fé sb. n. [fjár/féar; -]
Status: excerpted citation slips citation text supplemented structured definitions in Danish definitions in English
I.
1) (item pl.) ejendom, gods, løsøre, (akkumuleret) rigdom, kapital ⫽ (item pl.) property, (movable and immovable) goods, (accumulated) wealth, capital
cf. Ruthström 2002 (disp.)
Gott er at gefa fæ sín fyr goþs sakar þurfꜵndom
HómÍsl⁶(1993) 5v29Gott er at gefa fe til kircna
HómNo²¹ 9920þæir hꜵfðu ... orgrvnni fear fenget
ÓH619 11227bað hann kiosa hvárn lut þæirra er hann vildi hældr. missa fear þes allz er þeir atto baðer saman ok ganga af scipum sinum. eða ...
ÓH619 1134Eigi var meira fé borit í haug meþ honom en sverþ hans Kvernbiti ok búnaþr hans; í steinþró var hann lagþr í hauginom
Ágr 1116Ef rað ero til sǽt at spilla fe mannz oc hvat við liggrr
cap.Iɴti hann þa upp huer saɴyndi hann hafði i til kalli fiar þess er [á]tt hafði Biorn Bryniolfs son
Eg162θ(2001) 957Toc ec fyr þa sꜷk upp fe þat allt er Biorn hafði eptir átt. at ec uiꜱa at sú ein var dottir Biarnar ꜷɴor. er ecki átti arf at taka
Eg162θ(2001) 967scal ec þat eigi þola. at Egill troði sua úɴdir fótom uini mina at hann taki með rangyɴdi sín fe þetta af Ꜷnuɴdi
Eg162θ(2001) 9910●●● hafi sá fe þetta lꜷnd oc lꜷsa ꜷra er sigr fęr. En þu uer huers mannz niðingr ef þu þorir eigi
Eg162θ(2001) 1006oc taka af fe þvi er inn andaþi atti lereft eþa vaþmal. oc bva vm lik
GrgKonᴵ 86þar er maþr leggr fe til kirkio hvartz þat er i londom eþa bv fe. eþa lausom avrom. eþa er þat i tivndvm
GrgKonᴵ 159Ef maðr fiðr fe i iorðo siɴe oc scal hann segia til vm siɴ a alþingi
GrgKonᴵᴵ 7511Ef maðr tynir sva fe sino at hann á eigi hag at giallda alla land av́ra þa er hann eigi scyldr at giallda
GrgKonᴵᴵ 1972Maðr scal eigi selia fe sitt dyʀa a leigo eɴ x. avrar se leigðir eyre til iafn lengðar hvatki fe sem er
GrgStað 2137Maðr scal eigi selia fe sitt dyʀa a leigo eɴ x. avrar se leigðir eyre til iafn lengðar hvatki fe sem er
GrgStað 2138●●● hvart sem fe þat er land. eða aɴat fe
GrgStað 4354●●● þetta scallt þu oc vist varaz. ef þu att fe litit
~ lat.si sit tibi curta supellex
Pamphilus 2244 Pamph 1017●●● Ec atta fe mykit
~ lat.Diuicias multas
Pamphilus 25010 Pamph 11117hinn fyrsti vinr ... er fee. oc auðœue oc ast sv er maðr legr þar a saman at drega
BarlA 5114þo at einn hueʀ liote mykyt fee. oc af þesso glysi ollu
BarlA 548at þeir ælskaðu meir fe en frendr
Menota: 30vb4 BarlA 5519Engi þorf er honom at þiggia. huarkke fe ne forner
Menota: 66ra1 BarlA 12114ero þeir friðhelger er fe sitt veria oc frendkonor firir þeim
GulKrᴵ 1920Þat er nu þvi nest. at várr scal engi firi øðrom fe taca oc ecki scolom vér oss at gripdeilldum gera
Gulᴵ 2031Nv er lánfe. oc leigufe. oc dꝍmt fe. oc handsellt fe. oc eindagat fe. oc allt þat fe er vitni veit. þat scal allt með krofu sꝍkia
Gulᴵ 228tecr hann veð ... hvárt sem þat er i iorðu. æða ꝍðro fe
Gulᴵ 278þa scolo born oll hverva til faður sins aftr. oc eta fe hans meðan þat er til
Gulᴵ 3316engi maðr annarra nema fe take
Gulᴵ 5125þa scal hann fe sinu raða
Gulᴵ 5418ef hann fær eigi vitni a hond þeim er fe rang fengit hever keypt
Gulᴵ 10410þa eigu þingmenn hanom fe at dꝍma. eller lyritar eið firi
Gulᴵ 10411æf þu att all miket fe i kaupfærðum þa skipt þvi i þria luti
Kgs 637(proverb.) ængum fylgir feet or heiminum
Kgs 6623ivir maðr allra þeiʀa er þa varo bornir i þvi lannde oc þar atto fe oc fræɴdr hvart sæm varo rikir eða urikir
Kgs 7135●●● Til er borþkerit herna. þig þat byscop fe er í
Mork 40424fengu þar ogryɴi fiar
ÓH 6315●●● heyr á segir hann. betra er at falla a fe sino en flyia oþol sin
SveinkaMork 31223skal konongr taka ekke mæira þegngillde en aðr er vanðe til at fe eða eignom
cf.eignir eða lausafe
26427 Járns 26428þa er hann utlægr oc ollo firegort þui er hann a nema iorðu sinne oc fe þui er fire iarðer er
Járns 2702Nu ræger hann fe manz
Járns 27313Sialfr skal hverr raða fe sino meðan hann ma sitia i andvegi sino
Járns 28312hit sama vár sem hann misti fiar sins þa eignaz hann sua mikit fe i lande sem þæir dæma honom
Járns 28615Vnnder tafl eða tenneng skal engi maðr fe sitt leggia
Járns 29813ef þiofr stell til merkr i fyrsta bragðe. þa hever hann firestolit fe sino
Járns 29826scolo heɴ̇e heiman fylgia þesi fe
Jvs291 7420þar scal telia fe manna. hverso mikit huerr a
ÁKr 3317Þat eigvm ver at vinna vm jol meðals daga at lata fé af þat sem um jol þarf at hafa oc heita mungat
ÁKr 4215fe þæirra skall han taka oc bu oc hava at hærnaðe
BorgKr¹ 3446hann ... var hrꜹstr maðr ok skalld gott. ok atti goða kosti fiar ok gilldr maðr firir ser
Heið 6425Auðigr at fe ok goðom uirðingom
Heið 658bro᷎þr .ij. ... Hermundar synir. ok bro᷎ðrungar Barða. at frendsemi. ok attv goða kosti fiar. ok micklir kapꜱ menn ok goðir aræðiꜱ
Heið 667Sva er sagt at hann se ecki mikill þegn við aðra menn af fe sinv. þo hefir hann o᷎rit
Heið 7727er þat ufallit buondom oc caupmonnuᴍ at gefa upp fott sin eða fe fyrir þeim þiofum oc illmenni er Sverʀir hefir saman harkat
Sv 3023þui fe skal skifta i .iij. staðe. tækr biscup þriðiung. annan konongr. bꝍndr hinn þriðia
EiðKrA 37722þa er sa utlægr oc fe hans allt er lykli uarðuæitir
EiðKrA 38310Sa scal biscup uera at stole. er konungr uill. oc retkosen er til. oc her er uigðr til starfs. oc stols. ver skulum honum fe gefa
EiðKrA 38516ef hann hefer æigi kost. eða uill æi rꝍgt hafa a. þa æigu bꝍnðr fe hans allt. at hafa. til kirkiu giærðar
EiðKrA 38718þa fare hann utlægr oc uhæilagr. en bꝍnðr. hafe fe hans allt til kirkiu upgiærðar
EiðKrA 38723Ef maðr aflar manne bloz. eða bens af hæftugri hænde. oc kꝍmr a kirkiu. sa skal kirkiu lata uigia. oc hafe sit fe til við biscup
EiðKrA 38729skulu þa frenðr oc oðalsmen lꝍysa þa iorð gulli oc brændo sylfri. oc fe allu lasta lausu
EiðKrA 38825þeir menn sem fyrir þessv vrðo *báðo kardinala at hann legði orð til við konvnginn at þeir næði fe sino
HákFris 53236●●● Hǫskuldr fœrði fé allt til skips, þat sem Hrútr átti. Hrútr fekk Hǫskuldi í hendr fjárvarðveizlu sína vestr þar, meðan hann væri utan
NjR 1112Gunnarr gaf konungi langskip gott ok annat fé mikit
NjR1908 709Hann færði Ǫlvi skip sín ok kallar þot vera hlutskipti hans. Ǫlvir tók við fénu
NjR1908 7014(proverb.; cf. FJOrdspr 81) er fé fjǫrvi firra
NjR 2035skulu vér nú ryðja fé á land upp af skipum várum en bera á grjót
ǪrvS 5323ef þeir vilia aftr lœysa skulu þeir bræðr sæghia Petre firir fe sinu firi jol. ok utan brigðar aflr lœysa
DN VIII (1314) 7124Nu leggia menn hiafelag. þa skal sa er uiðr tekr klæðazt af sinu fe oc fꝍðazt oc ecki af hins fe taka er hiafelag lagðe til hans
BlFar 2858Ef maðr husar heiðin mann ... þa a biskup huærn ꝍyri er bonde a. en kona hafe sitt fe
FrostKrᴵ 13224En maðr huær er sitr heiðin a lande þesso oc lꝍynir þui þa hefir hann firir faret friði sinum uiðr alla mænn oc fe sinu uiðr biskup þegar upp kæmer
FrostKrᴵ 1332þa er hann vtlægr en biskup hafe fe hans allt
FrostKrᴵ 14510biskup hafe fe hans en hon hafe sitt fe
FrostKrᴵ 14811ef maðr lægzt með einni huærri þeirri þa utlægiazt þau bæðe oc firirgort fe sinu uiðr biskup nema þui at eins at hann briotezt or bandum. eða viti mænn at sannu at ꝍðe hefir veret sen a honum aðr oc siðan
FrostKrᴵ 1493ef eiðr fellr þa fare hann vtlægr oc fe hans allt nema iorð ef hann a
FrostKrᴵ 1499biskup hafe fe hans en hon sitt fe
FrostKrᴵ 14918kona fare vtlæg nema runnit se a hond hennar. en seolf hafe hon fe sitt
FrostKrᴵ 15230ef hann fꝍrer fe sitt i fylki annat vndan takum þa ...
