[4] randa ... röðuls ‘of rims’ sun [SWORD]’: Randa is either gen. pl. of rönd ‘rim’ or gen. sg. of randi ‘shield’. LP (1860), LP: röðull, and Meissner, 151 construe as a sword-kenning. Since both sword- and shield-kennings can employ ‘sun’ or ‘moon’ as base-words, confusion is possible. Thus Finnur Jónsson takes Fróða bógar bjúgröðull ‘bowed sun of Fróði’s arm’ (Þmáhl Mav 7/5-8V) as a sword-kenning in Skj B (translation) but as a shield-kenning in LP. Meissner’s key for deciding on ‘sword’ is that there can be no doubt if, as here, ‘shield’ is the determinant (Meissner, 151). Rydberg 1907, 48 emends without comment to pl. röðla.
References
- Bibliography
- Skj B = Finnur Jónsson, ed. 1912-15b. Den norsk-islandske skjaldedigtning. B: Rettet tekst. 2 vols. Copenhagen: Villadsen & Christensen. Rpt. 1973. Copenhagen: Rosenkilde & Bagger.
- Meissner = Meissner, Rudolf. 1921. Die Kenningar der Skalden: Ein Beitrag zur skaldischen Poetik. Rheinische Beiträge und Hülfsbücher zur germanischen Philologie und Volkskunde 1. Bonn and Leipzig: Schroeder. Rpt. 1984. Hildesheim etc.: Olms.
- LP = Finnur Jónsson, ed. 1931. Lexicon poeticum antiquæ linguæ septentrionalis: Ordbog over det norsk-islandske skjaldesprog oprindelig forfattet af Sveinbjörn Egilsson. 2nd edn. Copenhagen: Møller.
- LP (1860) = Sveinbjörn Egilsson, ed. 1860. Lexicon poeticum antiquæ linguæ septentrionalis. Copenhagen: Societas Regia antiquariorum septentrionalium.
- Rydberg, Hugo, ed. 1907. ‘Die geistlichen Drápur und Dróttkvættfragmente des Cod. AM 757 4to.’. Ph.D. thesis. University of Lund. Copenhagen: Møller.