1fingr sb. m. [fingrs/fingrar, dat. fingri; fingr, acc. fingr]
(cf. fingr sb. n.) 1fingr sb. m. [82] 2fingr sb. n. [2]
Status: excerpted citation slips citation text supplemented structured definitions in Danish definitions in English
1) finger ⫽ finger
Lága sꜵngr er syngen í miɴing piningar domini. þui scal prestr a valt hꜵndom halda upp meþan hann syngr haɴ. oc taka eige fingrom a ꜵþro en a corperale eþa a oblet eþa kalec ef hann ma sva
●Mess²15(1993) 56r23Gyþingar éopþo i gegn es þeir héyrþo þesse orþ. oc stungo fingrom í éyro sér
●Steph15(1993) 80v12at hann drevpi a tungo mer vats dropa af enom minsta fingri sinom
~ lat.digiti sui
Dialᴵᴵᴵ 1021 GregDialA 13833þa tóc sveinen at hrǿra fingrna nacqvat
ÞBpCod645 62Husfræyia hværr (skyldi fá) nygiar to. þat skilldi vera lin orængt sva mikit at spænt fenge um mesta fingri længsta
ÓHLeg 7320þorðr folason varð oc sar a fíngri
obs. fingr sb. n. ÓHLeg 89¹⁸ ÓHLeg 8914fanz þar lvtr af enom minsta fingri manz
GregFrg¹ 532Tui eln scolo vað mal. oc scolo rétt boðin ef fingrom gegna a breidd oc se kost góð
evt. def. 2 GrgStað 2899oc sva ef hann hoggr bein ór hofðe. oc firi afhogg oll utan fingr æða tǽr
Gulᴵ 815●●● Eyri firi fingr hvern. oc tá hveria unnz af ero allar. þa er holf morc firi hvárt
Gulᴵ 815comv fingrnir up vid ꜹgvn
ÓH 58813husfreyia hver (skyldi fá) rycciar to þat var lin oreɴt sva mikit at spent fengi um mesta fingri oc lengsta
ÓH 5954ꜹr flo at þvi er þeim þotti af hveriom fingri flagzins
Jvs291 11628●●● Ef kona bitr fingr eða to af barne sinu till langlivis. bꝍte morkum .iij.
BorgKr¹ 3511vscygn sva at hann sa trꜹtt fingra sinna skil
ÞBpE 37916Sá Hrólfr konungr, at ör fló af hverjum fingri hónum
HG 6022hann hafði .vi. fingr a hvarri hendi oc .vi. tær a hvarvm fo᷎ti
StjC 5459Minn hinn minnzsti fingr
~ lat.Minimus digitus meus
Vulg 3Reg 12,10 StjC 57826dro fingr gvll af fingri sér
Alexis 4815●●● a heɴdi heitir alnbogi, armleɢr, vlfliðr, liðr, fingr, greip, hreifi, nagl, gómr, iaþaʀ
SnE 1923Hann lagdi at moti i læir Hamunði, oc renði i smaþarmma; enn hann hio a honð Guðmundi ok af tva finngrna við spiots-skaptino
StuᴵK 23627þeir uilldv havggua af honum davdvm fingrinn til gullz, er hann hafdi aa henðinne
StuᴵK 4156var allt saarit sva mikit, at stinga maátti i þrimr finngrvm
StuᴵK 52926Siþan fellde hann Svart ok hellt i fingrna framan-verða ok bað þa Arna gullskegg høggva hond af honum
StuᴵᴵK 12919at hann vokui fremsta lut fíngrs síns ivatni
~þottuz Jomsvikingar sea konu ꜳ skipi Hakonar jarls þa er i rꜹf veðrit. ok syndiz þeim sem ór flygi sem tiþaz af huerium fingri hennar
ÓTᴵ 19220Polixena var huit oc horvnndlios oc vel eygþ vel i vexti langr halsínn ... oc æsi hatt langir fíngrnir
~ lat.digitis prolixis
ExidTroi 163 TrójS 6714Medr guds hand ok fingri er mitt nafn skrifuat aa þers bok sem haleitaztr er
Stj¹ 2096Guds fingr er her nu
~ lat.Digitus Dei est hic
Vulg Exod 8,19 Stj¹ 27033þa hoggr Þorgils [yfir] avxl manni, ok kemr hǫggit a hond Haflida [Mássonar] vid ǫxar-skaptinv, ok af en lengsta fing[rinn] [með] ollv, en i svndr koggvlin i envm minz[ta] [fingri] ok þeim, er þar er i millvm
StuᴵR 297Þormodr ... gręddi hann, sva at fingrnir ‹lágu tveir› vpp i lofann, en hann gręddi firir stvf ens þ[ridia] [fingr]sins