FrostKrᴵ 15410hafe biskup allt fe hans en konungr landkaup
FrostKrᴵ 15430Ef maðr værðr vtlægr i kristnum rette þa gere biskups armaðr monnum fimtar stefnu til skullda sinna af þui þingi oc æste taks firir fe hans
FrostKrᴵ 15516en fe sinu uiðr konung en hin einn viðr biskup
FrostKrᴵ 15522eigi ma maðr meiru fe firir gera einu sinni. en þui sem þa er hann eigande orðinn
Landsl 532Ef maðr finnr iarðfolget fe. hafe konungr þriðiung. en sa annan þriðiung er nest a til haugoðals
Landsl 10118Fatꝍka menn alla þa er ... eigi eigu sealfir fe at fꝍða sik uið
Landsl 1411uilium ver þat vanliga af taka at nokor maðr fare sa i kaupferðir er minna fe eigi en til .iij. marka uegna skullda laust
Landsl 16320gek i klefa þaɴ er fé (skrevet med runetegnet for fé) hans var í
Alexis 4820hann var frenði þeira Guðmunðar sona auðigr at fie
Heiðy 1034þeir Barði eru aftr reka uorðnir ok brotið i spon uið Siglu-nes en tynt mestum hlut fiarins
Heiðy 1041lata nu gera eftir fe sinu uestr ok ætla enn utan vm sumarit
Heiðy 10414Nu toko þeir fe sitt felagar Barða ok biugguz til utan ferðar með goðan fiarhlut
Heiðy 10431eigi er akueðit hue mikit fe henni skilði heiman fylgia. en liklegt at vera munði goðr somi
Heiðy 10624munk eða klꜹstra manne. er þat þung synd at eiga fe
BernhBr 627gefr guð bæðe sigr oc fe
Hirð 4333lꝍynir han annat huart firir frændsæmis saker eða fear
Hirð 4364æigu þæir men giorla at ranzsaka sem þæim fylgia til kertisvæins uistar um æt oc meðferði þæirra. fe oc framkemd
Hirð 44310tekr hann nu at hafa vel fé
BandM 48●●● j ollu lagi var hans fe mikit. gull ok silfr iarðer ok ganganda fe
BandM 67let þar bera a vt fe þat allt er hann atti ok hann matti með komaz
EgM(2001) 3317þar standa saman fe mikil. En ek veit eigi huart born þeira lifa nockur
EgM(2001) 8822þeir ræntu þar ollu fe. en spilltu þui er þeir mattu eigi með fara
EgM(2001) 10922þa hellduz menn aller. ok mestr hluti fíar annat en skip þat brotnaði i span
EgM(2001) 11323þa er han vtlægr ok fe hans allt við konong en biscup take .iij. mærkr silfrs af hans fe
EiðKrC 40619●●● þér hafið málit meir til búit með óskapi en eigi sé spjǫllin á, þvi at Sigmund drap ek á mínu fé
Glúm 3318þú átt engan bústað ok ógnóg fé
Glúm 3718Ǫgmundr hafði sigr ok kom heim með fé ok frama
Korm 20321Bolli þóttisk þurfa at kaupa sér staðfestu, því at Laugamenn hǫfðu fá lǫnd, en fjǫlða fjár
Laxd 1816●●● er fram liðu stundir, þá tóku fé hans at þverra fyrir vangæzlu
MarB 8726Gunnarr gaf konungi langskip gott ok annat fé mikit
NjM 8226Hann færði Ǫlvi skip sín ok kallaði þat vera hlutskipti hans. Ǫlvir tók við fénu
NjM 835hann átti vel fé
NjM 12010þeir munu margir snauðir verða, er nú eigu stórfé, en sumir munu láta bæði féit ok lífit
NjM 29421Skalt þú nú ... segja þeim at Mǫrðr stefni þeim báðum ... um þat, er þeir hafa fé borit í dóminum
NjM 39414eydduz þeim skjótt féin, ok at upp eyddu öldu fénu skömmuðuz þeir at ganga á fátæki
Æv⁹⁹ 30926●●● skaltu ... brenna i elldi fe hans allt
~ lat.substantia
HistSchol 25637 Stj³ 35632En er Þorkell anðatiz, þa eydvtz fe fyrir þeim bræiðrum
StuᴵK 562●●● Þa galt Sturla vt fe hans; þat var land i Sælings-dals-tvngv, oc þar bvit með
StuᴵK 7015Þeir bræðr voro nefndir til arftavkv eptir Avszsor enn avdga, þviat Þorkattla Svartz dottir þotti eigi hafa vitt til at vardveita feð
StuᴵK 7712●●● tok vp feð allt, mat oc vaoro, oc kv‹i›cfe allt þat er þeir mattv með komaz; en Oddi var haldit meþan
StuᴵK 8012●●● Enn eptir samlag þeira þa skyllði * halft fe eiga hvart *við annat, fengit ok ófengit⸣
StuᴵK 10719Þa gengr Ávgmundr til Ions kvflungs oc mælti sva: ‹þat mundi satt vera›, ef Ingi konungr væri a lifi, þa mundi hann eigi ræna lata brædr Þorvards Þorgeirs sonar, ef hann ke᷎mi a uallð þeira, oc sva Magnus konungr sacir Ara. Nv væntir ek ‹þess af yðr, at þér munuð gera› fyrir sacir þeira oc minar bænar, at þer latið fe hans frid hafa
StuᴵK 15021Hann bavd þeim Guðmundi oc Kolbeini, at þeir skylldv fra hverfa þvi sinni, oc bav‹ð› þeim til þess oll fe sin. Enn hann var vell-avdigr maðr oc atti et besta bv
StuᴵK 1937Siþan kom feð til Ogmundar oc vard hann glaðr við
StuᴵK 1965reðz Snorri Sturlu son til vtan-ferþar; handsal‹að›i hann þa Þorþi broður sinum fe sitt allt til varþveizlv
StuᴵK 3316●●● Hafði hann Bravtar-holt til felags við hana, ok mikit fe annat
StuᴵK 33111rikr at fie
Andr²A 36930sakir astar hans hefir þu upp gefit frændr ok fee. ok þítt fostr land
~Gerðu þar haug mikinn ok lo᷎gðo þar i konung með aluæpni sitt ok en bezta bunat en ecki fe aɴat
ÓTᴵ 4613heriaði hann þa uiða vm landit ok fekk stormikit ⸢fe [var. fée AM 53 fol “B”; fiar AM 54 fol “C¹”]
ÓTᴵ 649Þordis leít aa silfrit ok mælti. Ekki skal hann hafa þetta fe
ÞorvVÓTᴵ 28110skildus uið ue[rolldi]na [all]zkostar ok fra f[ræn]dum [ok fe, fra] hegomligum [aud] ok sælo
BarlC 19910Engi maðr má meira fé fyrirgera at einu sinni en því er þá er hann eigandi at orðinn
Jb 421sá skal meira þarnaz er meira átti fé at honum
Jb 891hann skal verja því, er úvarit er áðr, til þeira hluta er hingat er vart, ok geyma sem síns fjár ok ábyrgjaz at engu
Jb 966Engi íslenzkr maðr skal heðan fara við minna fé en til .x. hundraða hafi
Jb 2407þat capitulum er fyrirbýðr, at þeir menn reisi búnað er minna fé eigu en til .v. hundraða
Jb 28313Eigi skal úmaga telja framarr en á fé þess hjóna sem úmaginn er skyldr. ok hverfi af fénu þegar hann er .xvi. vetra gamall
Jb 2842þer sem einhuar prouazst firir gort hafa ⸢godz [var. fe AM 351 fol “F”] oc lif
var. RbHM (*1302)² 504: AM 351 fol “F”skilldi Þorgils vera heimtandi ok sękiandi allra þessa mala, er loglig mętti a standa med-ferd þessa fiar
StuᴵᴵR 14918avr lyndr af ⸢fe [var. fiæ AM 54 fol “C¹”]
var. ÓTᴵ 23815: AM 54 fol “C¹”þeir geingu nu þar til er æin skemma stod fyrir þeim. hon uar full af uarninge. þetta fe baud Helgi allt vid farminum sem þar uar inne
HróF(2019) 6616þar lo᷎gdu þeir i haug med honum aluæpni en ekki fe annat
ÓTFlat 6210þeir fara sem þeim liggia læidir finna mart fiar
ÞUxaf 25330þydinng dravms þessa er mykil ok eigi lavng. J þessum vi stodum ok j serhueria ætt er elldrinn kom upp leyniz iardfolgit féé er hermenn hafa folgit efter fornum sid sem titt er adr menn heyia hardar orrostur ok bera féé a land en griot a skip
DrJ 4313seint mvnv þin augu fylld verda aa fenv
GullÞ 1029þu mvnt ærit miog ælska fiet adr lykr
GullÞ 1031Sꜳ brodir gæymir at nockurum lut fatækra manna fe, sem þessu manntali hæfir
