Cookies on our website

We use cookies on this website, mainly to provide a secure browsing experience but also to collect statistics on how the website is used. You can find out more about the cookies we set, the information we store and how we use it on the cookies page.

Continue

menota

Menota data services

Menu Search

AM 233 a fol: 28vb1-28vb45 — Niðrstigningar saga

dͦttin̅ vá baud michaele hoꝼͩ engli at ꝼylgᷓ. adam ok ꜷllu̅ helgu̅ h̅ꜱ at leida þa i p̲adiſum hína ꝼornu. h͛ ſegir Ok ſem þ̅r komu þͬ . ꝼͣ enok ⁊ þ̅m Heliaſ þa ʀuɴu íí. m̅ ꜳ motí þ̅m þ̅r ſp&ur;du þa hu͛ir værí. er þít haꝼít æͥ daudir v͛ít mͩ oſſ i heluiti. helldꝛ eͦt þít nu likamlig͛ i ip̲adiſo þa ꜱuᷓ . aɴᷢ þ̅ra. ok ml̅i Enoch heíti ek ok vͬ ek uid ɢudſ oꝛdi hingͭ ꝼærdꝛ en̅ ſa er mͩ m͛ er heít͛ heliaꜱ. ok kalladꝛ theſbitheꜱ h̅ vͬ híngͭ ekín̅ i elldligͥ k͛ru ok en̅ hꝼu̅ vͩ æͥ ꜳ dauda b͛gt vid ſl̅m h͛ en̅ vͬdueítt͛ v͛a til þ͛ꜱ er anti xp̅r er boꝛíɴ. En̅ þa ſl̅m vͩ ꝼͬa nídꝛ i heímín̅ ok b͛iaz vͩ h̅ mͩ ɢudꜱ iartegnum ok táknum. En̅ h̅ mun i ioꝛſala bͦg lata vega ockr. En̅ ept͛ íí. daga lidna. ok halꝼu̅ ꝼioꝛda v͛dum vͩ mͩ ſkyiu̅ vpp numn͛ . Ok er þ̅r enoch ok heliaſ taladu þ̅ta vͩ helga m̅ ɢudſ. þa kom þͬ at gangandi eíɴ mͬ all oſælligr haꝼandi kͦꜱ mͬk ꜳ h͛dum ꜱ͛ . þa er ɢudſ helgír ſꜳ þ̅na man̅ . ſpurdu þ̅r hu͛r h̅ værí. oꜱ ſyníz ſem þu mun͛ illuirki v͛it haꝼa. edꝛ hui gegn͛ at þu b͛ꝛ kͦꜱ mͬ . Han̅ ꜱvᷓ . Segͥ ek ydꝛ at ek var illuírki. ok g͛da. huetvetna illt. a ioꝛdu. en̅ gydingͬ kͦꜱꝼeſtu mik mͩ ih̅c. en̅ þa vͩ þ̅ er ek ſꜳ vndꝛ þau er g͛duz. at ek þ̅tumz vita at ih̅c mͮdi v͛a ſkaparí allrar ſkepnu. tok ek þa at bidia h̅ m͛ miſkuɴͬ . ok ml̅a ek ꜱᷓ. Miſkunna þu m͛ dͦttin̅ þa er þu kemr i ʀiki þítt. en h̅ tok val mínu mali ok ml̅i þa þegͬ vͩ mik. Viſt ſegͥ ek þer i dag ſl̅tu mͩ m͛ i pͬadiſo. þa gaꝼ h̅n m͛ þ̅ta kͦꜱ mͬk. ok ſeg h̅m at ih̅c xp̅c ſa er nu er kͦꜱꝼeſtr heꝼ͛ þik hingͭ ſent. Nu ml̅a ek þ̅ta vͩ engilín̅ p̲adiꜱͬ uoꝛdin̅ . ok h̅ lauk þegͬ vpp p̲adiꜱͬ hlid. ok leiddi mik til hæg ͥ handͬ ꜱ͛ . ok ml̅i. h͛ ſl̅tu nu bida litla ſtund. þͥat adam man bᷓtt h͛ koma mͩ bornum ſínum helgu̅ ʀettlatum cͥſtz hínꜱ kroſſꝼeſta. cͥſtz dͦttínꜱ En er ꝼedꝛ ok ſpa m̅ heyrdu þ̅ er illuirkiɴ ſagdi. þa toku þ̅r allir ſen̅ ꜱua at mæla . Loꝼadꝛ ſer þu almattugr ɢͩ . er ꜱᷓ miſkun̅ſamr ert. at þu veit͛ v v͛du̅ eyliꝼa ſælu. um allar alld͛ . ꝼᷓ karin᷒ ok leutiuꜱ Karinuꜱ ok leuciuꜱ ſyn͛ Símeoniꜱ hínꜱ ʀettlata. ꝼunduz æͥ i groꝼu̅ ꜱͫ. ept͛ uppʀiſu cͥſtz ok dauda helldꝛ hͣ þ̅r vpp riſít mͩ h̅m. ok mͬg͛ m̅ adꝛ͛ ꜱᷓ ſe̅ rítat eͬ . Et multa coꝛp̲a ſa̅oꝛum qͥ dormíerant ſurrexerunt. Ok mͬg͛ likam͛ heilagͬ mͣ er ſoꝼnad hoꝼdu ʀiſu vpp. Karinuꜱ ok leucíuꜱ vͦ ſídan ſen͛ i bͦg þ̅ri er heit͛ aremathia at ioſephſ ok ſkriꝼadu þ̅na þátt nidꝛ ſtigningͬ cͥſtz. þ̅t þ̅r villdu ecki vͩ mæla mæla. ok letu bokína koma i h̅dꝛ þ̅m níchodemo ok ioſeph. en̅ þ̅r haꝼa vpp leſít ſidan. En̅ moꝛgu̅ man̅z ꜷlldꝛu̅ ſidaʀ. komz at þ̅ri bok theodoſíuꜱ keiſarí. h̅ vͬ ſon archadí. ok haꝼdi mͩ ꜱ͛ í miklagͬd ok let þͬ vpp leſa ok vͬd m̅m þa nytt um dasemd͛ almattigs ɢudꜱ p͛ omnía bn̅díctuꜱ deuꜱ ín ſcl̅a ſcl̅oꝛum amen.

