On this page...
- No text linked to this page in database
- Texts
- Landslög & réttarbætr15r-53v
ger a konon ge sutt oc liði han s ef dvældizc han s færð Olafr konong r kœmr hæim i land
or þesse færð þæir Ægill oc tove biðia nu af ser Ræiði konon gs Oc at bœta
hanum fe firir konong r kvezc æigi vilia fe Sægir æina laustn þæirra Hvær
er su hærra sagðu þæir Hann sægir Alldrigín kome þit i vara vin
gan
Nema af ykrum bragðum oc kœnlæik at þit komeð valgarðe a varn
fund þa skulu þit ver a lausir Tove svarar firir hvætvitna fram vill-
dim
vit alldrigin þina ræiði hava Oc þat ottomk ec at þui komem vit
æigi a læið Nema þat se yður hamingia Oc firir þa soc em ec æigi með fæ
ðr
minum at hann vill her allan sínn mátt i mote læggia at firir kveða
kristnina konong renn sægir þa þe tta ger a skulu
Nv fara þæi r a fund iarlsens kvæðia þæi r hann En hann fagnar syní
sínum byðr hanum þar veglega með ser ver a at styra landeno Tove
sægir þat æigi sva buit mega ver a firir þui at her liggr við vart lif þo at
þu taker nu við bliðu með oss Sægir siðan hvat konong r hævir a lact við hann at
koma hanum a hans fund Ælligar hævir hann ænga han s vingan Sægir hann mikinn
a giætes mann oc olican aðrum mann um Oc hvesso mikit er skil þann sið
enn
er hann hævir eða konong r Biðr hann nu ger a sinn vilia oc hans mandom
Jarlenn sprætr upp oc svor af ræiði mikilli quað alldrigin slic undr ne æin
dimi
mællt hava ver et við sic fyrr At hann skilldi lata sið sinn eða at skil
ldi
koma a fund konon gs þess er hanum var allra mann a oskapsælldaztr Sægir at
Tove hævir þæi rra frænzæmi alla i sundr sact biðr hann læiða i myrkva
stovo
Sva var hann ræiðr Annan dag ganga menn til Jarlsens oc biðia hann væ
gia
syni sínum Oc taka upp nokcot gott rað oc sœmelect Iarlenn svarar
huar er sa hinn mikli maðr er hanum fylgir læiðið hann til mals við mik
Nu var sva gort Ægill giængr nu firir Jarlenn hann spyrr hværr hann vær e hann sægir En
hvat kantu at sægia mer fra konon genom eða hvesso barsk at þa er þer fen
goð
han s ræiði Ægil sægir Oc talar sva sniallt ærænde oc sva með mikilli
kurtæisioc krapte er fylgði m ale han s At aller undraðu snilld han s Ægill sæ
gir
oc hve mikill agiætes maðr er tove var Biðr hann ger a hanum sœmd oc
virðing Hann kallar þangat Tova valgarðar sun þa svarar Jarlenn
Sva lizk mer at yðr synizt At konong r yðar have mítt rað i hændi ef ec kœm
a han s fund Oc firir þa soc at þer haveð sva mikla ast a hanum Oc vilið han s vilia
gera Oc haveð hanum æiða svaret oc lif yðat við lact En ek vænter at konong r
yðar næyði mik til ænskis þo at ec kome a hans fund Sva man kraptr
guðanna skyla oss En firir snilldar saker þessa mann z Oc at æigi byriar
at lata gera Tova tion þa man ek fara með ykr at sínni Oc með
or þesse færð þæir Æ
hanu
er su hærra sagðu þæir Han
gan
Nema af ykru
fund þa skulu þit v
dim
vit alldrigin þina ræiði hava Oc þat ottomk ec at þui komem vit
æigi a læið Nema þ
ðr
minu
kristnina k
Nv fara þ
sínu
sægir þat æigi sva buit mega v
þu taker nu við bliðu m
koma hanu
a giætes man
enn
er han
Jarlen
dimi
mællt hava v
ldi
koma a fund k
Tove hævir þ
stovo
Sva var han
gia
syni sínu
huar er sa hin
Nu var sva gort Ægill giæng
hvat kantu at sægia m
goð
h
kurtæisi
gir
virðing Han
Sva lizk m
a h
gera Oc haveð hanu
yðar næyði mik til ænskis þo at ec kome a hans fund Sva man krapt
guðanna skyla oss En f
at lata gera Tova tion þa man ek fara með ykr at sínni Oc með