kyni ok átti aungua frændr þar i landi hafði hann aflat ꜱer fiar a holmgongum ok drepit marga bændr
ok var nu orðinn stor auðigr maðr bæði at landum ok lausum eyrí Egill for af holminum með virðing ok lof
En þo dvaldiz hann þar litla hrið For hann þa brott ferðar sinnar ꜱillduz þeir Egill ok friðgeíʀ með vínattv
bauð Egill honum um at heimta saman fe þat er liotr hafði átt for Egill þa suðr i fiorðvm ok ꜱva inn i
sogn til þorðar a aur land tok hann val við honum bar Egill þa upp erendi sitt ok orð sending hakonar konungs tok
þorðr þvi ual ok het honum liðueítzlv sinni dvaldiz Egill með þorði langa stund fall atla
Egill gerði faur sina svðr a haurða land ok hofðv x́x́x́. manna ok hofðv með ꜱer roðrar skutu
þeir komu vm dag i fenhríng a Ask Gekk Egill þar til huss með sueitunga sína Atli hinn sk
ammi
var þar fyrir við nokkvra menn Egill let hann ut kalla Atli tok uapn sín ok gekk ut siðan Egill
mælti Suo er mer sagt Atli aṫ u munir hafa at uarð ueita fe þat er ek kalla mer arf þann er
att hefir Biorn haulldr er Bergonvndr broðir þinn hellt fyrir mer Vil ek þeꜱ krefía þik at tv later
þat ut fara mer Lengi hofum ver þat heyrt sagði Atli at þu ser v jafnaðar maðr mikill En nu er
ek at sannri frett um kominn er þu ætlar at kalla til fiar þeꜱ i hendr mer er Eiʀikr konungr dæmði
til handa Bergonundí broður mínum Reð Eiʀikr konungr þa bæði boði ok banní hugði ek Egill at þu mundir
koma her til þeꜱ at bioða mer bætr fyrir bræðr mína tua ok fyrir rn þat er þv rænter her a aski fy
er þv komt her munda ek ok þa ueita suǫr nokkur þínu malí ef þv flytter þat erendi en her
kann ek aungv at svara Enn mun ek bioða þer sagði Egill sem ek bauð Bergonundi At gvla þings
laug
skipti með okkr En ek tel bræðr þína hafa fallit v helga fyrir þat er þeir ræntu mik
laugum ok landz rettí ok tok fe mín at herfangi þa for Egill ibrott með menn sína for hann þa norð i
sogn til þorðar ok dvaldiz þar til þíngsíns En er menn komv til þingsins uar Atli hinn skammi þar kom
minn
tokv menn þa at reifa mꜳl sin ok flyttv fram monnum þeim er dæma skylldu Flutti Egill
fram fiar heimtu sína En atli bauð framm laug ok tylpta eið at hann hefði fe þat at varð
ueita
er Egill ættí En er Atli gekk at domi með sitt eiða lið þa ge Egill imot honum með sina
sueít ok seger at æigi vill Hann eiða Atla fyrir fe sítt vil ek bioða þer onnur laug þav at við
gangím a holm her a þinginu ok hafi sa fe þetta allt er sigr fǽ þviatt voru laug er Egill mællti ok forn
siðvenía Atli mælti at hann mundi æigi synía honum holmgongv þviatt þu Egill mælir þat er ek ætta
at mæla fyrir þat er þv hefir drepit bræðr mina tuo ok er mer þa miklv minna a vant at ek
hallda rettu mali við þik ef ek skal helldr lata lausar eígner minar en beriaz uið þik er þv byðr
mer Siðan toku þeir hondum saman ok festv þat mal sem laug stoðu til Eptir þat buaz þeir til
bardaga þar a þingínv Gekk Egill fram ok hafði hialm a hofði ok skiolld fyrir ꜱer kesív i hendi
En sverðit draguandil hafði hann með ꜱer ok festi við hægri hond ꜱer Atli hafði ok slikan bunat hann var ho
lmgongv maðr
sterkr ok fíolkunnígr þar var ok leiddr fram grað vngr mikill ok kallat blot navt
þat skylldi sa þeira hoggva er sigr hefði En er þeir voru bvner hliopvz þeir at ok skvtv fyrst spiotvm
ok festi hvargi i annars skilldi ok nam hvartueggia i jorðv staðar Greip þa hverr til síns sverðz
Gangaz þa at ok hopar Atli huergi fyrir Egil var þat bratt at skilldirner klofnudv En er Atla ski
olldr
var klofinn þa kastar hann skialld brottnu ok hio með sverðinv sem a kafaz Egill hio ok með