drottinn vá baud michaele hoꝼud engli at ꝼylgia adam ok ꜷllum helgum hanꜱ at leida þa i paradiſum hína ꝼornuher ſegir Ok ſem þeir komu þar fra enok ok þeim Heliaſ þa ʀuɴu íí. menn ꜳ motí þeimþeir ſpurdu þa huerir væríer þít haꝼít æigi daudir verít med oſſ i heluitihelldꝛ erot þít nu likamliger i paradiſoþa ꜱuaradi aɴarr þeiraok mælltiEnoch heíti ekok var ek uid ɢudſ oꝛdi hingat ꝼærdꝛenn ſa er med mer er heít er heliaꜱok kalladꝛ theſbitheꜱhann var híngat ekínn i elldligri kerruok enn hꝼum vid æigi ꜳ dauda bergtvid ſkulum her enn vardueítter vera til þerꜱ er anti christus er boꝛíɴEnn þa ſkulum vid ꝼara nídꝛ i heímínn ok beriaz vid hann med ɢudꜱ iartegnum ok táknumEnn hann mun i ioꝛſala borg lata vega ockrEnn epter íí. daga lidnaok halꝼum ꝼioꝛda verdum vid med ſkyium vpp numnir Ok er þeir enoch ok heliaſ taladu þetta vid helga menn ɢudſþa kom þar at gangandi eíɴ madr all oſælligr haꝼandi kroꜱ mark ꜳ herdum ꜱer þa er ɢudſ helgír ſꜳ þenna mann ſpurdu þeir huerr hann væríoꜱ ſyníz ſem þu munir illuirki verit haꝼaedꝛ hui gegner at þu berꝛ kroꜱ markHann ꜱvaradi Segi ek ydꝛ at ek var illuírkiok gerdahuetvetna illta ioꝛduenn gydingar kroꜱꝼeſtu mik med iesu enn þa vid þat er ek ſꜳ vndꝛ þau er gerduzat ek þottumz vita at iesus mundi vera ſkaparí allrar ſkepnutok ek þa at bidia hann mer miſkuɴar ok mællta ek ꜱva Miſkunna þu mer drottinn þa er þu kemr i ʀiki þítten hann tok val mínu mali ok mællti þa þegar vid mikViſt ſegi ek þeri dag ſkaltu med mer i paradiſoþa gaꝼ hannn mer þetta kroꜱ markok ſeg honum at iesus christus ſa er nu er kroꜱꝼeſtr heꝼer þik hingat ſentNu mællta ek þetta vid engilínn paradiꜱar uoꝛdinn ok hann lauk þegar vpp paradiꜱar hlidok leiddi mik til hæg ri handar ꜱer ok mælltiher ſkaltu nu bida litla ſtundþviat adam man bratt her koma med bornum ſínum helgum ʀettlatum criſtz hínꜱ kroſſꝼeſta criſtz drottínꜱEn er ꝼedꝛ ok ſpa menn heyrdu þat er illuirkiɴ ſagdiþa toku þeir allir ſenn ꜱua at mæla Loꝼadꝛ ſer þu almattugr ɢud er ꜱva miſkunnſamr ertat þu veitir v verdum eyliꝼa ſæluum allar alldir ꝼra karinus ok leutiuꜱ Karinuꜱ ok leuciuꜱ ſyner Símeoniꜱ hínꜱ ʀettlataꝼunduz æigi i groꝼum ꜱinum epter uppʀiſu criſtz ok daudahelldꝛ hafa þeir vpp riſít med honumok marger menn adꝛer ꜱva ſem rítat er Et multa coꝛpora ſanctoꝛum qui dormíerant ſurrexeruntOk margir likamer heilagra manna er ſoꝼnad hoꝼdu ʀiſu vppKarinuꜱ ok leucíuꜱ voro ſídan ſener i borg þeirri er heiter aremathia at ioſephſ ok ſkriꝼadu þenna þátt nidꝛ ſtigningar criſtzþviat þeir villdu ecki vid menn mæla mæla ok letu bokína koma i hendꝛ þeim níchodemo ok ioſephenn þeir haꝼa vpp leſít ſidanEnn moꝛgum mannz ꜷlldꝛum ſidaʀkomz at þeirri bok theodoſíuꜱ keiſaríhann var ſon archadíok haꝼdi med ꜱer í miklagard ok let þar vpp leſa ok vard monnum þa nytt um dasemder almattigs ɢudꜱ per omnía benedíctuꜱ deuꜱ ín ſaecula ſaeculoꝛumamen

