Cookies on our website

We use cookies on this website, mainly to provide a secure browsing experience but also to collect statistics on how the website is used. You can find out more about the cookies we set, the information we store and how we use it on the cookies page.

Continue

menota

Menota data services

Menu Search
21r DG 8 (DG8)  - 21v 22r 

On this page...

hon var þar vor við Sagðe at a skorte nokcot ef hann skilldi æigi mega
bloðet sia Sægir hann þat at æigi man satt vera Hon kvezk skulu þat
ræyna Oc vækr ser bloð Oc ber firir hann En af vitrlæik Sigurðar þa læitaðe
hann þess raðs at hann varð æigi bærr at Oc var nu siðan tvi mæle
a um þat mal Nu grunar konongenn oc læggr a hann ovirðing Oc æítt hvært
sinni fær konongrenn or lande brott i hærfor Oc skillði Sigurðr fara með
hanum oc þorarenn fostre Sigurðar Gerer ser rað at hans vilia At þorarenn skal
sic vin drukcinn Oc laupa æftir liðinu Oc læggia spiote til Sigurðar
Oc er hann nu ofœr konongr værðr miok ræiðr oc vill lata drepa
þorarann Sigurðr biðr hanum friðar Oc er nu sva gort Alfiva
tiar þetta firir kononge Sægir at æigi man svikalaust þetta bragðet vera
konongrenn rekr hann nu ifra ser Oc biðr hann ækci vera þar i lanðe
Æftir þetta færr Sigurðr a fund Olafs konongs oc kom i fystu viku fastu
En paska dag geck hann til tals við konongenn oc hæilsar hanum oc frætter
hværr hann var Hann sægir kon-ongr svarar Æínn vissa ec Sigurð oc vænta
ec æigi nu hans her En hann sægir allan atburð þangatkvamo sinnar
Oc firir hværiu mæini er hann er orðenn Oc um skilnað þæirra knuz konongs
konongrenn harmar miok hans mæín at iamvirðulegr maðr scal þetta mæín
bera Oc sægir ser þat undarlect þikcia at knutr konongr villdi hann ovirða firir þetta
konongrenn ræist krossmark i hændi ser Oc mællte sva lit hengat Sigurðr
sægir hann Sigurðr gerer sva Oc nu fecc sigurðr sett bloðet Oc alldrigin
siðan varð hanum at þui mæín Oc var hann oft siðan i mannhætto
vigi Er hann nu við kononge i mikilli sœmd oc goðo ivir læte Þetta spyrr
knutr konongr Sændir menn æftir hanum oc byðr til sín Hann kvezk æigi munu
skiliazc við Olaf konong sva mikit gott sem hann a hanum at launa Oc þikciz
hann nu finna hvarom mæiri sœmd er at þiona
Þat sægia oc menn At þorgrimr kolbruna skalld var staddr i danmarku
Knutr konongr spyrr til hans Oc gerer menn æftir hanum Er hanum sact
fra hanum at hann se mikit afbragð annarra manna Vm ræysti sina
oc kappgirni oc sva um skalldskap Nu kœmr hann a konongs fund kvæðr
hann væl hann fagnar hanum i mote oc byðr hanum til sin Firir þui at
þat fær orð ifra at þu ert væl fallenn i konongs hirð hann svarar Hærra sægir
hann Til þess em ek æigi fœr At sætiazc í rum hauuð skallda þæirra
sem her hava veret Firir þui at ec em ækci ræyndr at þui at yrkia um
þuilika hofðingia þetta villdím ver at þer kœseð hann svarar hærra sægír hann
varla er oss þat fallet ver erom hælldr til þess vanstilltir Oc kann
vera at ver faem æigi væl til gort En firir kunið mik æigi hærra at ek mæle
þat er mællt at varla Fa þæir allt m fullu er við yðr skulu vera konongrenn svaraðe
þorarenn loftunga var m oss Oc stæinn skapta sunr þormoðr mællte Ækci var til þess
liclect um rið at þoraren minði heðan brott Enda man mer oc at þui ræynast
firir þui at ek em æigi iamgot skalld Miok megom ver æftir læita við þic um stund
Close

Log in

This service is only available to members of the relevant projects, and to purchasers of the skaldic volumes published by Brepols.
This service uses cookies. By logging in you agree to the use of cookies on your browser.

Close