On this page...
Images
loðbrókar Hann var ríkr konungr Skotland er kallat þriðjungr við England Norðimbraland er fimmtungr við Eng
land
ok er þat í norðrǽtt ok nǽst Skotlandi Þat hǫfðu átt at fornu danakonungar Jórvík er þar hǫfuð
staðr
Þat ríki átti Aðalsteinn konungr Hann hafði þar sett yfir tvá jarla Hét annarr Álfgeirr en annarr
Guðrekr Þeir váru þar settir til landvarnar fyrir ágangi skota ok dana Fyrir Bretlandi réðu tveir jarlar
Hǿingr ok Aðils Þeir váru báðir skattgildir Aðalsteini konungi ok fylgði þó þat þá er þeir váru með her konungs
at þeir ok þeira lið skyldu vera brjóst í fylkingu hans Álfráðr hinn ríki hafði alla skatt
konunga
tekit ok kallaði þá jarla eðr gǫrt enn suma minni menn Ok helzt þat um hans ǽvi ok Ját
varðs
sonar hans En er Aðalsteinn tók ríki ungr ok þótti standa af honum minni ógn Gerðusk
þá margir ótrúir við hann þeir er áðr hǫfðu þjónat hinum fyrrum konungum fyrir ríkis sakir ok hrǽzlu
Orrusta Óláfr dró her saman mikinn ok fór eftir þat suðr á England En er þeir
kómu á Norðimbraland fór hann þar allt herskildi En er þat spurðu jarlar þá stefna þeir
herliði ok fara í móti Óláfi konungi En er þeir finnask teksk þar orrusta mikil ok lauk svá at Óláfr konungr
fekk sigr Guðrekr jarl fell en Álfgeirr jarl flýði ok mestr hluti liðs þeira Fekk Óláfr konungr þá ok
enga viðrtǫku ok lagði undir sik allt Norðimbraland Álfgeirr jarl fór á fund herra Aðalsteins konungs ok sagði
honum sínar ófarar En þegar konungr spurði þetta at herr svá mikill var kominn í land hans gerði hann menn þegar
frá sér ok stefndi at sér liði Hann gjǫrði orð jǫrlum sínum ok ǫðrum ríkismǫnnum Sneri konungr áleiðis
með þat lið er hann fekk ok fór í móti Óláfi konungi Ok er Aðalsteinn konungr spurði at Óláfr konungr hafði fengit mikinn
sigr ok hafði unnit mikit af Englandi ok hafði miklu meira lið en Aðalsteinn konungr þá sótti til hans
mart stórmenni En er þeir spurðu þetta Hringr ok Aðils ok hǫfðu saman dregit lið sitt þá sn
úa
þeir til liðs við Óláf konung ok hǫfðu þeir allir saman óflýjanda her En er Aðalsteinn konungr frétti þetta
allt saman þá stefndi hann mót við hǫfðingja sína ok ráðamenn Hann leitaði ráða við allt stórmenni sitt
sagði þá allri alþýðu hvat hann hafði spurt frá skotakonungi ok fjǫlmenni hans Allir mǽltu þar eitt um
at þeir Hringr ok Aðils hefði hinn versta hlut af er þeir váru dróttins svikar ok þeir vildu þegar drepa
þá er þeir nǽðisk Var nú því ráðit at Aðalsteinn konungr skal aftr hverfa ok fara á sunnanvert England ok hafa
svá liðsafnað norðr fyrir sér eftir ǫllu Englandi þvíat þeir ǽtluðu at þeir mundi svá mest fá liðit En sá
herr er þá var saman dreginn setti hann þá Þórolf ok Egil fyrir þann her En er Egill kom heim af stefnu þá spurðu
menn hvat hann segði tíðenda frá skotakonungi Þá kvað Egill vísu Óláfr of komt jǫfri ótt víg á bak
flótta þingharðan frá ek þengil þann en felldi annan glapstígu lét gnóga Guðrøðr
á mó troðna jǫrð spenr engla skerði Álfgeirs und sik hálfan Eftir þat gera þeir menn til Óláfs konungs
með þeim erendum at Aðalsteinn konungr vill hasla honum vǫll ok bjóða honum orrustu í stað á Vínheiði á Ví
nuskógi
ok vill hann eigi at Óláfr konungr heri á land hans en sá þeira skyldi hafa land er sigrar í orrustu Þeir lǫ
gðu
vikustefnu of fund þarna en sá bíði annars er fyrr kemr En þat var siðr þeira þegar vǫllr
var haslaðr konungi at þá skyldi aldri herja at skammlausu fyrr en orrusta vǽri reynd ok lok felli á við
skifti
þeira Gjǫrði Óláfr konungr ok svá at hann stǫðvaði herinn ok herjaði eigi lengr Þá flutti Óláfr konungr her sinn
til Vínheiðarborgar Hón er fyrir norðan heiðina Ok settisk Óláfr konungr þar sem orrustustaðrinn var ákveðinn
Skyldu þeir þar taka tjaldsstaði ok búask við áðr herrinn kǿmi Ok er þeir kómu þar váru þar settar heslistengr
