hundr sb. m. [-s, dat. -i; -ar]
Status: excerpted citation slips citation text supplemented structured definitions in Danish definitions in English
I.
1) hund
firi þvi at hælldr scal hann hund eta en hundr hann
●GulKr315f 126sa er opt vill syndir gera ok oft til scripta ganga ok vil en gera slicar misgiærningar hinar samu. sa ... er lícr hundi þæim er spyr ok etr siðan spyiu sina æigna
FV619 15724●●● I helgom ritningom mercia opt hundar keɴimeɴ
~ lat.per canes prædicatores
GregHom 130251 Hóm677 3819Fare fram hvndar micler. oc svelgi petrum. i ꜹglite. konvngs
evt. def. 5 Pétr²Cod645 8323Hundar eigo eigi hælgi a ser
GrgKonᴵᴵ 1875Ef hundr bítr smala manz eða elltir a forad
GrgKonᴵᴵ 18725Ef hundr er bundiɴ fyrir bure manz ... þa abyrgiz sa sic er i band honom gengr
GrgStað 37112Ef hundr er bundiɴ i seti
GrgStað 37117Nu er hundr bundiɴ i kamre
GrgStað 37118Ef hundr bítr maɴ i briósk eða i beín. eða i sinar. eða sva at orkumbl verða eptir. eða i lit ... þá ...
GrgStað 37123Sa maðr er hund leysir. eða ferr með hann sva at hann vill ser lata fylgia. þa a byrgiz sa hundinn þo at annar eigi
GrgStað 37217varo þa hundarner lœystir ok fylgðo þa væiðe menn hirtinom
Streng 142hon hœyrði hundana gœyia
Menota: 22va31 Streng 4828Mæren bar sparháuc a hœgre hendi sinni. ok fylgdi henni einn hunndr
Menota: 40va13 Streng 22415af þvi at helldr scal hann hund eta. helldr en hundr ete hann
GulKrᴵ 127●●● þat eta menn er biorn berr. æða hundar bita
GulKrᴵ 192●●● þorir (hann) eigi at hefna foþor þins er drepiɴ var a Irlandi sem hvndr a beinom
GullÁsuÞMork 36415fara menn a dyra veiði. þa scal hverr fara ... at renna hundum at dyrum
Gulᴵ 466Ef hundr. æða bufe grandar manne (cap.). Ef hundr. æða hestr. æða oxe stangar mann. æða annat bufe bitr mann
Gulᴵ 5828Ef hundr ... v‹erðr› manne at ska‹ða›
cap.Nv ef horn. æða háfr. æða hundr verðr mannzbane
Gulᴵ 648Ef hundar bita bufe manna
cap.●●● Eysteinn konungr scattgilldi Þrøndi oc setti þar til konungs. hund sinn er Sꜹʀ het
ÓH 37112●●● vartv sva hulþr fꜹtom sem hvndr a scipi
SveinkaMork 3109Smala sveinninn leysir þegar hunda sina er hann ser varginn
Alex 3231leitar (hann) at komaz firir hann sem hundr firir hiorto
Alex 5317●●● ȷ́ for varo meþ þeim hvɴdar blꜹþir oc lagv hvelpar ȷ́ hvɴdvnom
Jvs291 86þetta hœfuð skalltu gnaga sem hundr
Þiðrᴵ 3142Jron jarll riðr nu ut af brandina borg með sina hunda. oc þat er mællt i sogum at æigi mun getit vera betri veiði hunða en han atti .xij. voru enir bæztu hundar þeir er allir eru nefndir i þyðeskum kveðum en allz hafði hann með ser .lx. goðra vei---ði hunda
Þiðrᴵᴵ 1283●●● Ross sculu menn eigi eta. oc hvnda. oc kauttu. melracca oc engi klódyri. nema biorno
ÁKr 518skall alt þæt eta er i bui er fꝍðt uttan hund oc katt oc roꜱ
BorgKr¹ 3427þeir drapu beði hunda oc kottu. oc allt þat er kvict var firir þeim
Sv 1884hældr skall han hund eta en hundr æte han
SvKr 42918(fig.) æigi gæfe hann hundum hæilagt
~ lat.ne sanctum daret canibus
3829 Thom¹ 3813feck þeim til konvngs þar hvnd sín er Sorr het. við hann er kendr Sors havgr
GenealHauksb 45621hylia skal oc grafa i iorð ouigða. sua at æigi nae hunndar at eta eða rafnar. ne fenaðar
EiðKrA 37519ef hunndr fylgir honum. þa skal han fyrr eta hunnden. en hunndren ete hann
EiðKrA 38415slikt er mikil skömm, at þola einum kvennmanni, at láta elta sik sem ⸢*hundar [non emend. hunda] eða stóðhesta, merar
HG 194n.hunndar hlavpa vt ok geýia sva akaft, sem ...
