On this page...
- No text linked to this page in database
- Texts
- Egils saga Skalla-Grímssonar26r-54v
- Egils saga Skalla-Grímssonar26v-54v
þú munt með fara hvat sem ek mǽli um Þá reið Egill í brutt unds hann kom á Lambastaði Var honum þar vel f
agnat
Skyldi hann þar vera þrjár nǽtr til kynnis Þat sama kveld er Egill hafði farit lét Skalla-Grímr sǫðla
hest sinn ok reið einn saman er aðrir menn fóru at sofa Hann reiddi í knjám sér kistu vel mikla Hann
hafði ok kistu á handarkrika Hafa menn þat fyrir sátt at hann hafi látit fara niðr í Krumskeldu
ok látit fara á ofan stein mikinn Hann kom heim um miðnǽtti ok gekk þá til rúms síns ok lagðisk niðr
í klǽðum sínum En um morguninn er menn risu upp þá sat hann fram á stokk ok var þá dauðr ok svá stirðr at
menn fengu hvergi kneiktan hann ok var þó alls við freistat Var þá skotit undir mann hesti ok
reið hann sem ákafast unds hann kom á Lambastaði Hann hitti Egil ok sagði honum þessi tíðendi ok svá
hvar þá var komit Þá tók Egill vápn sín ok klǽði ok reið heim Ok þegar hann kom heim gekk hann inn í anddyri ok í
skot eitt er var í eldahúsit En dyrr váru fram ór eldahúsinu Dyrr váru ok á skotinu fram í setit Egill
gekk fram í setit ok tók í herðar fǫður sinn ok keyrði hann á bak aftr ok lagði hann niðr í setit ok veitti
honum um búnað Þá bað Egill fá sér graftól ok lét brjóta vegginn at hǫfði honum En er þat var
gǫrt tók Egill undir hǫfuð Gríms en aðrir menn undir fǿtr ok báru hann út um vegginn er brotinn
var ok svá ofan á Naustanes Var þar tjaldat ok vakat yfir um nóttina En um morguninn var hann lagðr
í skip ok fluttr í Digranes Þá lét Egill gera þar haug á nesinu Var þar lagðr í Skalla-Grímr hestr
hans ok vápn ok smíðartól Ekki var getit at lausafé vǽri lagt hjá honum í haug Egill tiltók þar nú
arf allan bǽði lǫnd ok lausafé Réð hann þar fyrir búi Þar var Þórdís með Agli Þórolfsdóttir
Eiríkr konungr réð einn vetr fyrir Nóregi eftir andlát Haralds konungs áðr Hákon aðalsteinsfóstri kom
vestan af Englandi ok þat sama sumar fór Egill til Íslands Hákon fór norðr til Þrandheims Ok var þar til
konungs tekinn Ok váru þeir brǿðr báðir konungar um vetrinn En eftir um várit dró hvárrtveggi lið saman Varð Hákon
miklu fjǫlmennri ok olli þat því at hann setti þau lǫg í landi at hverr maðr skyldi eignask óðul sín
þar er áðr hafði Haraldr konungr hvern mann áþját bǽði ríka ok óríka Sá Eiríkr konungr engan sinn ko
st
annan en flýja land fyrir Hákoni Fór hann þá í brutt með Gunnhildi Arinbjǫrn var fóstbróðir
Eiríks konungs ok barnfóstri hans ok hann var kǽrstr konungi af lendum mǫnnum Fór hann ór landi með Eiríki konungi Fór
hann vestr um haf til Orkneyja Ok þar gifti hann Ragnhildi dóttur sína Arnfinni jarli Eftir fór hann með
liði sínu suðr með landi ok herjaði þar mjǫk Þaðan fór hann suðr til Englands ok herjaði þar Ok þat spurði Aðalsteinn
konungr Þá safnaði hann liði saman ok fór í móti Eiríki konungi En er þeir hittusk váru borin sáttmál
í milli þeira ok varð þat at sǽtt at Aðalsteinn konungr fekk Eiríki til forráða Norðimbraland en hann sky
ldi
vera landvarnarmaðr Aðalsteins konungs fyrir víkingum Aðalsteinn konungr hafði Skotland skattgilt undir sik eftir
þat er Óláfr konungr var fallinn en þó var honum þat fólk jafnan ótrútt Eiríkr konungr hafði jafnan atsetu
í Jórvík þá borg efldu mest Ragnarssynir Svá er sagt at Gunnhildr lét seið magna til
þess at Egill Skalla-Grímsson skyldi aldri ró bíða á Íslandi fyrr en hón sǽi hann En þat sumar er þeir
Hákon ok Eiríkr deildu þá var farbann milli allra landa Þá kom þat sumar engi skip til Íslands Ok sat
Egill at búi sínu um vetrinn ok þá gerðisk hann óglaðr ok var því meira um hans ógleði sem meirr
leið á vetrinn En er sumar kom þá sagði hann þat mǫnnum sínum at hann ǽtlaði at búa skip
