Cookies on our website

We use cookies on this website, mainly to provide a secure browsing experience but also to collect statistics on how the website is used. You can find out more about the cookies we set, the information we store and how we use it on the cookies page.

Continue

menota

Menota data services

Menu Search
28r WolfAug 9 10 4° (Wolf)  - 28v 29r 

On this page...

ok hér eigu kynsmenn Skulu vit brǿðr búnir ok boðnir til slíks er þú vill Hafði faðir okkarr hér lengi sýslu
ok varð honum vel í hǫndum En yðr konungr eru hér vandfengnir menn til forráða þvíat þér konungr munuð hér sjaldan
koma Kóngr reiddisk mjǫk við rǿður hans ok mǽlti þó stilliliga sem hann var vanr ef þau tíðendi
kómu til eyrna honum er honum þóttu mikils verð Konungr spurði hvárt Þórolfr vǽri heima í Torgum Hárekr sagði er þess
vǽri engi ván ok er hann svá vitr maðr at hann mun kunna sér at verða eigi fyrir liði yðru þvíat honum mun þykkja
ván at eigi myndi allir svá haldinorðir vera at þeir gerði þik ei varan við þessi svik svá margir sem
kunnu frá at segja ef hit sanna skal uppi vera Fór hann norðr á Sandnes er hann spurði til yðar Konungr rǿddi fátt
um þetta fyrir ǫðrum mǫnnum en þat fannsk á at trúði sǫgnum Háreks Leiddu Hildiríðarsynir konung á burt
með góðum gjǫfum ok konungr hét þeim vináttu sinni Fór konungr þaðan í burt ferðar sinnar Þeir brǿðr gáfu sér
erendi í Naumudali ok fóru í svig við konung ok þeir hittu hann jafnan ok tók hann þeim vel Frá Þorgilsi gjallanda
Þorgísl gjallandi hét maðr Hann var heimamaðr Þórolfs ok hafði af honum hina mestu virðing ok hafði fylgt
Þórolfi þá er hann var í víking ok var þá hans merkismaðr ok stafnbúi Hann stýrði skipi Þórolfs í Hafrsfirði ok lagði
vel fram ok var rammr at afli ok hinn mesti fullhugi Konungr hafði gefit honum vingjafir ok heitit honum vináttu
sinni Hann var þar búi Þórolfs í Torgum þá er hann var eigi heima ok hafði ǫll ráð fyrir búi En er Þórolfr hafði farit þá hafði
Þorgils greitt finnskattinn þann allan er konungr átti ok bað Þórolfr hann fǿra konungi skattinn Þorgísl bjó byrðing
einn mikinn ok góðan ok bar þar á skattinn allan ok hafði á 20 menn Sigldi síðan suðr eftir
konungi ok fann hann í Naumudal En er Þorgísl kom til konungs bar hann honum kveðju Þórolfs ok sagði at hann fǽri þar
með skatt þann er Þórolfr sendi honum Konungr sá til hans ok svaraði ǫngu Fundu menn at konungr var reiðr Gekk
Þorgísl til fundar við Ǫlvi ok sagði honum hversu farit hafði með þeim konungi ok spurði hverju gegna
myndi Ǫlvir kvazk eigi vita En hitt hefi ek fundit at konungr þagnar í hvert sinn er Þórolfs er getit
ok grunar mik þat at hann muni rǿgðr vera Ok þat veit ek at þeir Hildiríðarsynir eru jafnan á einmǽli
við konung En þat hefi ek spurt at þeir eru miklir óvinir Þórolfs En ek mun þess brátt víss verða
af konungi Eftir þat gekk Ǫlvir til móts við konung ok mǽlti Þorgísl er hér kominn vinr yðarr með þann
skatt er kominn er af Finnmǫrk ok er nú skattrinn miklu meiri en fyrr Er honum annt um
fǫr sína ok gerið svá vel herra ok gakk til ok sé Konungr svaraði ǫngu ok gekk þó þangat sem skipit lá Þorgísl
braut upp þegar vǫruna ok sýndi konungi En er konungr sá at skattrinn var miklu meiri ok betri
en fyrr hafði verit þá hóf hann brún ok mátti hann þá tala við Þorgísl Þá fǿrði hann mikit fé
konungi er Þórolfr sendi honum Konungr gladdisk þá ok spurði af ferðum Þórolfs eðr hvat til tíðenda hefði orðit Þorgísl
sagði allt sem farit hafði Þá mǽlti Konungr skaði mikill er at Þórolfi at hann skal eigi vera mér tryggr
eðr vilja vera banamaðr minn Þá svaraði margir er hjá váru at vera myndi róg vandra manna ef konungi vǽri
glíkt sagt ok þat at Þórolfr myndi at slíku ósannr Kom þá svá því máli at konungr trúði því er satt var Var
konungr þá léttr í ǫllum málum við Þorgísl ok skildusk þá sáttir En er Þorgísl hitti Þórolf sagði hann honum
allt sem farit hafði með þeim konungi Þórolfr lét sér fátt um finnask ok lét vel af mundu reiða
Þórolfr fór þann vetr norðr á mǫrkina ok hafði 100 manna En er hann sótti austr kómu kvennir
í mót honum Hann átti kaup við finna Kvennir sǫgðu at þeir váru sendir þangat af Faravið
konungi orð sǫgðu at kirjálar herjuðu á land hans ok konungr sendi til þess orð at Þórolfr skyldi veita honum ok hafa
jafnmikit hlutskifti ok konungr sjalfr En hverr maðr hans sem tveir konungsmenn Þórolfr bar þetta
Close

Log in

This service is only available to members of the relevant projects, and to purchasers of the skaldic volumes published by Brepols.
This service uses cookies. By logging in you agree to the use of cookies on your browser.

Close