On this page...
- No text linked to this page in database
- Texts
- Landslög & réttarbætr15r-53v
siðan Oc marger aðrer komozk nauðulega i brott Rognvalldr brusa sun oc dagr
rings sun dræifðuzc i braut i okunn lond En af boannda liði fello marger hof
ðingiar
þo at faer se næm dir Rognvalldr var siðan iarl i orknæyium oc var hínn me
ste
mær kis maðr Finnr arna sun var miok sar orðenn oc va r grœddr Svæinn konong r
ulfs sun gaf finni iarldomoc var hinn meste maðr þormoðr lec laus við i bardaga
nom
oc fecc æigi stor sar sem hann undraðe sialfr Oc þikcizt æigi hava lift ser
þa kallaðe maðr le mer skiolldenn Tak þu sagðe hann æigi þærf ek hann þakcaðe
hanum þor-
moðr læypr ivir skiðgarð nokconoc mællt e kvaz ugga at hann min
di
æigi falla með kononge sinum Oc i þui kom skot undir hond hanum vinstri krok or
æinn milli rivíanna oc mællte Ængi dro bætri hæilli sinn boga sagðe hann Nu
vænte ek at ek skilizc æigi við konon genn Oc braut af skaftet af orenne oc sættiz
niðr Maðr kallar or valenom oc hæyrir hann hvat hann er malfœrt þæi ra
mann a er tala mege við oss kærski mal kallar maðr en ængi svarar Her ero æigi
miklir ræysti menn sægir sa er ængi vill svara Maðr mællte Illa hævir yðr
faret sagðe sa er þer hafeð barezt i mote hofðingia yðrum Oc ligg
ið
nu a hæliar þræmi Son atta ek er for or lande til iorsala Oc hævi
ek ækci til spurt siðan hvat hæitir sia maðr er kallar sva Ec hæiti
hiarrande Hæitir illu hæillí sægir hinn Væl er mek faður Ec hæ
vi
længi a illu raðe leget við konon g minn oc margum storom glœpom Far hing
at
kvað hinn ælldri Ækci tækr þu mer nær miok er þu hyggr at ek vili
saurga mik i bloðe yðru Ek vætte mer hialpar ef ek iðrumk nu oc mæ
tte
ec nu skirazk i konon gsens bloðe Ec stændr a kniom oc liggia uti iðren Eða
hvat er þer at mæíní Hann svarar Spiote er i giagnum mik skotet sagðe hann
þangat skræið hinn ælldri oc do baðer samm an
Þormoðe ohœgðezt miok saren þar var o oc marger aðrer sarer kona
æin gecc i mote þormoðe með vazfatu kimbi het sa er binn
da
skilldi um sar mann a Alldraðr maðr oc ængi ræystimaðr ve ret oc o
trur
ver et kallaðr þormoðr fecc ækci rum hia durunum stoð i hia
vandbælki nokcorom oc studizc afr am Nu var um rœtt hværir bæzt gen
go
fr am oc urðu menn æigi asatter Giængr kona hia þormoðe oc spurði
með huarom er hann være hann svarar A ser at ver varom vigræifr með olæ
ivi
sar fecc ek hælldr atvaro huit bruðr frið litinn skin a skilldi minum
skalld fecc rið til kallda nær hava œske ærar orændan mik gorvan konan spyr
hværi r bæzt vær ðizk með konon genom af han s liði þa quað hann enn Haralldr sa ek at
væl var ðezc vig ræifr með Olæivi þar gecc hara hiorva ringr dagr a þingi
reðo þæi r und rauðar rander p rutt at standa fecc bænþiðurs blacke bioR
doglingar fiorer Hon spurði hvesso konong renn genge fram hann sagðe Ort var olafs
rings sun dræifðuzc i braut i okun
ðingiar
þo at faer se næ
ste
m
ulfs sun gaf finni iarldom
no
þa kallaðe maðr le m
hanu
moðr læypr ivir skiðgarð nokcon
di
æigi falla með k
æin
vænte ek at ek skilizc æigi við k
niðr Maðr kallar or valeno
m
miklir ræysti m
faret sagðe sa er þer hafeð barezt i mote hofðingia yðrum Oc ligg
ið
nu a hæliar þræmi Son atta ek er for or lande til iorsala Oc hævi
ek ækci til spurt siðan hvat hæitir sia maðr er kallar sva Ec hæiti
hiarrande Hæitir illu hæillí sægir hin
vi
længi a illu raðe leget við k
at
kvað hin
saurga mik i bloðe yðru Ek vætte m
tte
ec nu skirazk i k
hvat er þ
þangat skræið hin
Þormoðe ohœgðezt miok saren þar v
æin gecc i mote þormoðe m
da
skilldi um sar man
trur
v
vandbælki nokcoro
go
f
með huaro
ivi
sar fecc ek hælldr atvaro huit bruðr frið litin
skalld fecc rið til kallda nær hava œske ærar orændan mik gorvan konan spyr
hvær
væl va
reðo þ
doglingar fiorer Hon spurði hvesso k