Thom² 32039●●● sira einar þoruarzson æ᷎ttleiddi baurn sin suo heitande Magnus arngrim ok gudrunu til allz fiar sins feingins ok ofeingins ok arfs epter sig
IslDipl (1401) 14832gefr hann þau aull fe enum stęrstum monnum i landinu
Ragn 16614stadfestizst suo felldr kauppmali a brullaups degi j mille einars jons sonar ok sigridar einars dotr atth þau laugdu helminga felag med ser feingins fiar ok ofeingins
IslDipl (1420) 21915hverr sia Benedictus væri, er vit fenu hafdi tekit
Ben 17521er þat litil uægd. uit þa sem litil fe eigu
Ljósv162 4812ætla hingad stefnu for a hendr þer um þat er fe þít for i dom fyra sumar
BandK 3827ferr heim ... med ogryɴi fíar ok mikíɴ sígr
HeiðrR 418toku kaupmenn med fe sino, ok likadi þeim vel vid kong
Hák81 6037‹M›ikils þiki mier vert fie þitt enn meira miklu vinskapur
Sams 1413uoru þat landzlog ath konungr eignadiz þat fe er j jordu finz. Einar segir ath þath var rett vm þath fe er einge kennezt vid
MHFlat 3474Sꜳ̋ madr uar ꜳuallt sidan snaudr suo ath alldri festizt fe uid hann
ÓH1008 79530annat fe haufdu þeir saman borit aa vollum Moab
~ lat.reliqua ... utensilia
Vulg Num 31,12 Stj² 34014(proverb.; cf. FJOrdspr 81) ⸢fe [var. fiet AM 624 4°] er frænda rog
Theol AM 672 4°¹ 17r23enn ætlade at gio᷎ra adra faur eptir fe sinu ok konu
Gísl 327skaltu hingat fara, þꜳ er þu anndazt ... ok niota her fiar ok farsælu
Gísl 596fór ek útan ór lǫndum ok ór Miklagarði með þorsteini, ok fyrirlét ek bæði frændr ok fé
Gr 28730(proverb.) hverr maðr er eptir fénu metinn
Æv⁸⁵624 24722eigill uar þa omagi fiars (!) sins
DI VIII (1519) 6894latí oss fiar fa enn feíngins níoya
FormBrúðᴵ 1687(proverb.) þad er mal manna at sa eigi fe sem lifir enn ecki dauder menn
FriðB 3927En ef hann kemr eigi þá er fé hans allt upptꝍkt
BjarkÁMˣ 30619Engi skal þat við annann mæla at hann sé hórbarn eðr varpa. nema sé einn er þat fé vill brigða. er hann er handhafi at
BjarkÁMˣ 31117ef hann banar manni. þá skal hann fara af landi í brot ok hafa fé sitt
BjarkÁMˣ 31419Hæringr ... vildi, at Þorgils tæki við fjám sínum
Flóamˣ 604huart sem epter ero æigner eða lausa fe. þa skal kononngr taka ęigi meira i þegngilldi en aðr er vanði a af fę eþa eignom
FrostÁMˣ 2012þo at sa maðr kome i sætter er of sinn vann a saklausom maɴi ok vinnr hann enn slict værk annat sinni ok trauster sua fę sinu eþa fręndom sinom
FrostÁMˣ 219Sa er einn ef maðr logfester mat sinn fyrer utlagum maɴe oc kallaz þa friðhelga fe sitt kononge
FrostÁMˣ 2418engi maðr má meira fé fyrirgera at eino sinne en því er hann er eigandi at
Frostˣ 15827scal sá fara af landi á fimm nátta fresti á sumars degi. en hálfs mánaðar á vetrar degi. oc hafi fé sitt allt
Frostˣ 1675þá er hinn útlagr oc allt fé hans er hann á. nema ...
Frostˣ 1676þá fare fé hans sem scilt var áðan
Frostˣ 1684þá er hann útlægr oc fé hans allt
Frostˣ 16826en fé hennar gangi í fullar bꝍtr ef hon hefer drepit
Frostˣ 16831af fé hins er drap. þá hafi hafi frændr hins full giölld en konungr þat sem auc er bæði í landi oc lausum eyri
Frostˣ 1691Svá oc ef ómage spiller fé manns
Frostˣ 16912En sá cemsc eigi til bóta er síðan er fꝍddr er mál er trygt oc fé er upplyct í þeirri bót er hann stꝍði í ef hann uære fꝍddr
Frostˣ 17912Ef fé manns verðr útlægt. þá scal ármaðr gera fimtar stemnu öllum mönnum á þingi er fé eigo at hinum er þat fé átti þangat er féit er
Frostˣ 17926ef ármaðr tecr fé útlags manns oc átti hann enga iörð. þá sculu örvasar fé fylgia
Frostˣ 1809eigi sculo ættborner menn í konungs garð ganga. ætla scal þeim fé oc atvinnu af útlögum eyre til þess er hit ellzta er fulltíða
Frostˣ 18012en þó at fé se meira. þá kemr eigi meira til en lýritar eiðr
Frostˣ 1827ef hann hefer fé til
Frostˣ 18216með slícu fé sem allra manna er mælt ámeðal. með gulli ec með brendu sylfri
Frostˣ 20517þá scal fé hans svá fara sem áðr er sagt
Frostˣ 2101ef cona manns andaz sú er gestfeðra er. þá halldi búandi hennar .xij. mánaðe. oc fáe fullveðia til at fé halldezc
Frostˣ 21010þá hefir hann fyrirgort fé sínu öllu við scapdróttinn
Frostˣ 21124scal stýrimaðr giallda aura .xij. oc fé allt sem vitni bersc scapdróttni til at leysingi hans átti
Frostˣ 21233Siálfr scal hverr ráða fé síno meðan hann má sitia í öndvegi síno
Frostˣ 21326þá scal úmagi þar heimta fé sitt er hann er .xv. vetr gamall
Frostˣ 21434Heima scal búandi veriazc at búi sínu um fiársócnir allar. nema um þat mál eitt er hann hefir fé í caupangi
Frostˣ 22416æsti hann bꝍndr atfarar at taca af honum fé hins
Frostˣ 22512þræll á ekki áfang á sínu fé
Frostˣ 22727þeir hafi tecit fé á gipting systur hans
Frostˣ 23129ef maðr festir lög fyrir loð eða fé manns á týsdegi þar sem hann á festa fyrir. þá
Frostˣ 24727En kaupmen tyna fe sinu gilfaster viþ oss. tyna til .iij. marka eþa .iij. fleira. ver skolum bꝍta þeim skaþa sin
Gild¹ˣ 936þeir voro baðir a ungum alldri, ok vel fiar eigandi
Gíslˣ 87gierdu þeir felag med sier vmm feinngit fe og ofeinngit
Hem1006ˣ 3216var góðr greiðskapr um ⸢þær heimtingar [var. þau fe AM 37 folˣ “J1”] er Óláfr konungr þóttisk þar eiga
var. Hkrᴵˣ 4297: AM 37 folˣ “J1”Af ástsę́lþ haɴs oc af tǫlom þeira Sę́mundar ... vas þat í lǫg leitt at aller meɴ tǫlþo oc virþo alt fé sitt
Íslbˣ 3635hann com því framm at fé allt vas virt meþ svardǫgom þat es á Íslande vas
Íslbˣ 3637forbiodom ver oc fuldkommeliga att nokor‹ir› vtlenskir menn skipi vp fæ sit end vore ombodsmenn lofe thæim
RbHM (*1302)³ˣ 564fim merckar aff wskiffstre fe
RbHM (*1313)¹b 1047*att liuga *vth *peninga manna ok fe
RbMH (*1270-1271)ˣ 35413Pall qvez ‹ætla, at lǫg mundi honum bera féin› emend. Stu 1098: BLAdd 11127 “IIp”
emend. StuᴵK 1098: BLAdd 11127ˣ “IIp”tóku þeir þar mat ór kirkju ok báru út fostudag um kropning; kǫlluðu at kirkja ætti ekki at halda bannsettra manna fé
StuᴵR8ˣ 48210skal þér heimilt alt þat gott, er ek hefi til at veita þér, hvárt sem þat er fé eða fullting
StuᴵᴵR11127ˣ 1425
● afla fjár [sér]
þat hafþi verit mikill siþr i Noregi at lendra manna synir eþa ricra bvaɴda foro a herscip oc ꜹflvþv ser sva fiar
ÓH 5015hann ... vill afla ser a þænna háátt fiar oc frama
Thom¹ 2607Þa hliopv vpp xv.c. riddara, er ser vildv afla fiar ... þa feck engi maðr þat ‹er› ‹v› vert se .i. peni‹n›gs
Flóv¹ 14323Hvær kristinn madr er skylldugr at gera tiund sina sa er fear ma afla
BorgKrNᴵᴵ 1932hann ... kaupir ser ‹i› feriu. aflar þa sua fiar
BandM 46hann heriaði vm Skotland ok Suðr eyiar ... aflaði ser sva fiar
ÓTᴵ 234uer uilium afla oss fiar ok frægdar
Eym 1219Þorbergr kvað hann eigi verr til fallinn at afla sér fjár en sik, ef hann hefði þrifnað til
