djarfr adj. [compar. -ari, superl. -astr]
Status: excerpted citation slips citation text supplemented structured definitions in Danish definitions in English
1) [■ / of e-t / í e-u] modig, tapper, aggressiv, dristig, frimodig, ufortrøden ⫽ courageous, brave, bold, aggressive, daring, frank, dauntless
●●● em ec ... ok æigi sua diorf at ec þore út at ganga nema minn herra sændi æftir mér
Menota: 19rb28 Streng 2225●●● notten gerer margan diarvan at drygia. þat er ręzla með scamfylle bannar á dagenn at gera
Alex 10022●●● engi var þeirra diarfari of alt þat er manraun var i en Andreas
Andr⁴ 40421●●● Har segir: Sa er eɴ ás, er Tyr heitir; hann er diarfaztr ok bezt hvgaðr ok hann ræðr mioc sigri i orrostom
SnE 321●●● Mꜹri ok Getuli ... gengu nu að micklu diarfara
~ lat.acrius
14429 Rómv595(2010) 1444●●● Diomedes var ... díarfr j ollv
~ lat.audacem
ExidTroi 1621 TrójS 6817●●● Sendibodar eru diarfir ok knyia fast ꜳ o‹r›skurdi
Thom² 42112●●● En nǫkkut þótti mǫnnum hann stirt tala í fyrstu; en þess at djarfari ok snjallari var hann í málinu, er hann hafði fleira mælt ok fjǫlmennara var við
StuᴵᴵR11127ˣ 1329÷ ertu sva diarfr. at þv hręþisc non dꜹþan
~ lat.per audaciam
PassAndr 98 Andr¹Cod645 12721÷ Hann sagði at eigi myndi Olafr sva diarfr vera at hann myndi taca undir sic þat velldi er iarlarnir havfðv att
ÓH 1029÷ af þi at þæir diarfer flytia fast sitt ærende, þa suarar konungrenn sva um siþer
Thom¹ 21014÷ Ali eþa Vali heitir eiɴ, sonr Oþins ok Rindar, hann er diarfr i orrostom ok mioc happskeytr
SnE 3320÷ hann uar i hugnum diarfr slægr ok brigðr
~ lat.audax
17029 Rómv595(2010) 1707÷ eigi hefi ek séet eða heyrt iafndiarfan mann þer
Finnb 346÷ Enn er prestr sagði auerka aa Dugfusi, var hann hinn beiskasti, ok sagði þa diarfa, er þeir hofðo *þangat farit
StuᴵK 38516÷ Diarfir væri diofvls-hvnðarnir, ef þeir ueri her, sagði Gvdmundr
StuᴵK 4116÷ mælti til hans miok reiðuliga. huerr ertu sva diarfr ok dular fullr sem engin vard fyrr. er þu þorir at ...
ÓTᴵ 793÷ ecki capitulum var sua diarft i landinu, at þyrdi til kosnings fram at fara, fyrr enn konungr leyfdi
Thom² 31120÷ hafdi hann ꜳ sitt lif æigi sua diarfr verit at kiosa þa personu til erchibyskups
Thom² 3138÷ Segia ok nockurir, ær diarfari voru, at slikt fellr konunginum *makliga, at hann mæti af þeim meingerdum
Thom² 35029÷ hann stefnir þing i landinu, fyrirbiodandi um allt rikit ... at eingi se sua diarfr, at hann appelleri til herra pafans
Thom² 3835÷ vid þetta vrdu heidingiar suo hrædder ath hinn diarfazsti vard huglaus
cf. fr.mult sont dolent
3445 BevB(2001) 3455÷ þú ert ⸢firnamaðr djarfr [var. firnadjarfr maðr AM 343 a 4° “L”] er þú þorir at heimta fé at mér
var. Æv⁸¹ 2311: AM 343 a 4° “L”÷ Þrællinn spyrr nú, hverr gaurr svó firnadjarfr er
Bós 544÷ Hann mælti þá djörfum orðum til sinna manna: Óttizt alls ekki ... em ek úhræddr at ganga fram fyrir yðr
~ fr.puis escrïent
AsprWᴵ 1453 Klma 2903÷ mikit herlid hinna diorfuztu riddara
MarE 45629÷ diarfr uar hann i stuldinum, enn uar þo hræddr eptir mannligum hætti, þa er honum þotti ouisazt, huersu duga mundi
MarE 62910÷ þuij war þinn putusonn suo diarfur ath þu drapt minn kerazta riddara
Hect 9413÷ Aunguan fann eg þier diarfara er þu þorir ath hallda stridi uith mig
Hect 12425÷ spurdi Geirmundr hvi hann (ɔ: Atli) var sva diarfr at taka slika menn vpp a kost hanns (ɔ: Geirmundar)
LdnHb105ˣ 4732÷ Hrafn segir, at djarft mundi at dylja; eru hér, segir hann, váttarnir, ‹ok nefndi til› *Kolbein ok Ara⸣ Ingimundarson
StuᴵᴵR11127ˣ 1619÷ moðer hans bað konurnar vera eigi sua diarfar at þær gerði vart við inn i skalann
EgM(2001) 4823÷ huí vartu suá díarfr Egill. at þu þorðer at fara a fund minn?
