fagna vb. [-að-]
Status: excerpted citation slips citation text supplemented structured definitions in Danish definitions in English
1) [e-m/e-u / af e-u / yfir e-m/e-u] [með e-m] [í e-m/e-u] [með e-u] glæde sig (over ngn/ngt) (sammen med ngn), finde fornøjelse/behag (i ngn/ngt), juble (over ngn/ngt), blive glad (over ngt)
hveʀ hefer í sér fognoþ oc fagna aller saman sv́n goþs
~ lat.de visione Dei gaudebunt
13727 Eluc674(1989) 1373Sva fagna ec molom þinom sem morgom auþøuom
~ lat.ego delector
14721 Eluc674(1989) 1473Petʀus fagnar hreinlife iohannis en iohannes fagnar pislar vette petri
Eluc674(1989) 1538þesser fagna sęlom ódauþle[ik]
~ lat.laetantur
15738 Eluc674(1989) 1577marger mono fagna i burþ hans
~ lat.multi in nativitate eius gaudebunt
Vulg Luc 1,14 HómÍsl⁶(1993) 5r17Fagna scolom vér meþ þéim es fagna góþom verkom sínom oc aɴaʀa
HómÍsl⁶⁰(1993) 99r24eige fagnar hon (ɔ: elska) illo
~ lat.non gaudet super iniquitate
Vulg 1Cor 13,6 HómÍsl⁶⁰(1993) 99v13Sia es dagr sa es drótteɴ gerþe. fꜵgnom ver oc gleþiomc a honom
~ lat.exsultemus et laetemur in ea
Vulg Psalm 117,24 HómÍsl¹⁰(1993) 13r14at ver megem fagna vpriso licama várs
HómÍsl¹⁰(1993) 13r22þeir fǫgnoþo mioc es þeir só hana
~ lat.gavisi sunt gaudio magno valde
Vulg Matth 2,10 HómÍsl¹⁹(1993) 27v29J þeꜱ bvrþar tíþ a at fagna
~ lat.gaudet
PsAugSerm 197728 HómÍsl¹⁷(1993) 24r29Fǫgnom nu þa meþ goþe oc miɴomsc a tígn hans
~ lat.exsultemus
PsAugSerm 197958 HómÍsl¹⁷(1993) 25v16Sa ma fagna hreinlífi likamaɴs er eige hever scaþa andarennar
~ lat.gaudeat
PsAugSerm 19809 HómÍsl¹⁷(1993) 25v29aller englar goþs fagna þuí. es eiɴ synþogr maþr snýsc til góþs fra illífi síno
HómÍsl²⁴(1993) 34r22Svásem héyro (“ɔ: éyro”, ed. note) fagna goþom tiþendom oc nasar góþom ilm en ꜵgo fagryndom sva er oc þar fǿtsla hunangsfliotande
HómÍsl³⁹(1993) 66r20Fꜵgnom vér þéim er sigr vógo a fióndom
~ lat.Congratulemur
DeVocGent 112226 HómÍsl³⁹(1993) 69r19fagnar (hann) æigi í andlego værki
~ lat.gaudet
12332 Alk619 12312æigi fagnar hann í fultingi broðorlegs ærvæðes
~ lat.hilarescit
12333 Alk619 12313ꜵnd min fvsisc til þin oc fagnar af miscunn þiɴe
Eras 165sva sem retlatir fagna af ꜵmbonn retlę́tis í dvrþ
~ lat.gloriantur
Dialᴵᴵᴵ 9826 GregDialA 13814goþir fagna þeꜱ at meiʀ es þeir sia vini sina gleþiasc i dvrþ meþ ser
~ lat.gaudeant
Dialᴵᴵᴵ 11422 GregDialA 14212prestriɴ ... fagnaþi
~ lat.exultaret
Dialᴵᴵ 16410 GregDialA 14421hann fagnaþi dꜹþa ovinar sins
~ lat.gaudere de inimici interitu
Dialᴵᴵ 16421 GregDialA 14428Ef er elscit mic. þa móndot er fagna þvi er ec fer til foþor
~ lat.gauderetis utique quia vado ad Patrem
Vulg Jhs 14,28 Hóm677 294Siþan foro postolar glaþer af moti oc fognoþo es þeir toko pisler fvr Gvþs nafni
Hóm677 3418Nu fagnaþi Petrus i pislom oc męlti i gegn hofþingiom
~ lat.Ecce gaudet Petrus in verberibus
GregHom 122538 Hóm677 3419Af ꜹrom sinom øxla þeir hvern dag andlict vercꜹp oc fagna meiʀ goþo verci en goþri eigo
~ lat.plus gaudent bono opere quam bona possessione
GregHom 127345 Hóm677 561sva sem Salomon męlti. þeir gleþiasc þa es þeir gera illa. oc fagna enom verstom hlutom
~ lat.qui laetantur cum malefecerint et exsultant in rebus pessimis
Vulg Pro 2,14 Hóm677 7031A sinom degi hevir svnþog ond þat er heɴe er til friþar. þa er hon fagnar a stundligri tiþ i þessa heims farsęlom oc licams monoþom
Hóm677 715En męlir Pꜹlus. þeir er fagna se sva sem eigi fagnenðr
~ lat.qui gaudent tanquam non gaudentes
Vulg 1Cor 7,30 Hóm677 7114Hiarta mit ok holld mit fagnaðo í guði lifanda
~ lat.exsultaverunt
Vulg Psalm 83,3 HómNo⁸ 576þa geromc vér verðir at fagna dyrð upp-risu hans. ef vér hꜵldum með litil-læte ok þolen-møðe minning pinslar hans
HómNo¹⁶ 7727LEtatus sum in his que dicta mihi. in domum domini ibimus ... Ec fagnaða þæim tiðendum er mer ero sogð. at vér monum fara ok flytiasc til guðs hus
HómNo¹⁹ 8918mono margar fagna í burð hans
