hefja vb.
Status: excerpted citation slips citation text supplemented structured definitions in Danish definitions in English
A.
1) [e-n/e-t] [e-u / með e-u] [af e-u] [(upp) á e-t] [til e-s] [yfir e-t] løfte
Scrifteɴe eigo vokor at fylgia. þuiat þǽr hefia hug maɴz fra iorþo til himens
HómÍsl²⁰(1993) 30r13Eɴer þę́r høfþo vp tekit. ketilenn. oc hafit a axler ser stǫngina. er ketillenn. hek á
ÞBpCod645 148munu nu ecki meira hefia .íííȷ́. menn
EgM(2001) 4512þa sat Skalla Grimr fram a stock ok var þa andaðr ok sua stirðr at menn fingu huergi rett hann ne hafit
EgM(2001) 11136tók hon (ɔ: María) við enum sæla Johanni ... er hann var fœddr, ok hóf hann af iörðu ok vann honum nýfœddum
MarS 249at þessi sami Ihesus sem þer krossfestut. er ẏfir himna ⸢hafiðr [var. hafinn AM 639 4°]
~Voxu uo᷎tnin þa sua miok. at þau hofu o᷎rkina af io᷎rdunni
Stj¹ 5811harmandi skaða sinna manna ok spjót sitt öllu afli hefjandi
KlmA 3502er hann kemr heim ath tungardi sinum hefr hann kalfen vpp ꜳ gardin
SneglFlat 42136nam hann j turnjment at rijda og skilmast med suerdi, og skiota af boga og med steinj ad ⸢hefia [var. hæfa Rask 31ˣ “Rask 31”] og ꜳ̋ hest ad hlaupa
Adonˣ 11914Í andlátinu hófu þeir Helgi ok Þorkell hann af klæðum á *fjǫl ǫsku dreifða, ok þar á hǫndum þeim skildiz ǫndin við líkamann, ok þar á fjǫlinni mintuz þeir við hann
StuᴵR8ˣ 4905
● hefja sinn aldr blive ældre
● hefja flokk rejse en flok, mobilisere
Eysteinn frende hans hof þaðan flokk sinn
Sv 616hofu þeir þar flocc oc fengu fiolment
Sv 12032þa er þeir Erlingr hǫfðo ⸢*hafet [non emend. hafðet] flock þann it fyrsta sinn
HkrEirsp 24216n.hofv þeir fostrar flock ... ok rieðvz til margir Vpplendíngar
Huldaᴵᴵ 33423Eysteinn frændi hans hof þadan flock sinn ok villdu þau fyrir þui eigi efla annann medan hann lifdi
SvFlat 5396Þeir Þórir hófu flokkinn á Uplǫndum ok kómu ofan í Raumsdal
Hkrᴵᴵᴵˣ 2393hófu þeir fóstrar flokk ... ok réðusk til margir Uplendingar
Hkrᴵᴵᴵˣ 4773
● hefja fót (fram) fyrir annan (sætte det ene ben foran det andet ɔ:) flytte fødderne, gå
matti hann hvarngi fot fvr aɴan hefia
GregDialA 10121þá mátti hann hvárngi fót ⸢hefia [var. hræra AM 635 4°ˣ] fyrir annan fram
MarB 13814
● hefja hǫfuðs holde hovedet højt
þeir mattv alldri siþan hofvðs hęfia
~ lat.cervices elevare
Vulg Judic 8,28 StjC 3978er sá nú allr einn í þínu fǫruneyti, er nú hefr eigi hǫfuðs, ok hinn, er þá fýsti ins verra
NjM 34913
● hefja handa tage affære
hǫfum vit brœðr nú þann þroska, at menn munu mjǫk á leita við okkr, ef vit hefjum eigi handa
Laxd 2238hvar skal þá komit, er vér skulum handa hefja?
NjM 1116fryía miog Leifi Ozsorar syne at hann vile alldri hefia handa hueriar skammir sem þeim eru geruar
Fær 13113
● hefja hǫnd sína [yfir e-t] ?velsigne (ngt)
● hefja hǫnd reiði sinnar [af e-m] tilgive (ngn), forbarme sig (over ngn)
● hefja kost [e-rs] sørge godt for (ngn), give (ngn) gode kår
skal ek hefia hans kost sem hann se þinn son
Jvs7 1013So mun eg uirda, sem hann se yduar son, og hefia kost hans
Jvs510 124
● ‖ præt. part.: hafinn (om næsetip) opadvendt
2) [e-n] [af e-u] [í e-t] flytte
þar huílír Thomas postole ⸢hafðr [var. hafidr Encᴵ 2426] af Syrlande
EncHauksb 17629I Benevent hvilir sanctus Bartholomeus ⸢hafidr [var. hafðr EncHauksb 17618] af hino yzta Indialandi
Encᴵ 2413episcopus var hann i Mirrea, þadan hofo kaupmenn hann i Bær
Encᴵ 2422
3) (om at lave grød)
● ‖ præt. part.: hafðr færdiggjort, fuldført
4) [e-t] [með e-u] spise (grød ol.)
finna hann sidan þar er hann sat oc hof grꜹtinn
SneglMork 23726ef madr er mallaus, taki hith rauda ur eɢe ok hunang ok st[appa] allt saman ok lꜳt þann hefia med spe᷎ne endr ok stundum
Med194 719Þá var settr trýgill fyrir þá á borðit, ok grautr í ok sinn spónn í hvárn enda. Þórir tók til ok hóf
ÞorstVík 42811
5) [e-n/e-t] [til e-s] hæve, fremme, udpege, udnævne, øge ((ngns) anseelse, etc.)
●●● þa er hann hefr hat. oc sœmelega virðir. þa legr hann opttlega lagt
Menota: 25vb12 BarlA 476vallda sliker lutir þvi at konongr hæf opt oc iðulega þa hott af sinni miskunn er fatœker ero oc hætta firi þvi marger a at fara til konongs at þærs vænta aller at þeir muni þaðan sœmð oc mikel mætorð fa
Kgs 4035þar með var samþycki allrar alþyðo at hefia hann oc hallda til rikis
Sv 326Halli þótti Ingjaldr lítt vilja sitt ráð hefja til þroska
Laxd 348æ hóf hann annan þrætumann, er annarr valt ór
GBpD 328oc qvaþ medal-lagi radligt at hæfia sva virding sina of vænðis menn, at gera goþa menn ser at ovinvm
StuᴵK 6229forgangsmadr uill gerazst at hefia ætt uora
ÓHFlat 3534þar med samþyckti oll alþyda at hefia hann ok hallda til ríkis
SvFlat 53634at þegar annar uillupafinn uallt, hof hann annan allt til fiorda manz
Thom² 31912flester aalmar wilia þik nu hefia
Vikt 2516þann sem hamingian vill hefia honum ma ecki ofært verda. suo og þann sem hun vill nidra þa takazt honum flester hluter toruelliga
VSj 47þann ma ei kefia er gud vill hefia
Hem1005 2028þu ert rijkur hofdingi og af Gudi skipadur ad hefia hanz christni ok refsa ranglatum
ErAˣ 373hǫfu vér illt at verki at hefja þik
Hǿnsˣ 4613ef gud uill mik hefia þa skal ek hefia helga kristni
KlmB1980ˣ 177
● hefja ok heiðra [e-n] fremme og respektere
● hefja á loft [e-t]
6) [e-n/e-t] opløfte
Lǽgiom ver oss siáluer. at guþ hefe oss
HómÍsl⁶(1993) 6v23þa hof með himnescom krapti eɴ dvrligsti drottinn. ꜵnd uinar sins
Eras 2220
● hefja ok heiðra [e-n] hædre og ære
þersi er ok fedr mins gud. huern er ek man enn hefia ok heiðra
Stj¹ 28829En malefni skipta med þeim. þuiat anar vill nidra guds krisne. en an[nar] hefia ok heidra
Rém 25528
7) [e-t] begynde, skabe, indføre, grundlægge, tage initiativ til (ngt)
þess biþ ec at sa er yþr gaf at hefia helga hlute. sa late yþr vel til loka léiþa þat er ér hófóþ vel
~ lat.incipere
CaesASerm 8171 HómÍsl⁶(1993) 7r20Guþ er uphaf siálfr allrar gǿtsco. Fyrþui at haɴ hóf allt fyr ꜵndverþo oc scapaþi. þar es eᴋi var áþr
HómÍsl⁴⁴(1993) 74r19●●● pꜵl postole hof illa ok ændi væl
~ lat.Saulus male cœpit, sed bene finivit
11330 Alk619 11318Oc hovo þegar bardaga oc var mann fall mikit
ÓHLeg 3015●●● scal ec egi vɴɴdan draga at hefia þetta gaman [var. + upp JvsFlat 18019]
Jvs291 9423fyrsta ændæmerkit hæuer i stæínínum er liggær vidr vestra gatu armen a rꝍysi oc sudr i knattan er liggær firir austen stighen a raudaklæif þedan oc i klovona nidr í kalsmyra gard
NoDipl (1295) 784þa skal sa er hagann a. gera fimt til. ok skal hin fyrri hevia at olafs uoku fyrri. ok til andres messo
SkipSauð¹ 5014Þá er Salomon konvngr hóf mvsteris smið. Þá var liðit frá vpphafi veralldar iij c ij. ár
AnnReg 791þa er iarlenn hof deilu við Œystein ærkibiskup vm heilagrar kirkiu frialse
RbHS (*1202) 44521Stendr Andres messo dagr a sunnudag. þa hæfr iola fostu tiið a þæim sunnudegi
JKr 36015ek skal þau kristin logh hallda sem hin hælghi Olafr konongr hof oc aðrer hans retter æftirkomandar hafa nu samþykt millum konongs oc þæirra er landet byggia. með huara tvæggia samþykt
Hirð 3974fra Mariu messu um haustit skulu þæir samu hallda til dax er hæfia um kuældet
Hirð 42423arið er hafvit at bokmali enn atta dag iola
Páll²A 24112for sꜳ til Jorsalaborgar i fyrstunni ok hof þaðan sitt riki
Páll²A 2619at ek skal þau krístín lo᷎gh hallda sem hín helghí olafer konungr hóf
Landsl1154 8911Einn patriarcha skal vera j borg þeire er ꜳquilegia heiter. sꜳ stoll var fẏrstr hafidr af petro postola j alexandria ꜳ egipta landi. En sidan af Marko gudz spíalla manní
VígslB 11137Síon hafit
AnnSk 1806Nú var Hakon konungr Aþalsteins fostri einn sua at slikan boð skap hóf
ÓTᴵ 3781ek skal þau kristin lǫg halda, sem hinn helgi Óláfr konungr hóf
Jb 2613Þat er helldr vesold en miskunn, er þu kallar milldi; af þvi halltu reidi þinni, sem þu hoft, ok sæfaz eigi, ok drag enga kvol undan, þa er þu matt hugsa
Vinc 32326Nu ridur fyst fram iunkeri Remund ok hefur fyst þessa orrosto
Rém 28333þeir dagar ero audkender, svo at prisca ⸢*hefur [non emend. hefer], enn petrus ennder
form?; cf. hafa vb. Encᴵᴵ624 16220n.kvaz hann nú hafit hafa fyrstr þenna leik, - ok áttu nú Ingólfr, segir hann
Flóamˣ 41þeir hófu ok kendu íþróttir þær, er menn hafa lengi síðan með farit
Hkrᴵˣ 171þar hǫfðu Dana-konungar haft jarls-ríki mikit, hófu þeir Jómsborg at uphafi
Hkrᴵᴵᴵˣ 436Hann hóf munklífi í Bjǫrgyn í Norðnesi
Hkrᴵᴵᴵˣ 28419Þér hófuð fyrri fjándskapinn, en kómuð niðr hart eptir verðleikum
LjósvLˣ 6917Þórðr var þá kátr vel ok mælti ... at nǫkkurr vildismanna ætti at hefja gildit
StuᴵR440ˣ 1919bað hann viðbúinn vera, at mæta sér, ok hetja (ms. hefia) enn á nýju orrostu
SǫrlaStˣ 44819 → ms. 18r10
● hefja (upp) ferð/... (sína) [ór e-u] [til e-s]
var þat laugardag einn mioc arla. er doun hof dagleið sina. ok reið hann þa sva skiott allan dag. at hann lávc dagleið sinni firir kvelld
Menota: 33va35 Streng 1526hof hann ferðina um haustit or Borg
ÓH 1466hóf hinn sæli Petrus þangat ꜳ leið sína far lengð
Pétr SÁM 1 14ra28Litlu epter messudagenn hof biskop hejmann for syna til Borgar fiardar
ÁBpˣ 3711Finngeir mællte vid Grym: Hvört ætlar þu ad hefia ferd þyna
DplFljˣ 13030þad voru log j þann tyma ef madur dræpe þræl firer manne ad sa madur skillde færa heim þræls giolld og hefia [var. + upp EbWolf(2003) 19712] ferd syna firer hina þridiu sól effter vyg þrælsens
Eb447(2003)ˣ 1969þá hófu þeir ferð sína suðr til Dala ok váru tólf saman
StuᴵᴵR11127ˣ 358
● ‖ impers.: hefr [e-t] (ngt) begynder
Ok hof þat eftir gerfa synð at sv at vinna varð með vilsinni
ViðrLS544(1995) 23928⸢hof [var. hofz Ann1005 38616] strið með Bonifacio páfa ok keisaranvm
AnnReg 14516En iola fastu hæfr a þan sunnudagh er nestr er Andres mœsso
BorgKrNᴵᴵ 29828þá er hóf stefnuna, hljóp hann Geiri ór durunum út ok at honum Þorbergi ok hjó til hans
Reykd 20923
8) [e-t] (om tale, skrift, etc.) begynde, indlede, tage til orde
þa hefr síþan éiɴ keɴe maþr. ɢloria in excelsis deo
Mess²15(1993) 54v27hof þar fyrst [var. + mál sitt Hkrᴵᴵˣ 16617] er hann hafði farit aðr um vetrinn austr til friðgerðarennar
ÓH 19515Her hefr lika þattr ok segir vm lika fœrslur
cap.þa talaði Hakon konungr. hann hof sva
ÓTᴵ 321Ok eptir þau bruðkaup er varr herra sneri vatni i vín hof hann sina predican opinberliga
~Jorundr Hola byskup let hefia song at nyiu kirkiu at Modru vollum er hann hafdi gera latid
Ann1005 38833at þui sem j upphafui kuædissins segir ok suo hefr
Vǫlsa 33130þat bref hefr sua
~ lat.Incipit liber tertius
20519 Thom² 40132skuli þid hlyda en eg mun eina frasaugn hefia
Vald 6012Philotemia hefur nu sinn grät bidiande med allre alvǫru ad hann dvelde og fȧe hennar med sæmd
DínDrˣ 679þá talaði Hákon konungr, hóf þar fyrst, at ...