EgM(2001) 11434
2) [■] dumdristig, ilter, uovervejet, fræk, uforskammet, formastelig ⫽ heedless, hot-headed, precipitous, forward, impudent, shameless
●●● (def.? cf. fr.) Nu er þat unndarlect hvi fianden er sva diarfr at hann þorer misgranda oc mis þyrma þvi er guðs sonr þolðe dauða fyrir
~ fr.poesteis
Samedi 182a28 ●ViðrLaug619 2893●●● gerðe (hann) sem fól hæimskr oc ⸢diarfr [var. ofdiarfr Holm perg 6 4° “B”], at hann dirfðiz æinnsamann oforsialiga at riða oc aræðe gera sua miclum fiolða
~ fr.que fols et que bris
Elie 98 ElisA 198●●● Alldiarfr er þiofr þiɴ er þv melir sva til var
Þing¹Mork 36730●●● Firna diorf kona ertv oc heimsk. segir haɴ. oc dirfþv þig egi at at (!) mǽla slict optaʀʀ
Jvs291 4514●●● verda nokorer af þæim (brotsmǫnnum) ... grafner j kirkiu garde fvr en þæir villia rettlæida sic. þa skall hver er ⸢at þui verdr kvnnrn (!) æda sannr [var. sua diarfr er LundUB Mh 15 “E”] gialda biskupi aura .iij.
var. GulKrNA 3158: LundUB Mh 15 “E”●●● Sva refsaði gvð hordoms osoma er þar hafdi verit berari ok ⸢diarfari [var. framar Holm perg 9 4° “B³”] en i odrvm stavdvm
VerA 1715●●● sa er j dome er bæde harder ok diærfuer ok ranglatr, hanꜱ dírfd ok ranglæteꜱ domr fællr a sealfan han
~ lat. in textutemere iudicat
425 SvR 431●●● Raudlitadir menn med blo᷎ndudum docktum lit ero diarfir ok til reidi skiotir
Physiogn435 984●●● heyr þu ranguís hundur saurugur ok diarfur
~ lat.audax
PassMarg1889 21227 Marg AM 431 12° 161÷ ef nokor maðr verðr sua diaʀfr at hann gerer þeím nokot spial virki ... þa
●NoDipl ([1207-1217]) 2927÷ þv ert maþr sva diarfr ... at ec veít trꜹ́t þiɴɴ maka er þv þorir at koma á miɴɴ fvɴɴd
Jvs291 519÷ sendimenn ... segia honom þessi orð meyiarinnar. ok hon vri fvrðo diorf ok ovitr
HkrFris 3935÷ kvaðu engan mann verit munndu hafa sua diarfan i heíminum, at slict munndi þora at segia a sik fyrir slikum ho᷎fðingia
Mág¹A 2742÷ þat værí makligra at þv ... værír ríettlav́ss. Nv ver eigi siðan sva díarfr. at þv talir vsæmilíg orð við Haʀalld eða aðra dvgandí menn
Huldaᴵᴵ 22923÷ uvinrinn Cherinthus villumaðr var sva udæmis diarfr, at hann flyði eigi Effesum
Jón⁴ 47040÷ fretti huer suo diarfur væri at flytti her j hans rike olofat
Rém 24728
Form.: diarfr (15); diarfur (3); diarfari (3); díarfr (3); diorf (3); djarfr (2); diarfan (2); diarfir (2); diarfara (2); diaʀfr (1); Diarfir (1); diarfar (1); djarfari (1); diarfer (1); diarvan (1); diarft (1); diarfa (1); djörfum (1); djarft (1); diorfuztu (1); diarfazsti (1); diærfuer (1); diarfaztr (1);
Comp.: full- (1), hug- (11), hund- (1), hǫfðingja- (4), ill- (1), konung- (1), mál- (10), ó- (11), of- (3), orð- (1), ríkis- (1), sókn- (4), tǽpi- (1), vápn- (28), víg- (1)
Gloss.: EJ; ClV; ClVAdd _; ClVErr _; ClVSuppl _; Suppl1 djarfara adv. compar.; Suppl2 _; Finsen _; Fr; FrErr1 _; FrErr2 _; FrErr3 _; LLFrämm _; Hertzb; HertzbLat _; HertzbTill _; Suppl4; Fischer _; Anm _; Bin -diarfi; Rím; LP; Med _; MedComp _; MedSimp _; WN _; AH; AJ; deVr; Fr4; NO; Walter _; ÁBlM; Bl; WPA _;
Litt.: Bandle 1956 [BA 17] 45; Heidermanns 1993 152-153; Nordling 1930 11; Seip 1955 62, 158; Tarsi 2022 97
Genre. (expected): religious works [rel]: 18 (13); romances [rom]: 10 (5); historical works [his]: 8 (8); contemporary sagas [bis]: 4 (4); family sagas [isl]: 3 (6); learned works [div]: 2 (1); legal works [jur]: 1 (5); legendary sagas [fas]: 1 (2); þættir [tot]: 1 (1); charters [dip]: 1 (4); unclassified [ ]: 0 (0);
External (non-ONP) resources:
Lexicon Poeticum (2nd ed.)
This uses metadata and images from septentrionalia.net