~ lat.multi in nativitate ejus gaudebunt
Vulg Luc 1,14 HómNo²⁵ 1062kennde svein í moðor quiði droten ok fagnaðe
~ lat.exsultavit
Vulg Luc 1,41 HómNo²⁵ 10614●●● þvi at barn fagnaðe í quiði minum siðan er rodd qveðiu þinnar com í øyrom mér
~ lat.exsultavit
Vulg Luc 1,44 HómNo²⁵ 10617A iorðu er oc monnum scylt at fagna dyrð hennar
HómNo²⁸ 13415Hec est dies quam fecit deus. exultemus et letemur in ea. Ðesser er sa dagr er guð gęrði. fꜵgnum vér hanom ok glæðiumc vér
HómNo² 322Fyrir scommo ⸢fagnaðom [var. glǫþdomc HómÍsl²⁵(1993) 37r13] vér burð Crist
~ lat.exsultamus
PsAugSerm 201139 HómNo⁹ 5723Þa toc Adam faþer alz mannkyns oc aller høfotfeðr oc spamenn at fagna miog
~ lat.exsultaverunt
EvangNicod 6773 Niðrst¹ 117aller vinir hans fagnaðo kuamo hans
Menota: 20rb37 Streng 3023fagnaði þa mioc su hin unga frú þæssom atburð. er hon hœyrði
Streng 6210oc fagnaðe i von vkomennar sælo
Menota: 88vb15 BarlA 16816alldri latir þu uvini mina æiga at fagna ufarum minum
~ lat.gaudeant
9422 Kgs 9629Agiarnn maðr syrgir meiʀ sinn scaða. en hann fagne aðr af þvi en hann hefir fengit
~ lat.delectentur
Alexandreis 2396 (IX 314) Alex 13815●●● hvi grætr þv frv ec hugða attu munðir hellðr fagna er ec vera heim komin en grata æigi
Þiðrᴵᴵ 15914Fagnar konungrenn þi
~ lat.gaudebat
4726 Thom¹ 476þessvm atbvrð fagna Tyrkir en Girkir harma
TrójHb 17126Ef þeir (ɔ: þjónar kristninnar) liva ok fagna eigi þa ero þeir brennanda glæðr en eigi lv̇sandi En þeir kenna vel ok liva illa þa ero þeir sem loganda kerti
~ lat.et non docuerint
10734 Eluc675(1989) 1078Hirðin fagnar þessu mio᷎g
Mág¹A 3040Nú mun ek á braut fara ok koma aldri aptr. Allir munu því fagna, segir Hǫskuldr
NjR 479gladdiz hiarta mitt oc fagnaði tunga min
~ lat.exsultavit
Vulg Psalm 15,9 PP 2887Sá má alldregi fagnaðarins missa er Crist hefir at fagnaði. þvi at sú gleði er eilíf er eilífo góðo fagnar
~ lat.Æterna enim exsultatio est quæ bono lætatur æterno
Epigram 52313 Prosper685 1732heill kominn blasívs oc fagna meþ os ver vinr goþa váʀa
~ lat.Gaude Blasi, amice deorum
PassBlas 341a10 BlasA623 384En hann fagnaþi uilia heɴar goþom er hon gorþi fyr gvþs sakir er hon com til fvndar viþ hann
~ lat.eius deuotione et tam pia voluntate delectatus
PassBlas 341a44 BlasA623 391margir munu fagna a hans burðartið
~ lat.multi in nativitate eius gaudebunt
Vulg Luc 1,14 JBapt²A 8535fagnaði barnit i kviði minum
JBapt²A 85829iafnskiott sem ro᷎dd þinnar heilsanar kom til minnar heyrnar, fagnaði barnit i kviði minum
JBapt²A 85928Ekki fagnar Hǫskuldr þessum tíðendum, ok eigi fór hann á fund hans
Laxd 543þu uillt hafna gledinni enn fagna uesolldinne
Mar655XXXII 6113Sveinninn fagnar í kviði mínum
MarS 2128I þessari syn glez hann geysi miøk, þviat hann fagnar hiartaliga af slysførvm fiandans
MarS 1772þviat þess beiðir gleþi hugskotzins at fagna tempranarlaust i sman ovinarins
MarS 1778Hallgerðr fagnaði þessum tíðendum ok lofaði verkit
NjM 17713Síðan vaknaði gamli maðr ok sagði fyrirburðinn ok fögnuðu allir
Æv¹⁷ 6218allir ormar helvítis myndi fagna yfir hans úför
Æv⁴⁸ 15717þviat sva sem ver eigvm at fagna yðrum fagnaði, sva eigvm mer oc at vfagna yðrum vfagnaði, eptir þvi segir Pall postoli gavdete cum gaudentibus, et flete cvm flentibus. Fagna þeira fagnaði, er fagnað gera gvþi, enn grati hina, er ‹við› hann gremiaz
StuᴵK 29115ef hann ... fagnar eigi af sins uuinar uesold ok ugiptu
Stj¹ 14223manu himnarnir glediaz ok iarðrikit fagna. skyin munu þa ok skemtan faa
~ lat.terra gaudebit
SpecH 45b24 (I 126) Stj¹ 2421allr lyðr fagnar i hans kvamu
Jón⁴ 48633at hann (ɔ: andinn) fagni sæll ok signaðr i sinum hialpara
Jón⁴ 49011Konungr var kominn heim með mikinn sigr; en þuí fǫgnuðu bæði karlar ok konur ok fóru í mót honum með mikilli gleði ok fǫgnuðu honum, sem bezt máttu þier
FlórN 48hann fagnar þui ok uakir sealfr yfir henni
Eym 13239Huat stodar at fagna um stund ok hafa sælife ef ...
