dͦttin̅ vá baud michaele hoꝼͩ engli at ꝼylgᷓ. adam ok ꜷllu̅
helgu̅
h̅ꜱ at leida þa i p̲adiſum hína ꝼornu. h͛
ſegir
Ok ſem þ̅r komu þͬ
. ꝼͣ
enok
⁊
þ̅m Heliaſ þa ʀuɴu íí. m̅
ꜳ motí þ̅m þ̅r ſp&ur;du þa hu͛ir værí. er þít haꝼít æͥ daudir v͛ít mͩ oſſ i heluiti. helldꝛ eͦt þít nu likamlig͛
i ip̲adiſo þa ꜱuᷓ
. aɴᷢ
þ̅ra. ok ml̅i Enoch heí
ti ek ok vͬ
ek uid
ɢudſ oꝛdi hingͭ
ꝼærdꝛ en̅
ſa er mͩ m͛
er heí
t͛
heliaꜱ. ok kalladꝛ theſbitheꜱ h̅
vͬ híngͭ
ekín̅
i elldligͥ k͛ru ok en̅
hꝼu̅
vͩ
æͥ ꜳ dauda b͛gt vid ſl̅m h͛
en̅
vͬdueítt͛
v͛a til þ͛ꜱ er anti
xp̅r
er boꝛíɴ. En̅
þa ſl̅m vͩ
ꝼͬa nídꝛ i heímín̅
ok b͛iaz vͩ
h̅
mͩ
ɢudꜱ iartegnum ok táknum. En̅
h̅
mun i ioꝛſa
la bͦg lata vega ockr. En̅
ept͛
íí. daga lidna. ok halꝼu̅
ꝼioꝛ
da v͛dum vͩ
mͩ
ſkyiu̅
vpp numn͛
. Ok er þ̅r enoch ok heliaſ taladu þ̅ta vͩ
helga m̅
ɢudſ. þa kom þͬ
at gangandi eíɴ mͬ
all oſælligr haꝼandi kͦꜱ mͬk ꜳ h͛dum ꜱ͛
. þa er ɢudſ helgír ſꜳ þ̅na man̅
. ſpurdu þ̅r hu͛r h̅
værí. oꜱ ſyníz ſem þu mu
n͛
illuirki v͛it haꝼa. edꝛ hui gegn͛
at þu b͛ꝛ
kͦꜱ mͬ
. Han̅
ꜱvᷓ
.
Segͥ
ek ydꝛ at ek var illuírki. ok g͛da. huetvetna
illt. a ioꝛ
du. en̅
gydingͬ
kͦꜱꝼeſtu mik mͩ
ih̅c. en̅
þa vͩ
þ̅
er ek ſꜳ vn
dꝛ þau er g͛duz. at ek þ̅tumz vita at
ih̅c
mͮdi v͛a ſkapar
í allrar ſkepnu. tok ek þa at bidia h̅
m͛
miſkuɴͬ
. ok ml̅a ek ꜱᷓ. Miſkunna þu m͛
dͦttin̅
þa er þu kemr i ʀiki þítt. en h̅
tok val mínu mali ok ml̅i þa þegͬ
vͩ
mik. Viſt ſegͥ
ek þer i dag ſl̅tu mͩ
m͛
i pͬadiſo. þa gaꝼ h̅n m͛
þ̅ta kͦꜱ mͬk. ok ſeg h̅m at
ih̅c
xp̅c
ſa er nu er kͦꜱꝼeſtr heꝼ͛
þik hingͭ ſent. Nu ml̅a ek þ̅ta vͩ
engilín̅
p̲adiꜱͬ
uoꝛdin̅
. ok h̅
lauk þegͬ
vpp p̲adiꜱͬ
hlid. ok leiddi mik til hæg
ͥ
handͬ
ꜱ͛
. ok ml̅i. h͛
ſl̅tu nu bida litla ſtund. þͥat adam man bᷓtt h͛
koma mͩ
bornum ſínum helgu̅
ʀettlat
um cͥſtz hínꜱ kroſſꝼeſta. cͥſtz dͦttínꜱ En er ꝼedꝛ ok ſpa m̅
heyrdu þ̅
er illuirkiɴ ſagdi. þa toku þ̅r allir ſen̅
ꜱua at
mæla
. Loꝼadꝛ ſer þu almattugr ɢͩ
. er ꜱᷓ miſkun̅ſamr ert. at þu veit͛
v v͛du̅
eyliꝼa ſælu. um allar alld͛
. ꝼᷓ karin᷒ ok leutiuꜱ Karinuꜱ ok leuciuꜱ ſyn͛
Símeoniꜱ hínꜱ ʀettlata. ꝼunduz æͥ
i groꝼu̅
ꜱͫ. ept͛
uppʀiſu cͥſtz ok dauda he
lldꝛ hͣ þ̅r vpp riſít mͩ
h̅m. ok mͬg͛
m̅
adꝛ͛
ꜱᷓ ſe̅
rítat eͬ
. Et multa coꝛp̲a ſa̅oꝛum qͥ
dormíerant ſurrexerunt. Ok mͬg͛
likam͛
heilagͬ
mͣ er ſoꝼnad hoꝼdu ʀiſu vpp. Karinuꜱ ok leucí
uꜱ vͦ
ſídan ſen͛
i bͦg þ̅ri er heit͛
aremathia at ioſephſ ok ſkriꝼ
adu þ̅na þátt nidꝛ ſtigningͬ
cͥſtz. þ̅t þ̅r villdu ecki vͩ
mæla mæla. ok letu bokína koma i h̅dꝛ þ̅m níchodemo ok ioſeph. en̅
þ̅r haꝼa vpp leſít ſidan. En̅
moꝛgu̅
man̅z ꜷlldꝛu̅
ſidaʀ. komz at þ̅ri bok theodoſíuꜱ keiſarí. h̅
vͬ
ſon archadí. ok haꝼdi mͩ
ꜱ͛
í miklagͬd ok let þͬ
vpp leſa ok vͬd m̅m þa ny
tt um dasemd͛
almattigs ɢudꜱ p͛
omnía bn̅díctuꜱ deuꜱ ín ſcl̅a ſcl̅oꝛum amen.
