On this page...
Images
hafði hent þa menn alla þa sner i hann aptr þar til er bar daginn hafði uer it hitti hann þa Þorolf broðvr sinn ok
þotti eptir hann allmikill skaði hann tok vpp likit ok þo bioggv siðan vm eptir siðvenivm grofv
þei r þar grauf ok lavgðv þar þorolf i með vapnvm sinum ollvm ok her klæðvm spenti Egill sinn gvll
hring
a hvara hondok quat visu Gekk sa er oðiz jarls mann bana snarla þreklundaðr fell
þundar þorolfr i gny storum Jorð grær en við ver ðum uinu nær em mínv hel nauð
er þat hylia harm agiætan barma ok enn qvað hann Val kaustum hloð ek uestan vang fyrir
mer ki stangir ott var el þat er sottum adils blꜳm naðri hꜳði vngr við engla olafr þri mv
staða helt þar er hrafnar svlltv hri ngr ꜳ vapna þingi Egill for til fundar við Aðalstein konun g er hann
sat yfir drykkiv En er konung r sa Egil mællti hann at ryma skylldi hinn æðra bekk fyrir honu m Egill sky
lldi
sitia gagnver t konun gi hann settiz niðr ok skaut skilldinum vndir fætr ꜱer hann hafði hialm
ꜳ hofðiok lagdi sverd um kne ꜱer ok dro stundvm til miðs en stvndvm skelldi hann aptr
i um gíordina hann sat upp rettr ok var gnep r miok Egill var maðr mikilleitr ok enn imikill
b run mikill ok nefit æigi langt helldr digrt En granstæðit mikit ok long hakan ok
breið halsdígr var hann ok all her ðmikill hardligr ok gri mligr þa er hann var reiðr hann var val i uexti
mikillok sterkr ok vlfgrꜳʀ a hꜳr En er hann sat sem aðr uar fra sagt þa hleypti hann brv
nunum
jafnan ofan a nef ꜱer en lotvm upp i hꜳrs rætrnar hann var svart eygðr ok skolb
brúnn
Ekki uilldi hann drekka þott honu m vær i boðit Adalsteinn konung r sat i hasæti sínu hann lagði
ok sver ð vm kne ꜱer en er þei r satv ꜱva vm stund dro konung r sver ðit or sliðrvnum hann dro gullhri ng
af hendi ꜱer bæði mikinn ok goðan ok dro a bloðrefilinn hann stoð vpp ok gekk a mitt golf
ok retti til Egils hann stoð upp ok bra sver ði sínv ok gekk a golfít ok retti sverðit i bvg hri ngsíns ok
dro at ꜱer ok gekk til rums sins ok let hri nginn a hond ꜱer for þa brun han s i lag þa gaf konung r
honu m ann an hring Egill lagði þa vapn sín ok tok uið horní ok kneyfði af ok quat visv
Hvar m tangar lætr hanga hrum virgils mer bryníu hauðr a auki troðnvm heiðiss un
ga
meiði ryt meiðiss kna ek reiða roðir gun vala broðir gelgio sel a galga geirueðrs
lofi meira það an af drakk hann at sinum hlut ok mæ lt i við aðra menn Eptir þat let konung r ber a nn kistur
tværok baru tveir menn hvara ok voru fvllar af silfri konung r mællti kístvr þe ꜱar skal t v færa fauðvr
þinvm ok sendi ek honu m þat i sonar giolld En þu skal t taka með mer lǫnd eðr lausan eyrí sæmd ok
vir ðing sem þv vill sealfr kiosa þat Egill tok við fenu ok þakkaði konung i giafar ok uíngan hann tok
þa at gleðiazok quat visu Knattu harms af harmí hnvp gnipvr mer drvpa nv fann ek
þan n er ennís oslettar þær rætti gra mr hefir ger ði homrum grvndar upp of hrundnar sa
er mer ygr af augum r síma mer grímur þa voru græddir þei r menn er lifs var ð auðít Egill
var hinn næsta uetr með konung i eptir fall þorolfs broður síns ok hafði hann miklar uirðingar af konung i var
þa lid þat allt með Agli er aðr hofðv með þei m baðum ver it ok yr orrust u hofðv komiz þa oṙti Egill
drapu um Aðalstein konun g ok er þe tta stefit i Nu líggr hǽst vnd hraustvm hreín braut aðalsteini
Þa gaf konung r honu m at bragar launum gullhri nga tua ok stoð hvar r mork ok skikkiu goða En er Egill
hafði þar ver it um uetrinn þa lysti hann þvi fyrir konung i at hann vill fara til ɴorex ok vita hvat titt vær i vm hag
Asger ðar konv þei rar er þorolfr broðír han s hafði att þar standa saman fe mikil ok goð ok a ek þvi fyrir
þotti ept
þ
hring
a hvara hond
þundar þorolfr i gny storu
er þ
m
staða helt þar e
sat yf
lldi
sitia gagnv
ꜳ hofði
breið halsdígr v
mikill
nunu
jafnan ofan a nef ꜱ
brún
Ekki uilldi h
af hendi ꜱ
dro at ꜱ
h
Hv
ga
meiði ryt meiðiss kna ek reiða roðir gun vala broðir gelgio sel a galga geirueðrs
lofi meira þ
tvær
þinv
v
þa at gleðiaz
þ
e
v
þa lid þ
drapu u
Þa gaf k
hafði þ
Asg