Seb238XII 11215Þa tok Theodorus ath fagna ok syngia lof gudi
~ lat.exultare
PassTheod 3414 Theod 31210þuisa næst fagnar enn at nyiu heilog Cantuariensis kirkia, þuiat ꜳ næsta hatidisdegi þeira heimkuomu audlaz hon uirduligan erchibyskup med pallio ok postoligri roksemd
Thom² 31933mꜳ kirkian uel sidarr þui framarr fagna i sinni farsælld
Thom² 3459at ver skyldim helldr af meinmælum fagna en kveina
VP 66833uér aller munum fagna af hans burd ok eigi sidr andlati
ÓGeir1 72624þa vard hann hryggr ok felldi tꜳr ok gret dauda ovinar sins ok þat annat, at lærisveinn hans fagnadi dauda hins
~ lat.exultauit
Dialᴵᴵ 16419 Ben 16436eigum nú öll saman sigri at ⸢hrósa [var. fagnna AM 152 fol], er þér eruð allir heilir
var. HG 7231 → HG AM 152 fol 158va27Eingli er ecki annat at segia eda þægia verk vo᷎r gvdi en at fagna batnade vorvm
~ lat.de nostro provectu in Deo congratulari
11731 Eluc238XVIII(1989) 11711Marger menn ... fognudu, er þeir spurdu, ad so hafdi ad-borist
Fljˣ 2322hefur fagnad
~ lat.Exultauit ut gigas ad currendam uiam
1211 (Vulg Psalm 18,6) GlossPsalt 1312fagní yfir mig
~ lat.Quia dixi nequando supergaudeant michi inimici mei
3227 (Vulg Psalm 37,17) GlossPsalt 3328fagne oviner míner yfer mjer
~ lat.quoniam non gaudebit inimicus meus super me
4218 (Vulg Psalm 40,12) GlossPsalt 4319þier fagníd gudi
~ lat.Omnes gentes plaudite manibus: iubilate deo
5428 (Vulg Psalm 46,2) GlossPsalt 5529eg hefi fagnad
~ lat.Ad ipsum ore meo clamaui: et exaltaui sub lingua mea
8618 (Vulg Psalm 65,17) GlossPsalt 8719Gaudent in celis anime sanctorum, qui Christi uestigia sunt secuti etcet. Þetta þydir suo ꜳ vort mal: Andir heilagra manna, þeira sem Kristz fotsporum fylgdu, fagna i himinriki
MarD634ˣ 72117at þeir eti med mer ok fagni med gledi
~ lat.delectentur in lætitia
SpecH 261a62 (VII 108) MarD634ˣ 88328Fagna þu guds modir
~ lat.Gaude
MirMar1927 1915 MarD634ˣ 119123Fagnadi nu lydrinn heilsu þess, er adr hormudu þeir siukann
~ lat.Congratulabantur
HFars 179221 MarD635ˣ 67412helldr bad hann þa fagna
~ lat.gauderent
MirMar1927 5830 MarD635ˣ 87321féll hann þegar í óvit: svá fagnaði hann hánum komanda
Trist¹ˣ 4019
● ‖ præs. part.: fagnandi jublende
En ef goþs miscunn gefr mannenom at iþrasc sýnþa af ꜵllo hiarta. þa kéomr aftr varþ hallz engell til þess manncs fagnande oc recr bra‹u›t fra hǫnom andscota engel
●Hóm237² 1678sua sem maþr seger fagnande vinom sinom þat es hann comsc a braut forþom ór miklom hasca
~ lat.gaudens
14223 Eluc674(1989) 1419fór hann þegar in sama dag. leiþar siɴar. fagnaɴde. oc lovaɴde. Gvþ
ÞBpCod645 164Ec var glaðr sæm stærkr risi faghnande rasar skeiðe
~ lat.exultavit ut gigas ad currendam viam
Vulg Psalm 18,6 Kgs 9921for ec (ɔ: speki) fagnandi til hinna hæstu bygða mæð rosannda hærfange
Kgs 9925hann færr fagnande af þesso þinge, at hann er verðugr at þola harðynde fyrir Jesu Kristz nafne
Thom¹ 1112Heilldu, cross ... ꜵruggr oc fagnandi fer ek til þin
~ lat.gaudens
PassAndr 255 Andr¹Frg656 34723Af þvi fo᷎rum nu fagnandi í nafni Ihesu Christi
~þeir foro þegar fagnandi með miklum skunda til bus hans
SvaðaÓT 1796for hann heím. fagnandi til bus síns
ÞórhÓT 1876berandi þeim fagnanndum soguna. hversu hun ær hæil vordin
~Gengu þeir inn í höllina ok skipuðust kurteisliga næst hinum helztum lendum mönnum ... fríðir ok fagnandi
Trist¹ˣ 853
● er fagnanda [yfir e-u] der skal glædes over (ngt)
