni til formannz
Thom² 3165þier ⸢hlijder [var. hæfer GKS 2845 4° “B”] ad stirkia christnina ok läta kirkiur reÿsa
var. Yngvˣ 455: GKS 2845 4° “B”Eige man oss Birkibeinum hæfa at bida langrædu byskupana at þessu mali
Hák81 31112Þat ⸢høfir [var. byrjar AM 239 fol “B”] oss at reisa þenna mann af dauða
Andr¹ˣ 3333
10)
● ‖ impers.: hǿfir [e-t] [e-m] (ngt) indtræffer, (ngt) sker (for ngn)
11*) ?være
B. hǿfa + præp./adv.
á: hǿfa á
1) [e-t] [um e-t] pege mod (ngt)
2) [e-n/e-t] ramme, træffe, støde på
Olafuer Asgeirs sun ... sat um Olaf ok tuæir mænn med honum, ok hœfdo a hann sua sem hann þurkade mallt a kylno, firir husbonda sinn ok þar drap Olafuer Asgæirs sun Olafh
DN II (1325) 1348Einarr Þoris son bra við o᷎xi sinni ok hæfði hann eigi ꜳ spiotit. flo þat fyrir briost Einari ok hafði hann þegar bana
Hallfr61 10813
at: hǿfa at
● hvat at sér hǿfir hvad der sømmer sig, være passende
saman: hǿfa saman
passe sammen
til: hǿfa til
1) [!] [um e-t] sørge for, ordne
sua hafði smiðriɴ til ho᷎ft at eigi var of diupt hogguit oc eigi of grunnt
ÓTOdd 16011sva hafði Norðbrikt glǫglíga til hæft vm grǫftínn. at þat var golf j steinhǫll
Huldaᴵ 10721hann hæfdi sva til, at eingi skylldi þat fregna
Thom⁴ 3166
2) [e-rs] træffe/støde på (ngn), sigte mod (ngn), vedrøre (ngn)
Sama mal hꝍfer til forræðes manz ef hann uelldr frestonom
FrostKrᴵ 1523Foru þeir sidan feðgar baðir samt at finna Jacob. ok høfdu sua til hans at segia honum. at synir hans uaru i haga
Stj¹ 18630
● ‖ impers.: høfir lítt til [!] det rammer ved siden af ɔ: det er uheldigt
3) [!] [e-u] passe til
● ‖ impers.: hǿfir til [!] [e-u] (ngt) passer til (ngt)
4) [e-s] [e-u] tilpasse (ngt) (ngt)
spurði hon hann. huerssu er hon skylldi sinni bœn bazt hœva til guðs miscunnar
Menota: 45rb1 BarlA 8133mattv hæva sva til scoti þino at mer verði ecki mein at
Þiðrᴵ 1285
5) [e-s] høre til, være nødvendig, være egnet
hann skylldi þar taka þa luti. er hœfðe til heilagrar þionastu
Menota: 99va16 BarlA 18915En til slikra luta hæfer eigi siðr uit oc uisðomr en braðleg asyn
BarlC 21221
● ‖ impers.: hǿfir til [■]
6)
● ‖ impers.: hǿfir til [!] (ngt) indtræffer, (ngt) sker
villd‹i› Eindriði ganga inn þegar at þeim, en Bardr qvað þat eigi hæfa, þar sem fyrir voro XL manna, en þeir IIII einir, oc bað þa biða þess er þeir gengi vtt. Oc hæfir þa * sva til, at þeir ganga vt IIII, sem þeir væri valdir til, er clæþin baro þessi
StuᴵK 15211Nu ⸢hefir sua til borit [var. hæfir svá til AM 533 4° “B”], herra! at þer megit með litlu afla yðr mikinn styrk
var. Mág¹A 3527: AM 533 4° “B”Jǫkull kvað þar ekki meira af sagt en til væri hœft
Gr 1178
7) [e-s] bidrage til (ngt)
8) [■] være berettiget til (ngt)
við: hǿfa við
[e-n/e-t] være passende, være hensigtsmæssig
quoþo þat eina høfa myndo viþ sva rikan mann at gøra meþ vęgð þat ørendi sem honom var boþit
SveinkaMork 30718kann þú ekki at vera hjá höfðíngjum, segir hann, at varla má við þína siðu hæfa heima hér
Án 32813
C. hǿfask
1) [e-t ok e-t] passe sammen, korrespondere
2) mødes, træffes, omgås, komme sammen (med ngn)
En ef hann høfðiz mioc. þa scolo þeir allir iafnt taca
GrgKonᴵ 22816æftir þæt hœfdoz þæir i iolom ok uar þæim þa æn at tala um þæn sama ut uægh
DN I (1332) 1754þar sem marger koma saman hæfast eigi aller iafner, þvi fyrer varygdar saker set ek hier grid ok fvllann frid allra manna i millvm