Reykd 23712Enn er fehirdzlan var naliga hreinsut, legz Vilhialmr konungr i hernad at afla fiꜳr i þann stad
Thom² 29612Þat var vani Knuzs kongs at leggia j hernad huert sumar ok afla sier bædi fiar ok frægdar
SigFót 2343þótti þorbirni fýsiligt at fara þangat ok afla sér svá fjár ok frægðar
Gr 27113vil ek úr landi fara, at afla mér fjár ok frægðar
HjǪˣ 45818eptir hætti ríkra manna sona aflaða ek mér fjár, þótt heldr væri frekliga at ort
Vatnˣ 79
● bera fé á jǫrð
●●● þa scal hann fe a iorð bera at miðri fosto
Gulᴵ 8819hann scal þa til iarðar fara ... oc bera fe a iorð
Gulᴵ 9024svęitar-menn baro fe þav i henðr Guðmundi, er þeir hætv a helga menn, enn þat fe callaði Þorsteinn, at Guðmundr tæki
StuᴵK 2225
● dautt fé
Þat er okr er menn byggia dautt fé ok krefia framarr af þeim er þeir lia enn innste᷎þu
ÁKr 538vm daut fe
JKr 37716at enngi skuli byɢia dautt fe ꜳ leigu
ÁBp220 1417vm meineiða ok okr ef menn byggia dautt fé
ÁKrB 533vm okr er menn byɢia dautt fe
StatJón 17731so og ad eingenn skyllde byggja dautt fie a leigu
ÁBpˣ 143
● fé ok/... fjǫr
þeir ... mvno hvartki fire sia fe sino eða fiorvi
ÓH 701scolo ver þar til leɢia beþi fe oc fior at coma þeso aleið viþ konvng
SveinkaMork 3134eptir .v. daga scylldu þeir allir ut-laga. oc hafa firir-gert fe sinu oc fiorvi
Sv 12337ver Birkibeinar erum nu ... ecki vel við latnir at veria fe yðart eða fior
Sv 16213villdo fe sitt ok fior leggia við lif hans
HákFris 46732sá skal hafa fyrir gǫrt fé ok fjǫrvi, er ór þessu mali gengr
NjR1908 28829Þú hefir rofit sátt við oss, ok hefir þú fyrir gǫrt fé ok fjǫrvi
NjR1908 30728skulu þér verja fé yðart ok fjǫr, en vér munum til sækja
ǪrvS 352Hvat viltu hingat? segir Skolli. Ek vil hafa fé þitt ok fjǫr segir Oddr
ǪrvS 8511sa sem sannr værðr at þui at han rꝍger laugunaut sin fiors roge eða fear. þa skal sa sinu fe eða fiorvi firir fara ef at roge verðr
Hirð 4376hallda þeir fie sinu ok fiorui ok sigldu a brott
Fbr 5019Vér skulum ok hafa handtak at því, at sá skal hafa fyrirgǫrt fé ok fjǫrvi, er ór gengr þessu máli
NjM 31527þú hefir rofit sætt á oss, ok hefir fyrirgǫrt fé ok fjǫrvi
NjM 3381ok senndu þa orð aullum hinum stǽrrum bónndum fyrir norðan Isa-fiorð, ok aullum þeim sem i friði villdu hafa fé sitt ok fiaur, þa skylldu allir koma til mótz við Kolbein ok sveria honum trunaðar-eiða
StuᴵᴵK 8113Ekki fo᷎rum ver vikingarnir at so᷎kum þar sem ver vilium hafa fe manna ok fio᷎r
Hallfr61 519haufum vær j hættu bædi fë vort ok fíor
HuldaHrokk 617villdu sitt fior ok fe leggia vid hans lif
Hák81 44424þat er skyllt at ek spari þar til huorki fie ne fior ef þa wæri nockuru nær enn aadr vilia Samarjons vinar minns
Vikt 174hann ‹hefir› frelsot fe vort ok fior
KirjA 5212hefur þesse madur, bæde fyrergiort fie synu og fiorve
FriðBˣ 8118kvaz eigi áðr haft hafa minsta lag af hrakningum; en ef ek geng í þetta vandræði, þá mun hvárki óhætt verða fé né fjǫrvi, ok at þar mundi eigi þykkjaz við kollóttan at ryskjaz, er hann var
StuᴵᴵR11127ˣ 26029þér veríð þá fé ok fjör
SǫrlaStˣ 4373hvárki sjá fyrir fé eðr fjörvi
Þórð²ˣ 1991
● fé ok friði
þa hever sa firigort fe oc friði
GulKrᴵ 48þa ero þeir ubota mann firigort fe oc friði
GulKrᴵ 1910þa ero þeir ubotamenn aller. firigort fe oc friði lande oc lausum eyri
GulKrᴵ 1919þa hevir hann fire gort fe oc friðe sinom við alla menn
Járns 26027sa er mann drepr saklaust have firegort fe oc friðe oc se utlægr oc ugilldr huar sæm hann verðr staddr
Járns 2668þa er hann morðinge rættr oc firegort fe oc friðe
Járns 26918skal hann hafa firirgort lífí oc límum, fe oc friði
NoDipl (1300) 11833hann hefer firirgort fe oc friði lannde oc lausum ꝍyri fare a lannd hæiðit. oc kome alldri þar sem cristnir menn ero firi
EiðKrA 39217þa ero þeir vbota menn. firirgort fe oc friði
GulKrNB 33532þa hefir sa firir gort fe oc friði lande oc lausum ꝍyri er uigh uegr
FrostKrᴵ 1344hefir sa firigort fe oc friði lande oc lasum ꝍyri
Landsl 1613oc firir gort fe oc fridi landi ok lausum ꝍyri vid konong
BorgKrNᴵᴵ 30210Næma huar sæm þet gerer villi hafua firir giort fe ok fridi ok værde aldre bottæmader sidan
DN I (1353) 26918Nema hwar sem þæt gerer vili hafua firirgort fe ok fridi
DN XI (1369) 5535ef einn hverr gengr á þessi grið ok vegr mann eða veitir lemstrarsár, þá hefir sá fyrirgert fé ok friði, landi ok lausum eyri
Jb 109kongur mællti annad stendur j minne bok. Aslakur sagde huad er er þad. kongur suarar. þad er þad huer er giorer hefur firir giort fe og fride
Hem1010 42fyrirgört fé oc friði. landi oc lausum eyri. iamvel óðalsiörðum sem öðrum
Frostˣ 18223sá er rýfr dóm lögsamdan ... þá gengr sá á grið sín oc er tryggrofe oc hefer fyrergört fé oc friði
Frostˣ 18310
● fé ok frelsi/frjálsi
kvað þa myndu eiga at veria sitt fe oc frelsi
Sv 1737ver seighium þa af fe ok frialse. lande ok lausum ꝍyri
RbHH (*[1248-1263]) 45922þuiat þar la uið fe þeira ok frelsi at þeir uæri æigi upp leiddir a Irlandi eðr i Sudr eyium
EbWolf(2003) 1471þá sneri hinn úmildi sínum herskildi upp á kirkjunnar meinleysi, gerandi hennar fé ok frelsi sér at herfangi
GBpD 436hann segiz eingan rekstr ædr mædu uilia bera fyrir þui fie ok frelsi, er hann ueit efalaust kirkiunnar eign, ef hun skal urænt vera
Thom² 3268i eins manz ofsokn til fiꜳr ok frelsis
Thom² 34526ottunzt ek ecki þeirra motstodu þuiat ver mælim eptir voru fie ok frælsi
Hák81 4024
● frítt/ófrítt fé
Þa kemr Sigurðr avstan oc þav Þuriðr oc gera þann kost biskups-efni, at þeira skylldi ecki þverra, oc colloðv þat CC hundraða. Enn þat var allðzconar fe bæði fritt oc vfritt, oc var þvi iatað
StuᴵK 26710Þat viljum vér at frítt eitt fé sé virt í forlagseyri
Jb 2917lat mik sia, hvort fee þetta er svo mikit ok fritt sem þu seger
Gísl 621
● fé ok fǫng
oc martt gott til lagt af sinv fee oc fangum
Menota: 27vb2 BarlA 5020oc skiptta. fee oc fangum. sin. a. millum
BarlA 5124Nú berr maðr fé sitt eða feng á land
Jb 25913lǫgðu þar við bala nǫkkurn ok gátu þá borgit fé sínu ok fǫngum
Gr 12912Eigi vil ek við Gretti taka, því at ek hefi hvárki til fǫng né fé at halda hann
Gr 1688
● fé ok fǿri
Cost a sa er omaga vill lysa. at lysa þegar a hendr þeim er nánastr er þeirra manna er fe eða föri hefir til. þott hann lysi eigi a hond arf toco manne aðr
GrgKonᴵ 7027ec veit eigi aɴan maɴ rettara at föra fram þeɴa smaga sams heraðs þaɴ er fe eða føre hefir til heldr eɴ þic
GrgKonᴵᴵ 85Ek lo᷎gbẏð þer N. N. omaga þann er heitir N. til framfærslu þviat ek veit eingan skẏlldara þann er fe ok færi hefir at annaz þenna omaga en þik
DI II (*[c1330-1360]›AM 344) 65323