Mág¹A 2119Hirðmo᷎nnum var forvitni mikil a, at hverio᷎ hunndar munndu geýia sva fast
Mág¹A 2122(proverb.) Skaumm hunndum, skitu refar í brunn karls
Mág¹A 2250Hvart em ek hvndr ęr þv smasvæinn gengr i mot mer sem þv ætlir at lvrka mik
~ lat.Nunquid ego canis sum
Vulg 1Reg 17,43 StjC 46419Þeir sem dæyia innan borgar af þinvm sveitvngvm Jeroboam. þa manv hvndar eta
StjC 58320manv hvndar sleikia þinn davða dreyra
StjC 60120hrę hennar manv hvndar slita
StjC 60129●●● Þat er ouiðrkꝍmiligt at menn bitizt vm sem hundar eða hestar
Landsl 6021ef hundr bitr mann
Landsl 6810⸢skal sa beiðazt hundz [var. kræfi sa hunndar AM 68 4°] er bitinn uar
Landsl 6811ef hundr bitr fenað manz
Landsl 6814Nv fara menn a dyra ueiðar. þa skal huer þar fara at renna hundum sinum at lagum sem hann a mork
Landsl 1435ef maðr fer ifir land manz at uegferðum rettum. þa skal hann þann ikorna skiota sem hann ser hunda a ferli hafa
Landsl 14314Nv ef maðr stelr hundi manz eða ketti. knifi eða bellti oc allu þui er minna er uert en ꝍyris. þa er huinzska
Landsl 17216konungr ... let leysa sporhunda. En er hundarnir varo lausir, kvomu þeir þegar a sporið
Orkn325IIIα 10413Þa er ok lꜹs orþinn hvndriɴ Garmr, er bvndiɴ er firir Gnipahelli
SnE 7215(i kenning for vind) Hvernig skal keɴa vind? Sva, at kalla hann ... skaþi ok bani eþa hvndr eþa vargr viþar eþa segls eða seglreiþa
SnE 11816Þat er oc uviðrkvemilekt at men bitizt um sem hestar eða hundar
Bl 2196erv þeir hvndvm skiotari
KlmAFrg 5602Hundrinn gó eigi at honum ok kenndi hann
NjM 12313hugsar at heygja hundinn þá er hann hefði tóm til, sem þá gjörðu menn mjök í því landi
GBpD 13912hann atti varþ-hunð goðan ... Einne nott aðr hvarf hvndrinn ok fannz alldri siþan
StuᴵK 3556Þeir foro ifir fiorð til Vatz-fiarðar oc gengv þar vpp. Enn er þeir komo i tvnit, heyrðv þeir, at hvndr kvað við
StuᴵK 3615konungr bað hann af klæða ok sagði at hann skylldi beíta hundum til bana
ÓTᴵᴵ 12511sẏnde þannig hundunum brauþit er hann hafði blezat
Pétr SÁM 1 21ra18●●● var hann ... grafinn af sinum fylgdar mo᷎nnum. ok þar með honum hundr hans ok hestr at fornvm sið
SvaðaÓT 17916(proverb.) Pvtt. pvtt. skǫmm hvnda. skítv refar i brvnn karls
SveinkaHulda 12712ef æigi er sva geymt. ok kom at mus edr hundr edr onnur vʀeinindi. þa se hann suspensus ab officio
StatEi² 51818●●● Mallausir hundar mega æigi geyia. þat er at skilia. at þeir lærdir menn ero kalladir mallausir hundar. sem æigi vilia ... segia mo᷎nnum syndir sinar
cf. canes muti non valentes latrare Vulg Isai 56,10 StatEi³ 62515ef ver ... huerfum aptr. til ⸢hinnar [var. hinna AM 230 fol “c”] fyrrv misverka sem ⸢sundr [var. hunðr AM 230 fol “c”] til spyu sinnar
var. BarlA 3418: AM 230 fol “c”eða bíta dýr eða hundar til bana
Jb 10714eigi gó hundr ok eigi gól hani, svá hafði hann eytt allt
FlórN 24●●● er þat ok litilmannligt at ek lati mer suo þikia sem einn hundr hafui firir mer drepinn verit þar sem Kali var