var meirr fagnanda en sýtanda yfir hans framför
GBpD 15637harmadi frafall hirdiz sins, þott helldr veri fagnanda
Martin² 6033
2) [e-u] forhåne (ngt)
3) [e-m/e-u(hum.)/e-u] [af e-u / með e-u] hilse (ngn/ngt), byde (ngn/ngt) velkommen, tage (ngn/ngt) imod, modtage (ngn/ngt)
En er byscop fagnaþe honom eige betr. ne meþ meiri virþingo. en svasem nu vas fra sagt
HómÍsl³⁶(1993) 57v28hon mun þa fagna er hon naer þic at líta
HómÍsl³⁶(1993) 60r23konongr fagnar hanum
ÓHLeg 3916Hon gecc i lopt nokcot þar sem hann huilldi í. Oc fagnar hanum. En hann svarar ængu
ÓHLeg 4031Ægill fagnar kononge. hann svarar ækci kvæðiu hans
ÓHLeg 4925Nu kœmr hann a konongꜱ fund. kvæðr hann væl. hann fagnar hanum i mote
ÓHLeg 5310fara þæir nu a konongs fund. Oc hæilsa hanum. hann fagnar þæím
ÓHLeg 5535drotning reið imoti honum ... Oc fagnaði Olafi er þa matti at rettu konungr callasc
ÓTOdd 334riddararnir ... fagnaðo þeim með miclum goðvilia. ok hirðlegre heyveski
Streng 21612eptir .iii. vetr fra þvi er S. (ɔ: Sigurðr) konvngr for or landi atti allr lyþr honom at fagna í Noregi
Mork 35211þa gecc byskop iɴ istofona er konvngr dracc oc qvaddi hann virþiliga oc fagnaþi honom
Mork 40415riþo menn at bǫnom. oc eigo þeir þar konungi at fagna
Stúf²Mork 2522stendr hon upp oc fagnar honom blidlega
Þiðrᴵᴵ 21921oc skyndi hæim til herbergiꜱ sins oc fagnaþi honum þacsamliga af þui goðo sem hon hafþi
BarlB 22129ok þegar er hann sa Barða. þa sprettr hann upp ok fagnar honum læiandi
Heið 717Hann atti þar magvm at fagna var þar kominn Þorarinn Þverhliðingr faðir Astriðar konv hans
Heið 8726er honum sva mæðr allre virðeng ok vægsæmð fagrlegha fagnat
~ lat.excipiebatur
4830 Thom¹ 4812ær honum þar virþulega fagnat
Thom¹ 22118læiddi duruordrenn hann ín .i. grasgard eín at mataz med ser. ok fagnede (!) honum sem hann matte bast
FlórFrg 282hon fagnaði konvnginom. hann tok þui bliðliga
HákFris 50017Vilhialmr kardinali kom ‹vm› varit svnnan i England. ok fagnaði Heinrekr konvngr honom sæmiliga
HákFris 52710Siðan fagnar konvngr folkino ok þackaði monnom þangatkvamv
HákFris 53118Jarl gek fyrir hann ok fagnaði honum
Hkr Holm perg 9 II fol 2va27Amunndi Iarl var uti ok fagnar ecki sonum sinum ok frétti tiðenda
Mág¹A 1256Flósi stóð upp í móti ok fagnaði þeim glaðliga
NjR1908 2673Skapti sat á pallinum ok fagnaði Ásgrími
NjR1908 27110er gengit í mót honum vegliga ok fagnat með blíðu
Glúm 718tekit mundu vér hafa kveðju þinni, Hǫskuldr, þóttu hefðir nǫkkuru fyrr oss fagnat
Laxd 2919Þráinn kennir ferð jarls ok stendr upp ok fagnar honum blíðliga
NjM 21719Flosi stóð upp í móti ok fagnaði þeim glaðliga
NjM 29321Skapti ... fagnaði Ásgrími
NjM 29811antígonus ridr i borgína ... ok fagnar honum folkit med mikilli vegsemd
Gyð(1995) 11217allir góðir menn fagna hans tilkvámu, ok einna framast guðs ölmusur
GBpD 10529fagnaði Eíndriði konungi með miklum blið skap
EindrÓT 21813Magnvs konvngr fagnaðí honvm. ok bað hann vel kominn
Huldaᴵ 15826forv þeir til fvndar við Eystein konvng. ok sǫgðv hversv Jngi konvngr hafðí fagnat þeim
Huldaᴵᴵ 28617sendi hann eptir þeim ok fagnadi þeim með hinum mesta bliðskap
ÓTᴵ 21011Kiartan kom til konungs ... ok kvaddi hann. konungr fagnaði honum bliðliga
ÓTᴵ 37114En dyrin fa[ug]nudu þeim [en g]raundudu eigi
PlacD(1998) 6420nu geingr Sigmundr til jarls ok fagnar jarl honum nu fyrre
Fær 471Eftir þetta aatti konungr hirdstefnu ok fagnadi sialfr hird sinni