Hkrᴵˣ 18810þar talaði annarr at ǫðrum ok hóf sinsig hverr, en lauk í sama stað sínu máli
Hkrᴵᴵᴵˣ 36210en hann tók til ok sagði sögu ok hóf á þessi leið. Hroðbjartr hefir konúngr heitið
StjǫrnODrˣ 1071
● hefja bónorð (sitt) [við e-n] fri, anholde om (ngns) hånd
hof þa bonorð sitt. ok bað Asgerðar
EgM(2001) 5927hefr Egill ⸢þa bonorð [var. þar upp bonorð Eg162θ(2001) 9116]
EgM(2001) 9135Of sumarit a þingi, þa er sætz var a Ravðz-mal, hof Sighvatr bonorð sitt oc bað Hallðoro Tvma dottur
StuᴵK 23819bar Þórðr upp erindi sín ok hóf bónorðit við Ólofu
Þórð²ˣ 22223
● hefja mál (sitt) tage til orde
Egill hóf þar mál sitt. at hann krafði domendr at dǫma sér lꜷg af mali þeiʀa Ꜷnuɴdar
Eg162θ(2001) 955Gvðlaugr hof sva mal sitt
Sv 377Gangleri hof sva mal sitt
SnE 1010Síðan mælti Þorvarðr ok hóf svá málit ok bað, at guð skyldi geyma hans ok allra þeira manna, er í þann flokk hǫfðu ráðiz
StuᴵᴵR11127ˣ 26122●●● ‹Óláfr Þórðarson stóð upp ok hóf svá mál sitt, at hann› bad gvd ‹geyma alla menn, er þar váru komnir, með sinni› milldi ok ‹miskunn› emend. Stu 1513: BLAdd 11127 “IIp”
emend. StuᴵᴵR 1513: BLAdd 11127ˣ “IIp”lét kóngr kalla speking ... ok aðra vitra menn, ok bauð þeim at hefja mál þeirra ok greina
Æv⁷¹ˣ 19113
● hefja rǿðu (sína) [við e-n] tage til orde
En hvar mega ec bætr mina røðo hęfia hælldr en minna goða menn á þa ena miclu ogn er ęftir þetta man verða
HómNo³⁷ 16821Þorolfr ... hof ræðu þa við Þori. huerneg hann mundi taka þui mali ef ...
EgM(2001) 5921athugar hann stund ok tíma, hversu eðr hvenær hann mætti hefja sína rœðu við hana
Trist¹ˣ 1523
● hefja ørendi (sitt) [við e-n]
þeir hefia sitt ærendi a þessa lvnd
StjC 44079Nú skulu þið vita, seger konungr, vm erendi þat, er þið hófut við mik ok beidduz heimferðar
EgM(2001) 3219hafði ek þar lítt ⸢hafit [var. byriad Holm perg 1 fol “C²”, etc.] mítt eyrendi aðr þer gerþut þar at hark ok háreysti
ÓTᴵ 3815
● ‖ impers.: hefr [e-t] (ngt) begynder
Her hefr nu hinn þriðia lut
~ lat.Incipit liber tertius
20519 Thom¹ 2051Þingfara bolkr er nu sem fyr af anduerðu ritaðr aðr en hefe sealfa bokina
Landsl 811Her hefr lika þatt ok segir vm lika forslor
cap.Þingfarar balkr er nú sem fyrr at ǫndverðu ritaðr fyrr en hefi sjálfa bókina
Jb 27Hann var þa kominn gegnt Mariukirkiu, er þar hof [var. + vpp HákFris 48019] messo
Hák81 4715Hier hefir lækna boc þorleifs
form?; cf. hafa vb. MedMisc 11530‹N›v hefr þat hversv kristni kom a Island
Kristniˣ 1262
9) [e-t] (jur.) fremsætte (ngt), anlægge (ngt), rejse (ngt), afholde (ngt)
þa ma sa oðalsmaðr er boði er nester brigð hefia oc sꝍkia til lausnar þegar hann uil
Landsl 979þa scal þar allar sokner oc værnder hæfia oc flytia æftir landz loghum
Hirð 42611at þið hofut þetta sama akall við Barð
EgM(2001) 1429ef hann hæfi kięru [var. + efni] yfir þessu
~ lat.si ... moueret questionem
4636 Sættarg 4698Ǫngull hafði þar ætlat at hefja féránsdóm eptir Illuga, því at þeir kǫlluðu sér allt fé hans
Gr 26624
● hefja mál [á hendr e-m]
● hefja sókn
Socn scal oc eigi hefia a þriðia degi þvi at fimtin ber a drottins dag
ÁKr 4814hin er soknena hof
SvKr 4348Sokn skal æigi hæfia a tysdægi þui at fimt ber þa a drottens dagh
SvKr 43415hafe halft huar þeirra oc hinn er sokn hof
FrostKrᴵ 15412
10)
● ‖ impers.: hefr [e-n/e-t] [fyrir e-u] [frá e-u] [(inn) at e-u / í e-t] (ngn/ngt) driver
þvi var ollo a kaf scotit. oc kleif þat vpp a viþvna beþi conor oc annat folc. oc hefr þat nv allt saman fyrir strꜹmi
Mork 1682i otto kømr a byʀ oc hof þa fra landi
OddMork 26011oc hof oll scipin saman at landino oc til þes er landit toc við
Sv 317Oc nu hefr þa nordr fyrir Reycia-fiall. Þa gengr eigi lengra, oc ‹leggia segl ok› kasta ackeri, oc ‹rifr uid linu-ackeri eitt um sidir, ok› liggia þar of nottina
StuᴵK 13912Straumr var i sundinu. ok hóf skipin oll saman inn at landinu
ÓTᴵ 10011var Sigmundr þa suo matfarinn at hann dro stundum fra lande en annat skeid hof hann at
Fær 864straumr uar j sundinu ok hof skipin oll saman jnn at landi
ÓTFlat 8713þegar þær hóóf fra skipinu þa bar þær til hins vestra fiardarins
Eb445b(2003) 125og sidan velker þá leingi og hefer þá nordr med landenu
form?; cf. hafa vb. Krók 1319þa mællte Haralldr at casta skylldi firir borð viðum oc lata a coma klæðe dyr oc aðra goða gripu. þa var logn fagrt oc hof þetta firir straumi
FskBˣ 2605Straumr var í sundinu ok hóf ǫll skipin saman inn at landinu
Hkrᴵˣ 28315Logn var svá mikit, at þetta hóf fyrir straumi
Hkrᴵᴵᴵˣ 1273vard ollum borgit ꜳ nockurn veg nema Stephano klerk, at honum gaf eingi madr go᷎m, helldr hof hann fra landi i siafar diup
MarD635ˣ 106728bæger honumm nordann vedur og hefr hann sudur vmm Sikileÿ
MírmA179(1997)ˣ 891
11) [e-n] døbe
ef æigi verðr haft at hinne fyrstu stæmnu þa skal bꝍta aurum þrimr bẏskope oc hæuia baʀn þo at siðaʀ se
GulKr315f 152barn hvert er boret verðr efter nott hina helgu. þa scal þat haft væra firi gagnfostu. En ef boret er i fostu. þa scal haft væra at paschom
GulKrᴵ 1220þa scal bœta aurum .iij. biscope . oc hevia barn þo at siðarr se. En ef han vill eigi hevia lata oc hevir barn heiðit inni of stefnur tvær. þa scal hann bꝍta biscope morcom .iij. oc hevia barn ór heiðrnum dome
GulKrᴵ 1233
12) udsende budstikke
● hefja boð
● hefja ǫr
13) [e-t] finde, vælge
14) [e-t] aflægge (løfte)