sitt til Englands Váru 30 manna á skipi hans Ásgerðr var þá eftir ok varðveitti bú þeira Egill ǽtlar
agnat
Skyldi hann þar vera þrjár nǽtr til kynnis Þat sama kveld er Egill hafði farit lét Skalla-Grímr sǫðla
hest sinn ok reið einn saman er aðrir menn fóru at sofa Hann reiddi í knjám sér kistu vel mikla Hann
hafði ok kistu á handarkrika Hafa menn þat fyrir sátt at hann hafi látit fara niðr í Krumskeldu
ok látit fara á ofan stein mikinn Hann kom heim um miðnǽtti ok gekk þá til rúms síns ok lagðisk niðr
í klǽðum sínum En um morguninn er menn risu upp þá sat hann fram á stokk ok var þá dauðr ok svá stirðr at
menn fengu hvergi kneiktan hann ok var þó alls við freistat Var þá skotit undir mann hesti ok
reið hann sem ákafast unds hann kom á Lambastaði Hann hitti Egil ok sagði honum þessi tíðendi ok svá
hvar þá var komit Þá tók Egill vápn sín ok klǽði ok reið heim Ok þegar hann kom heim gekk hann inn í anddyri ok í
skot eitt er var í eldahúsit En dyrr váru fram ór eldahúsinu Dyrr váru ok á skotinu fram í setit Egill
gekk fram í setit ok tók í herðar fǫður sinn ok keyrði hann á bak aftr ok lagði hann niðr í setit ok veitti
honum um búnað Þá bað Egill fá sér graftól ok lét brjóta vegginn at hǫfði honum En er þat var
gǫrt tók Egill undir hǫfuð Gríms en aðrir menn undir fǿtr ok báru hann út um vegginn er brotinn
var ok svá ofan á Naustanes Var þar tjaldat ok vakat yfir um nóttina En um morguninn var hann lagðr
í skip ok fluttr í Digranes Þá lét Egill gera þar haug á nesinu Var þar lagðr í Skalla-Grímr hestr
hans ok vápn ok smíðartól Ekki var getit at lausafé vǽri lagt hjá honum í haug Egill tiltók þar nú
arf allan bǽði lǫnd ok lausafé Réð hann þar fyrir búi Þar var Þórdís með Agli Þórolfsdóttir
Eiríkr konungr réð einn vetr fyrir Nóregi eftir andlát Haralds konungs áðr Hákon aðalsteinsfóstri kom
vestan af Englandi ok þat sama sumar fór Egill til Íslands Hákon fór norðr til Þrandheims Ok var þar til
konungs tekinn Ok váru þeir brǿðr báðir konungar um vetrinn En eftir um várit dró hvárrtveggi lið saman Varð Hákon
miklu fjǫlmennri ok olli þat því at hann setti þau lǫg í landi at hverr maðr skyldi eignask óðul sín
þar er áðr hafði Haraldr konungr hvern mann áþját bǽði ríka ok óríka Sá Eiríkr konungr engan sinn ko
st
annan en flýja land fyrir Hákoni Fór hann þá í brutt með Gunnhildi Arinbjǫrn var fóstbróðir
Eiríks konungs ok barnfóstri hans ok hann var kǽrstr konungi af lendum mǫnnum Fór hann ór landi með Eiríki konungi Fór
hann vestr um haf til Orkneyja Ok þar gifti hann Ragnhildi dóttur sína Arnfinni jarli Eftir fór hann með
liði sínu suðr með landi ok herjaði þar mjǫk Þaðan fór hann suðr til Englands ok herjaði þar Ok þat spurði Aðalsteinn
konungr Þá safnaði hann liði saman ok fór í móti Eiríki konungi En er þeir hittusk váru borin sáttmál
í milli þeira ok varð þat at sǽtt at Aðalsteinn konungr fekk Eiríki til forráða Norðimbraland en hann sky
ldi
vera landvarnarmaðr Aðalsteins konungs fyrir víkingum Aðalsteinn konungr hafði Skotland skattgilt undir sik eftir
þat er Óláfr konungr var fallinn en þó var honum þat fólk jafnan ótrútt Eiríkr konungr hafði jafnan atsetu
í Jórvík þá borg efldu mest Ragnarssynir Svá er sagt at Gunnhildr lét seið magna til
þess at Egill Skalla-Grímsson skyldi aldri ró bíða á Íslandi fyrr en hón sǽi hann En þat sumar er þeir
Hákon ok Eiríkr deildu þá var farbann milli allra landa Þá kom þat sumar engi skip til Íslands Ok sat
Egill at búi sínu um vetrinn ok þá gerðisk hann óglaðr ok var því meira um hans ógleði sem meirr
leið á vetrinn En er sumar kom þá sagði hann þat mǫnnum sínum at hann ǽtlaði at búa skip
sitt til Englands Váru 30 manna á skipi hans Ásgerðr var þá eftir ok varðveitti bú þeira Egill ǽtlar