FormBrúðᴵ 16418
D. hǿfask + præp./adv.
á: hǿfask á
1) [!] [e-t ok e-t] passe sammen, stemme overens
● impers.: hǿfisk á [!] [e-t / um e-t] [með e-jum]
Ef þeir atburþir verða at sva mioc høfiz a með mönnom vm bva quoþ. at bvar vilia þat borit hafa at þeir queddi iafn snemma hvarir þa bva ii.a er þeir quoddo fyrsta. þa verðr hvarigom at sakar spelli
GrgStað 3262vilda ek, at þat hœfðisk mjǫk á, at lið þat kœmi, ok vér slitim talinu
Laxd 27713męltu þat marger at miog hęfdizt ꜳ um fleira enn kurteisina med þeim Ragnhilldi konungsdottur ok Hakoni
HÍ 154
2) [!] mødes
við: hǿfask við
[!] [e-t ok e-t] passe sammen, stemme overens
þeim þotti þat mioc høfaz vid oc viꜱv eigi hvat þeim þotti framarst hvsakyɴi Þoris eþa hvsabvnaþr eþa borðbvnaðr
ÓH 46217þat man ⸢høfaz [var. høfaz við Holm perg 4 4° “St 4”] oc sar þau er þu satt a Asbirni
var. ÓH 32312: Holm perg 4 4° “St 4”
II. (y. isl.)
Form.: hæfir (25); hæfa (25); hœfir (12); hæfer (11); hæfði (9); hœfði (8); hæfdi (7); hœva (7); hæft (6); hœver (6); ho᷎fir (5); hꝍfer (5); hœfa (5); høfaz (3); hœft (3); hœfer (3); høfir (3); he᷎fir (3); hǿfer (3); hæva (2); hꝍft (2); hœfi (2); høfðe (2); hæfi (2); hꝍfr (2); hæfazt (2); hefer (2); hefir (2); ho᷎fer (2); høfa (2); hœfðe (2); hęfði (1); hæfast (1); héofer (1); hæfvir (1); hevir (1); hfþi (1); hfa (1); ho᷎va (1); hefðe (1); hœfdoz (1); hꝍfizt (1); høfiz (1); hœf (1); hœuer (1); hꝍve (1); hœfdo (1); ho᷎fver (1); hofir (1); hfir (1); ho᷎ft (1); hęfdizt (1); hœfðisk (1); hęfer (1); hæfðu (1); høfðiz (1); hæfandi (1); hꝍver (1); hǿver (1); hǽfa (1); høfdu (1); hæffde (1); hꝍvir (1); heover (1); hæffa (1); héfir (1); hꝍfir (1); hæfþi (1);
Gloss.: EJ ²hœfa; ClV (hæfa); ClVAdd _; ClVErr _; ClVSuppl _; Suppl1 _; Suppl2; Finsen _; Fr; FrErr1 _; FrErr2 _; FrErr3 _; LLFrämm _; Hertzb; HertzbLat _; HertzbTill _; Suppl4 _; Fischer _; Anm _; Bin _; Rím -æ-; LP; Med ho᷎fva; MedComp _; MedSimp _; WN _; AH; AJ _; deVr; Fr4; NO; Walter _; ÁBlM (²hæfa); Bl -æ-; WPA _;
Litt.: Seip 1955 154
Genre. (expected): religious works [rel]: 51 (52); historical works [his]: 35 (34); family sagas [isl]: 31 (23); legal works [jur]: 25 (18); romances [rom]: 24 (20); legendary sagas [fas]: 17 (8); þættir [tot]: 8 (4); contemporary sagas [bis]: 7 (14); charters [dip]: 5 (15); learned works [div]: 1 (6); unclassified [ ]: 0 (1);
AS (red.) — June 2023
ÞH (strukt.) — June 2011
External (non-ONP) resources:
...
...
...
...
IN PROGRESS
...
Lexicon Poeticum (2nd ed.)
This uses metadata and images from septentrionalia.net
hætta - hÙli
...
...