dróttinn várr bauð Michaele hǫfuðengli at fylgjaAdam ok ǫllum helgum hans at leiða þá í paradísum hína fornuHér segir Ok sem þeir kómu þarfrá Enoch ok þeim Helias þá runnu .ii. menn á móti þeimÞeir spurðu þá hverir værier þit hafið eigi dauðir verit með oss í helvítiheldr eruð þit nú líkamligir í paradísuÞá svaraðiannarr þeiraok mæltiEnoch heiti ekok var ek við Guðs orði hingat fœrðrEn sá er með mér er heitir Heliasok kallaðr ThesbitesHann var hingat ekinn í eldligri kerruok enn hǫfum vit eigi á dauða bergtVið skulum hér enn varðveittir vera til þess er Anti Christus er borinnEn þá skulum vit fara niðr í heiminn ok berjast við hann með Guðs jartegnum ok táknumEn hann mun í Jórsala borg láta vega okkren eptir .iii. daga liðnaok hálfum fjórða verðum vit með skýjum upp numnirOk er þeir Enoch ok Helias tǫluðu þetta við helga menn Guðsþá kom þar at gangandi einn maðr allúsælligr hafandi krossmark á herðum sérÞá er Guðs helgir sá þenna mannspurðu þeir hverr hann væriOss sýnist sem þú munir illvirki verit hafaeðr hví gegnir at þú berr krossmarkHann svaraðiSegi ek yðr at ek var illvirkiok gerðahvatvetna illtá jǫrðuen gyðingar krossfestu mik með IesuEn þá við þat er ek sá undr þau er gerðustat ek þóttumst vita at Iesus mundi vera skapari allrar skepnuTók ek þá at biðja hann mér miskunnarok mælta ek sváMiskunna þú mér dróttinn þá er þú kemr í ríki þittEn hann tók val mínu máli ok mælti þá þegar við mikVísst segi ek þérí dag skaltu með mér í paradísuÞá gaf hann mér þetta krossmarkok seg honum at Iesus Christus sá er nú er krossfestr hefir þik hingat sentNú mælta ek þetta við engilinn paradísar vǫrðinnOk hann lauk þegar upp paradísar hliðok leiddi mik til hǿgri handar sérok mæltiHér skaltu nú bíða litla stundþvíat Adam man brátt hér koma með bǫrnum sínum helgum réttlátum Krists hins krossfesta dróttinsEn er feðr ok spámenn heyrðu þat er illvirkinn sagðiþá tóku þeir allir senn svá at mælaLofaðr sér þú allmáttugr Guðer svá miskunnsamr ertat þú veitir úverðum eilífa sæluum allar aldirFrá Karinus ok Leucius Karinus ok Levcius synir Simeonis ins réttlátafundust eigi í grǫfum sínumeptir upprisu Krists ok dauðaheldr hafa þeir upp risit með honumok margir menn aðrir svá sem ritat erEt multa corpora sanctorum qui dormierant surrexeruntOk margir likamir heilagra manna er sofnat hǫfðu risu uppKarinus ok Leucius váru síðan sénir í borg þeirri er heitir Arimathia at Iosephs ok skrífaðu þenna þátt niðrstigningar Kristsþvíat þeir vildu ekki við menn mæla ok létu bókina koma í hendr þeim Nichodemo ok Iosephen þeir hafa upp lesit síðanEn mǫrgum mannsǫldrum síðarrkomst at þeirri bók Theodosius keisariHann var son Archadiiok hafði með sér í Miklagarð ok lét þar upp lesa ok varð mǫnnum þá nýtt um dásemdir allmáttigs Guðs per omnia benedictus deus in saecula saeculorumAmen

Close

Log in

This service is only available to members of the relevant projects, and to purchasers of the skaldic volumes published by Brepols.
This service uses cookies. By logging in you agree to the use of cookies on your browser.

Close