þæir i vikingu Olafr oc lið hans oc þorkiæll hinn haue Jarl þa villði Olafr
fara ut til norva sunda oc la længi til oc villdi æigi byria Oc fecc
þa vitran at guð villdi æigi at hann kome sunnar Oc fœre hælldr
norðr oc sœtte oðal sin Sva gerðe hann væik nu aftr oc com til væini
oc gecc upp við læiru oc barðezt þar oc brændi kaup tun þat er var
rande
hæitir Su var hin xíí. orasta þann vætr sat Olafr i signu oc sæn
di
rana fostra sinn i ængland firir ser at æfla sic með fe giauum oc vín
mælom
Sva gerðe hann for viða um landet Oc um siðir i lundu
nír
Oc sagðe at olafr var i for væstan til ænglanz a skipum Oc atto
orrustu hina fogrtando við iungafurðu oc hafðe sigr barðezt við vi
kinga
Fimtandu orrostu atte hann væstr firir vallde oc hafðe sigr Sið
an
lago þæír i vikingu væstr firir irlannde Olafr oc þorkiæll hinn haue
oc barðuzc þar En meðan er þæir lago þar við land fiaraðe skip
þæirra uppi Oc var til þess þa liclegare at þæirra viking mindi þa
værða at vagreke ef æigi læysti þa þrifleg rað þaðan a braut Var þa
sva komet at skip þæirra stoðo i læíru en ovigr hærr alla vega a land
upp ifra Var þa braðlegra raða þorf oc goðra Skoto aller til Olafs raða en
hann mællte Ef þer vilið mitt rað hava þa hæitum nu aller a almatk
an
guð Oc latom af hærnaðe oc ranom Oc hværvi hværr nu heðan ifra til
þess er guð hævir hann hann latet til berazt Oc læiti nu hværr við at
varðvæita sina hærr færð með rettyndum En er Olafr hafðe þessor hæ
it
upp tækit þa sam-
þyctuz þat aller hans menn með hanum oc toko hand
sal
sin ameðal aller En allt var i senn at Olafr hafðe skilt firir hæitunum
oc handsale þæira var locet at þa fell sær undir skip þæira sva at a
flote varo a litilli stundu mæir en þæim þotte liclect til Oc for æigi Olafr þa enn
orþrifsraðe a braut með skipum sinum or handum ovina sínna Oc go
lo
þrir æftir i staðenn en Olafr harallz son var þa i brotto
Ðat var enn er þæir Olafr varo i hærnaðe oc Rane oc sote at þæir komo þar
við land er lannz menn hafðu a trunað at spa kona æin var su er
þæim sagðe marga luti firir Sote biðr konongenn læyua ser at hítta hana oc fret
ta
hana tiðænda Hann kvazt ækci vilia hava hug sinn a slicu oc quezc
æigi vilia læyva En sote læitar æftir miok þar kœmr at konongrenn sva
rar
ængu Fær nu sote oc hittir hana oc spyrr margra luta hon sægiR
Hvat spar þu um konong varn sægir hann Hon svarar Hann er sva mikils
mattar oc dyrlex at þar er mer fatt læyft um at rœða Oc gangstaðrlegr