● hverr penningr fjár síns
þ‹a› hæuir han firi gore h[væriu]m pennínge féar sins
●GulKr315f 128þa hever hann firigort hverium penningi fiar sins. bæðe i lande oc i lausum eyri
GulKrᴵ 76firigort hverium penningi fiar sins. bæðe i lande oc i lausum eyri
GulKrᴵ 161þa scolo þau bæðe fara or landeign konongs várs. oc hava firigort hverium penningi fiar sins
GulKrᴵ 1620þa ero þeir utlager. oc niðingar. oc firi gort hverium penningi fiar sins
Gulᴵ 10325fare utlægr. oc hverr penningr fiar hans nema iarðer
Járns 2734en biskup a huern pening fear hans
FrostKrᴵ 15219ef þau gera þat oftar þa er karlmaðr vtlægr en biskup hafe huern pening fear hans
FrostKrᴵ 15229þa er han wtzlæger oc obota mader firigiort huariom peninge fears sins, tækr halft konungr oc halft biskupr
BorgKrNY 17628
● koma á fé [e-rs]
fra þessom monnom öllom scal maðr eigi seliaz arfsale. oc fra engom þeim er a fe hans ero comnir
GrgKonᴵᴵ 315Ef faþir eða moþir kömr a fe ens unga manz. oc scal þeim ollom iafn spart vera
GrgKonᴵᴵ 2342bæði þeim er fyrir eru [var. + a fenu GKS 3268 4° “a”, etc.], ok svá þeim er þá kemr á féit
var. Jb 10115: GKS 3268 4° “a”En ef þeir úmagar hafa komit á féit, er hann var arftaki eptir, ef þeir ætti fé, þá skulu þeir arfi fylgja
Jb 903Frá þessum úmǫgum (ɔ: foreldrum, systkinum ok bǫrnum) skal maðr eigi seljaz arfsali, ok engum þeim er áðr eru á féit komnir, eða hann er arftaki eptir, eða þeir (arftaksmenn) hans
Jb 1014bæði þeim er fyrir eru [var. + a fenu GKS 3268 4° “a”, etc.], ok svá þeim er þá kemr á féit
Jb 1021Skylt er hvárt hjóna at fœra annat fram á fé sínu, hvárt sem þat er framfœrslu þarf verðr ótt eða fær annan krankleika
Jb 29610
● liggjanda fé
liggianda fe
NoDipl (1297) 8323þar með skal ok kirkivnnar goðz. liggianda fe, borðbunaðr. gull. gersimar. gripir aðrer. oc ofr allt gæymazt oc inntakazt oc niðrleggiazt med vitend oc samþykt capituli
NoDipl (1297) 8323Alexandr konungr gerði ser ligianda fe af gulli. Enn nu þvers ímoti gerir gullit liggiannda fe af hanum
ÆvHauksb 17914taladomzst (vit) viðr, um þær framfærðr sem her till hafua a veret hafdar, um liggiande fe kongsens, fehy‹r›dslur, fridar gœymslur, laga, insiglis, æida, oc þeira annara luta fleira, sem rikisstiornenne i Norege varda
DN VII (*1323›DonVar 1ˣ) 1175þi siðr være nokot liggiande fe till taks
DN VII (*1323›DonVar 1ˣ) 1178
2) (item pl.) penge, pengebeløb, betalingsmiddel, betaling ⫽ (item pl.) money, amount, means of payment, payment
En klar skelnen mellem def. 1 og 2 ikke altid mulig
Fyrir agirni fear sægir þu lygivitni
Alk619 9714þeir ero selendr i musteri er fe taca a gvþs þionosto oc halda siþlętis namn til fevaxtar
Hóm677 733þa ganga þæir fyrir ágirnd fear ok ælsca þessa hæims lif
HómNo¹³ 7024Pvblivs bar fe micil a rikis menn viþa i heroþom. oc baþ þa gera ofriþ mikeɴ cristnom monnom
ClemCod645 669scalltu lꜷst láta þitt land þar at Ana brecko. oc hafa eigi fe fyrir
Eg162θ(2001) 1687sva scolo menn fe sín þar heimta þeir er átt hafa at honom
GrgKonᴵ 881Nu varð maðr secr vm dom rof eða vm fe þa scal fe þat allt gialdaz at ferans dominom sva micit sem gögn baro til
GrgKonᴵ 883Eɴ ef fe þat gelldz eigi þar. þa ...
GrgKonᴵ 885Vtlagr er hver maðr iii morcom er fæ lætr døma ef hann segir eigi lögsogo mann til oc sva huerir doms upsogo váttar hafa verit
GrgKonᴵ 20929hvart honom væro betra til fiar at sellt væri sva sem er eða eigi
GrgKonᴵᴵ 7727●●● Nu ef hann gelldr feit þa scal hann stefna til giallda oc til utgongo vm feet
GrgKonᴵᴵ 14617þa scal hann nefna vatta. at hann ... er buiɴ at taka við fe þvi er þar er gialld mælt á. oc engi maðʀ gelldr honom fe þat
GrgStað 2145þa scal hann nefna vatta. at hann ... er buiɴ at taka við fe þvi er þar er gialld mælt á. oc engi maðʀ gelldr honom fe þat
GrgStað 2146Sa er feet reiþir scal hafa qvatt v. heimilis bva sina viko fyʀ eða meira meli. at þeir komi til at miðium degi at meta fe þat með þeim við bók
GrgStað 2178Ef sa maðr kømr til eindaga er giallda a fe. enn eigi hiɴ er við scal taka. þa scal hann bioða fe með vatta oc nefna til lavgmetanda af sinne hende
GrgStað 21727Nu var þar meira fe. oc voro þo scylldir meire eɴ fe
GrgStað 2254Þa var hann oreigi. ef hann átte eigi eptir mork eða meira fe
GrgStað 2254Nu var þar meira fe. oc voro þo scylldir meire eɴ fe
GrgStað 2255steypdi silfrino ofan a sciǫlld siɴ ... þeir lito a um stund. þa spurþi Karl hvernig Leifi syndiz feit
FærÓH 4173Spurþi Karl hverso Leifi syndiz þetta fe. hann sagði at honom þotti þeta fe vant
FærÓH 41713●●● þeir menn er gerazt flugu menn at drepa þa menn. er þeir eigu engar saker við. ok taca fe til
GulKrᴵ 1914ef maðr a fe at manne þat er vattar vitu. þa ...
Gulᴵ 218En ef maðr krefr mann fiar. þa ma hann sva krofu veria
Gulᴵ 323fara menn a skipi oc finna fynd þann er fiar er verðr. þa scal þvi skipta at mannmenge sin a milli
Gulᴵ 589ef þeir hoggva firi þeim bonda er aðrer hiuggu fyrr firi. oc keꝍmr eigi fram hofuð. eða fꝍtr. þa hꝍggva þeir at usecku ef þeir leggia fe firi
Gulᴵ 9932nikvæddi hann þæssaʀri soc oc kvaz alldrigi muna at hann hafi fe tekit i domi eða giof
Kgs 10322reiddv þa af hendi fe þar er Knotr hafði heitit monnom vm hꜹslit til liþs ser
ÓH 45616þa skal þann mann bæta aptr með fe veganda
Járns 26729En af fe veganda dæme .vj. menn skilriker loglega tilnefnder slika gerð eptir lagaskilorðe
Járns 27329Nu vinnz eigi fe veganda bæðe til þegngilldes oc bota
Járns 2741fe viganda fare æpter fyrra lagaskilorðe bæðe þegngillde oc bætr
Járns 27434ef maðr krefr mann fiar þa ...
Járns 29234ef maðr a fe at manne þat er vattar vito eða við er gingit. þa
Járns 29319Enn ef sa maðr sitr a iorðv manz er æigi hefir fe til at luka þa er hann færr af iordinni um varit. þa havi hann lokit alla landskylld at Olafs uoku. ella æignizt landdrottinn loð hans
SkipSauð¹ 4617Enn ef hann a minna fé en þingfarar kaupi gegni. þa
ÁKr 214han er skyldr at lesa .iij. boklester ivir huerium manne er hafa uill þui at æins at með fe kaupi eða han vili uæitt hafa
BorgKr¹ 34711mvndv vm mala ferli þessi einn raða Havskvlldr suarar Ek mvn gera ok þo ecki fe þer a hendr
Heið 978Mǫrðr sagði: Hversu mikit fé er þetta?
NjR 115nefndi Mǫrðr sér vátta ok lýsti fésǫk á hendr Hrúti um fémál dóttur sinnar ok talði níu tigi hundraða fjár
NjR 278Skalt þú nú ... segja, at Mǫrðr stefni þeim báðum ... um þat, er þeir hafa fé borit í dóminn
NjR1908 36112●●● hann visaði þar til féar i mv́rinvm. ok þat fannz
AnnReg 13410ef engi uil uiðr taka oc ser at fe nyta þa ...