15*) [e-t] ?forstå, ?indse
B. hefja + præp./adv.
á: hefja á
1)
● hefja á rás sætte i løb
er þrælarnir sa fall Hauks ⸢hofu [var. toku Eb447(2003)ˣ 17024] þeir a raas ok runnu heim a leið
EbWolf(2003) 17123þegar hann hafði þetta mællt hofuu þrælarnir a raas ok uarð Ofeigr suo hræddr at hann ... hliop upp a fiall i fors einn
EbWolf(2003) 17724hefr hann a ras ok rann til bæiarins
EgM(2001) 7031Grani komzt þa v́t fyrr og hefer þegar á rás
form?; cf. hafa vb. Krók 3315
2)
● ‖ impers.: hefr á [!] [í móti e-m] (ngt) driver (mod ngn)
af: hefja af
1) [e-u] [e-n] løfte (ngn) ned (fra ngt)
2) [e-u] begynde med (ngt), tage udgangspunkt i (ngt)
3)
● ‖ impers.: hefr af [e-m/e-u] [e-t] (ngt) giver slip (på ngn), (ngn) bliver lettet, (ngn) får det bedre
stigum af baki. þuiat ek se. at þu ert faulr miog. ok ma vera þa. at af þer hefi
Finnb 1823bað Finnbogi þa riða ok quað af ser hefia
Finnb 1825Arnor mælti: i svmar hefir mer verit kvellinga-samt; enn er mer komo orð Reykdo᷎la, at þeir þyrpti liðs við, hof af mer allar vomur, sva at ek kenne mer hvergi illt
StuᴵK 3384er hon sá, hneig hon aptr ok vissi ekki til manna; ok er af henni hóf ǫngvit, þá hafði hon þá fengit mikla vanheilsu ok óyndi
BjHˣ 20521er mer komo orþ Reycðe᷎la at þeir þyrfte liðs, hof af mer allar vamur. sua at ek kenne mer hverge illt
GBpA394 18799
● ‖ impers.: hefr ekki af [!] (ngt) bliver ved, (ngt) sker uden ophør
● hefr af hǫfði [e-m] [e-t] (ngt) letter/forsvinder
Þat varð um síðir, at þoku hóf af hǫfði ok gerðusk vindar á
Laxd 6412furdu jlla hafi þier at sott þuiat ek hefi æpt wpp af ofuerkinum j alla nott. en nu er sem hautt hefi af hofdi mier
Vikt 197
braut: hefja (í) brott/burt
1) [e-n] [af e-u / ór e-u] flå/skubbe (ngn) ned/væk (fra ngt)
hefur hann j burt or sodlinum ok kastade honum haduliga nidr j æina fwla veiso
Rém 11233tekur hann sinne hægre hende j hialm kongs sonar ok hefur hann burt or sodlenum
Rém 18632gripr j hialminn Klibani ok hefur hann b‹ur›t ur sodlinum
Rém 26027greifin tekr sinne hendi j hialm Þrandar og hefer bvrt af hestinum
form?; cf. hafa vb. SigTurn 2062takandi essit under herra Blauus framleidandi at einni dyrri hall ok burt hefiandi hann af essinu
Vikt 105tók hann sinni hægri hendi til konungssonar ok hóf hann burt ór sǫðlinum
Rémˣ 96
2) [e-t] fjerne (ngt), flytte (ngt) væk
3)
● ‖ impers.: hefr brott [frá e-u] (ngt) sejler/slipper væk (fra ngt)
frá: hefja frá
1*) [!] ?fortælle
2)
● ‖ impers.: hefr frá [!] [um e-t] (ngt) ophører
fram: hefja fram
1) [e-t] anrette, sætte (ngt) frem
Hef þv fram borð. segir hann. ok ro᷎ð ecki um þat firir ꜹðrum monnum
Heið 7316Sva gerir hann at hann hefr borð fram borð firir mann ok deilir mat a
Heið 7320
2)
● hefja mál fram [á hendr e-m] indlede en sag (mod ngn)
í: hefja í
[e-t] [e-n] løfte (ngn) op i (ngt)
lét hon hefja hann í vagn ok búa hógliga um
Glúm 803Sidan var hon j kerrv hafin. og fluttizt hon og allr hennar skare heim til kongshallar
Adon 1155
mót: hefja í móti
[e-m] [e-t] rejse (ngt) mod (ngn)
hefr antiochus her í moti trifon. ok flyr nær allt lid fra trifon
Gyð(1995) 10312*engi þeira skyldi vera⸣ aa mót Kolbeini, þo at ‹Þórðr kæmi til eða› nockurr maðr hǽfi ofrið i móti honum
StuᴵᴵK 21
niðr: hefja niðr
[e-t] trække (ngt) ned
ofan: hefja ofan
[e-t] [fyrir e-u] drive nedad (med strømmen)
Þeir Gregorivs rerv vpp eftir anní. ok líetv hefía skípín ofan forstreymís
Huldaᴵᴵ 28912Þeir Grégóríús røru upp eptir ánni ok létu hefja skipin ofan fyrir straumi
Hkrᴵᴵᴵˣ 4002
ór: hefja ór
1) [e-n] [e-u] løfte (ngn) op af (ngt)
Þvi næst var konvngr hafiðr dꜹðr or hvilunni
HkrFris 2403Því næst var konungr ⸢borinn [var. hafiðr AM 45 fol “F”, etc.] dauðr ór hvílunni
var. Hkrᴵᴵᴵˣ 18723: AM 45 fol “F”hann bað þa hefia hana ór ruminu. ok leggia vnder hana hreín klæði
EgM(2001) 13921
● hefja ór heiðnum dómi [e-n] (løfte (ngn) ud af hedendommen ɔ:) døbe (ngn)
þa skal þat baʀn til kirk[iu] fꝍra oc hæuia or hæiðnum dome
GulKr315f 141Ðat sculu oc þæir menn vita er born annarra manna hefia ór hæiðnum dome. at þæir menn ero scyldir at ꜳllum hæilum raðum ok mykilli vinato
HómNo²² 1014þa scal þat barn til kirkiu fꝍra. oc hevia ór heiðrnum dome. oc leggia niðr í kirkiu. oc lata þar deyia
GulKrᴵ 1218þa scal bœta aurum .iij. biscope . oc hevia barn þo at siðarr se. En ef han vill eigi hevia lata oc hevir barn heiðit inni of stefnur tvær. þa scal hann bꝍta biscope morcom .iij. oc hevia barn ór heiðrnum dome
GulKrᴵ 132sv er þu hóft or heiþnom dómi
ÁKr 5423Þær ero .iij. guðsiviar en allar ero iamdyrar frendzeme. Su er æin at halda barne undir brimsignan. annur at hæfia barn or hæðnum dome. þriðia at halda a barne er biskup færmir
BorgKr¹ 35022at han vil þingat fara sem kenne menn ero oc lata sik hæfia or hæiðnum dome
SvKr 4335Seaunda er kona su er þu hoft or heiðnum dome eða hon þik. hin attanda er su kona er uil hefir tekit oc sik guði gefet. sa vtlægezt er henne spillir
FrostKrᴵ 14826kona su er maðr hof or hæiðnum dome
JKr 3754
2) [e-u] [e-n] flå/skubbe (ngn) ned af (ngt)
3) [!] [e-t] spise (ngt), sluge (ngt)
4)
● ‖ impers.: hefr eigi ór steini [fyrir e-m] [um e-t] (ngt) ser håbløst ud (for ngn), der er ingen forbedring i sigte
ok þickir monnum eigi ur steini hefia, hverium ofo᷎rum þeir fara fyrir Gisla
Gísl 547eigi þikki mér úr steini hefja fyrir þér um slisferðir þínar, Þorsteinn!
ÞorstVík 43724
sundr: hefja í sundr
[e-t] åbne (ngt)
til: hefja til
1) [e-rs/e-s] [e-n] udpege (ngn) til (ngt), udnævne (ngn) til (ngt), fremme (ngn)
ok hefia hann til konvngs a Borgarþingi. ok var hann þa a annan vetr
Fris 32510David hof nv Abiathar son Abimelech til kennimannz eptir fǫðr sinn
StjC 47726konvngr hof hann til eɴa mestv metorþa
VerA 384Þann veg mun ek nú hellzt setja ráðit, at láta Ref styrkja ríki þitt ok hefja hann til ráðs
Gautr¹ˣ 4816
● hefja til ríkis [e-n]
skipaðe hann (ɔ: guð) sva til at Josephe varð gagn at þœiʀi fordœming er hann varð saclaus fyrir. þvi at guð frælsti hann mæðr þvi or þœiʀi dyblizu at hann var hafðr til myklu meira rikis siðan en aðr
Kgs 6825hofo þa til rikis Olaf Tryggva son. er oþalborenn var til konungdoms
ÓH 7711ec hefi hafit þic til rikis af litlvm maɴi
ÓH 5682Kalfr vill þa hefia Magnus til rikis i Noregi
Orkn325IIIβ 562Minnz þu ok ualgo᷎rnínga mínna. huersu ek hefir þik hafit af lágum ok litlum til rikiꜱ
Rómv226(2010) 911af þeim mínum frama. tok Missepsa konungr at hefia mik til rikiss. ok var hann þo æigi sonlauss adr
Rómv226(2010) 2311hefi ek ok frændr mínir hafit hann til ríkis, mun hann oss þat vel launa
Knýtl1741ˣ 14111
2) [e-s] [e-n] anspore (ngn) til (ngt)
upp: hefja upp
1) [e-n/e-t] [af e-m/e-u] [á e-t / í e-t / í mót e-m / til e-rs/e-s / yfir e-t] [með e-u] løfte op, trække op, rejse (ngt), hæve (ngt), hejse (ngt)
Melsca þin hof mik up vuer iorþ
~ lat.sustulit me
14225 Eluc674(1989) 1422Beʀg vorð scal hæuia upp i stamne framme
Bjark 745hanum þotti þa sem hann veri up hafiðr i loptið yfir scyin
ÓTOdd 3911hann hof up hornit oc rak i hafut mer. oc framan i andlitit
ÓTOdd 17710en leigo maðr a þa at abyrgiaz hus. at eigi falle ofan. ef honom ero steðr til fengnar. oc hefia upp of faðm saman. oc hlaða sva veɢe
GrgStað 49921hef eigi vpp þinar hinar saurgu henndr. til guðs
Menota: 45rb2 BarlA 8134Vm nætr skolu þer vpp hevia henndr yðrar til heilagra bœna. blæza sua guð himneskan með hælgum bœnom