StuᴵR 2913ek mun drygia kallmenzsku ok skemtan j dag en hann spilar fingrum sinum at Romi
ÓH1005 8223þa fanzt þar hlutr af minzta fingri manz blodugr
Greg 39427Martinus ... setti fingr sinn fyrir sarit, þat er ormrinn hafdi ho᷎ggvid
Martin³ 62136Martinus ... setti fingr sinn fyrir sarit, þat er ormrinn hafdi ho᷎ggvid. Þa sotti eitrid ok þrotinn or o᷎llum lidum hans til fingrar Martini
Martin³ 62137En er hann letti fingrinum fra sarinu, þa sprændi þar or bogi bædi eitrs ok blods
Martin³ 62138Hann hjó á móti með saxinu ... ok af honum alla fingrna á annarri hendi
HálfdEyst 1247hun leggur sina miuku fingur um hans breida hals
Rém 14334þat grunar mig sagde hun ath eirnhuerr hafe kynth þier til wm nafn mitt edur huar komzth þu ath gulli þui sem þu hefer ꜳ̋ minnzta fingri
VSj 5022Eigi hafði Kvillanus ekki athafz á meðan, þvíat svá segja menn, at ǫr flygi af hverjum hans fingri
ǪrvA 1894hoggit kemr ꜳ hondina ok uerdr miok sart uid i fingrinum
~ lat.in digito
HelChron 106346 MarE 5417hun (ɔ: gyltan) komzt á skogen. og hafdi bited af vilmundi eirn fingren
Vilm 17819Skalltt þu ok taka ... ok þurla svo saman sem fingur þinn er vaxinn
MedMisc 10714Hann fór at Gretti ok rétti honum fingr ok skar honum hǫfuð
Gr 13314ef fingur ero ‹eigi› lengri
Physiogn435 1024Á hans minnsta fingri þekkir hún vígslugull Karls keisara
Mág² 16625Leggr hon ⸢sínar hendr [var. sína ljósu fingr AM 570 b 4° “J”] um hans háls
var. Rémˣ 19610: AM 570 b 4° “J”(halfa mǫrk) fyrer leingsta fingur
BjarkExcXˣ 77a18Eyrer fyrer hin minsta fingur
BjarkExcXˣ 77a19Sagdist hann fyrst hafa profuat hana med minsta fingre sijnum
DI VI (*1481›Bps B I 13ˣ) 37213Dall vard so raudur, er hann heyrdi þetta, ad honum matti naliga einum finngri dreyra vekia
Fljˣ 1612●●● ef maðr höggr þumal fingr af manne. hann scal bꝍta honum aurum .xij. hálfa mörc at næsta fingre. slict at lengsta fingre. þrim aurum at hinum fiorða fingre. eyrer at minsta fingre
Frostˣ 1725ef maðr höggr þumal fingr af manne. hann scal bꝍta honum aurum .xij. hálfa mörc at næsta fingre. slict at lengsta fingre. þrim aurum at hinum fiorða fingre. eyrer at minsta fingre
Frostˣ 1726tær sculo hálfo ódẏrre en fingr
Frostˣ 1727ef maðr höggr þumal fingr af manne. hann scal bꝍta honum aurum .xij. hálfa mörc at næsta fingre. slict at lengsta fingre. þrim aurum at hinum fiorða fingre. eyrer at minsta fingre
Frostˣ 1726ef maðr höggr þumal fingr af manne. hann scal bꝍta honum aurum .xij. hálfa mörc at næsta fingre. slict at lengsta fingre. þrim aurum at hinum fiorða fingre. eyrer at minsta fingre
Frostˣ 1726kómu fingrnir upp við augun
Hkrᴵᴵˣ 50624hann strauk með fingrunum vátum augun sjálf
Hkrᴵᴵˣ 5072svá mikit, at spent fengi um mesta fingri ok lengsta
Hkrᴵᴵˣ 51314at hann drepi hinum minzta hlut fingrar sins i vatn
Jón¹ˣ 42322hann hefði krepta hönd, svá at allir fíngrnir lágu í lófa
Magn¹ˣ 27416fékk hann þar heilsu sína með réttum ok mjúkum fíngrum til allra sinna nauðsynja
Magn¹ˣ 27419hun þickizt finna vndir sinum ⸢fingrum [var. haundum Holm perg 1 4° “E”], sem blautt kiot væri
~ lat.sub digitis
HFars 17824 MarD635ˣ 66218÷÷÷þa hoggr Þorgils [yfir] avxl manni, ok kemr hǫggit a hond Haflida [Mássonar] vid ǫxar-skaptinv, ok af en lengsta fing[rinn] [með] ollv, en i svndr koggvlin i envm minz[ta] [÷÷÷fingri] ok þeim, er þar er i millvm
