On this page...
- No text linked to this page in database
- Texts
- Egils saga Skalla-Grímssonar26r-54v
- Egils saga Skalla-Grímssonar26v-54v
Grímr svaraði Ekki erendi ǽtla ek mik eiga við konung Mun honum ek þykkja vera ekki orðmargr Mun
ek ekki lengi biðja bótanna Ǫlvir sagði at Grímr myndi þess lítt þurfa Skulum vér til leggja allt
slíkt sem vér kunnum Nú heitr Grímr ferðinni en Ǫlvir ferr til konungs Grímr bjósk nú til ferðar á konungs
fund
Hann valdi með sér menn af heimamǫnnum sínum ok nábúum Hét einn Áni annarr Grani þríði
Grímolfr fjórði Grímr fimmti þorbjǫrn krumr sexti Þórðr sjaundi beigaldi átti Þórðr þuss níundi Þorgeirr
tíundi Oddr ellifti Gríss Þeir hǫfðu róðrarskútu eina ok fóru suðr með landi ok inn í Mostrarfjǫrð
ok þá landveg upp á Vǫrs til vatns þess er leið þeira lá yfir Þeir fóru á skipi þar en þá var eigi langt
til þess bjár er konungr var á veizlu Koma þeir í þann tíma er konungr sat yfir borðit Þeir hittu menn at
málum ok spurði hvat þar tíðenda ok þat var þeim sagt Þá bað Grímr Ǫlvi kalla til máls við sik
Sá gekk í stofu er sendr var ok mǽlti við Ǫlvi menn eru komnir úti tolf saman ef menn skal kalla
þvíat líkari eru þeir þussum en mǫnnum ok biðja þeir þik út ganga Ǫlvir stóð þegar upp ok gekk þegar út
ok þóttisk þegar vita hverir komnir mundu vera Fagnaði hann vel Grími frǽnda sínum ok bað
hann ganga í stofuna með sér Grímr mǽlti við menn sína Þat mun hér siðr at menn gangi vápnlausir inn
Skulu vér ganga inn sex en aðrir sex skulu vera úti ok geyma vápna várra Gengu þeir inn
ok gengr Ǫlvir fyrir konung ok þá Grímr hit nǽsta honum ok síðan hverr at ǫðrum Ǫlvir heilsaði
konungi ok mǽlti Nú er Grímr hér kominn Kann ek mikla þǫkk at þér gerið hans ferð góða ok fá þeir
margir mikla sǿmd er til minna eru um komnir Mátt u ok þetta svá gera at mér þykkir mestu
máli skifta Hann talaði langt erendi ok snjallt Konungr lítask um Hann sá mann standa hjá
Ǫlvi Sá var hǫfði hǽrri en aðrir menn ok skǫllóttr Konungr mǽlti Er sjá hinn mikli maðr Skalla-Grímr
Hann svaraði ok kvað hann rétt kenna Ek vil þá segir konungr ef þú vill þá beiða bóta eftir
bróður þinn at þú gangir hér í hirðlǫg ok þjónir mér Mun ek þá veita þér sǿmd eftir þinni
tilstundan Þá svaraði Grímr Þat var mér kunnigt hversu miklu betr ok framarr Þórolfr bróðir minn var
at sér gerr of alla hluti ok bar hann eigi auðnu til þjónustu við yðr Nú mun ek eigi þat ráð upp
taka at þjóna yðr þvíat ek veit víst at ek mun eigi gáfu til hafa at veita þér þá þjó
nustu
sem ek vilda ok makligt vǽri Konungr þagnaði ok roðnaði Ǫlvir sneri þá á brott ok
bað þá verða í brott sem skjótast Þeir gerðu svá ok tóku vápn sín Ǫlvir gekk á leið með þeim ok
mǽlti til Gríms Annan veg verðr ferð þín til konungs en ek hugða Fýsta ek þik mjǫk þessar ferðar
en nú vil ek hins biðja þik at þú komir aldri á fund Haralds konungs nema betri verði
sǽtt ykkur Grímr ferr nú yfir vatnit en þeir Ǫlvir gengu at skipum þeim ǫllum er váru við v
atnit
ok spilltu ǫllum svá at ekki var fǿrt nú sjá þeir at fjǫlmenni mikit fara ofan
frá bǿnum ok alvápnat Þessa menn hafði Haraldr konungr sent eftir Grími at drepa þá alla Konungr mǽlti
þá er Grímr var í brutt Þat sé ek á þeim hinum mikla skalla er hér gekk inn at hann er fullr af
úlfúð ok hann verðr at bana nǫkkurum þeim mǫnnum er oss er skaði at Þessi hinn vandi
skalli mun engan yðarn spara ef hann heldr lifi Farið nú ok drepið hann Þá fóru
konungsmenn til vatnsins ok fengu þeir þar ekki skip þat er fǿrt vǽri Fóru þeir nú aftr ok sagði