BarlA 9037þa er hann sialfr var ⸢upphafiðr [var. hafðr Pétr²Aˣ 19811] a þetta tre
PP 31628Lofaðr se drottinn gvð sa er saman byrgði oc bravt niðr þa menn sem sinar hendr hofv vpp i mot þer
StjC 53526Ek hefi þik vpp hafið af molldo iarðar
~ lat.exaltavi te de pulvere
Vulg 3Reg 16,2 StjC 5873var hann hafiþr i lopt vpp af einglvm i elligri keʀv
VerA 3514Þa mælti Vtgarþaloki: þat gera her vngir sveinar, er litit mark mvn at þickia, at hefia vpp af iorþv kavtt miɴ
SnE 5712*eigi ginti þa Þór ‹miðr› Miðgarþzorm, en Vtgarþaloki hafþi spottat Þor, þa er hann hof orminn vpp a hendi ser
SnE 6217At þessu allu fulgioruu skulu up standa byskupar oc lender menn hirðstiorar oc loghmen. oc hæfia konong up i hasæti
Hirð 39619Ok er þeir komv at virkinv, settv þeir mann ‹þann›, er Ba‹r›dr het, aa skiolld einn, ok hofv hann vpp aa skilldinvm með spiota-oddvm, sva at hann matti klifa af skilldinum i uirkit
StuᴵK 3137hefr upp hamarinn ok lystr a handlegginn
StuᴵᴵK 11417konungr hóf vpp refðit ok slo með Þor. sva at hann hraut af stallanum ok brotnaði
ÓTᴵ 37814hann hóf hann upp yfir templum domini. er stod i hinni heilagu Jorsalaborg
Stj¹ 14619reidskiote hins hallta mannz var giordr(!) med gio᷎rd þeiri, er hinn helgi Johannes hafdi gert. Enn er hann var upphafidr a reidskiotann, þá namu fætrnir gerdina ok iafnskiott vard hinn hallte heill
VP 43922hann var upphafdr ok þandr i stagli
Vinc 32214Ridur Asmundur vel fram og hefer badar hendr blodugar vpp ‹til› axlar
form?; cf. hafa vb. SigTurn 2096Hann hefr upp sina haund
~ lat.manuque ... elevata
HelChron 101319 MarE 64525hof hann upp sina hægri hond og signdi sig uandliga
~ eng.Hys ryght hand vp he lyfte
8229 ÆvMið²⁸ 828Nú verðr eigi betr en tré fellr á annan tveggia þeirra svá micit at einn maðr má eigi upphefia af hinum er under liggr
Frostˣ 16626upphefía
~ lat.Et ab insurgentibus in me exaltabis me
109 (Vulg Psalm 17,49) GlossPsalt 1112vpphafinn
~ lat.Exaltare domine in uirtute tua
1628 (Vulg Psalm 20,14) GlossPsalt 1730upp ad hefía
~ lat.Nolite extollere in altum cornu uestrum
1161 (Vulg Psalm 74,6) GlossPsalt 1171upphafit
~ lat.et qui oderunt te extulerunt capud
14030 (Vulg Psalm 82,3) GlossPsalt 14131konungr hóf upp refði gullbúit, er hann hafði í hendi, ok laust Þór
Hkrᴵˣ 3858Sá maðr bjóz í burt, er Flosi *hét ok var prestr at Silfrastǫðum, ok hófu menn upp klyfjar með honum, ok var þar at Sumarliði frá Tjǫrn ok studdi klyfina
StuᴵR440ˣ 17215
● hefja upp (...)augu (sín) [til e-s] åbne øjnene, løfte blikket
hefiom upp hugscot ꜵgo ár
~ lat.aperiamus
DeVocGent 112235 HómÍsl³⁹(1993) 69r25En en andaþi hof up ꜹgo sin þegar sem hann vere or svefni vacþr
GregDialA 10311oc hof hann up ꜹgo sin
~ lat.eleuans oculos suos
Dialᴵᴵᴵ 11219 GregDialA 14124En þeir leitoþo vip meþ fiolkynge sine. at vekia drecana. oc moᴛo þeir non vp hefia ꜹgo sin. ne vacna
Mth²Cod645 1116Siþan sneriz hann til liksins oc mællti: Ris upp þu, Tabitha! Þa hof hon upp augu sin
~ lat.At illa aperuit oculos suos
Vulg Act 9,40 PP 28919svæinninn hostaði sio᷎ sinnvm oc hof vpp avgv sin
~ lat.aperuitque oculos
Vulg 4Reg 4,35 StjC 61510miscoɴaþi heilagr blasius bęþi moþr sveins oc honom siolfom. oc gørþi cros mark yfir qverkom hans. oc hof v́p ꜹgo sin til hímins
~ lat.oculis ad cælum eleuatis
PassBlas 340b17 BlasA623 3630Ok nv er hann hof vpp havfvt ok avgv, sꜳ hann mikit folk bæði karla ok kvenna
Ant 5624sua sem hann hóf upp sin augu
Stj¹ 13823Hann hof sin augu upp til himinsins
~ lat.levavit oculos
HFars 179014 MarD635ˣ 67135
● hefja upp brún [við e-t] hæve/løfte øjenbrynene
● hefja upp hǫfuð bære hovedet højt, løfte hovedet
Af forse drak haɴ a gǫto en fyrþui hóf haɴ up hofoþ
~ lat.exaltabit caput
GregHom 119426 HómÍsl²⁴(1993) 35v6at sa se granne vár er æigi lúte unndir oss. oc æigi þore upp hefia hofuð
ViðrLaug619 28410
● ‖ impers.: hefr upp ?[e-n/e-t] (ngn/ngt) bliver løftet/slynget op
oc er hann hof vpp þa ste hann fetinom ꜹþrom a ristina oc brasc ecki viþ oc þar let hann lif sitt
Mork 30518en ef viðinn ⸢hefr [var. tekr GKS 3268 4° “a”, etc.] upp ok meiðir skip eða reiða, þá ...
Jb 25912
● hefr upp augu [e-m] (ngn) bliver opløftet
● hefr upp brún [e-m] [við e-t] (ngns) ansigt lyser op, (ngn) bliver i (bedre) humør
En konungr sa at þat var satt at skattrinn var miklu meirí ok betri en fyʀ hafði verit. þa hof honum helldr vpp brun
EgM(2001) 1914(konungr) bauð þeim Aroni til jólaveizlu ... hóf (þeim) upp brún við þetta, ok hugðu, at hér mundu meiri sæmdir eptir koma
Ar 63718
● skip/knǫrr hefr upp et skib bliver løftet i vejret (og kastet mod (ngt))
Ef scip manz hefr vpp oc lystr a aɴars manz scip þa a byrgiz sa bæde er þat festi er up hóf
GrgKonᴵᴵ 676Ef maðr dregr upp skip sitt þar sem hann á eigi uppsát, ok hefi skipit upp ok ljósti við annars skip, þá á sá at ábyrgjaz bæði er upp dró
Jb 2595Nú hefr þess skip upp er uppsátit átti ok lýstr í hins skip er uppsátit á eigi, þá ábyrgiz hvárr sitt
Jb 2597þa hof vpp knoʀ vnder Eyiafiollum ok sneri a lopti ok kom holfandi *nidr
Kristniˣ 14719
● ‖ præt. part.: hafinn upp (om næsetip) opadvendt
Hann var vænn at yfirliti ok ljóslitaðr, réttnefjaðr ok hafit upp í framanvert
NjR 5310ok nǫkkut hafit ⸢upp framan [var. (ms.) framan AM 309 4° “C”] nefit
Laxd 23217
2) [e-t] ; [e-n] [við e-n] fremsætte (krav), anlægge (sag), rejse (ngns) sag (over for ngn)
Þar scal hefia up við arftoco maɴ omaga. þa söc scal lysa at lögbergi a hönd arf toco manne til fram førslo oc varðveizlo omagans
GrgKonᴵ 708þa hof konungr upp sama akall til rikis í Orcneyiom sem hann hafði við Brvsa jarll
ÓH 2469vil ek fyst queðia at þessu mali Hermund. þo at þetta hafi með meirum fademum vpp hafit ‹verit› en * menn viti demi til. ok sua framm farit ok eigi olikligt at með þui endiz
BandM 574Síðan hóf Helgi upp stefnu og stefndi Bolla um þjófnað ok lét varða skóggang
Boll 30123hofu vpp tilkall þat er þeir þottuz þar eiga
EgM(2001) 1424vil ek helldr at við latim þetta niðr falla. ok hefim eigi vpp
EgM(2001) 13026suo skal ek upp hefia þetta tilkall at annathuort skal uera
ÓHFlat 3527varð hon reið mjǫk ok hóf upp saka-giptir við Harald
Hkrᴵᴵᴵˣ 948
3) [e-n] [af e-m] [til e-s / yfir e-n/e-t] hæve, løfte, fremme
lęgði hann [sik] þvi meirr firir deo, sem hann var meir ⸢upp hafiðr af [var. upphafinn fyrir Ambr 3428] mꜹnnum
AmbrApp 5224þu værðr mæð noccorri sœmð upp hafðr af rikis monnum
Kgs 6720þer varvt allir acafir at ver scyldum Olaf hefia upp ifir haufuð oss
ÓH 14814hof (hann) þa upp marga fylkis-konunga er aðr voru teknir af riki fyrir Iuari konungi
Fornk 1224J dag man ek til taka þik vpp at hefia fyrir o᷎llvm Jsraels lyð
~ lat.exaltare te
Vulg Jos 3,7 StjC 35316Ec hof þic upp af litils hattar manni
~ lat.exaltavi te
Vulg 3Reg 14,7 StjC 5838at eigi væri hann með mannligri skamsyni hafiðr upp yfir þat sem hann var
JBapt²A 88813Vvínsælt mvn þat verða at láta drepa mart stórmenní. en hefía vpp lítílmenní
Huldaᴵᴵ 2403Lucifer og hann uar upp hafdur og bio i Paradisar yndi
Dugg681a 779heyr þu frv þu ert blezud ok vpphafin yfer aller kuinur
~ lat.o domina super omnes mulieres exaltata atque benedicta
TransMarA 11421 MarFramf 32931Má þat ok engi fortaka, hvat hamingjan veitir þeim, sem hon vill upp hefja
FlórKon 1228nu er sua til borit, at sa er fra kalladr, er þa uilldu upp hefia allir; en hinn lifir eptir, er ...