HákFlat 13335er honum sua fagnat med allri uirding
Thom² 3283brestr upp hardr ordromr i stadnum, at herra Thomasi muni omiukliga fagnat ꜳ konungsgardi
Thom² 34712vera kann, at þeir i klaustrinu hafi fiskafatt at fagna ydr, ok þurfa þeir þꜳ uorkynndar
Thom² 3626stod upp Dagfinnr bondi ok fagnadi konginum, sem sidvenia er til, ok talade langt erande
Hák81 4764Eptir þetta atti kongr hirdstefnu ok fagnadi sialfr hird sinne
Hák81 5251rangt hefir þv gert, er þv fagnar oss svo heimsliga
ElisC 4910uerjt eigi hræddar. her eigi þit uin at fagna
Vald 685stendr hann upp og fagnar honum og segir suo
Hect 1047Geck sialfr kongr þa ath Florencius fagnad‹i› honum blijdliga og leiddi hann til hasętis sijns
Hect 1062hafde Aslakur en buit veizlu. og fagnadi konge sem blidligast
Hem1010 711ríðr keisari í móti henni ok þeir ríkstu höfðingjar ok fagna henni sœmiliga
Blómstrˣ 115fagne þier
~ lat.Omnes gentes plaudite manibus: iubilate deo
5428 (Vulg Psalm 46,2) GlossPsalt 5529sagði hann sik mundu fara í Goðheima ok fagna þar vinum sínum
Hkrᴵˣ 222Óláfr konungr gekk einn dag úti á stræti, en menn nǫkkurir gengu í móti þeim, ok sá, er fyrstr gekk, fagnaði konungi
Hkrᴵˣ 4056hví kemr hon eigi inn í höllina ... at fagna várri tilkvámu
KlmBˣ 5531
● fagna vel [e-m] tage godt imod (ngn)
Riðr (Rani) nu i braut oc kœmr til Guðbranz kulu. en hanum þar væl fagnar. Hann ser þar mikinn rygglæic a folceno oc fretter at, oc er hanum sact. En hann svarar raðrlæitni man til sliks [vera] sagðe hann. [Nu er] hann beðenn at hann læggi til nok
ÓHLeg 41Hanum var væl fagnat
ÓHLeg 3710Siðan kom brusi ... a fund konongsens oc fagnaðu hanum væl sem vært var
ÓHLeg 686Olafr fagnar honum vel oc með mikilli list
ÓTOdd 2416steig hann af hestinum oc fagnaði honum uel oc minntiz við hann
ÓTOdd 2428hon ... ⸢fagnar honum uel [var. fagnaðe vel iarlinom ok sømiliga ÓTOddS 7920]
ÓTOdd 792Ec hugða ... at þer værit lender menn eða ridderar, borgar menn eða kaupmenn, er vel kynni fagna dugandis monnum
ElisA 631Þeir Biornn ... coma til hirðar Raugnvallz iarls. var þeim þar vel fagnat
ÓH 1297þeir favgnvðv vel iarlinom
ÓH 1636er hanom væl fagnat huær sem hann færr
Þiðrᴵ 5827stoð hann vpp oc geck vt i moti þeim oc fagnar þeim vel
Þiðrᴵ 15911oc man hann þa vel fagna þer ef þv segir hanom hveʀra manna þv ert
Þiðrᴵ 22314oc herburt lez fara vilia hvert er hann vill senda hann. nv lætr þiðrecr konungr bua ferð hans. Oc fær honum .iiij. Riddara oc .xx. oc fær þeim goð vapn oc goða hesta oc goð klæði. Nu feʀ herburt alla þa leið til þess er þeir koma til bertanga oc er þeim þar vel fagnað með konungi artus
Þiðrᴵᴵ 493oc sua verðr hon vor at þar er kominn osangtrix konungr sealfr. oc fagnar honum vel oc bliðlega. osangtrix konungr feʀ nu heim við sva buit oc hævir með ser konungs dottur. litlu siðaʀ sendir Osangtrix konungr menn a funð Milias konungs oc vill nu sættaz við hann
Þiðrᴵᴵ 836Þeir hitta osangtrix konung j svjðioðu hann fagnar vel sendimonnum utlenzkra konunga oc vill vita œrendi þeira þo at attila konungr uæri hans ovin. osit sægir osangtrix konungi oll þeira œrendi oc sægir at Attila konungr vill fa dottur han‹s› erka
Þiðrᴵᴵ 8716En hann suarar her er nu komin en ungi alibrandr broðir min oc skalltu sea hversu fridr maðr hann er. Osangtrix konungr fagnar vel baðum þeim oc sægir at hann skal gera hvarntueɢia þeira mikinn hofdingia i sinu rici