HalldSn¹Flat 50812nu uillazst hundarnir farssins þegar þeir geingu at honum
ÓHFlat 3856Bondi hafde þar mikinn hiardhund. hann visade hundinum j nautaflokkana er saman voru reknir
ÓTFlat 1523Þa kallade konungr til hinn snarpazsta hund Uiga ok klappade um hann ok visade at hinum klędlausa manni
ÓTFlat 3873þat hygg ek at hundr yduar Uige styri allitlu uerr en ek
ÓTFlat 40516batt Simon hund olman, þar sem Petrus skylldi fara, ok er Petrus kom, þa let Simon hundinn lausan ok sigadi honum aa postolann
Pétr²C 18230(i kenning for våben) O᷎ll vo᷎pn eru tro᷎ll ok vargar ok hunndar herkle᷎ða ok hlifua
SnEFrg² 51212þuilika kallar spꜳmadrinn sem þa hunda, ær æigi kunna geyia
cf. canes muti non valentes latrare Vulg Isai 56,10 Thom² 3561Þridie gripur var hundr hanns, er hann kallade Albus
Dám 7821Til hvers hvislar þu vit dramblatan mann hofsamliga, æp þu helldr a hundinn, er hann geyr
Vinc 3229Æ̋sa sagdi hundíɴ uallda er la ꜳ golfínu. þa laust kongr hundíɴ
Hálf 1743þa hína so᷎mu nott go hundr hans Floki er alldrí go nema hann uissi kongi otta uoner
Hálf 17531huergi go hundur ne hane gol
Saulus 6813●●● stauckua heidingiar unndan honum sem uargur unndan hunndi
Jarlm¹ 318Eta hana hundar þa deyia þǽr (ɔ: þeir) af
MedMisc 6628þat er gott at leggia vid galens hundz bit
MedMisc 7724er bitinn er af bandodum hondum (!)
MedMisc 10615●●● Smyr med fleski fætur siuks manz. ok kasta sidan firir hund. ok ef hann etur þa mun þeim manni batna
MedMisc 11623Hier hefur vid hundz biti. Legg vid har hunzins
MedMisc 1265hann kafnaði í stofureyk sem hundr
Gr 1266Hirðmönnum þótti þetta mjök mikit gaman, ok siguðu fast hundunum
Mág² 647Þeir gou sem hunndar
SigÞǫgl 1779Þat er enn eitt huala kyn er menn kalla vogn huali og verda eigi leingri en xij álna og eru þeir tenntir eptir sijnum vexti. suo miog sem hundar og þui lijkir j agirnd sinni vid adra huali sem hundar wid dyr
KgsE 1512(proverb.) veit hundur hvad jetit hefur
Not604² 1566(proverb.) opt vita hundar þa hiu matazt
Not604² 15612(proverb.) martt finna hundar sier i haugum
Not604² 15616Þar sia þeir Nollar sitia ꜳ hyrnnis-hruku sem hunndur, og er all hla-mꜳll
Fljˣ 568●●● þu ertt mannfijla þui meiri, er þu liggur inni kyr sem hunndur ꜳ huelpumm, þar sem husbondi þinn er lagdur vid velli
Fljˣ 6911Nú scal lýsa vígi til þess þeir ero átta saman oc hundr hinn níundi
Frostˣ 16523Ef ross lýstr mann eða hundr bítr eða naut stingr mann eða svín höggr. þá scal sá segia afhendis ser er á
Frostˣ 18028Ef maðr fꝍðer lengr hund annars manns en hálfan mánað. þá ábyrgiz hann verc hans sem síns hunds
Frostˣ 1815⸢hundr á [var. naut af AM 152 fol] stǫðle
~sem hundr ⸢hiä stíu [var. ÷ AM 152 fol 150rb12]
~Þeir létu síða í hundinn iiia manna vit, ok gó hann til tveggja orða, en mælti it þriðja
Hkrᴵˣ 1834hundar létu svá illa, at eigi mátti varðveita
Hkrᴵᴵᴵˣ 32919Magnus var vid Bergþor allkatur ok gaf honum hund er hann för a brott
HrafnAˣ 20011Bǫduar sigar hundinum ꜳ̋ gǫlltinn