Hák81 66214hún er nú upphafin yfir alla engla
~ lat.Exaltata est
PaulDHom 150834 Hóm624³ 15840suo freme hafi kanvnkar j Nidarosi mik nidurlagt sem morgum er kunnigt at aunga vænting hefir ek til þess at þeir muni mik til nockurs heidurs upp hefia
LBpB 8425Erlingr hof upp miok frendr sina oc gaf þæim morgum iarðir
FskAˣ 36419upphafit
~ lat.Beatus quem elegisti et assumpcisti
8218 (Vulg Psalm 64,5) GlossPsalt 8316Óvinsælt mun þat verða at láta drepa mart stórmenni, en hefja upp lítilmenni
Hkrᴵᴵᴵˣ 3249
● ‖ impers.: hefr upp [e-n] [til e-s] (ngn) fremmes (til ngt)
4) [e-n/e-t] [af e-u / frá e-u] [móti e-m / til e-rs/e-s / yfir e-t] [með e-u] opløfte, ophøje
þuiat sa hveʀ sem dróttiɴ váʀ segir siálfr es sic lǽgir fyr guþs sacar. mun upp verþa hafeþr af guþi
HómÍsl²⁹(1993) 43r22Litr hann lága luti at upp hefi hann
Alk619 6516i burþ cristz svndisc goddomr lę́gþr. en i upstignino hans var maɴdomr uphafidr
~ lat.humanitas exaltata
GregHom 121819 Hóm677 278Of þessa hotid melti David. Up er hafit dvrþ þin drottiɴ ýfer himna
~ lat.humanitas exaltata
GregHom 121819 Hóm677 2719En ond hennar var upp ⸢hafð [var. hafeþ HómÍsl⁵(1993) 3v29] yfir oll engla fylki ok luta aller englar henni
HómNo²⁸ 13335samir oss þat at vegsama konung varn með mannligvm lo᷎fom er guð hefr upp með himneskvm lofvm
ÓTOddS 24at ver allir samt hefim vpp ok styrkim trv vora með staðfesti allra goðra lvta
Ant 6217honum byrjar, at hann se hafiðr a tre krossins til lausnar ollu mankyni, at guðdomrinn se upphafiðr
JBapt²A 89811hiarta sitt mun vpp hefia moti gudi
~heilagra manna bo᷎nir ok þeirra eptirdo᷎mi sem af heiminum eru til eylifs rikis háleitliga upp hafdir
~ lat.assumpti sunt
SpecH 6a34 (I 13) Stj¹ 96Hier er leiddr logbrandrinn, sꜳ er modir hans Mailld liet med hafum elldi standa upp i loptid, þuiat nu hefir astarhite lifanda guds hafid hann upp af iardriki
Thom² 44531sętleik orda hans, þann er upp hof hugskot manna fra iardligum hlutum til himneskra
Ambr 2919hefium upp hio᷎rtu med hondum til guds
Greg 38823himneskir hlutir hofu hann ... vpp
~ lat.erexerunt
7239 Egid 7221lát upp ⸢hefja [var. hefjast AM 180 c fol “A”] kristinn dóm en niðr hefja heiðinn dóm
Klma 44324þott faðir hennar ok moðir leti hana af hendi, sem Davið sagði, þaa tok drottinn hana vpp ‹at› hefvia dag fra degi i dyrðligv lifvi emend. Mar 35326: Holm perg 1 4° “E”
emend. MarA 35326: Holm perg 1 4° “E”ok skaltu helga þa vpphefandi firir drottni
~ lat.elevans
Vulg Exod 29,24 Stj² 31014upp hafínn
~ lat.et exaltetur deus salutis mee
106 (Vulg Psalm 17,47) GlossPsalt 117upphafdir
~ lat.cum deo abraam quoniam dii fortes terre uehementer eleuati sunt
5614 (Vulg Psalm 46,10) GlossPsalt 5714
● hefja upp til himins/... [e-n/e-t]
Pall postoli var vppnvminn allt til ens þriðia himins, ok er hann hafði þar heyrð ovmbræðilig orð, ste hann niðr til iarðarinnar; en heilagr Antonivs var upphafviðr allt til ens skira himins loptz
Ant 976dreymdi hann. at ... drifi at honum oll alþyda. ok hæfi hann upp til hímna. med hínum mesta fagnadi
Rómv226(2010) 3246var sal himinrikis drottningar ... jafsnart (!) vpphafin til himinrikis
~ lat.assumpta est in celum anima beatae Mariae
TransMarA 11722 MarFramf 33110Veit ek mann fyr xiiii. vetrum hafðan upp til hins þriðia himins
Páll²C 26725
● hefja upp hug [sinn/e-rs] opløfte sindet, opmuntre (ngn)
hefeþ up nu þa aller huge yþra
~ lat.erigite omnes animos vestros
PsAugSerm 197864 HómÍsl¹⁷(1993) 25r17þessi atburðr hóf upp miꜹg hvgi manna ok skilia þæir að þæir eru miꜹg a uarðir goðunum
Rómv595(2010) 1011
● ‖ impers.: hefr upp
● ‖ præs. part.: hefjandi upp
● ‖ præt. part.: hafinn upp
5) [e-t / ?í e-t] [af sjalfum sér] [e-u / með e-u] begynde, skabe, indføre, grundlægge, tage initiativ til (ngt)
svat hveʀ goþgerning (“ɔ: goþgerningr”, ed. note) váʀ mon betr lukasc en ver hafem uphafet
HómÍsl⁵(1993) 5r2En þa miscunn scal (maðr) (skrevet med runetegnet for maðr) upp hæfia af sialfum sér
~ lat.incipere
6026 Alk619 6122þæir ero er væl hæfia upp atfærð sina ok ænda illa
~ lat.incipiunt
11327 Alk619 11315Eigi sa er ⸢upp hæfr [var. vpp tekr Alk685 1148] gott værc. hældr sa er staðfæstic í goðo. hann man hæil værða
~ lat.cœperit bonum
11333 Alk619 1153Craftr er æigi upp at hæfia. hældr at gera gott
~ lat.cœpisse
11429 Alk619 1156Þeir scolo hefia groft vpp i kirkio garþi vtan verþom. oc leita sva beina sem þeir myndi fiár ef ván væri i garþinvm
GrgKonᴵ 1310Þat er mælt. at quoð scal up hefia vm morgineɴ
GrgKonᴵ 1625Þat er mælt þar er maðr vex upp til landz brigðar þa scal hann hefia upp er hann er xvi. vetra gamall
GrgKonᴵᴵ 764Ef tømiz landz brigð þeim manne er erlendis er. þa scal hann uphefia er hann hevir vm vetr verit ut her et siðarsta
GrgKonᴵᴵ 7922Þeir scolo báþir hefia up i einom stað oc gerða til sins enda hvaʀ. garðiɴ nema þeir verðe a aɴat sáttir
GrgKonᴵᴵ 9012hann scal þar upp hefia raɴsócn er hann vill
GrgKonᴵᴵ 1667Hann scal up hefia smíð sva at gør se a xii. manaðum enom næstum þaðan i fra er kirkia lestiz
GrgStað 1520Maðr scal telia frændsemi at domi með omaganom oc þeim manne er hann er lystr a hendr. oc hefia up at brøðrum eða systrum eða systkinum. oc telia siþan kne ruɴom til þes at þar kømr er þeir ero
GrgStað 11820En þeghar guð ser slika misdœmeng gorva með uraðe oc rangre asyn. þa snyr hann [þ]eim oiafnaðe aptr a síalva þa. er ranga oc [u]iafna doma hefia upp firir andværðu
KgsFrgγ 14015þa mællti Guð viðr anndann er lœynndiz i orminum. Mæðr drambi oc illzku hoft þu upp hit fyrsta loghbrot
Kgs 8130En at lycþvm sneri hann hingat til lanz oc hof sva vp at hann ovingaþiz mest þeim er beztir menn voro
ÓH 5598Keɴi ec rað þessi at þeir Iaðarbyɢvar muno hafa upp hafit
SteinÓH 38311Hvat fe scalltv giallda O. (ɔ: Óláfi) konvngi e. (ɔ: eða) S. (ɔ: Sigurði) konvngi. Hann s. (ɔ: segir) Þar hef ec vpp. sem mer þiccir scylldast gialldit. hverso sem oɴor fara siþan
Þing¹Mork 38033En af þess hattar kærslum, rœrðum af Thomase ærkibyskupe ok upphofðum, springa honum a mote marger i sænn harðer motstoðumænn
~ lat.oriuntur
4536 Thom¹ 4521Vpp hafin kirkio smið .inn mikla. i Skala hollti
AnnVet 5323Nv skal lata hæimta ræiðu biscups. þann er hann skipar til. oc hæuia up stæfnu boð i heraðe
EiðKrA 38623kom þann svnnodag til Tvnsbergs er vpp hof adventus domini
HákFris 43936Sa dagr man koma at ek man vpp hæfia at fremia oc fvllgera alla lvti
StjC 4332i manaði zio hof Salomon konvngr vpp at smiða templvm domini
StjC 5645hann hvarf i villv þa er Evtices hof vp ok bavd ofrid *cristnvm monnvm
VerA 646beiddozst þa korsbrœðr fyrirnemdr at þeir aller saman kyse samþykkelega fa loglegha settara þa er alla þa sundr þykkiu er aðr var vphofð mellom klaustrsens j Halsno ok þeira sue[f]de ok niðrleghe vinattosamlegha
DN IV (1316) 11020þeir lærder menn varer er vpp hæfuía þessa vro kenna kononge at han vill kristní spilla
SvR 188þuí at eígí vitum ver þau morgh do᷎me at kononganner hafue villur vp hafdar hælldr vitum ver þau morgh do᷎me at kononganner hafua nídrfældar villunnar en biskupanner vp hafdar
SvR 1821að mest eggiaði Catilinam að fresta æigi þæim ufriði er hann hafði fastrꜳðið fyrer ser aðr upp að hefia
Rómv595(2010) 1735ad hann skyllde so framm fara sem han hof upp
ÁBp220 2711Nu mun þetta sua setiaz semm vpp var hafit
BandM 4517Seba ... hefer vpp hafit sina illzkv ok ofbelldi a mot Dauid
StjB 54221hitt er vfært at hefia upp stor rað. ok leɢia siþan niðr med v sæmð
ÓTᴵ 8919Þat hygg ek at Gullharalldr hafi þetta sva fremi upp hafit at hann muni þetta eigi lata niðr falla
ÓTᴵ 9010þeir sogðu vist uel fallit at lata eigi sva skiott niðr falla gleði þa er konungriɴ hafði vpp hafit
ÓTᴵ 1794ek hefi sva upp hafuít at flytia kristni boð her i Noregi
StefnÓT 3097þar hef ek vpp sem mer þyckir skylldaz
Þing¹Hulda 21328uęr haufum nu af sealfs hans eptirdømum byriat ok upphafit uora .xl. daga faustu
Stj¹ 14718upp hafit klaustr a Modru vollum
Ann1005 3975Þér skulut á morgun upp hefja brúargerð ok ætla at öllu djúpleik ok breiðleik vatnsins
KlmA 39420Illvirkiar ... hefia þar upp hatt ok sid somaligs lifs ok atferdis
VP 3831sagdi, at sva mętti hefndina bradazt upp hefia, at ...
Ragn 16213þær hofu upp med einni astud sina æfi vid almattkan gud, en þo endu þær sina atferd med mikilli misleiti
Greg 3799kom þann svnnudag til Tunksberks (!), er vpp hof atvenntus domini
Hák81 38821ei vil ek ⸢þeirri *bleyði upp hefja í vora [var. med þeire bleidi, upp hefia vora AM 590 a 4°ˣ] föðurhefnd, at níðast á þeim, er saklausir eru
Mág² 6026vilium vier þuerlega þessarar rannsoknar synia ef þier vilied aflaga effter leita og upphefia
Eb447(2003)ˣ 5032synir Æiriks brutu niðr bloten. en Hacon hof upp annat sinni
FskBˣ 7015
● hefja upp fǫr/...
Eigi scal maðr drottins dag hefia up för sina ef hann feʀ með klyfiar
GrgStað 311um sumarit eptir fór hann til skips síns ok siglði suðr um sæ ok hóf upp suðrgǫngu sína í Norðmandí ok gekk suðr ok þá lausn
NjR1908 42021aðr hann hæfi þa ferð vpp. feck hann ser lækni at skera ser vf
ÓTᴵᴵ 3171
● ‖ præs. part.: hefjandi upp
● ‖ præt. part.: hafðr upp
til rettra lyckta leiðir hann vpp hafðar syslvr
LapHauksb 22831til rettra lykta leidir hann upp-hafdar syslur
Lap²194 8318
6) [e-t/■] [með e-u] [með e-m] (om tale, skrift, sang, messe, etc.) begynde, indlede, intonere
oc hefia sva upp beoner órar
HómÍsl²⁶(1993) 39r6En hann com aptr a enom fimtogonda degi til munclifs oc callaþi til sin bróþr oc toc corpus domini. oc hof up salmasong meþ þeim
~ lat.exorsus
Dialᴵᴵᴵ 485 GregDialA 1347Gloria in excelsis hefr ein kenne-maðr up. en siðan syngva marger með honom
Mess¹619 1649hefr ottarr vp [qvǽþit oc qve]þr vnz locit er
ÓHÆ 714Hef ec þar upp þat mal er Grimr faðir miɴ com hingat til landz
Eg162θ(2001) 1666ec hof upp
~ lat.Primitus incepi
Pamphilus 2328 Pamph 1047þar hefivm ver vpp frasogn er Iarizleifr konvngr reþr Garþariki
Mork 11En er messan var upp ⸢hafit [var. hafin Hkrᴵᴵˣ 1553] þa stoð Olafr konungr upp
ÓH 1822Eɴ er fra þvi at segia er fyrr var up hafit er Olafr konungr for með liði síno
ÓH 4213hof (konungr) up kirial oc fagnaði sigri sinum
Sv 10019●●● skal þessa stafi fra hęgri heɴdi vpp hefia ok rita til vinstri handar sem. ebreskv
Algor 4177Þa hof Manve vpp bæn sina til drottins
StjC 40926þa toc hann at hęfia vp sa[lm]
~ lat.Et cœpit psallere
Milit 21a63 Ridd623 314þa geck Egill firer hann. ok hof vpp kuæðit. ok kuað hátt ok feck þegar hlioð
EgM(2001) 11733hef ek þar vpp þat mal er Grimr fader minn kom hingat til landz
EgM(2001) 16611föstudags aptan einn, er aptansöngr var upphafiðr
MarB 1374mána tre hefr upp ꜳ girzku. enn lykr ꜳ indversku
~ lat.incipit
Epistola 455 AlexBr226 16512her hefer ⸢vpp [var. ÷ Landsl 1018] þingfarar bolk
form?; cf. hafa vb.cap.Sigvarðr biskup ... var skrydðr ok hafði mitr aa haufði, enn bagal i henndi, bók ok kerti i annarri; hefr hann nu upp bann-setning við Vrækiu ok hans menn alla
StuᴵK 5653hófu þegar upp aptan saungh er hann kom i kirkiu
ÓTᴵᴵ 34517er hann heyrdi messu upp hafna med myskunn heilax annda ...