Þiðrᴵᴵ 1029oc þa er þeir bua vm jron jarll. þa kemr þar aki hertugi at riðandi með sina menn han ⸢fagnar [var. heilsar AM 178 folˣ “A”, etc.] vel þiðreci konungi sinum frænda oc sægir at þeir munu riða allir saman til roma borgar
Þiðrᴵᴵ 1556En þegar er þiðrecr konungr hoyrir þetta stendr hann upp oc gengr i gegn honum oc þegar er þeir finnaz fagnar konungr honum uel oc bliðlega oc spyʀ hver tiðændi hann kann sægia. oc ænn spyʀ hann ef Viðga viti hui erminricr konungr heimtir skatt af minu lanði
Þiðrᴵᴵ 1737oc nu er þeir finnaz fagnar huaʀ odrum uel. Nu riðr þiðrecr konungr með Attila konungi heim isusam. oc setr Attila konungr hann et nesta ser. oc ollum hans riddœrum skipar hann ueglega
Þiðrᴵᴵ 1794oc þa er þæir hittaz fagnar huaʀ þæira oðrom forkunnar væl. oc var Attila konungr fæginn er þiðrekr konungr var hæill oc lifs. Oc eptir þat ganga þæir upp i borgar stadin
Þiðrᴵᴵ 19117fagnar konungr henne vel ... oc bað hana sitia i hasetino hia ser oc spyʀ ef hon hafi nokkor tiðindi frægit nyliga eða huart hon þikkiz nokkot œrinde æiga.þa suarar Erka drotning herra segir hon. Ek a skyllt œrindi a yðarn fund þat er Þiðrekr konungr af bærn hefir kert firir mer um rið
Þiðrᴵᴵ 22113um Hœgna oc Sigurð suein. (cap.) Fam dogom siðaʀ at kvælldi kemr hæim Sigurðr svæin með sinom monnom oc er hann kemr i hollina þar er inni sitr Gunnarr konungr stendr konungr vpp oc fangar væl magi sinom Sigurði svæin
Þiðrᴵᴵ 26315Attila konungr fagnaðe honvm vel oc seger at hann have hanum sent orð. oc vill at hann fare hans sendefor i niflvngaland. attila konungr vill senda hann at biðia ser konv Grimhilldar systvr Gvnnars konungs er átt hever Sigvrðr sveinn
Þiðrᴵᴵ 2764Hann fer alla sina leið til þess er þeir komv i niflungaland oc hitta Gunnar konungr (!) i vernico. þeim er þar vel fagnat. dvelz hann þar nokora daga. Ein dag heimter hann gunnar konung a tal oc með hanum hogna og gernoz
Þiðrᴵᴵ 27615Roðingeirr margreife fagnar vel niflvngum oc byðr þeim með ser til fagnaðr. En þessv tecr vel Gunnarr konungr. Oc Hogne biðr eckinvarð hava firir mikla gvðs þock. hversv hann rac þeirra œrende
Þiðrᴵᴵ 29120Nv mællte attila konungr til þiðrecs konungs oc biðr hann at hann skal vt riða igegn þeim. oc nv gerer hann sua. oc riðr vt með sina menn. Oc er þeir finnaz fagna hvarer adrum vel oc riða aller saman til borgar
Þiðrᴵᴵ 2977hann fagnar henne vel oc spyrr huat hon vili. hon seger gratande oc veinande. Goðe vin þiðrecr. Nu em ek komen at sœkia þin hæil rað. Nu vil ek þic biðia goðe herra at þu veiter mer lið at ek hemna mins ens mesta harms þar er drepin uar Sigurðr sveinn
Þiðrᴵᴵ 3032Attila konungr seger at þeir haua ekki fœrt hanum gull ne silfr. En þo vill hann þeim velfagna. er þeir hava hann heim sott. þa mellte drotning. herra huer skal hemna minnar sviuirðingar ef þu villt ei
Þiðrᴵᴵ 3049fagna hvarir ꜹðrvm vel. riða til þeꜱ er þeir koma til Þorgisl a Meðal-heim
Heið 729Hann kvaz ætla at miok vel mvnde hann þeim monnum fagnað hafa er minni venzl mvndi a oc tok all vel við þeim
ÓTOddS 1325siðan feʀ Olafr ibrꜹt ok i Garða rike. oc var honom þar vel fagnað ok dvel‹s›k hann þar i goðv yfir læti
ÓTOddS 4223er þeir O. (ɔ: Óláfr) sa at frið meɴ voro gengo þeiʀ i moti ok fo᷎gnvðo hvarir o᷎ðrvm vel
ÓTOddS 4431⸢*Hǫskuldr ok Hrútr gengu í mót þeim, fagnar Hrútr vel Þórarni ok þeim báðum brœðrum [GKS 2870 4° “Z”; non emend. Hǫskuldr fagnaði þeim vel Hrútr kvaddi ok þá báða brœðr AM 468 4° “X” etc.]