FrostKrᴵ 13117en armaðr sꝍke þat fe með þingstefnum
FrostKrᴵ 15520Nu skolu smiðir fe taka. stafna smiðr .ij. aura silfrs a sygnum dogum sunnu daga millum. en filungr ꝍyri. þar með mat oc maldryckiu. halfs bolla skot a degi
Landsl 3417ef hann kann fe at fa
Landsl 962þa er hann feck fe firir iorð
Landsl 10011sanne sa með eins eiði er gelldr. at her er iammikit fe oc iamgot sem fyr var greit
Landsl 10013landzdrotin er skylldr til at gefa fe firir at lata vppgera oll
Landsl 1214ef þar er þioðuegr ifir þa skal sa fa farhirði til er iorð a nest en allir gefi fe til er ifir uilia fara. þat heitir almenings far
Landsl 1336Sua oc ef logmaðr segir fe a hendr manni
Landsl 16111Nu a maðr at heimta fe at aðrum manni
Landsl 1622en Barði sagði at hann var eingi auðmaðr ne þeir bræðr eðr frenðr þeira. ok eigi munu wer biðia oss fiar til bota
Heiðy 1028en ecki skillði fe til farningar þeim
Heiðy 10226uerða nu annat huart at missa fiarins eðr ðrepa han
Heiðy 1055hann mun fa þeim iafn mikil fe sem lanð er uert
Heiðy 1057þa gerde han henne halfsmanada stæmfnu till allds sua mykiulls fiars ok anæmfds sæm fyr seghir ok hæim aptr till Lautinar þer at vera hon eda hennar loghleghar vmbods madar firir honom eda hans loghleghom vmbods manne
DN V (1334) 9011skulu smiðir fe launa
Bl 2008Gengr hon vm tua ok til hins þridia þa er æidr ok æcki fe
BorgKr² 35726Gengr hon vm .ij. ok til hins þridia þa er æidr ok æcki fe
BorgKr² 35729En ef hon sægir innan þæs manadar er barn er fꝍdt. þa er æidr hin same ok æcki fe
BorgKr² 35813Nu græðir hann brátt fe
BandM 46●●● veri sokin við þa er fe var borit i dom
BandM 369●●● mun eigi fullmikit þo at við gerim .xííȷ́. aura ouandaðs fíar
BandM 6220vist .xiij. aura. ok þess fiar er engum se við tækt oueslum
BandM 6314þu falt fe þitt i sua mikilli þoku at þu ætlaðer þo at þer skyti þui i hug at leita þeꜱ at þu skylldir alldri finna
BandM 646Hér er fé þat ... er Gunnarr greiddi mér fyrir heimamann várn fyrra sumar
NjM 9619do᷎mízt honum huarke fe ne eiðar
Landsl1154 8117Nv ef hínn hefir fe tíl fengít er oðals maðr gerðí stefnu til at lo᷎ysa
Landsl1154 1391ok býðr honum allan sinn kost, fé ok fylgi
GBpD 11510hann veit vel eiginni rann, at þessi er í curia nýr háttr bréf. anna, at þau leysist út, svá at hvárki komi þeim í nánd fé né flutníngr
GBpD 12517þykki þér bondi þinn makligr, þótt nú sé hann undir lok liðinn, at ek gefa fé börnum hans
GBpD 13133atta tigo hvndrat III alna avra voro-virt fe
StuᴵK 4513Þat fe gallzt halft, en eigi halft, þviat Kolbeinn villdi, at biskup heimti at bonðvm þeim, er fest hofðv gialldit, enn biskup villði heimta at sialfvm Kolbeini, er til hansala geck við hann sialfann
StuᴵK 27711Þa er Gisli var fvll-tiþa Marcus son, beiddi hann Lopt brodvr sinn giallda fe þav, er þeir Magnus ‹bræðr› attv
StuᴵK 29823at þeir fai mer fie nockut
Andr²A 36818Konvngr mæltí. Ek se hvat ti[l er] borðkerit herna. þíggít þat herra fe er j þvi
Huldaᴵᴵ 25024eða reisa ok hann buðir sterkar sinum fiám til varðueitzlu
~þa skal hann embætti ueita þar. þat sem hann er beiddr. sektarlaust. ok beidiz þar ecki fe fyrir
StatEi² 53614Jtem meðr þvi at fur boðit er i helgum bokum. at kaupa með peningum heilagt siðferði. eðr heimta nockut fe af þeim sem inn ganga i klaustr
StatJón350 18614Ef maðr varðveitir brú eða skip þat er fé er til lagit, þá sekiz hann, ef hann efnir eigi þann skildaga er þar er á gerr
Jb 1751ok segja ... svá hvé mikit fé skoti fylgir
Jb 2026Nú krefr maðr mann fjár síns í gjalddaga réttan
Jb 2834sua virdi ek eid biskups sem pascha messo; ‹ma ek þat eigi til fiar meta›, en somi er oss þat emend. Stu 6923: AM 122 b fol “II”, etc.
emend. StuᴵK 6923: AM 122 b fol “II”er fram tok at liida smidinni, vard iarli kostnadarsamt, ok eydduz miok feen
Orkn 1944Hafrar hlaupa út, þegar þeir láta upp hurðina. Guðmundr mælti Fjár mun þetta vert
Ljósv 2613Þórðr hefir sett út þann hinn eina grip. er hann átti svo at fé tæki
Ar 63616vín er dryckr bezstur níota skal fiarens medan kostur er farit nv sveínar ok kaupit oss vín
HuldaHrokk 832sel oss kirkiufee, þau sem þu hefir hendr yfir. L. svaraði: Gef þu mer tveggia daga frest eda þriggia, ok man ek syna þer feen
Laur 42628(proverb.; cf. FJOrdspr 81) þo er þat satt, sem mælt er, at fee er bezt eptir feigann
Gísl 621Hann steypir nu fenu i kne henne
Gísl 622i eingann stad er fet minna edr verra en þu hefir sagt
Gísl 6220Audr tekr nu fed ok lætr koma i einn storann siod
Gísl 6223hugdi. hann þar fe micit vera j grof þeirra. ok baud monnum sinum at rannsaka grof þa
MedMisc 1164hann sá eld mikinn gjósa upp á nesi því, er niðr var frá bæ Auðunar ... "Þat myndi mælt", sagði Grettir, "ef slíkt sæisk á váru landi, at þar brynni af fé
Gr 5712j Roma borg bio einn rikvr madr at veralldlegvm hlvtvm er Stefanvums hiet. og var nockvt ꜳ giarnn til fiar og thok stvndvm fie fyrer rett þviat hann var domare þar
LaurReyk 27033gialdi fé fyrir vátta alla þá er hann má eigi til fá
BjarkÁMˣ 30813ok a hann fę efter. þa ...
FrostÁMˣ 2017viliom ver þat vannlega fyrerbioða at nokkor maðr fare sa i kaupferðer er minna fe a en til .iij. marka
FrostÁMˣ 248scal þar annattveggia á þuí þingi upplyct fiár eða atfor at taca af honom halfo meira
Frostˣ 1603þá gialldi hann slíkt fé þeim er leigði hann sem honom var fest
Frostˣ 21918scal þetta fé gera iamgótt hinu er þá var til auralaga at virða
Frostˣ 23532ef hinn villdi hafa fé sitt
Frostˣ 23615ef hann missir vátta þeirra er nær váru þá er hann fécc fé fyrir iörð. þá ...
Frostˣ 23617En ef gildi var verþr hertekin ok er a lande ofriþu, ver gildar skolum sa fe til at lꝍysa han halfs manaþar mat huer var
Gild¹ˣ 104alldrei mat hann fiar lækning sina
HrafnAˣ 18718Morgum monnum veitti Rafn smider sinar ok alldri mat hann þær fiär
HrafnAˣ 18913þa er Gisli Markusson var fulltida at alldri þa beiddi hann Lopt at giallda fe þau er hann hafdi at vardveita
HrafnAˣ 21211Aller menn adrer skylldu hafa slika sekt sem Þorvalldur an utann faur. ok giallda þo fe ccc framm til þess at þeim se landvært
HrafnAˣ 23621honom fecc hverr maþr pening til ... en hann gaf fé þat síþan til hofa
Íslbˣ 152Þorgils var þar um hríð, ok varð ilt til fjár, því at hann sá, at Árón var févani, en hann vildi hvervetna fult fyrir leggja þann kostnað, sem Árón hafði fyrir honum
StuᴵᴵR11127ˣ 14322
‖ (propr. comp.) :
Arni byskvp bra ok þegar við vm Iorsala feit ok kom þat j Þranð heim sem fyr var greint
ÁBp 675suo oc tekr kirkian tiund af þessum bæium oc alla þa tiund sem er skiptitiund oc alla biskupstiund þa sem minne er en eyrer. oc allt Petursfie
DI V (1461-1510: Bps B II 4) 34817þat skip ... skuli ganga til Noregis ... er kemur med romaskatt þann sem fallit hefer j Skalhollzt biskupsdæmi ... þui biodum uær ... at þier reiknut oc skialliga saman takit sancti peturs fe
DI VII (1497) 3353þat skip ... skuli ganga til Noregis ... er kemur med romaskatt þann sem fallit hefer j Skalhollzt biskupsdæmi ... þui biodum uær ... at þier reiknut oc skialliga saman takit sancti peturs fe
DI VII (1497) 3354petursfe og vintolla og biskupstiunder skal hann saman taka j sogdu takmarke
DI IX (1527) 42117So og tekur kyrckiann tijund af þessum bæium. og alla tijund sem er skiptitijund. og alla biskupz tijund þa sem minne er enn eyrer. og allt peturz fie. Enn luki þar fyrer eyrer soluuadar med biskupz tijundum
DI III (*p1394›Bps B III 3ˣ) 53911biskupstiunder oc Sancte Petursfe skal hann samantaka og færa heim til Hola
DI IX (*[1522]›Lbs 62ˣ) 7834
● brennt fé
●●● bunaðr þeirra var betri en hunndrat marca brennz féar
Menota: 32rb32 Streng 13026þriu hundroð jarns firir hueria mork þar sem ei er brent fe til
DN IV (*1308›vid 1308) 7622
● festa fé [fyrir ■]
eingí hans manna þvrftí grið at nefna. nema þeir eínir er rikis menn tokv á valld sítt. ok festv fe firir
Huldaᴵᴵ 31611þeir einir, er ríkis-menn tóku á vald sitt ok festu fé fyrir
Hkrᴵᴵᴵˣ 4452
● leggja/taka fé til hǫfuðs [e-m]
her gengr biorn vm eyna hinn mesti spelluirki. drepr her bæði menn ok fenað ok er lagt fe til hofuðs honum
EgM(2001) 1086Domandi hefir tekit fe til ho᷎fuds þeira
Nik2 3120Lǫgðu þeir Þórir þá báðir fé til hǫfuðs Gretti
Gr 16514leggur Þorkell Geitisson fie til hofudz Gunnare
Fljˣ 9718Sueínn kongr lagdi þa ⸢f[e til] [→ : AM 304 4°ˣ “304”; non emend. (ms.) fe til] hofuds honum
emend. HuldaHrokk 917: AM 304 4°ˣ “304” → ms. ***
● til fjár
hann gaf þeim acrland at sa ser corni. oc fęra avoxtinn til fiar ser
ÓH 625[var. + Tǫkum vápn vár ... ok búumsk við vel, því at nú er til fjár at vinna GKS 2870 4° “Z”]
var. NjM 8013: GKS 2870 4° “Z”Grimr villdi svikia hann til fear
LdnHauksb 721Hverr var fuss til fearins
Mág¹A 1418Þá gefr vel til fjár at vinna
NjR 1716Aldri vissa ek, þit brœðr myndið gera drengskap ykkarn til fjár, eða hversu lengi skal fjárbón sjá yfir standa?
