On this page...
- No text linked to this page in database
- Texts
- Íslendingabók1r-10v
Images
at góðu á landi hér ólærðra manna Ek kom ok til
Halls vetra gamall vetri eptir þat es Gellir
Þorkelssonr fǫðurfaðir minn ok fóstri andaðisk ok
vas k þar vetr Gunnarr enn spaki hafði
tekit lǫgsǫgu þá es Gellir lét af ok hafði sum
ur
Þá hafði Kolbeinn Flosasonr þat sumar es
hann tók lǫgsǫgu fell Haraldr rex á Englandi Þá
hafði Gellir í annat sinn sumur þá hafði
Gunnarr í annat sinn sumar þá hafði Sighvatr
Surtssonr systursonr Kolbeins Á þeim dǫgum
kom Sæmundr Sigfússonr sunnan af Frakklandi hing
at
til lands ok lét síðan vígjask til prests
Ísleifr vas vígðr til byskups þá es hann vas fimm
tøgr
þá vas Leó septimus páfi En hann vas enn
næsta vetr í Norvegi ok fór síðan út hingat
En hann andaðisk í Skálaholti þá es hann hafði alls verit
byskup vetr ok Svá sagði Teitr oss
Þat vas á drottins degi nóttum eptir hátíð þeira
Pétars ok Páls vetra eptir Óláfs fall
Tryggvasonar Þar vas ek þá með Teiti fóstra mín
um
vetra gamall En Hallr sagði oss svá
es bæði vas minnigr ok ólyginn ok mundi sjalfr
þat es hann vas skírðr at Þangbrandr skírði hann
þrevetran en þat vas vetri fyrr en kristni væri
hér í lǫg tekin En hann gørþi bú þrítøgr ok bjó
Halls vetra gamall vetri eptir þat es Gellir
Þorkelssonr fǫðurfaðir minn ok fóstri andaðisk ok
vas k þar vetr Gunnarr enn spaki hafði
tekit lǫgsǫgu þá es Gellir lét af ok hafði sum
ur
Þá hafði Kolbeinn Flosasonr þat sumar es
hann tók lǫgsǫgu fell Haraldr rex á Englandi Þá
hafði Gellir í annat sinn sumur þá hafði
Gunnarr í annat sinn sumar þá hafði Sighvatr
Surtssonr systurson
kom Sæmundr Sigfússonr sunnan af Frakklandi hing
at
til lands ok lét síðan vígjask til prests
Ísleifr vas vígðr til byskups þá es hann vas fimm
tøgr
þá vas Leó septimus páfi En hann vas enn
næsta vetr í Norvegi ok fór síðan út hingat
En hann andaðisk í Skálaholti þá es hann hafði alls verit
byskup vetr ok Svá sagði Teitr oss
Þat vas á drottins degi nóttum eptir hátíð þeira
Pétars ok Páls vetra eptir Óláfs fall
Tryggvasonar Þar vas ek þá með Teiti fóstra mín
um
vetra gamall En Hallr sagði oss svá
es bæði vas minnigr ok ólyginn ok mundi sjalfr
þat es hann vas skírðr at Þangbrandr skírði hann
þrevetran en þat vas vetri fyrr en kristni væri
hér í lǫg tekin En hann gørþi bú þrítøgr ok bjó