Hrólfˣ 10012Siðan tok han hund mikinn ok batt i dyrum fyrir Petro, at hundrinn biti hann
Pétr²Aˣ 18220hundrinn lagði þegar eptir Simoni ok villdi bita hann
Pétr²Aˣ 18222Petrus leysti hundinn, er hann kom at honum
Pétr²Aˣ 18222váru þeir lamdir til bana [var. + sem hundar AM 396 folˣ “D”]
var. Vatnˣ 1083: AM 396 folˣ “D”
● galinn sem hundr
hans menn foro bryniolausir ok voro galnir sem hvnndar eða vargar
HkrFris 613uoru þa galnir sem hundar
EbWolf(2003) 1054
● grenja sem hundr
kemr á þá berserksgangr ok grenja sem hundar
Gr 681Þeir grenjuðu sem hundar ok bitu í skjaldarrendr
Vatnˣ 1074
● haukr ok/eða hundr
Hann reið iafnan ok skemti ser við hꜹkom ok hvndom
HákFris 55229Filippus ... sagði hann ecki vera skipaðan til klerks helldr at fara með skemtan hꜹka ok hvnda
HákFris 55738vér skulum fara á morgin meðr hundum várum ok haukum, ok skulum taka trönur ok elftr, gæss ok allskonar fugla
KlmA 37223●●● foru konungar a skog ok mart lid med þeim at beita hundum ok hꜹkum
HeiðrR 491Ásmundr lét verpa haug eptir hann, ok setti hjá honum hest hans með sǫðli ok beizli, merki ok ǫll herklæði, hauk ok hund
EgÁsm 339Hann reid iafnan ok skempti ser med haukum ok hundum
Hák81 65423at fara med skemptan, haukum ok hundum
Hák81 67218uar einn falkiner klokr ꜳ þess hattar idn. Þath er sꜳ madr, er ferr med hauk ok hund vt *ꜳ maurck ath afla ueidiskapar fyr þꜳ fygling, er falkinn slær med sinum flug ... nidr af loptinu
Thom²y 4792toku þeir sier þar villibrader bædi med haucum og hunndum
SigÞǫgl 11310Ef hundr manz æþa haukr kꝍmr i gildaskala siþan er borþ ero framlogþ. lati utt bera ok gialdi .iij. penninga
Gild¹ˣ 911Þidrek og Hilldibrandur rida vt af Bern ij samann med hauka sína og hunnda ꜳ skóg
Þiðrᴵˣ 3414
● hundr ok/eða hrafn
Magnus konungr mœlti. at engi maðr scylldi sva diarfr at líc þeira græfi fyʀ en hann cæmi aptr til bøiarins. oc let þo vera vel fellt at þeir biði þar huɴz oc rafns
Sv 9232(proverb.) uvant er at brytia mat firir hunda eða rafna
Sv 9727hann hefir sakt at ek munda vera hauguinn niðr firi hund ok hrafn
SvEirsp 4372innið það þessum níðíngi, er þèr eruð frá sendir, at hann skal höggvinn verða fyrir hund ok hrafn
SǫrlaStˣ 44514
● olmr hundr
Ef maðr a hund olman þa scal hann bundiɴ vera
GrgStað 37111(fig.) munu koma olmir hundar til hiarðar minnar
~ lat.lupi rapaces
Vulg Act 20,29 PP 29818ef maðr vísar at manni ólmum hundi eða alibirni
Jb 4816suma let hann olma hunda rifa j sundr
FærFlatᴵ 36827Grettir kvað ekki þurfa at halda á sér sem ólmum hundi
Gr 446
● skjótr sem hundr
● slá hundum lausum
þeir slogu þa lausum hundunum ok fara þeir sem skyndiligazst
ÓHFlat 3854●●● Sidan uar gerr mannhringr um Sigurd ok slegit lausum hundunum
ÓTFlat 38639fleygia þeir sinum haukumm og slaa lausum sínumm hundumm
Þiðrᴵˣ 3416i þessu bili sla sveinarner lausum hunndunumm
Þiðrᴵᴵˣ 39310
2) (om trofast tjener)
Runnit hefir hundr þinn, Pétr postoli, tysvar til Róms ok mundi renna it þriðja sinn, ef þú leyfðir