NjR1908 2079hon var gefin til fjár Birni
NjR1908 3873En forræðes maðr kononnar sꝍke hann til fear sem mællt er i lagum
FrostKrᴵ 1522Ekki fer ek at því, þóttú hafir svelt þik til fjár ok fadir þinn
NjK 3327Aldri vissa ek, at þit bræðr myndið gera drengskap ykkarn til fjár, eða hversu lengi skal fjárbón sjá yfir standa
NjM 22816●●● Hon var gefin til fjár Birni
NjM 42415hafde Birnna verit gefin til fiar
Fær 12813uar hon miog gefin til fear
Grǿn 43110●●● hann vildi myrða Bjǫrn til fjár
Gr 815
● vinnask fé [e-m]
Nu er þar umaga eyrir i garðe. oc male kono. þa er vel ef þeim vinnzt baðom fe. en ef eigi vinnzt. þa scal hon þarnasc gagngiallz oc giavar
Gulᴵ 5117þa er þat vel ef þeim vinnz baðom fe. En ef þæim vinz eigi þa skal hon missa gagngiallz oc giavar
Járns 2828ef preste uinnz æi fe til. þa skulu bꝍnðr sit fe til læggia at kirkia se buin
EiðKrA 38719ef æigi uinnz hans fe til. þa take bꝍnðr sit fe til. at hon (ɔ: kirkja) se buinn
EiðKrA 38724●●● þa er vel ef þeim vínnzt baðum ⸢peníngar [var. fe Landsl 8616]
var. Landsl1154 13024 → Landsl 8616(proverb.; cf. FJOrdspr 81) Allt verðr til fjárins unnit ... ok er oss þat eigi sízt kaupmǫnnum
Gr 18914hugðisk hann nú á skammri stundu at vinna bæði til fjár ok frægðar
Gr 24220þá scal hann giallda sem hann má fremst. meðan honum vinz fé til
Frostˣ 21418
3) (om bøder/kompensation ⫽ of a fine/compensation)
hævir sa firir gort lannðe oc lausum ꝍyri. er vig væcr. en þat fe a hinn hælgi Olafʀ halft. en iarðlegr conongr halft
FrostKrᵛ 228En ef þat firinemsc fiorðongr manna. æða attongr. þa scal or þvi fe telia. sem þeir eigu manntal til
GulKrᴵ 53scolo þeir firi þat fe beꝍta biscope. firir þvi at vér hafum þat afnumit at þeim scyli með hoggum raða
GulKrᴵ 923ero þær saker settar oc fe bꝍttar fullum eyri
Gulᴵ 11023Orvar ero þǽr þriar er fe liggr við. ein ǫr at dauðom manne. onnor at sarom hinom meirom. þriðia ef maðr er aflimaðr
Járns 27017Ef sakar gioraz hedan af amilli uor. þer skal fe beta en eigi flein rioda
Heiðy 9911Snorri suarar. eigi mun her þo huarki koma fe ne mannsektir
Heiðy 1029er sa ein er eigi er fær. skal fie firir hann giallða
Heiðy 10212allir menn adrir skylldv hafa herad-sektir sem Þorvaldr, an vtan-for, ok giallda þo fe firir alla, CCC firir mann, til þess at þeir ætte land-vært
StuᴵK 31623sa ær Þorir vo ... var fe bætr
GullÞ 1918eínginn þeirra uar fee bættur
Harð 1785At engi maðr leggi fé a friálsan mann
indexþat scal vera hálfgillt fé er fé spiller fé horns oc hófs oc þræls
Frostˣ 1818silfrmetit er árborinna fé. en sacgilt þyrmslamanna fé
Frostˣ 2285þá beiði sꝍkiandi bꝍndr atfarar at taca fé slíct sem hann er secr
Frostˣ 24329
4) (coll. & pl.) husdyr, småkvæg, får ⫽ (coll. & pl.) livestock
Er þat et fyrsta ráþ hans ok bragþ, at hann lætr reka fé hennar í akra sína ok gaf þar fyrir sakar henni
Ágr 563●●● hon sá mart fé í sínom ǫkrom ok mart gera mikinn skaþa
Ágr 5615ef fé spillir fe
FrostII 5129Allt þetta fe gillt oc i ullo
GrgKonᴵᴵ 19326Sa er feet reiþir scal hafa qvatt v. heimilis bva sina viko fyʀ eða meira meli. at þeir komi til at miðium degi at meta fe þat með þeim við bók
GrgStað 21710Þeir scolo þeim mun odyʀa virða fe þat eɴ a sculda móti geck
GrgStað 21711En ef fe vinnr a fe þa abyrgiz at helmingi huar. sa er fe þat á er a vinnr. oc hiɴ er þat a sem firir verðr. et davða eða et lamða fe
GrgStað 37416En ef þeir brenna húsin þoat fe manna se iɴi oc scal sva sökia sem aðra breɴo
GrgStað 40218Þat er oc at meɴ scolo einkynt hafa fe sitt alt nema hroꜱ
GrgStað 4798Þat varðar vtlegð er maðr merkir eige fe sitt. ef sa smale er. er maðr ma fiɴa
GrgStað 48417Ef savðer verða mercðer. eða aɴat fe þat er omerct geck í lönd manna
GrgStað 48514A telia fe i afrétt
cap.Ef fe er eigi talet i afrett þar er sumar hage manna er
GrgStað 4865Nu spillir umage æða fe spillir fe. allt er þat halfgillt
Gulᴵ 4627siþan venr hann fe sitt i acra hennar
Mork 4494Hann skal bæiða bændr sua marga sem hann vil at færa fe hans or haga sinom
Járns 28920Nu koma eigi eigendr til. þa skal hann segia til um sumarit a alþinge huat fe þar er rekit
Járns 29128Menn skulu einkenna ⸢búfé [var. fe AM 134 4° “i”, etc.] sitt alt nema hross
var. Jb 17711: AM 134 4° “i”kolbínn greidi íone. presti .íx. kyrlog i kvikv fe. en íííí. ȷ́. buðargognum
NoDipl ([c1270]) 4047af þi eno kvika fene sem ek mista
NoDipl ([c1270]) 424eigv convr at heimta nyt af fe þvi
ÁKr 453Ef fe manz verðr siuct i haga vti oc er rett at reiþa heim. ef þa hefir þat lif helldr en aðr. enda ‹er› rett af at lata þat fe oc gera til sem þa at virkr ‹dagr› væri
ÁKr 459Þat er fe v́ætt. er mannz bani verþr
ÁKr 517En þa er hann kiemr heim þa byz smala maðr at reka fe sitt ut a biorg
Heið 6917riða nv vestr yfir Blꜹndo til Eirikꜱ niðsia. ok koma þar er fe uar embætt at morgvn mali milli middegis ok dagmala ok hitta smala mann ok spvrðo hvart Eirikr væri heima
Heið 7124tokv strand hoɢ eftir siðvenio ok reka til strandar feit ok to᷎ko herfang mikit
ÓTOddS 3719allt folk oc fe hafði flyit a fioll oc heiðar
Sv 893þegar hann giærðir æigi um oc fællr i nauta troð. oc hofn. oc gengr iuir fe. eða fole þa skal hann bera. þar um. til þess bꝍar. en hinn bar fyr oc kaupi þui ser ofn
EiðKrA 3798Gera skal eiganda boð samdꝍgris er fe er inn sætt
Landsl 1244Ef hundr bitr fe manz
cap.breckna menn hofdu haft beit ollu fie sinu nautum ok saudum ok sua torfskurð frialsliga i þueraarlanð eige skemmr en þria vetr ok ...