ÓH1005 85024skaltv hlyda en ‹ek› skal heifia vpp einna ⸢*frasogn [Holm perg 7 fol “B”; non emend. frasong]
Gibb 218Var sidan messa upp hafinn
Mar720 27313var hon sungin vt þar til allt þar er Credo in vnum var lokid ok ofertorium vpp haft
Mar720 27315sa salmr vard eigi fyllgdr edr luktr, er þa var upphafdr
Ambr 4811vid portit j kongsgarde komu j moti byskupar ok abotar ok adrir lærdir menn med processione ok hofu upp responsorium
Hák81 59514kongs son stod þa vpp hefiandi sva sitt mal. þat strengi ek heit at ...
Hect Holm perg 7 fol 41ra23þa skulu þeir er inne eru hefia upp. Gloria laus et. þa þeir er vte eru. Gloria laus. þa sk[ulu] þeir er inne erv. syngja vers
Theol266 6625þa hefi upp tueir sueinar, kirie eleison. Christe eleison. kirie. ok allt eptir skipan
Theol266 679Ma hann þetta gera eptir messu ... communio. Dominus ihesus. ok er hun er sungin. þa hefi hann upp. antephona ... med þeim antephonpsalmum er til er sett
Theol266 686Einn kenní madr sa er messuna syngr. skal upp hefia. gloria in excelsis
Mess³ 5830sem guðspjall er lesit eda lágasöngvar upp hafðir
Æv⁸⁵624 24813og thavlvdv sæthlega sin ꜳ mille hvor at fyre skyllde vpp hefia hatt mæla. þa svorvdv adrer thil ad sancte Jeronimvs skyllde fyre mals hatthen hefia
JerReyk 22433hof þa vpp ath seigia af verdogheith og heilagleik sancte Jeronimvs
JerReyk 2255Þar hefjum vér upp Helganna sǫgu er Ketill þrymr er
Brandkrˣ 1831Her hefr upp oc segir í frá því er flestum er myrkt
Frostˣ 1842En þá hóf hann tǫlo sína upp es menɴ qvómo þar
Menota: 5v24 Íslbˣ 2914I fyrstu skalltu vpp hefia, sem sidr er til, Conuerte nos
MarD634ˣ 7707
● hefja upp (bón)orð
oc hefr Egill þar upp bonorð. bað Asgerðar dottor Biarɴar
Eg162θ(2001) 9116Wernacius situr þar med mikille sęmd hefiandi upp sitt ord og bidur hennar. gerdizt þath med godu radi. og skylldi hun sitia ij festum .iij. ar
Hect 9720
● hefja upp rǿður [við e-n]
● ‖ impers.: hefr upp [e-t]
En er ⸢messan var upp hafit [var. mæssuna hof upp AM 325 VII 4° “325 VII”] þa stoð konungr upp
var. ÓH 1822: AM 325 VII 4° “325 VII”Sva hefr upp so᷎gvna at þa er þeir styrðv Noregs velldi synir Eiriks konungs bloðexar ... ok var þa naliga allt folk heiðit i Norege
ÓTOddS 225●●● Her hefr upp oc segir fra þeim tiðindum er nu hava verit um rið
Sv 12hann var þa kominn gegnt Mariokirkio er þar hof vpp messo
HákFris 48019⸢De invencione sancte Crucis [var. Her hefr upp ok seghir fra þvi, hverss‹u› fanzst kross drottins AM 233 a fol “B”]
cap.Her hefr vpp prologum eptir fyrirsogn virðuligs herra Haconar konungs
Stj¹ 12Enn ꜳ huern friadag at kuelldi, adr vpphefr aptansong vorrar frv, þa lidr þat sama tialld, sem adr huldi likneskit, vpp i lopt
MarD635ˣ 107522
● ‖ præt. part.: hafinn/hafðr upp
þycki mer þat sannligri at ver takim rettan framgangs væg upp hafðrar rœðu. en ver hirðim aðrum þat starf at glosa occrar rœður þeir er siðaʀr hœyra oc þat starf vilia æiga mæð margsmogalli at hygli
Kgs 791en vit takim hælldr rettan framgangs vægh upp hafðrar rœðo mæð þvi at vit hofum æigi tom til hvarstvæggia
Kgs 8410Þæssi spurning er nu spurðer þu þa man þer æigi værða lios firi augum nema hon værði skyrð mæð langri rœðu oc þeiʀi er licari man þyckia glosum en rettum framgangs væg up hafðrar rœðu
Kgs 12314Þeir gera sva, ok heyra saung vpphafinn
MarS 2515
7) [e-t] [við e-n] udveksle (ngt) (med ngn)
8)
● ‖ præt. part.: hafðr upp [í e-t] forfalden (til ngt), opslugt (af ngt)
var hann alla vega vpphafiþr i heimligan metnat með ofdryckivm ok daraskap veralldarinnar
MarS 28217
uppi: hefja uppi
● hefja uppi orð sín tage til orde
út: hefja út
1) [(e-n)] [af e-u] løfte (ngn) ud (af ngt)
2)
● ‖ impers.: hefr út [e-t] (ngt) sejler ud af (ngt)
3) [e-n/e-t] begrave (ngn/ngt)
Siðan andaz Biorgolfr. en þegar hann var vt hafiðr. þa let Bryniolfr Hilldiriði a brott fara
EgM(2001) 106sagði at sá sem hans sun var átti allan arf eptir hans dag. Sem hann er út hafinn, ríss upp deila mikil þeirra þriggja
Æv⁸⁷ 25932eptir fjögr ár herra páfans, sem hann er út hafinn, brestr upp mikit rugl í sjálfri Roma fyrir nýjan páfakosníng
GBpD 316á þann dag, er þeirra hjálp ok huggan, herra Guðmundr biskup, var út hafinn
GBpD 16118eptir guðs vilja varð hann dreginn undir keisaradóm eptir út hafinn Justinum
Æv⁷764 253i ovirdanligri missu sem oll Licia feck a þann dagh er þuilikr fadir ok fo᷎rstiori var vt hafinn
Nik Holm perg 16 4° 40v14Eptir Lanfrankum uthafinn var Anselmus erchibyskup
Thom² 29727sua sem herra Adrianus var uthafinn, skutlaz kardinales i tuo stadi
Thom² 3194var hvn sidan vthafen efter gammallre sidveniv med mikille verdogheit
AnnaReyk 3233allt til þess er ad þuj var komid. er wt skilldi lijkid hefia
JBpC(2003)ˣ 13229
við: hefja við
● ‖ impers.: hefr við [!] [e-t] (ngt) begynder
Hier hefur vid blodru sott
MedMisc 1136Hier hefir vid sia verck ok unlan
form?; cf. hafa vb. MedMisc 11315
yfir: hefja yfir
1) [e-t] springe (nogt) over, forbigå (ngt)
2*) [e-t] ?indkalde
C. hefja sik
1) [af e-u] lette, flyve op
Struciones eru sua fallin kuikendi. at þau synaz hafa uængi þaleidis sem fuglar. ok faa sik allt at eins litt edr ecki af iorðinni hafit
Stj¹ 9528heffiande sig þar aff jørdu, vt fliugande af kastalanumm
DínDrˣ 496
● hefja sik á loft springe i vejret
2) [með e-u] hævde sig
med ouiturligum ordvm sig hefiandi
Rém 27725Hier mun sannazt hinn forni ordz kuidr. ath sꜳ sem sig hefir hęra enn hofi gegnir mun lagt nidr lęgiazt
form?; cf. hafa vb. Hect 14420
3) [út af e-u] begive sig af sted
D. hefja sik + præp./adv.
á: hefja sik á
● hefja sik á fótum stå op
til: hefja sik til
● hefja sik til hlaups sætte i løb, springe (af sted)
ok í því er hún hóf sik til hlaups upp í björgin, hraut öxin úr sárinu
GrL 1476Asmundur hefer sig til hla‹u›ps og hleypur inar yfer stolin
form?; cf. hafa vb. SigTurn 2304Vilhjálmr hefr sik nú til hlaups, ok ferr svá hart sem fugl flýgi
GHr 27512
undan: hefja sik undan
[e-u] rejse sig fra (ngt), forlade (ngt)
upp: hefja sik upp
1) springe op, rejse sig
2) [með e-u] [í e-u] hævde sig, ophøje sig selv
þar i mót mun sa verþa lǽgþr oc mýgþr af guþi es sic vill siálfr upphefia oc mikils meta
~ lat.exaltabitur
CaesASerm 8533 HómÍsl²⁹(1993) 43r24Hværr er sic hæfr upp hann man lægiasc
~ lat.qui se exaltat
6411 Alk619 6512þo at hann sęi, hversu hann matti sig upp hefia, vissi hann, at betra var við þann, sem hann atti at skipta, sialfan sig at lægia
JBapt²A 89631Alla mun hann lægia, þá er sic vilia siálfir upp hefia
MarS 241Enn þes kendi at vm Thorlæk at hann hafdi sik æigi miok vpp hafit j mettnadi
ÞBpA 1969þvi hærra sem eirn hver hefur sig upp med ofmetnadi, þvi framar mun hann lægdr verda
KirjA 5513þungt er at segia, at hann hof sik vpp med hegomligri dyrd
MarD635ˣ 93031
3) [með e-u] styrke sig
hefiande sig vpp med miclu trauste glede ok heidre
~ lat.levantes se
TransMarA 11811 MarFramf 33125
E. hefjask
1) [af e-m] [með e-m] samle sig, rejse sig, mobilisere
af yðr siolfom muno hefiasc villomenn, þeir es leiþa muno lerisveina efter ser
Páll¹ 22518(1174) hófvz Birkibeinar með Éysteini. Sverrir ór Fę́réyivm
AnnReg 1184Nv fællr sva þunglega at hæiðin hær eða kristin gengr a Norex konungs vælldi æinum huerium stað. oc þo at a skatlond hans gange eða hæfzt innan lanz. þa ...