StuᴵR 298
● leika við fingr sér, leika við fingr sína, leika at fingrum sínum
byscop ... var sva katr at hvert barɴ qvaddi hann hleiandi oc lec við fingr ser
Mork 3994hann var sua katr, at hann lek við fingr ser
Mág¹A 2958Hrøʀecr var þa ⸢enn catasti [var. sva katvr. at hann lek við fingr sina AM 68 fol “68”]
var. ÓH 1813: AM 68 fol “68”var þa sva kátr. at hvert barn kvaddí hann hlæíandi. ok liek við fíngr sína
Huldaᴵᴵ 23223Hræʀekr ... var eínteíti ok sva glaðr ok katr at hann leek við fíngr ser
ÓH AM 61 fol 92ra10hann var sva kꜳtr, at hann leek vid fingr sina ok orti nær vid hvert ord
Orkn 2179Loptit var autt, svá at þar var engi hlutr inni nema slétt gólfit ok pallar; sat húsfreyja þar ok lék at ⸢*fingrum sínum [AM 556 a 4° “556”, etc.; non emend. fingrgullum]
emend. Gr 28010: AM 556 a 4° “556”
● sjá skil fingra sinna
2) (mat.) ener, etcifret tal ⫽ (mat.) single digit (number)
●●● avll tala minni enn .x. heitir. fingr
Algor 41717Ef þv uill rita nakkueria tolv þa hyɢ. þv at ef þat. er fingr ok rita i fyrsta stað eina hveria figvrv. slika. sem þarf a þessa leid. 8.
Algor 41721Vill þv samsetta tolu rita. þa setv fingr fyri lið. sem her. 6.5.
Algor 41724þeir (ɔ: fingrnir) taki eigi sva mikit af efri tolv at sv tala hafi eigi stað. er þv margfalldar triplin til ęda hin onnvr er þv margfalldar. fingrin þann sidaʀa til
Algor 42311
3) (som måleenhed) fingerbredde ⫽ (as unit of measure) width of a finger
hann brá við øxi sinni, ok kom í fetann ok beit í ofan um tvá fingr
NjR 4919●●● prestar ok diaknar ... hafi æigi breiðari hettu struta en *tueggia fingra ok æigi siðara en alnar
DI III (*1359›AM 351) 129195 fadmar, 7 skref, half 18 alin, 35 feta, 105 lofar, 420 fingr, 385 mundar
Encᴵᴵᴵ685 74104 fingur gera lofa, lofar 3 i fet
Encᴵᴵᴵ685 7412skal huor standa aa sijnum felldi. ok hopa ei wmm þuerann fijnngur, enn sa sem hopar bere nydinngz nafn
Svarfd(1966)ˣ 174●●● knyfurinn hliop a hol, hann var miog breydur, og vel iij. fingra langur
ÞBpC³ˣ 35519
Form.: fingr (21); fingri (14); fingur (6); fingre (5); fingra (4); fingrom (3); fingrna (3); fingrum (3); fingrnir (3); fingrar (2); fingrinum (2); fijnngur (2); fíngrnir (2); fíngr (2); fíngrum (1); fing▹rinn◃ (1); fingrin (1); finngri (1); fingren (1); fíngri (1); fingrinn (1); finngrvm (1); fíngrs (1); fingrunum (1); finngrna (1);
Comp.: konunga- (1), lǽknis- (1), manns- (1), til·sagnar- (1), þumal- (19), þumals- (1), þver- (2)
Gloss.: EJ (cf. corr.); ClV; ClVAdd _; ClVErr _; ClVSuppl _; Suppl1; Suppl2 _; Finsen _; Fr; FrErr1 _; FrErr2 _; FrErr3 _; LLFrämm _; Hertzb; HertzbLat _; HertzbTill _; Suppl4 _; Fischer _; Anm _; Bin → Fipr; Rím _; LP; Med; MedComp _; MedSimp _; WN; AH → þumalfingr; AJ _; deVr; Fr4; NO; Walter _; ÁBlM; Bl item cf. corr.; WPA _; ; LMNL
Litt.: Tillhagen 1956 [KLNM 1] 349
Genre. (expected): religious works [rel]: 25 (22); historical works [his]: 17 (14); legal works [jur]: 11 (8); contemporary sagas [bis]: 10 (6); family sagas [isl]: 7 (10); romances [rom]: 7 (8); legendary sagas [fas]: 3 (3); charters [dip]: 2 (6); learned works [div]: 1 (3); unclassified [ ]: 0 (0); þættir [tot]: 0 (2);
EÞJ (red.) — October 2013
External (non-ONP) resources:
Lexicon Poeticum (2nd ed.)
This uses metadata and images from septentrionalia.net