Þurfti þann stað at vanda mjǫk at hann vǽri sléttr er herr svá mikill skyldi vera at berjask
land
ok er þat í norðrǽtt ok nǽst Skotlandi Þat hǫfðu átt at fornu danakonungar Jórvík er þar hǫfuð
staðr
Þat ríki átti Aðalsteinn konungr Hann hafði þar sett yfir tvá jarla Hét annarr Álfgeirr en annarr
Guðrekr Þeir váru þar settir til landvarnar fyrir ágangi skota ok dana Fyrir Bretlandi réðu tveir jarlar
Hǿingr ok Aðils Þeir váru báðir skattgildir Aðalsteini konungi ok fylgði þó þat þá er þeir váru með her konungs
at þeir ok þeira lið skyldu vera brjóst í fylkingu hans Álfráðr hinn ríki hafði alla skatt
konunga
tekit ok kallaði þá jarla eðr gǫrt enn suma minni menn Ok helzt þat um hans ǽvi ok Ját
varðs
sonar hans En er Aðalsteinn tók ríki ungr ok þótti standa af honum minni ógn Gerðusk
þá margir ótrúir við hann þeir er áðr hǫfðu þjónat hinum fyrrum konungum fyrir ríkis sakir ok hrǽzlu
Orrusta Óláfr dró her saman mikinn ok fór eftir þat suðr á England En er þeir
kómu á Norðimbraland fór hann þar allt herskildi En er þat spurðu jarlar þá stefna þeir
herliði ok fara í móti Óláfi konungi En er þeir finnask teksk þar orrusta mikil ok lauk svá at Óláfr konungr
fekk sigr Guðrekr jarl fell en Álfgeirr jarl flýði ok mestr hluti liðs þeira Fekk Óláfr konungr þá ok
enga viðrtǫku ok lagði undir sik allt Norðimbraland Álfgeirr jarl fór á fund herra Aðalsteins konungs ok sagði
honum sínar ófarar En þegar konungr spurði þetta at herr svá mikill var kominn í land hans gerði hann menn þegar
frá sér ok stefndi at sér liði Hann gjǫrði orð jǫrlum sínum ok ǫðrum ríkismǫnnum Sneri konungr áleiðis
með þat lið er hann fekk ok fór í móti Óláfi konungi Ok er Aðalsteinn konungr spurði at Óláfr konungr hafði fengit mikinn
sigr ok hafði unnit mikit af Englandi ok hafði miklu meira lið en Aðalsteinn konungr þá sótti til hans
mart stórmenni En er þeir spurðu þetta Hringr ok Aðils ok hǫfðu saman dregit lið sitt þá sn
úa
þeir til liðs við Óláf konung ok hǫfðu þeir allir saman óflýjanda her En er Aðalsteinn konungr frétti þetta
allt saman þá stefndi hann mót við hǫfðingja sína ok ráðamenn Hann leitaði ráða við allt stórmenni sitt
sagði þá allri alþýðu hvat hann hafði spurt frá skotakonungi ok fjǫlmenni hans Allir mǽltu þar eitt um
at þeir Hringr ok Aðils hefði hinn versta hlut af er þeir váru dróttins svikar ok þeir vildu þegar drepa
þá er þeir nǽðisk Var nú því ráðit at Aðalsteinn konungr skal aftr hverfa ok fara á sunnanvert England ok hafa
svá liðsafnað norðr fyrir sér eftir ǫllu Englandi þvíat þeir ǽtluðu at þeir mundi svá mest fá liðit En sá
herr er þá var saman dreginn setti hann þá Þórolf ok Egil fyrir þann her En er Egill kom heim af stefnu þá spurðu
menn hvat hann segði tíðenda frá skotakonungi Þá kvað Egill vísu Óláfr of komt jǫfri ótt víg á bak
flótta þingharðan frá ek þengil þann en felldi annan glapstígu lét gnóga Guðrøðr
á mó troðna jǫrð spenr engla skerði Álfgeirs und sik hálfan Eftir þat gera þeir menn til Óláfs konungs
með þeim erendum at Aðalsteinn konungr vill hasla honum vǫll ok bjóða honum orrustu í stað á Vínheiði á Ví
nuskógi
ok vill hann eigi at Óláfr konungr heri á land hans en sá þeira skyldi hafa land er sigrar í orrustu Þeir lǫ
gðu
vikustefnu of fund þarna en sá bíði annars er fyrr kemr En þat var siðr þeira þegar vǫllr
var haslaðr konungi at þá skyldi aldri herja at skammlausu fyrr en orrusta vǽri reynd ok lok felli á við
skifti
þeira Gjǫrði Óláfr konungr ok svá at hann stǫðvaði herinn ok herjaði eigi lengr Þá flutti Óláfr konungr her sinn
til Vínheiðarborgar Hón er fyrir norðan heiðina Ok settisk Óláfr konungr þar sem orrustustaðrinn var ákveðinn
Skyldu þeir þar taka tjaldsstaði ok búask við áðr herrinn kǿmi Ok er þeir kómu þar váru þar settar heslistengr
Þurfti þann stað at vanda mjǫk at hann vǽri sléttr er herr svá mikill skyldi vera at berjask