Bl 20017Þenna vetr andadiz Einarr Þorgils son a Staþar-holi; oc þa hofvz Kvflungar
StuᴵK 14611Magnvs hafðí þa verit konvngr .xííȷ́. vetr er Birkibeinar hofvz
Huldaᴵᴵ 3387Magnús konungr hafði þá verit xiii. vetr konungr, er Birkibeinar hófusk
Hkrᴵᴵᴵˣ 48311
● (...)flokkr hefsk flok/hær bliver mobiliseret
kallaði van, at flocr my‹n›di hefiaz i Vic avstr
StuᴵK 12412hoota þeghar fram sinum husbonda. heifviast oc nokorzskonar illgęrdar flokkar i landenoo
RbME (*1332)ˣ 16016
● hefjask handa tage affære, ikke sidde på hænderne
2) komme til syne
3) [af (sjalfum) sér/e-u] komme til ære og værdighed, blive fremmet, opnå (en høj position), blive anerkendt
Hófz Hákon konungr herðibreiðr Sigurðar sonr
AnnReg 1161vitr maðr ok ættsmaʀʀ ok hafði hafiz af sialfum ser
EgM(2001) 926þau misseri fell Hacon konungr herdibreidr vndir Seck, enn hofz Magnus konungr
StuᴵK 12917ok þui var heyriligt eptir reglu drottins, at sꜳ hefiz er sik lægdi
Thom² 30431Hofz Steinveggr
AnnResˣ 233nu vil ec þess biþia yðr alla frændr at þer hyɢit at þvi at styrkia oc styðia þann til landstiornar er hagfelldari væri landzbygðinne, oc meiʀ leti frændr sina hefiaz af ser oc alþyðu, enn hinn er niðra vill landzbygðinne
Gíslˣ 95Þordr hofst af þessu
LdnStˣ 22533mér er nú mál at reyna mik, ok vita, at nokkut vili mitt ráð þroskast ok meirr hefjast en áðr er
StjǫrnODrˣ 10931variz ok at leggja þar at, sem ofrefli er fyrir, er og þat meiri virðing at aukaz af litlum efnum en at hefjaz hátt ok setjaz með lægingu
Vatnˣ 1612
4) [í e-u] [e-m / með e-m] begynde, opstå, blive grundlagt
af honom hevir skepnan ꜵll hafizsc
HómÍsl⁴⁴(1993) 74r23En þes er fyrst læitanda af hværium rǿkum háfzc hæfir fasta sia. eða hvær laun guð hefir gefet þæim en hana fꜵstaðo
HómNo¹⁵ 7314Hꜵtið su er vér hꜵldum í dag goðer brøðr. hofsc af þæim røkom at á þessom dægi gec Maria moðer drotens varꜱ i kirkiu með søne sinum fiorum tigum daga eptir burð hanꜱ
HómNo¹² 6622huervetna þess er manna fundir verða þa scolot þit sva samsáttir sem aldregi høfiz þetta yckar a meðal
GrgKonᴵ 2066scylldi þar leɢiaz hernadr sem hafiz hafði. en sa happ hava er hlotið hafdi
Mork 22521●●● siðan hofsc haugs olld voro þa allir rikismenn i hauga lagðir
ÓH 44varo með þeim .xx. riddarar. oc como til romaborgar a þeim degi er veizlan hofsc
Þiðrᴵ 23814.xx. sveina haua þeiʀ til set fyr gezlu liðz at bera þeim niosn ef svic eða ufriðr kunne hefiaz
Þiðrᴵᴵ 3074Stendr cross messo dagr a miðviku degi. þa hefiaz ymbrodagar a nesta miðvikudegi i annarri vicu
ÁKr 496Enn aðr orrostan hofzik
StjC 60415Sa var iɴ fimti alldr heims er hofz i Balilona‹r› herleiþingv eɴ lꜹkz i hingatqvamv Iesv Christi
VerA 3617Fiogvr hafa konvngriki matkvz verit i verolldv adr Rvmveria riki hofz
VerA 4311Hófvz Deilldartvngu mál
AnnReg 11822Gangleri mælti: Hvat var uphaf eða hversv hofsc, eða hvat var aðr? Hár svarar: Sva sem segir i Volvspa
SnE 117hæfs su hælghr a laughar dagen þa er sol er væstri oc hælldr þar til er daghr er af himni a sunu daghen
BorgKrNᴵᴵ 29719hinir þridiu hæfiazt vm haustit þan odinsdagh er nestr er krosmæsso
BorgKrNᴵᴵ 29825þꜳ tok bloð rasin at hefiaz oðru sinni
JBpA(2003) 3318af þessu til tæki byskups hófz sa uandi at hofþingiar j Austfiordum skipuðv staði með byskups rꜳði
ÁBp220 1716syndin hofs af konunni
JBapt²A 8603ef suo harðligha fellr at nokkor vfriðr hefz. æða genger a ínnan landz. þa ...
Landsl1154 9312Einum uetri eptir laat Snora Sturlu sonar hofuz þeir at-burðir, er maurg tiþindi giorðuz af siðan
StuᴵᴵK 11Eraclius færði krossinn til Jorsala borgar. hófz exaltacio crvcis
AnnSk 168b8Þaðan af hofz með þeim at nyíu svndr þykki ok vox til fullz fiand skapar
ÓTᴵᴵ 3261Fyrr nefndir uillumenn Manichei. kallzandi þat at dagrinn hefdi af aptninum hafiz
Stj¹ 1133Affrika byriaz ok hefz af Egiptalandz herudum ok endimo᷎rkum
Stj¹ 933hofzst beria vin a Islande
AnnL 25436A hans do᷎gum hofz Svi-þiodar riki
Encᴵ 4916þer (ɔ: píslir) er a anare stundu hefiaz en luk[az a] anare
~ lat.inducitur
11330 Seb238XII 1139mun hedan af hefiaz allhyggiliga þitt rad ef þu kant til at gæta
StSt335 1440hofst þeim þat snemma at ynnilig rækt rotfestizt þeim j hiarta
Hring 2383Þessu næst hófusk deilur þeira Ófeigs grettis ok Þorbjarnar jarlakappa
Gr 2316hofz þa orrostann i annat sinn
FskAˣ 2945Kostudu þa allir Suiar christni, og hoofust blot
HeiðrUˣ 16016skyldi þar hernaðr leggjask, sem hafizk hafði, en sá hafa happ, er hlotit hafði
Hkrᴵᴵᴵˣ 1782Um daga Óláfs konungs hófusk mjǫk kaupstaþðir í Nóregi, en sumir settusk at uphafi
Hkrᴵᴵᴵˣ 22611Með óhǫppum hefir hafizk, ok svá mun slitna
LjósvLˣ 1218
5) blomstre
6) [af e-u] (om tale, skrift, sproglig lyd, sang, messe, etc.) begynde, indlede
vphaf mals mins mon hefiasc af abraham feþr orum
SilvFrgIV 1421i þessum castala man þa hefiazc mikill harmr
Menota: 42va12 Streng 24020Umbæygilig lioðs grein ær sv, ær hæfz af litillatv lioði ok þænz vpp sæm hvǫss lioðs grein, ænn fellr niðr at lyktvm sæm þvng lioðsgrein, sva sæm þetta namn: ravstr
Gramm³748 399Þenna vetr komv vpp margar greinir ok sunndrþycki milli Hakonar konvngs ok Skvla iarls ok hofz miog af orðom lendra manna
HákFris 48110Þaðan af hófz sa orðzqviðr
~ lat.unde et exivit proverbium
Vulg 1Reg 19,24 StjC 4714Hvaðan af hefir hafiz sv iþrott, er þer kallið skaldskap
SnE 823saga Gvdmvndar hins dyra hefz III vetrvm eptir andlat Sturlu
StuᴵK 11925hon (ɔ: messan) er syngín j miɴíngv syslv þeiʀar er cristr drottíɴ framdi j híngat kuomv siɴi j þenna heím ok hofz j bvrd hans
Mess¹238 14Heimsliga hefzt spurning þin, er þu ætladir i einu ordi mega lyktazt þat, er tvenn svo᷎r liggia til
CecA 29114I þann tíma, er fylkiskonúngar voru í Noregi, hófst þessi saga
Án 32529komu upp margar greinir ok sundrþyck‹i› mille Hakonar kongs ok Skula jarls, ok er flestra manna, at þat hefiz miog af ordum lendra manna
Hák81 47214Þessi saga hefzt eigi af lokleysu þeirri, er kátir menn skrökva sér til skemtanar ok gamans með ófróðligum setningum, heldr sannar hún sik sjálf með réttum ættartölum ok fornum orðzkviðum
Bós 316þar hefst saga Hardar Grimkelssonar ok Geiʀs
LdnStˣ 1419Sagha þessi hefdzt wt ꜳ Pul og fer nordur wmm Lunbardi
Þiðrᴵˣ 111
7) [at e-u] bevæge sig
8) befinde sig, opholde sig
F. hefjask + præp./adv.
af: hefjask af
1) [e-m/e-u] vige bort fra (ngn/ngt), forlade (ngn/ngt)
gior nu slikt illt at þeim, sem it fyra sumarit, og þat uera, sem þu hefer nu meira lidit. og hefz alldri af þeim i sumre
Jvs510 157hann heriar natt og degi, og alldri hefz hann af Dana-kongs uelldi
Jvs510 1512
● hefjask aldrigi af hǫndum [e-m]
2*) [e-m] ?udgå fra (ngn)
frá: hefjask frá
1) [e-u] fjerne sig fra (ngt)
Þeir standa fýr goþe es hverge hefiasc fra auglite hans
●Hóm237² 16522Enn medan þeir toludu þetta, hofuz þeir Þorbiorn fra dikinu
Orkn 3148
2) [!] distraheres
fyrir: hefjask fyrir
[!] trække sig væk
mót: hefjask (í) mót(i)
1) [e-u] lette mod (ngt)
2) [e-m/e-u] gå imod (ngn), rettes mod (ngt)
broþvr sinn qvaþ hann vera beztan ridara af ollum bræðrom sinom, enn qvaþ þar þo þvrfa ecki vm at tala þvi at hann hofz moti feðr sinom
HákFris 55734hann hofz jmot honum ok fodr sinum ok stridi a þeirra riki
Hák81 67213Yðr naudgumnzst ver kunnikt at gera vndarlægh tiltœke ær nu hefuiazst mote frælsi oc rette hæilaghrar kirkiu
DN IX (*[1328]›apogrˣ) 12021
ór: hefjask ór
[e-u] forlade (ngt)
til: hefjask til
1) [e-s] anstifte (ngt)
margir hefjaz til úvináttu við mik, ok kann vera at hér sé kominn einn af þeim
Æv²⁴ 975fær hann níosn af at nockurir menn mvndu hefiaz til vfridar i borginní
Rómv226(2010) 1802
2) [e-s/e-rs] indsætte sig selv (i en høj position), opnå fremgang, blive ærgerrig
annaʀ hefz til avðœfa annaʀ legz til fatœkis
ViðrLS544(1995) 23012þotti Vrækiu, sem Illugi mundi hefiaz til ho᷎fþinngia i Isa-firði
StuᴵK 54523þóat hann hefði þegit þvílíka gjöf, hófz hann eigi til metnaðar
Æv⁷⁸624 20926
● hefjask til ríkis komme til magten
Þat var oc mikil vnðir-rot vm missætti þeira Bia‹r›nar oc Lopz, at Odda‹-verjum› þotti þvngt, at Havkdo᷎lir hefiz þar til rikis firir avstan ar
StuᴵK 34226Ninus sigraði Cham fo᷎durfedr sinn. er þa lifdi enn sua sem hann hofz til rikiss
Stj¹ 10030Sveinn hofts (sic) til rikis moti fedur sinum
AnnGott 314b28Sverrir hofz [var. + till rikiss AnnL 25336]
AnnResˣ 2133
3) [!] have sin oprindelse, opstå
4) [e-s] begynde
í þær mundir, ⸢sem hér hefz til nökkur frásögn, þá var einn riddari [var. er hér nökkur frásögn höfð, at riddari einn var AM 232 fol “B2”] ...