NjM 4529Konungsins menn hinir kięruztu, eþa helldr hundar af hans haull
Thom² 45024Þa uar unnit ꜳ Jnndrida. þa kallar hann ꜳ fodur sinn ok męllti Fader bita mik hundar konungsins
HÍ 1023
3) (derog., i tiltale/omtale) “(din/den) lede hund”, bæst, utyske
þa er Biorn sa at sværðet bæit æigi. þa kallaðe hann a konongenn oc mællte. Æigi bita vopnen hundana. Bæri þer þa hundana sagðe konongrenn. þa tok biorn ser klubbu mikla Oc laust þore hund sva at fell vill ( ). Oc æ siðan bar hann hallt hauuð iamnan
ÓHLeg 851●●● Villtv * hava grið nu ... þott þat se omacligt. Eigi af ⸢hundi [var. hvndínvm Huldaᴵᴵ 209] þinom s. (ɔ: segir) i. (ɔ: jarl)
Mork 21323(om Þórir hundr) Konungr męlti til Biarnar stallara berþv hvndiɴ er eigi bita iarnin. Biorn sneri ǫxiɴi i hendi ser oc lꜹst með hamrinom com þat a ꜹxl Þori
ÓH 5748Egi er á at lita. segir þorkell læíra drepvm þeɴɴa hvɴɴd sem sciotaz
Jvs291 12214eigi ma þat menn kalla, nema helldr hvnda
Bær 9953Hann leypr ut, ok biðr hvndana fra fara, þviat þeir uilldv havggua af honum davdvm fingrinn til gullz, er hann hafdi aa henðinne, ok naðv þa eigi
StuᴵK 4155hundar þessir eru búnir margir allilla ok verr en vápnlausir
KlmA 36334eigi mun ek ein vor systra lata kugazt fyrir hundi þinum
FidA 37435þeir veslir ok hataðir hundar sá, at hvárki kœmist í brottu af þeim ungr né gamall
Klma 28420er Partalopi sier þenna ⸢enn mikla hvnd [var. hinn illiliga mann Holm perg 7 fol “A²”], þa hvgsadi hann þetta. villdi gvd at ek hefdi her vopn min þa mvnda ek skiott drepa þenna fianda
PartA 987heẏr þu ranguíȷ́s hunndr saurugur ok diarfur
Marg AM 433 a 12° 15r10villtu hafa grið þo at þat se omaklegt. þa sagðe iarlenn. eigi af hundinum þinum
FskBˣ 27216hundar
~ lat.Quoniam circumdederunt me canes multi
1834 (Vulg Psalm 21,17) GlossPsalt 1934hundsíns
~ lat.et de manu canis unicam meam
2010 (Vulg Psalm 21,21) GlossPsalt 2110viltu nú grið, þóttu sér ómakligr? Þá svarar jarl: eigi af hundinum þínum
Hkrᴵᴵᴵˣ 16915●●● Hefir þú svikit mik, hundrinn þinn?
Hǿnsˣ 4033Þu, hinn versti hundr
~ lat.nequissime
SpecH 251b37 (VII 83) MarD635ˣ 98623varastu hundinn, er vill svíkja þik ok drepa
Vatnˣ 9110
● bannsettr hundr
Hvi bo᷎lvar sva þessi bannsettr hvndr minvm herra
StjC 52910getur þetta at lita enn frękni hertvginn Landres systurson Seueri kongs huat þessi bannsettur hundur hefz ad
Saulus 7318
● bǫlvaðr hundr
þu hinn bolvaðe hundr
ElisA 2415Illa ætlan hefir þv, bolvaðr hvndr
Bær 8526eingi vopn hefer hann fleire j mot þessum bauluada hund en nu var talt
Rém 3736biðr þá að búast til bardaga í móti þessum bölvuðum hundum
GunnK554ˣ 36930strykr hann (ɔ: jǫtunninn) upp boluadr hundr med sitt ranfeingi ok kemr innfarandi
MarD635ˣ 105522heldr sinni hægri hendi til lags sínu spjóti, eigi betr búinn til stríðs við þann bǫlvaða hund, en nú hafi þér heyrt
Rémˣ 381
● illr hundr
ero þæir kaupmenn eða byiar menn eða konungar? Næi, kuað hinn illi hundr, þæir ero nattoroliger lender menn