emend. NjR 4227: GKS 2870 4° “Z”ríða þeir ... til Mosfells; ‹var þeim vel fagnat› emend. Nj 1629: AM 468 4° “X”, etc.
emend. NjM 1629: AM 468 4° “X”er þeir kómu til skips, fagnar Hrútr Ǫzuri, frænda sínum, vel ok blíðliga
NjR 106er þeir kómu þar, gengu í móti þeim frændr ok vinir ok fǫgnuðu þeim vel
NjR 138Unnr gekk til búðar fǫður síns; hann fagnaði henni vel
NjR 2223stóð hann upp í móti þeim ok fagnaði þeim vel
NjR 237Nú ríðr hon heim af þingi, ok var Hrútr kominn ok fagnaði henni vel
NjR 262fiskimenn ... þóttusk sjá Svan ganga inn í fjallit Kaldbakshorn, ok var honum þar vel fagnat
NjR 4615hann fagnar vel Skammkatli
NjR 12913fǫgnuðu þeir vel Gunnari
NjR 13026Gunnarr gekk út þegar ok fagnaði vel Njáli
NjR1908 8619hann fagnar vel Gunnari
NjR1908 1043hann fagnaði þeim vel
NjR1908 10623hann fagnar þeim vel
NjR1908 10728Kolskeggr ok Hjǫrtr gengu út með honum, ok fǫgnuðu þeim vel
NjR1908 13219ok fǫgnuðu þeim vel
NjR1908 14319Flosi fagnaði honum vel
NjR1908 26610bróðir hennar fagnaði henni vel
NjR1908 2919Flosi fagnaði þeim allvel
NjR1908 33113fǫgnuðu þeir honum vel
NjR1908 33211stóð hann upp ... ok fagnaði honum vel
NjR1908 34023Húsfreyja ... fagnaði þeim vel
NjR1908 39712En er Þorolfr kom norðr i Torgar. þa var honum þar vel fagnat
EgM(2001) 1325Sigurðr fagnaði honum vel
EgM(2001) 1337liðr nu aframm. ok einn dagr gengr Finnbogi a gerðit. Þorgrimr fagnar honum vel. var þa ok miog sua gert vm gerðit
Finnb 7812Finnbogi geck a gerðit. ok fagnaði Þorbiorn honum vel
Finnb 816er Brandr kom at. fagnaði Finnbogi honum harðla vel
Finnb 8621gengr Egill til búðar Hǫskulds, ok fagnar Hǫskuldr honum vel
Laxd 8013Egill fagnar þeim vel
Laxd 8112Guðrún ... fagnar vel Gesti frænda sínum
Laxd 1092gekk ... Kjartan til máls við konung ok fagnar honum vel. Konungr tók honum með blíðu
Laxd 15225Gunnarr gekk út þegar ok fagnaði vel Njáli
NjM 991Hann fagnaði Gunnari vel
NjM 1187Gunnarr fagnaði þeim vel
NjM 12213fagna þeim vel ok spurðu hvert þeir ætlaði at fara
NjM 14818Njáll var úti ok synir hans ok gengu í móti ok fǫgnuðu þeim vel
NjM 16014fǫgnuðu þeir Óláfr honum vel
NjM 16413Flosi fagnaði Ingjaldi vel
NjM 2934Ingjaldr ... fagnaði henni vel
NjM 31819Flosi fagnaði þeim allvel
NjM 36128fǫgnuðu þeir honum vel
NjM 36220stóð hann upp í mót honum ok fagnaði honum vel
NjM 37012Húsfreyja ... fagnaði þeim vel
NjM 4367Var herra byskupi þar vel fagnat
ÞBpB 24814fagnar val huaʀ oðrum
~ lat.invicem se salutaverunt
8119 Gyð(1995) 813fagnaði Harekr honum vel
ÓTᴵᴵ 1183Barðr fagnaði vel konungi
ÞorvTÓT 10111ok fagnar Þrandr honum uel
Fær 1216þeir ... fínna Æirek jall ok fagnar hann uel Sigmundí. ok bydr honum med ser at vera
Fær 4124finna (þeir) Eirík jarl. ok er þeim þar vel fagnnat
Fær 4424hann fagnar vel Sigmundi ok hans mo᷎nnum
Fær 451Þorgrimr fagnar uel þeim Þrande
Fær 8729fagnar Þrandr þeim uel
Fær 13333sidan for hann til kongs ... ok var honum þar uel fagnad
~ lat.suspectus
6932 Egid 699kongr fagnar honum uel. og bidr hann sitia j hasæte hia sier
Vilm 1653var þeim þar vel fagnat
NjRp1908ˣ 14512Gunnarr gekk til móts við mága sína, ok fǫgnuðu þeir Óláfr honum vel
NjRp1908ˣ 1471Árón gekk at Þorgilsi ok fagnar honum vel, ok skal þér heimilt alt þat gott, er ek hefi til at veita þér, hvárt sem þat er fé eða fullting
StuᴵᴵR11127ˣ 1424Þa er JRon jarl kemur heim i Brandina borg geingur i giegn honum hans frv og hennar dotter jungfru Jsolld og fagna nu vel jarli og verda nv miok fegnar
Þiðrᴵᴵˣ 13920Munklifit het Wadincusan. Þa er hann kemur ath klaustranum lætur hann kalla til sin abótan. abótinn geinngur vt af klaustrinu og fagnar wal þidreki kongi, ok spyʀ hwart hann skal fara. Konugr sagde ath hann fer sinna skylldra eyʀenda
Þiðrᴵᴵˣ 38523Þidrek konugr fagnnar nv Heimir forkunnar wel. lætur hann wera jnnan hirdar ifer sinumm Riddorum og mikid lien weiter hann honum. ok er nv þar wmm hrid. ‹E›itt sinn talast þeir wid Þidrek kongur og Heimer og ræda wmm sitt skattlannd
Þiðrᴵᴵˣ 38714
4)
● guð fagni þér/... gud velsigne dig/...