MarB 14010er horan hefdz til tals i hiartanu, þa svara henne eigi
VP 6416
● ‖ impers.: hefsk til [e-s] (ngt) begynder
undan: hefjask undan
1) [e-u] blive trukket tilbage, gå tabt
2) [(upp) í e-t] [með e-t] trække sig tilbage, stikke af, undvige
Birkibeinar hofuz undan upp í hliðina
HákEirsp 60931Hrólfr Írakonungr bað sína menn hlífa sér ok hefjaz undan
HG 609Bretar hofuz vndan með herfang sitt
Bret AM 573 4°² 59r26sidan hofuz þeir vndan. ok skutu á þa. ok særdu marga menn
Rómv226(2010) 6317Liotolfr hofz vndan ok hlifdi Skidi honum
Svarfd(1966) 4727Birkibeinar letu hef‹i›az vndan j fiallzhlidina
Hák81 57320var þä sott at þeim o᷎llu mejginn, enn þeir letu hefjast undan, og komust so til skipa sinna
SigrFrˣ 6218sæker Klaufi þegar at Hrana vopnumm suo hann hefur ecke at giaura nema hefiazt vndann
Svarfd(1966)ˣ 2515kominn er faðir várr, ok látum hefjaz undan
Vatnˣ 5222
3) tøve, undgå at svare, undvige
Erchibyskup hefz undan ok truir honum varlla
Thom² 36228Enn konungr bregdr ꜳ lund sina, suarar um fatt ok hefz undan
Thom² 42112
upp: hefjask upp
1) [í e-t / yfir e-t] [með e-u] stige til vejrs, knejse, rejse sig, hæve sig
en haɴ ⸢hófsc [var. hof sic HómNo⁶ 4926] upp yfer scy sem ꜵrn
HómÍsl⁴⁸(1993) 83v24Hvar upp scall hœfiazc berg vorðr a scipi
cap.hverso scal ec vp hefiaz eða flivga eða niðr setiaz
Þiðrᴵ 1267feʀr velent i fiaðr haminn við atbeina egils broðor sins. oc feʀr vp a hvs eitt oc hefs vp i lopt
Þiðrᴵ 12711hofz saa sami guds engill upp medr leidso᷎gupilarinum. sem adr uar uanr fyrir at fara Jsraels folki
Stj¹ 28624lettir eigi fyrr enn hann kemur fram af skoginum. ser hann þꜳ up hefiazt einna stora borg med gylltum hno᷎ppum og glęstum turnum
Hect 11212eigi veit ek, segir hann, hvárt ek sé út á Rínansey mann eða fugl, stundum hefsk upp, en stundum leggsk niðr
Hkrᴵˣ 1417eigi veit ek, hvat ek sé í Rínansey, hefsk stundum upp, en stundum leggsk niðr
Orknˣ 122
2) komme til syne, dukke op
3) [móti e-m / til e-s] [með e-t(hum.)] [með e-u] tage affære, rejse sig (mod ngn), stifte ufred
man yðr eigi sva mikilla mvna avant at þer mvnet vpp hefiaz oc rekaz af hondom frendascomm þessa at ...
ÓH 7216hefiaz vpp með ufriði moti rettum konungom oc fella þa fra landi
ÓH 1083hofuz þeir allir i seɴ upp með mugiɴ at akveðinni stundu. oc hofðu uppi þræl oc þegn um oll þeꜱi fylki
Sv 17219þa hofuz vpp til vfriðar þeir hofðingiar er aðr hofðu latið riki sín firer þeim langfeðgum
EgM(2001) 7630
4) fremmes, ophøjes, udpeges, herske
oc metti enn var ętt ⸢upp hefiaz [var. hræssaz AM 325 VII 4° “325 VII” etc.; upp hefja Hkrᴵᴵˣ 5315] her i landi
ÓH 791Sva hefir oc fram farit her i landino at þeir hafa upp hafiz er ecki varo konunga ættar
Sv 1069for rikit litt at skilvm þar til er sa maðr hofz vpp er Dvnnovallvs het
Bret 25318giordizt okyrleikur mikill og hernadr og oroztur vida vm sudurʀiki og hofuzt upp agæter kongar
Adon 762
5) [í e-u] have høje tanker om sig selv
⸢Hæfisc maðr æigi upp [var. Hefi madr sig eigi vpp sialfur Alk685 1083] í goðo sinu
~ lat.Non elevetur homo
10733 Alk619 10719at hann drambadi eigi her af ne upp hæfiz i hugsan sinni
VP 5306
6) [af e-u] [í e-t / til e-s / yfir e-t] [við e-n] opløftes
Tácn þeꜱa hlutar fyldesc i písl þeirra. þui var hoɢvet hǫfoþ af ioane at minkaþesc maþreɴ. en þui var iesus festr a cros at guþ héofesc upp
HómÍsl⁶(1993) 6v26svasem hugr váʀ scal vphefiasc til láuna viþ goþ. sva scal haɴ lę́ggia sic fyr mꝏɴom i litelléte
HómÍsl¹⁴(1993) 17v27sa er litillátr værðr hann man upphæfiasc í dyrð. Hinn fyrsti pallr litillǽtes er at høyra litillatlega sanlæics mꜵl. ok halda minnilega. ok algera viliande
~ lat.exaltabitur in gloria
6432 Alk619 6532ok geresc hann þa er hugr mannz hæfsc up af goðum værcum sinum
Alk619 1172sa muni lægiaz, er sik hefr upp i metnað, en sa mun upphefiaz, er sik litillætir
~ lat.exaltabitur
ActMatt 438b40 Mthiasˣ 77020
7) begynde, opstå, blive til
dýrþ sú er sva hefsc upp at alldrege endesc
HómÍsl³⁹(1993) 69r7Ef nøcqerar pisler ero ogorligar. þa ero þę́r ogorlegar. es sva hefiasc vp. at non endesc
Andr¹Cod645 12920hefir sva vpp hafiz þegar s. (ɔ: segir) hann vsigrsęlld Sveins konvngs sem þer vitoþ
Mork 15919hofuz þa upp bref sendingar millum manna
BǫglEirsp 46627mantu hitta einn dal firir þer. ok man þar vpp hefiaz vegr gro᷎nn
KrossOrigA 36enn þa var lidit .ᴍ. vetra ok c. ok .uíȷ́. vetr en þrid[ia] tigar. lidit fra burd Krizst er Mathias fanz ꜳ þeim degi er vpp ho᷎fzt manudr sa er september heitir
Mthias SÁM 1 88vb18Europa hefz upp ok tekr til af einni mikils hattar ok frægri aa Tanays
Stj¹ 8221Sidan fer Yngvar marga daga epter anni. Þa hofuzt upp borger ok storar bygder
Yngv 1424og þa þȯtti henne sem vpp hæfizt af vesturætt vindr hvass j loptinv
Adon 12619er þeir kómu at höfdunum, þá sa þeir at þar hófzt upp fiördr mikill og langr
Krók 1329hann sá huar annar fiördr hófzt upp, mikill og langr
Krók 2118er þessi nylunda hofst vpp þꜳ þotte monnum mikels vm vert
MHFlat 28724skal telia tvo daga a staf þann, er Mathias dagr er ꜳ, þat vor er hlaupar hefst upp
Encᴵᴵ624 1434hefst hier vpp mikill bardage, og vopnagangur
DínDrˣ 3311hefst hier vpp hin snarpasta orusta
ErAˣ 4112sagdi þo slyk verck illa vpp hefiast, og kuad morgum minna þykia fyrer ad giora slyktt enn j fyrstu
Vallˣ 184
● hefjask upp með flokki rejse en flok
8) (om tale, skrift) begynde
Nv hefzk vpp aɴaʀ þáttr sꜹgvɴɴar
Jvs291 3621caɴ þat vera at yðr þicki upp hefiaz nær borði vár ræða
Sv 1068Nv tekr sva fremí mikit vm gioraz er orðin hefiaz vpp ok hliomrenn vex ok raddernar glymia a
Gramm²W 544
9) ophæves
við: hefjask við
1) [!] holde sig tilbage
Hestarnir bitusk allvel, ok var þat in mesta skemmtan. Oddr fylgði með kappi, en Grettir lét hefjask við ok tók í taglit annarri hendi, en helt með annarri stafnum, er hann keyrði með hestinn
Gr 9920Fröde kiemur heim vmm kuǫlldid, og rennir jlla augum til komu mannz. Bǫduar fer ecki ad þui, og lætur hefiast vid. So hestarnir eigast og jllt vid, og vill huǫr reka annann af stallinum
Hrólfˣ 695
2) [!] sænke farten
3)
● ‖ impers.: hefsk við [!] [e-t] (ngt) begynder
yfir: hefjask yfir
1) [sik] [fyrir e-t] hæve sig op, blive løftet
2*) [!] ?strutte
Form.: hefia (85); hof (76); hefr (43); hóf (41); hafit (28); hefja (22); hefiaz (21); hofz (17); hefz (13); hafinn (12); hæfia (11); hafiðr (10); hofuz (8); hefur (8); hefi (8); hefjaz (8); hófu (8); hefir (7); hofu (7); hefer (7); hafiz (7); hefiazt (5); hefiandi (5); hefiast (5); hevia (5); hefiasc (5); hafin (5); hefía (4); hefiz (4); hafidr (4); hefst (4); hófz (4); hef (4); hæfr (4); hæuia (4); hofsc (4); hafðrar (3); hofst (3); hefjast (3); hoft (3); hæfi (3); hafizk (3); (3); hofv (3); haft (3); hófusk (3); hęfia (3); hafðr (3); hofuzt (3); hefe (3); hefzt (3); hafdr (2); hæuer (2); hofvz (2); hefjask (2); hefzk (2); hofo (2); hafdar (2); hefsk (2); hófuð (2); hofð (2); hófzt (2); Hef (2); hefjum (2); hafðan (2); hafiþr (2); hefim (2); hafdir (2); hæfiandum (1); hæfiazt (1); hefiazc (1); hefiaz (1); hefs (1); hæfiz (1); hæfizt (1); hefsc (1); ho᷎f (1); hafeþr (1); háfzc (1); hafdiz (1); hœfiazc (1); hæfsc (1); heidra (1); hafdur (1); Hefr (1); Hófz (1); Hófvz (1); hoofust (1); hofts (1); hafíz (1); Hæfisc (1); ho᷎fzt (1); hafið (1); hafet (1); hafðar (1); hafna (1); heifviast (1); høfiz (1); hófst (1); hafðet (1); hefeþ (1); hefivm (1); hæfzt (1); hofs (1); hófsc (1); hæfiasc (1); hæf (1); hofut (1); hafínn (1); heifia (1); hafen (1); heffiande (1); Hofz (1); hafizsc (1); hæfz (1); hefuiazst (1); hofuu (1); hǽfi (1); hafð (1); hefvia (1); hefandi (1); hafid (1); hafviðr (1); hofzik (1); hefiomsc (1); hovo (1); hóóf (1); hóft (1); hafuít (1); hofðum (1); hafðir (1); hefiande (1); hófvz (1); hefiumz (1); hofzst (1); hæfs (1); hefdzt (1); hefdz (1); héofesc (1); hefjandi (1); hafvit (1); hófut (1); hefiom (1); hefium (1); hæfuía (1);
Comp.: upp- (9)
Gloss.: EJ; ClV; ClVAdd _; ClVErr _; ClVSuppl _; Suppl1 _; Suppl2 _; Finsen -st; Fr; FrErr1; FrErr2 _; FrErr3 _; LLFrämm _; Hertzb; HertzbLat _; HertzbTill _; Suppl4 _; Fischer _; Anm _; Bin _; Rím; LP; Med; MedComp _; MedSimp _; WN _; AH; AJ _; deVr item hofinn; Fr4; NO; Walter -sk; ÁBlM; Bl; WPA _;
Litt.: Bandle 1956 [BA 17] 405-406; Bouman 1940 [ANF 55] 36-42; Christophersen 1998 62-63; Lindblad 1952 43; Lundeby 1947 [ANF 62] 74, 81; Nygaard 1917 28; Seip 1955 124, 139; Wadstein 1892 [ANF 8] 90; Walter 1976 100-101
Genre. (expected): religious works [rel]: 212 (172); historical works [his]: 148 (112); family sagas [isl]: 87 (78); legal works [jur]: 65 (62); romances [rom]: 55 (67); contemporary sagas [bis]: 43 (47); legendary sagas [fas]: 25 (28); learned works [div]: 13 (20); þættir [tot]: 13 (14); charters [dip]: 5 (50); unclassified [ ]: 0 (2);
AS (red.) — May 2022
ÞH (strukt.) — March 2011
External (non-ONP) resources:
Lexicon Poeticum (2nd ed.)
This uses metadata and images from septentrionalia.net