ElisA 249nv i dag frelsi ec mic ifra þvi. þa er þessi hinn illi hvndr hangir vppi firir bern
Þiðrᴵ 1685en er drepinn þin goði vinr hialprik oc nu er dauðr þinn broðir þether oc þætta alt hefir gert hinn illi hundr viðga rið aptr hærra oc *hæfn þæirra
Þiðrᴵᴵ 2477sa hinn illi ⸢hundr [var. ande Thom¹ 1498]
Thom¹B 51217hjó þegar til hans í skjöldinn með svá mikilu höggvi, at hann klauf þann illa hund í herðar niður
KlmA 30516Flýit undan, illir hundar, ella skulut þér allir hér dauða þola
Klma 5198Overdvr ertv andsvara minna vtan illra ok gack brvtt j stad inn illi hvndvr
PartA 733ok þa er wier worumm buner til orrostu þa komu j mot oss Rutsi menn og bordust forkunnar hraustliga, og er wigit var hardast og wier skilldum best sækia þa flydi sa hinn ille hunndur Attila kongur og liet falla sina merkistøng wid allann her Huna
Þiðrᴵᴵˣ 20914aller Hyner flyia, enn sumer woru drepner. og nv koma Niflunngar vt ꜳ strætid af gardinumm ok æpa mikid heróp og kalla ath Hyner eru illir hunndar
Þiðrᴵᴵˣ 3156
● vándr hundr
þeir hinu vondu hundar
MarS² 10595uer þu en vonde hundr þinar henndur ef þu þorer
Rém 6725giorir þessi hinn uonde hundr mikin skada. hann sender þo marga sal til himinrikis
Rém 28622æigi man þesse hinn uondi hundr ollum leik eiga at hælazt
Rém 28831Gangit fram djarfliga ok rekit þessa vánda hunda af várum höndum, er engi dugr er yfir
KlmBˣ 24021Víkjum fram djarfliga at þessum vándu hundum
KlmBˣ 2445
4) (derog.) om hedning
fara eptir mer heiðnari menn hvndvm
Flóv¹ 13458hann uar heid[inn] sem hundr
PlacD(1998) 4830mœttu þeir þá höfðingja miklum, þeim er kominn var utan or löndum, heiðinn sem hundr
KlmA 3817Þat skalt þu ok vita, at allt folk nordr hedann er heidit sem hundar
Flóv² 17337hann ... var heiðinn sem hundr
Trist² 6428hann var heiðinn sem hundr
Klma 4531Hann var ... heiðinn sem hundr
Mág² 14323hon var heiðin sem hundr ok full upp otruar ok akefðar
Jak¹ˣ 51934
● heiðinn hundr
Siðan veittu þæir á-rǽðe þæim hæiðnum hundum af mycclu cappe
ÓH619 11422veittu þæir á-rǽðe þæim hæiðnum hundum
ÓH619 11422Þu hin heidni hundr
KirjA 4024Hversu skulum vér hátta við Garsiam konung enn heiðna hund
Klma 44715þo er minn harmvr nogvr þo at ek favmzt eigi vid þinn heidinn hvnd
PartA 766ek skal verda at þiggia navdigvr mat af heidnvm hvndi
PartA 789Þeigi þv hinn heidne hvndr og hall mvn þinn thil saman
SebReyk 16131
5) (om djævel i skikkelse af en hund)
þegar komu þar .vij. dioflar i ⸢liking storra hunda [var. hunda likium Andr¹ˣ 3245]
Andr²A 36115●●● [var. + ... mvnv þa sidan allir hǫggormar ok helvitzkir hvndar þat ero daligir dioflar draga ydr ok dreckia j dívp helvitis ... AM 62 fol “D¹”, etc.]
var. ÓTᴵ 3838: AM 62 fol “D¹”sa er visadi at honum hundi svo᷎rtum
Greg 38236Þa visadi hann hundinum a brott
Greg 38238hofðu siðan hundar siau olmir komit at honum ok bitit til bana. Þa mællti Andreas postoli ... Þat veit ek at sonnu ... at dioflar hafa um setit at bana honum