IslDipl (1341) 1711voku ver her hueria nótt a Aski ifer fe varu er byrgt er i grindum
EgM(2001) 1087●●● (proverb.) kann vera, at sanni it fornkveðna, at fé sé dróttni glíkt
Glúm 4317Undarligt er þat, at þú finnr jafnan fé í slíku myrkri; aldri mynda ek fé finna í slíkum myrkva
Glúm 6327Sveinninn gætti þar fjár um sumarit
Laxd 19812Smalamaðr Bolla fór at fé snemma um morgininn
Laxd 20521ráku (þeir) féit upp í geilarnar
NjM 1954Þeim vard nv sein favrin vpp yfir ána, þviat feid var heim-fvst
StuᴵK 908Enn meystelpa ein ⸢var at fe [var. gætti fjár Adv 21 3 17ˣ “V”] þeira bræðra, oc einn dag rak hon návt at tvni
StuᴵK 18117einn dag rak hon návt at tvni, enn Þorsteinn ‹fór› a mot henni oc bad hana eigi þangat reka at hæyionum oc visadi i brot feno
StuᴵK 18119þeir, er feit rako, foro til matar i Buþar-dal, enn sendu VI menn til matar i Hvarfs-dal
StuᴵK 46319Var þat fe sumt etið þegar, enn sumt nytiað
StuᴵᴵK 22326smala madr Snębiarnar bonda kom hæim fra fie
ÞBpC¹ 37222svá at þar sé úhætt monnum ok fé
Jb 1325hann skal hafa rekit fé sitt ór haga hins þá er sól er í austri miðju
Jb 1437hann skal mann hafa at fé sínu
Jb 15112þó at fé hlaupi þann garð, þá bœti sá skaða er þat fé é landnámslaust
Jb 1605Sá þeira er siðan lætr fleira fé til en itǫlu sina, tvígildi grasverð þeim er móti eigi
Jb 1857Ef maðr leiðir úlofat kú yxna til graðungs ... þá eignaz sá þat er undir elz er þat fé átti er til var leitt
Jb 1887Nú kemr sá er heimta á féit eigi eptir kvikfé innan hálfs mánaðar forfallalaust þaðan frá er goldit var
Jb 21311÷÷÷[rýfr ór] reyni-runninum uond [einn] ok keyr[ir] [÷÷÷féit] med
StuᴵR 63Medr þessum bonda var Bꜳrdr hinn þridia vetr ok gætti enn fiꜳr ok voru þa nær tuau hofud ꜳ hueriu þui er hann ꜳtti
HÚ 45920enn Suerrir studdi huarki fe ne frændr eigi helldr vinir
SvFlat 53414(proverb.) Ríð nú essi þínu ok lát sjá, hversu fagrliga þat springr; man nú sannast hitt forna orð, at fé er dróttni líkt
ValvA 619treystumzt eg afli Guds þess er styrkte Dȧuid vngan svein. þann er litlv fyrre hafdi gætt fiȧrr faudr sins. og drap sidan risa
MírmB(1997) 3824híðbjǫrn einn grimmr hljóp ór híði sínu ok varð svá ólmr, at hann eirði hvárki mǫnnum né fé
Gr 7410þeir ræna bade fie og folke burt af þessu fatæka lande
DI IX (1533) 6709(proverb.; cf. FJOrdspr 81) fe er fostri likt
Not604² 14825●●● Þa kom enn vatnhrid svo mikil um vor at ⸢allz kyns fe [var. allzkyns fenaðar AnnSk 20726; ross naut ok saudfe Ann1005 39911] do af
AnnRegˣ 15429kyr .ij. ok ær .xx. ... ok skal fylgia kvengilldr omage fiǫm þessum
DI I (*[1179]›Bps A II 1ˣ) 25027sauda madur Þorsteins for ad fie firer nordann Helgafell
Eb447(2003)ˣ 302huortt æpir hann eigi af fie
Fljˣ 832nu ætla ec fꜳtt ganga fie ꜳ fotumm; enn eigi skortta iarder epter
Fljˣ 1047þat scal vera hálfgillt fé er fé spiller fé horns oc hófs oc þræls
Frostˣ 1818oc svá þar er fé spillir fé
Frostˣ 22223Nu spiller omage eda fie spiller fie, allt er þad halfgillde
GulExcˣ 720en á vetrum gætti hann gamals fjár
Hávˣ 220gengr afréttir ok ǫll fjǫll leitar fjár manna
Hávˣ 320Honum var sagt ad fie allt væri heillt j gryndum, og ösakad
Hrólfˣ 808Sá maðr hét Ingólfr, er féit rak, hann var mikill maðr ok sterkr
StuᴵᴵR11127ˣ 3411Skyldu þeir fala fé til slátrs at Skeggja eða beiða hann nǫkkurra tillaga
StuᴵᴵR11127ˣ 2795
● ganganda fé
Vm dagin eftir let hon reka heim ganganda fe
Skáld 4533snere hann aleiðis staðinum. ⸢með fe [var. ganganda fe StuᴵK 27110] ok at husum
GBpA 1496Óláfr pái átti marga kostgripi í ganganda fé
Laxd 10514ueralldar rikir at ganganda fé
Stj¹ 19033Eyrnamǫrk skulu vera en engi ǫnnur á ganganda fé
Jb 18013Þau hǫfðu margt magrt gangandi fjár ok gekk allt nær sjálfala úti í skóginum um nesit
Kjaln 510hann átti margt ganganda fiár
Krók 29Karll var eigi rikari ath ganganda fee, enn hann atti kw eina suarttfleckotta ok knyflotta
Thom²y 47317vel auðigr maðr ok mest at kvikfé, svá at engi maðr átti jafnmart ganganda fé sem hann
Gr 1084Eigu vér mart fé ganganda, en hey fásk lítil
Hǿnsˣ 1119sér nú, at heim eru rekin hross ǫll, þau er faðir hans hafði átt, sauðir ok naut ór fjósi ok allt ganganda fé
Hǿnsˣ 268Þeir Ásbjǫrn hǫfðu rænt ǫllu á Breiðabólstað ǫðru en ganganda fé
StuᴵᴵR11127ˣ 3931hann átti mart ganganda fé, bæði naut ok sauði ok annan búsmala
Vatnˣ 3617
5*) (for fengr?) ⫽ (for fengr?)
II. (y. isl.)
III. (y. no.)
Form.: fe (274); fé (123); fiar (33); fie (24); fjár (22); fear (11); fee (9); féit (7); feit (5); fénu (4); fenu (3); feet (3); féar (3); fæ (3); fíar (3); feð (3); fiꜳr (3); fę (3); fiarins (2); feen (2); fiár (2); fiars (2); féin (2); fiǫm (1); feid (1); fenv (1); feng (1); fë (1); fiär (1); féé (1); Fjár (1); fene (1); fiȧrr (1); fearins (1); feno (1); fed (1); fjám (1); fiet (1); fiám (1); fet (1); fiæ (1); fiarens (1); fjárins (1); fears (1);
Comp.: afar- (1), af·giftar- (1), afla- (2), af·náms- (4), af·réttar- (1), alls·herjar- (1), arf- (1), ber- (4), blót- (5), bónda- (13), bón·hús- (1), bóta- (1), bú- (111), býjar·manna- (1), bǿjar·manna- (9), bǿn·hús- (1), dánar- (9), dilk- (3), dóm- (3), erfða- (3), erfðar- (1), farar- (1), fá·tǿkra·manna- (2), ·lags- (3), festar- (7), festingar- (1), finna- (1), finn- (1), flagða- (1), fóðra- (1), frá- (1), fulgu- (8), geit- (7), geld- (18), get- (1), geymslu- (1), gjafa- (5), grað- (5), guðs- (1), handa- (1), heið- (2), heilagra·manna- (1), heita- (4), heit- (5), heizlu- (1), helmings- (2), hrossa- (1), jarð- (2), kaupa- (1), kirkju- (26), kirkna- (3), konu- (1), konungs- (13), krist- (13), kross- (1), kvenna- (1), kvik- (64), kviku- (1), lamb- (2), lána- (1), lán- (6), láns- (2), lausa- (46), leiðangrs- (2), leigu- (10), leysa- (1), lín- (5), lǽknis- (7), lǫg- (3), lǫg·réttu- (3), mana- (1), met- (11), meyjar- (1), musteris- (1), mútu- (2), naut- (5), ofa- (7), ofr- (1), ofsa- (1), okr- (1), ó·maga- (3), ór·gangs- (1), páfa- (1), ráða- (1), rán- (6), ráns- (7), rétta- (1), ríðera- (1), saka- (3), sak- (1), sauð- (15), sekða- (6), sekðar- (27), sendi- (1), skatt- (1), skipa- (1), skógar·manns- (1), skot- (7), skrǫk·vátta- (1), skuld- (1), slátr- (8), sóknar- (1), staða- (1), staðar- (6), stela- (1), stór- (30), tafl- (3), tann- (9), til·lǫgu- (1), tíunda- (1), tíundar- (2), tǫlu- (5), ung- (2), úti- (2), út·legðar- (7), van·haga- (2), vátta- (1), veð- (11), veðjanar- (1), veizlu- (1), verka- (1), virðingar- (5), vist- (1), vita- (25), þriðjungar- (11), ǫfundar- (2)
Gloss.: EJ; ClV; ClVAdd; ClVErr _; ClVSuppl; Suppl1 _; Suppl2; Finsen _; Fr; FrErr1 _; FrErr2 _; FrErr3 _; LLFrämm _; Hertzb; HertzbLat _; HertzbTill; Suppl4 fee; Fischer _; Anm _; Bin Fiár-; Rím; LP; Med fe; MedComp _; MedSimp _; WN _; AH; AJ; deVr; Fr4; NO; Walter _; ÁBlM; Bl fje, cf. corr.; WPA _;
Litt.: Agnes S. Arnórsdóttir 2006 [Saga 44:1] 206; Blom 1963 [KLNM 8] 685; Finnur Jónsson 1910 [ANOH 1910] 306; Finnur Jónsson 1914 [ANF 30] 81; Finnur Jónsson 1921 (KultSprog) 259; Finnur Jónsson 1921 (KultSprog) 261; Gering 1916 [ANF 32] 18; Gjøstein 1934 [ANF 50] 97; Grøtvedt 1939 122; Gunnar F. Guðmundsson 2000 298; Holtsmark 1958 [KLNM 3] 484; Hægstad 1899 33; Lindow 1976 138; Maurer 1907ᴵᴵ 108, 138, 149; Maurer 1908 (Kirch) 526; Maurer 1910 393-396; Ruthström 1983 147-151; Ruthström 2002 ; Seip 1955 28, 34, 74, 107, 116, 134; Vilhjálmur Finsen 1849 [ANOH 1849] 243-247; Vilhjálmur Finsen 1883 603-604; 631, 667, 674
Genre. (expected): legal works [jur]: 246 (53); family sagas [isl]: 117 (68); historical works [his]: 57 (97); contemporary sagas [bis]: 47 (41); religious works [rel]: 38 (149); charters [dip]: 26 (43); romances [rom]: 12 (58); legendary sagas [fas]: 10 (24); þættir [tot]: 9 (12); unclassified [ ]: 3 (2); learned works [div]: 2 (17);
CS (red.) — April 2010
ER (omred.) — December 2019
External (non-ONP) resources:
Lexicon Poeticum (2nd ed.)
This uses metadata and images from septentrionalia.net