On this page...
- No text linked to this page in database
- Texts
- Landslög & réttarbætr15r-53v
okcar sægir finnr Ek villda drepa hann sagðe hann ef ek væra maðr þorbergr
svarar sva hatt at hann skilldi hæyra kalfr þat byriar þer æigi sagðe þorbær gr
við varn broðor at ger a sva þa flæygir finnr til hans saxe er rænt haf
ðe
or sliðrum oc kœmr a kneskæ-
lenaoc a ristena oc i giægnum oc gecc hann alldri
gin
ohalltr siðan Gevet hævir þu mer viti sægir kalfr firir afgiærð mína
Dylstu æigi sagðe fínnr at mæira illt villda ec þer ger a Sættom nu
hælldr sægir kalfr finn r mællte at aðru skal þer vær ða oc skilduzt við þat
EN æftir fall olafs konongs þa gerðezk allum mannum
augliost at hann var sann hæilagr þrir kryplar fengo hæisu sína
þa er lic han s var boret til kirki u licþraer menn fengo hæilsu Oc var ð þa
fiolde iartæigna af hollde hann s oc bloðe þorer hundr vattaðe þat at
hann sa konong enn i sva biartu ivir bragðe oc ogorlego at nalega varð hann blindr
Oc þa er hann gecc nær konon genom þa rann bloðet a œxar skapt þores En fin
ngr
han s varo næsta af hoguín þa grere þegar við sem silk þræðe
være um snuít Oc iatom ver sagðe þorer hæilaglæik hans þorðr fola
son var ð oc sar a fíngri oc næsta af hoguit þar sem a la mær kistongenn e
Æftir þri ðia dag gaf hann gaum at lystr nu i vær k sva at hann fær var
la
þolat þa vitraðezc hanum Olafr konong r oc avitaðe hann um þralyndi oc um
o gaum giæfð Siðan stakc hann fingrinu i stað sinn Oc sva hart
at hanum varð illt við storom Oc er hann vaknaðe varð hann hæill orðenn
Eftir fall Olafs konongs baro þæir licet or valenom um æftanenn oc þuogo
En þar kom æínn blinn dr maðr oc þuo augu sin í þui bloð
oga
vatne þa fecc hann þegar syn boande æinn rikr er var i þui hær
aðe
þa er licet stoð uppi gecc ut um nottenaoc mællt e við kono
sína er hann kom ínn aftr Æigi iðrumc ek nu þess at ec var ækci i mote
konon genom hon spurði hvat orðet var Ec sa lios mikit sagðe hann þar
sem ec vænte at lik konon gsens man ver a undir Enn fell æinn siukr maðr
hart þa er þæi r baro lic konongs ens til kir ki unn ar Oc ræis upp þegar hæill
er lic han s kom ivir hann Siðan var licamr hans gravenn i iorð at krist
kir ki u
þær urðu fyst iartæignir at hæilaglæik Olafs konong s at blinndr
maðr þo augu sinn i vatne þui er sar han s var o þvægin i En sa fecc
þegar syn sina lik olafs konon gs la i iarðu .í. misseri oc .v. daga þa var
komen likami han s upp or iarðu En kænn i menn gavo þat rað at ni
ðr
skilldi gr ava licamenn ann at sinn i Oc heto aller menn a guðs miscun at hann
giæve þa vitran at hann mætte Ofra licam híns hælga Olafs konon gs þa liðu
.íx. nætr þa var upp komenn annat sinn i licamr han s oc hæilagr dom r A funn
dingar dægi
Stephanus oc þæi ra felaga Oc tok þa Grimkæll biscup
svarar sva hatt at h
við varn broðor at g
ðe
or sliðru
lena
gin
ohallt
Dylstu æigi sagðe fínnr at mæira illt villda ec þer g
hælldr sægir kalfr fin
EN æft
augliost at h
þa er lic h
fiolde iartæigna af hollde han
h
Oc þa er h
ngr
h
være um snuít Oc iatom v
son va
Æft
la
þolat þa vitraðezc hanu
o gaum giæfð Siðan stakc h
at hanu
Eft
En þar kom æínn blin
oga
vatne þa fecc h
aðe
þa er licet stoð uppi gecc ut um nottena
sína er h
k
sem ec vænte at lik k
hart þa er þ
er lic h
k
þær urðu fyst iartæignir at hæilaglæik O
maðr þo augu sin
þegar syn sina lik olafs k
komen likami h
ðr
skilldi g
giæve þa vitran at h
.íx. næt
dingar dægi
Stephan