drottinn vá baud michaele hoꝼud engli at ꝼylgia
adam ok ꜷllum
helgum
hanꜱ at leida þa i paradiſum hína ꝼornuher
ſegir
Ok ſem þeir komu þar
fra
enok
ok
þeim Heliaſ þa ʀuɴu íí. menn
ꜳ motí þeimþeir ſpurdu þa huerir væríer þít haꝼít æigi
daudir verít med
oſſ i heluitihelldꝛ erot þít nu likamliger
i paradiſoþa ꜱuaradi
aɴarr
þeiraok mælltiEnoch heí
ti ekok var
ek uid
ɢudſ oꝛdi hingat
ꝼærdꝛenn
ſa er med
mer
er heít
er
heliaꜱok kalladꝛ theſbitheꜱhann
var
híngat
ekínn
i elldligri kerruok enn
hꝼum
vid
æigi ꜳ dauda bergtvid ſkulum her
enn
vardueítter
vera til þerꜱ er anti
christus
er boꝛíɴEnn
þa ſkulum vid
ꝼara nídꝛ i heímínn
ok beriaz vid
hann
med
ɢudꜱ iartegnum ok táknumEnn
hann
mun i ioꝛſa
la borg lata vega ockrEnn
epter
íí. daga lidnaok halꝼum
ꝼioꝛ
da verdum vid
med
ſkyium
vpp numnir
Ok er þeir enoch ok heliaſ taladu þetta vid
helga menn
ɢudſþa kom þar
at gangandi eíɴ madr
all oſælligr haꝼandi kroꜱ mark ꜳ herdum ꜱer
þa er ɢudſ helgír ſꜳ þenna mann
ſpurdu þeir huerr hann
væríoꜱ ſyníz ſem þu mu
nir
illuirki verit haꝼaedꝛ hui gegner
at þu berꝛ
kroꜱ markHann
ꜱvaradi
Segi
ek ydꝛ at ek var illuírkiok gerdahuetvetna
illta ioꝛ
duenn
gydingar
kroꜱꝼeſtu mik med
iesu
enn
þa vid
þat
er ek ſꜳ vn
dꝛ þau er gerduzat ek þottumz vita at
iesus
mundi vera ſkapar
í allrar ſkepnutok ek þa at bidia hann
mer
miſkuɴar
ok mællta ek ꜱva
Miſkunna þu mer
drottinn
þa er þu kemr i ʀiki þítten hann
tok val mínu mali ok mællti þa þegar
vid
mikViſt ſegi
ek þeri dag ſkaltu med
mer
i paradiſoþa gaꝼ hannn mer
þetta kroꜱ markok ſeg honum at
iesus
christus
ſa er nu er kroꜱꝼeſtr heꝼer
þik hingat
ſentNu mællta ek þetta vid
engilínn
paradiꜱar
uoꝛdinn
ok hann
lauk þegar
vpp paradiꜱar
hlidok leiddi mik til hæg
ri
handar
ꜱer
ok mælltiher
ſkaltu nu bida litla ſtundþviat adam man bratt her
koma med
bornum ſínum helgum
ʀettlat
um criſtz hínꜱ kroſſꝼeſta
criſtz
drottínꜱEn er ꝼedꝛ ok ſpa menn
heyrdu þat
er illuirkiɴ ſagdiþa toku þeir allir ſenn
ꜱua at
mæla
Loꝼadꝛ ſer þu almattugr ɢud
er ꜱva
miſkunnſamr ertat þu veitir
v verdum
eyliꝼa ſæluum allar alldir
ꝼra
karinus
ok leutiuꜱ Karinuꜱ ok leuciuꜱ ſyner
Símeoniꜱ hínꜱ ʀettlataꝼunduz æigi
i groꝼum
ꜱinum
epter
uppʀiſu criſtz ok daudahe
lldꝛ hafa
þeir vpp riſít med
honumok marger
menn
adꝛer
ꜱva
ſem
rítat er
Et multa coꝛpora ſanctoꝛum qui
dormíerant ſurrexeruntOk margir
likamer
heilagra
manna
er ſoꝼnad hoꝼdu ʀiſu vppKarinuꜱ ok leucí
uꜱ voro
ſídan ſener
i borg þeirri er heiter
aremathia at ioſephſ ok ſkriꝼ
adu þenna þátt nidꝛ ſtigningar
criſtzþviat þeir villdu ecki vid
menn
mæla
mæla
ok letu bokína koma i hendꝛ þeim níchodemo ok ioſephenn
þeir haꝼa vpp leſít ſidanEnn
moꝛgum
mannz ꜷlldꝛum
ſidaʀkomz at þeirri bok theodoſíuꜱ keiſaríhann
var
ſon archadíok haꝼdi med
ꜱer
í miklagard ok let þar
vpp leſa ok vard monnum þa ny
tt um dasemder
almattigs ɢudꜱ per
omnía benedíctuꜱ deuꜱ ín ſaecula ſaeculoꝛumamen