konungi Þeir Grímr fóru leið sína til þess er þeir kómu heim sagði Grímr feðr sínum frá ferðum þeirra
ek ekki lengi biðja bótanna Ǫlvir sagði at Grímr myndi þess lítt þurfa Skulum vér til leggja allt
slíkt sem vér kunnum Nú heitr Grímr ferðinni en Ǫlvir ferr til konungs Grímr bjósk nú til ferðar á konungs
fund
Hann valdi með sér menn af heimamǫnnum sínum ok nábúum Hét einn Áni annarr Grani þríði
Grímolfr fjórði Grímr fimmti þorbjǫrn krumr sexti Þórðr sjaundi beigaldi átti Þórðr þuss níundi Þorgeirr
tíundi Oddr ellifti Gríss Þeir hǫfðu róðrarskútu eina ok fóru suðr með landi ok inn í Mostrarfjǫrð
ok þá landveg upp á Vǫrs til vatns þess er leið þeira lá yfir Þeir fóru á skipi þar en þá var eigi langt
til þess bjár er konungr var á veizlu Koma þeir í þann tíma er konungr sat yfir borðit Þeir hittu menn at
málum ok spurði hvat þar tíðenda ok þat var þeim sagt Þá bað Grímr Ǫlvi kalla til máls við sik
Sá gekk í stofu er sendr var ok mǽlti við Ǫlvi menn eru komnir úti tolf saman ef menn skal kalla
þvíat líkari eru þeir þussum en mǫnnum ok biðja þeir þik út ganga Ǫlvir stóð þegar upp ok gekk þegar út
ok þóttisk þegar vita hverir komnir mundu vera Fagnaði hann vel Grími frǽnda sínum ok bað
hann ganga í stofuna með sér Grímr mǽlti við menn sína Þat mun hér siðr at menn gangi vápnlausir inn
Skulu vér ganga inn sex en aðrir sex skulu vera úti ok geyma vápna várra Gengu þeir inn
ok gengr Ǫlvir fyrir konung ok þá Grímr hit nǽsta honum ok síðan hverr at ǫðrum Ǫlvir heilsaði
konungi ok mǽlti Nú er Grímr hér kominn Kann ek mikla þǫkk at þér gerið hans ferð góða ok fá þeir
margir mikla sǿmd er til minna eru um komnir Mátt u ok þetta svá gera at mér þykkir mestu
máli skifta Hann talaði langt erendi ok snjallt Konungr lítask um Hann sá mann standa hjá
Ǫlvi Sá var hǫfði hǽrri en aðrir menn ok skǫllóttr Konungr mǽlti Er sjá hinn mikli maðr Skalla-Grímr
Hann svaraði ok kvað hann rétt kenna Ek vil þá segir konungr ef þú vill þá beiða bóta eftir
bróður þinn at þú gangir hér í hirðlǫg ok þjónir mér Mun ek þá veita þér sǿmd eftir þinni
tilstundan Þá svaraði Grímr Þat var mér kunnigt hversu miklu betr ok framarr Þórolfr bróðir minn var
at sér gerr of alla hluti ok bar hann eigi auðnu til þjónustu við yðr Nú mun ek eigi þat ráð upp
taka at þjóna yðr þvíat ek veit víst at ek mun eigi gáfu til hafa at veita þér þá þjó
nustu
sem ek vilda ok makligt vǽri Konungr þagnaði ok roðnaði Ǫlvir sneri þá á brott ok
bað þá verða í brott sem skjótast Þeir gerðu svá ok tóku vápn sín Ǫlvir gekk á leið með þeim ok
mǽlti til Gríms Annan veg verðr ferð þín til konungs en ek hugða Fýsta ek þik mjǫk þessar ferðar
en nú vil ek hins biðja þik at þú komir aldri á fund Haralds konungs nema betri verði
sǽtt ykkur Grímr ferr nú yfir vatnit en þeir Ǫlvir gengu at skipum þeim ǫllum er váru við v
atnit
ok spilltu ǫllum svá at ekki var fǿrt nú sjá þeir at fjǫlmenni mikit fara ofan
frá bǿnum ok alvápnat Þessa menn hafði Haraldr konungr sent eftir Grími at drepa þá alla Konungr mǽlti
þá er Grímr var í brutt Þat sé ek á þeim hinum mikla skalla er hér gekk inn at hann er fullr af
úlfúð ok hann verðr at bana nǫkkurum þeim mǫnnum er oss er skaði at Þessi hinn vandi
skalli mun engan yðarn spara ef hann heldr lifi Farið nú ok drepið hann Þá fóru
konungsmenn til vatnsins ok fengu þeir þar ekki skip þat er fǿrt vǽri Fóru þeir nú aftr ok sagði
konungi Þeir Grímr fóru leið sína til þess er þeir kómu heim sagði Grímr feðr sínum frá ferðum þeirra