Guð ⸢fagni [var. signi AM 178 folˣ “A”, etc.] yðr
Þiðrᴵᴵ 7817Gvð fagni þer riddari. Enn æigi kenni ek þik ok seg mer nafn þitt
KlmAFrg 55927Einsetumaðrinn svarar á mót: Guð fagni yðr
KlmA 39018Guð fagni þér, Samson erkibyskup, ok öllum guðs vinum ok mínum
KlmBˣ 17141
5) [e-m] hilse (ngn) med omfavnelse, omfavne (ngn)
6) [e-u] fejre (ngt)
hæyrði hon þa siðan sma fogla syngia með faugrom saung, er fagnaðe deginum
ElisA 725þat er siðr þeirra at hafa blot a havst oc fagna þa vetri
ÓH 2669þat er siðr þeirra at hafa blot a havst oc fagna þa vetri. Annat at miðiom vetri. en et þriðia at svmri. þa fagna þeir svmri
ÓH 26610hof up kirial oc fagnaði sigri sinum
Sv 10019þeir favgnvðv sigri sinvm oc ranfęngi
~ lat.et quasi festum celebrantes diem pro cuncta praeda et spoliis
Vulg 1Reg 30,16 StjC 49020þætti mer þa uel syslat ef ek mætti þar í (skálanum) veíta i haust vinum minum ok fagna sva heím kvamu minni
RRÓT 31519Þat var þꜳ margra manna sidr at fagna vetri i þann tima, ok hafa þꜳ veizlur ok vetrnꜳttablot
Gísl 1410
Form.: fagnar (64); fagna (61); fagnaði (43); fagnat (16); fǫgnuðu (10); fagnandi (7); fagnadi (6); fagnaþi (6); fagni (6); fagnaðe (5); fagne (3); fagnaðo (3); fagnað (3); fagnande (3); fagnad (3); Fagna (2); fagnanda (2); favgnvðv (2); fagnaðom (1); fagnaɴde (1); fagnaþe (1); fagnnar (1); fagníd (1); Fꜵgnom (1); fognudu (1); fagnadi (1); fagnaðu (1); Fǫgnom (1); fagní (1); fo᷎gnvðo (1); fagnanndum (1); fꜵgnom (1); fognoþo (1); faghnande (1); fꜵgnum (1); fǫgnoþo (1); fagnna (1); fagnnat (1); fangar (1); fagnaðí (1); fögnuðu (1); Fagnadi (1); fa▹ug◃nudu (1); fagnede (1); Fagnar (1); fagnaða (1);
Gloss.: EJ; ClV; ClVAdd _; ClVErr _; ClVSuppl _; Suppl1 _; Suppl2 fagnanda; Finsen _; Fr; FrErr1 _; FrErr2 _; FrErr3 _; LLFrämm _; Hertzb _; HertzbLat _; HertzbTill _; Suppl4 _; Fischer _; Anm _; Bin _; Rím; LP; Med _; MedComp _; MedSimp _; WN _; AH; AJ; deVr; Fr4; NO; Walter _; ÁBlM; Bl; WPA _;
Litt.: Annerholm 1956 177; Salvesen 1968 38; Seip 1955 253
Genre. (expected): religious works [rel]: 94 (72); family sagas [isl]: 62 (33); historical works [his]: 46 (47); legendary sagas [fas]: 26 (11); romances [rom]: 24 (28); þættir [tot]: 9 (6); learned works [div]: 6 (8); contemporary sagas [bis]: 6 (20); legal works [jur]: 0 (26); unclassified [ ]: 0 (1); charters [dip]: 0 (21);
SB (red.) — November 2020
ÞH (strukt.) — August 2010
External (non-ONP) resources:
Lexicon Poeticum (2nd ed.)
This uses metadata and images from septentrionalia.net