dróttinn várr bauð Michaele hǫfuðengli at fylgjaAdam ok ǫllum helgum hans at leiða þá í paradísum hína fornuHér segir Ok sem þeir kómu þarfrá Enoch ok þeim Helias þá runnu .ii. menn á móti þeimÞeir spurðu þá hverir værier þit hafið eigi dauðir verit með oss í helvítiheldr eruð þit nú líkamligir í paradísuÞá svaraðiannarr þeiraok mæltiEnoch hei
ti ekok var ek við Guðs orði hingat fœrðrEn sá er með mér er heit
ir Heliasok kallaðr ThesbitesHann var hingat ekinn í eldligri kerruok enn hǫfum vit eigi á dauða bergtVið skulum hér enn varðveittir vera til þess er Anti Christus er borinnEn þá skulum vit fara niðr í heiminn ok berjast við hann með Guðs jartegnum ok táknumEn hann mun í Jórsa
la borg láta vega okkren eptir .iii. daga liðnaok hálfum fjór
ða verðum vit með skýjum upp numnirOk er þeir Enoch ok Helias tǫluðu þetta við helga menn Guðsþá kom þar at gangandi einn maðr allúsælligr hafandi krossmark á herðum sérÞá er Guðs helgir sá þenna mannspurðu þeir hverr hann væriOss sýnist sem þú mu
nir illvirki verit hafaeðr hví gegnir at þú berr krossmarkHann svaraðiSegi ek yðr at ek var illvirkiok gerðahvatvetna illtá jǫr
ðuen gyðingar krossfestu mik með IesuEn þá við þat er ek sá un
dr þau er gerðustat ek þóttumst vita at Iesus mundi vera skapar
i allrar skepnuTók ek þá at biðja hann mér miskunnarok mælta ek sváMiskunna þú mér dróttinn þá er þú kemr í ríki þittEn hann tók val mínu máli ok mælti þá þegar við mikVísst segi ek þérí dag skaltu með mér í paradísuÞá gaf hann mér þetta krossmarkok seg honum at Iesus Christus sá er nú er krossfestr hefir þik hingat sentNú mælta ek þetta við engilinn paradísar vǫrðinnOk hann lauk þegar upp paradísar hliðok leiddi mik til hǿgri handar sérok mæltiHér skaltu nú bíða litla stundþvíat Adam man brátt hér koma með bǫrnum sínum helgum réttlát
um Krists hins krossfesta dróttinsEn er feðr ok spámenn heyrðu þat er illvirkinn sagðiþá tóku þeir allir senn svá at mælaLofaðr sér þú allmáttugr Guðer svá miskunnsamr ertat þú veitir úverðum eilífa sæluum allar aldirFrá Karinus ok Leucius Karinus ok Levcius synir Simeonis ins réttlátafundust eigi í grǫfum sínumeptir upprisu Krists ok dauðahe
ldr hafa þeir upp risit með honumok margir menn aðrir svá sem ritat erEt multa corpora sanctorum qui dormierant surrexeruntOk margir likamir heilagra manna er sofnat hǫfðu risu uppKarinus ok Leuci
us váru síðan sénir í borg þeirri er heitir Arimathia at Iosephs ok skríf
aðu þenna þátt niðrstigningar Kristsþvíat þeir vildu ekki við menn mæla ok létu bókina koma í hendr þeim Nichodemo ok Iosephen þeir hafa upp lesit síðanEn mǫrgum mannsǫldrum síðarrkomst at þeirri bók Theodosius keisariHann var son Archadiiok hafði með sér í Miklagarð ok lét þar upp lesa ok varð mǫnnum þá ný
tt um dásemdir allmáttigs Guðs per omnia benedictus deus in saecula saeculorumAmen