Andr¹ˣ 3326
II. (cogn.)
Þórir hundr
Ágr 3117ec gerþa vtlagan Sigurþ hvnd
Mork 3355broðir Þoris hunz i Biarcey
ÓH 2898Þorir hundr
ÓH 6203Sigurdr het son Þoris hunz
ÓH 6205Sigurdr hundr
ÓH 6207Aðr vaʀ gift oðrum rikum manne. syni Þoris hunðz er Sigurðr het ok eru þaðan komnir Biarkeyngar hinir agiæztu menn
Heiðy 1089Þoriss hundz
EbWolf(2003) 31513Viljum vér ... at þú selir fram Búa hund, fóstra þinn
Kjaln 188Ðorer hundr
FskBˣ 16012ec gierða utlagan Sigurð hund
FskBˣ 3265faðer Sigurðar hunnz
FskBˣ 3926⸢Hunda [var. Lunda LdnSkˣ 909]-Steinarr
LdnHb105ˣ 5814Hunda-Steinar
LdnHb281ˣ 50529son Hunda-Steinarz
LdnHb281ˣ 50532
III. (proprial.)
(om stjernebillederne Store Hund og Lille Hund, lat. Canis Major, Canis Minor)
Fyrir þenna hvnd syniz anticanis (i marki hvndz) vndir breðra marki
Encᴵᴵ1812I-II 25323hvndr ok lypting Argonis
Encᴵᴵ1812I-II 25614ok hvndr ok lypting Argonis
Encᴵᴵ1812I-II 25614
IV. (propr. topogr.)
Form.: hundr (48); hundar (28); hund (20); hundum (12); hunda (11); hvndr (11); hundi (7); hundinn (7); hunndar (6); hvnd (5); hvndar (5); hundinum (5); hvnda (4); hundz (4); hundunum (4); hundur (3); hunndr (3); hunndur (3); Hunda (3); hunndum (2); hunndi (2); hunz (2); hvndvm (2); hundarnir (2); hundana (2); hunðr (2); hundrinn (2); Hundrinn (1); hunndunumm (1); hvɴɴd (1); huɴz (1); hundumm (1); hundíɴ (1); hundsíns (1); hvɴdar (1); hvndvr (1); Hundar (1); hvndiɴ (1); hunnda (1); hunðz (1); hondum (1); hvndana (1); hvndrinn (1); hunzins (1); hvndriɴ (1); hvnndar (1); hunnz (1); hvndi (1); hundarner (1); hvndom (1);
Comp.: bikkju- (1), bit- (1), djǫfuls- (1), dverg- (2), dýr- (2), elris- (1), etju- (1), festar- (1), fuð- (1), fugla- (1), glatuns- (1), grey- (2), hel·vítis- (3), hjarðar- (3), hjarð- (2), jagt- (1), kamb- (1), kamp- (1), kanp- (2), konungs- (1), líra- (1), mann- (7), mjó- (11), morð- (2), nauta- (1), otr- (1), sauð- (1), smá- (1), spor- (7), stór- (1), varð- (3), varg- (1), veiði- (15), villi·svína- (1)
Gloss.: EJ; ClV; ClVAdd _; ClVErr _; ClVSuppl _; Suppl1 _; Suppl2 _; Finsen _; Fr; FrErr1 _; FrErr2 _; FrErr3 _; LLFrämm _; Hertzb; HertzbLat _; HertzbTill _; Suppl4 _; Fischer _; Anm _; Bin item -hundr; Rím; LP; Med; MedComp _; MedSimp _; WN _; AH; AJ _; deVr; Fr4; NO; Walter _; ÁBlM; Bl; WPA _; ; LMNL
Litt.: Bandle 1956 [BA 17] 191; Bernström 1962 [KLNM 7] 64; Breen 1999 [ANF 114] 33; Cederschiöld 1905 [ANF 21] 175-176; Finnur Jónsson 1914 [ANF 30] 97; Gering 1916 [ANF 32] 21; Kopperstad 1935 [MM 1935] 117; Kuhn 1954 [APS 22] 70; Páll Vídalín 1854 252 f.; Skårup 1991 [Opusc 9] 95
Genre. (expected): romances [rom]: 46 (23); historical works [his]: 46 (39); religious works [rel]: 44 (59); legal works [jur]: 37 (21); legendary sagas [fas]: 19 (9); family sagas [isl]: 17 (27); learned works [div]: 8 (7); contemporary sagas [bis]: 5 (16); þættir [tot]: 5 (5); charters [dip]: 1 (17); unclassified [ ]: 0 (1);
SB (red.) — March 2011
External (non-ONP) resources:
Lexicon Poeticum (2nd ed.)
This uses metadata and images from septentrionalia.net