Son Harallz hins harfagra var biorn kaupmaðr faðer guð roðar
faður harallz hins grænska faður Olafs hins hælga
Moðer Olafs hins hælga var asta dotter Guðbranz kulu Systir hænnaR
var ulvilldr moðer hins hælga hallvarðz Oc izrið moðir stæigar þores
Haralldr hinn grænske var mikill hofðingi ivir riki sinu I þann tima
reð firir gautlanðe Sigrið en storrada þa bar sva at æinu sinni at haralldr
konongr kom or hærnaðe Oc kom við gautland Sigrið gerir menn i mot hanum
oc byðr hanum til væizlu Oc er buin var væizlan þa sœker hann til væizlunnar
Oc er drotningen en bliðazta við hann Oc um kvælldet var hanum
buin rækcia Oc sva er sact at hon bauð sic sova ihia hanum um nottena
En hann svaraðe Æin man Asta huila ser i nott sagðe hann Oc sva skulu ver
En drotningen hværfr i brott ræið miokc En um morgonenn færr konongr
brott oc þui næst kœmr hann hæim i land sitt oc i riki
EN þa ręð firir vikenne austr Olafr son guðroðar væiði konongz oc firir væstfolld
Oc var kallaðr digrbæinn eða gæirstaða alfr þa let Olafr digri
stæmna þing sva at æigi var fyrr munat iamfiolment þing En firir astar
sacer við hann sotto menn þinget sem boðit var Var nu kvatt lioðz oc
tækr konongr til mals haveð þocc kvað hann firir her quamo yðra En æigi munu
ver nu um stormæle rœða her at sinni Mic dræymdi draumr nokcorn
oc hann vil ec yðr sægia Ec þottomc ut koma oc sia ivir rikit vikena alla
Siðan syndizt mer æinn mikill uxi at upp oxs a gaut- lande oc gecc um allt
rici mitt Oc com a hværn bœ oc bles a menn oc fello menn niðr Ec þottvmst oc niðr
falla sem aðrer menn En draum þenna ætla ec iartæigna sott vara Mann
koma mann-fall mikit Oc vil ec at haugr se gorr mikill æftir mic oc se ec a
stol sættr með allum konongzbunaðe oc dyrlegom gripum þangat munu oc marger
lata fara sina frænndr En þess vil ec biðia yðr at þer bloteð mic æigi
Nv giængr þetta æftir þui sem hann hafðe dræymt Dæyr nu konongr
oc værðr nu mann fall mikit Siðan var konongr hæygðr oc marger aðrer menn með
hanum Uxi sia mærkti ogn oc scaða Rane het maðr hann var lænndr maðr
hann dræymdi at maðr kom at hanum i guðvæviar skikciu Oc skarlaz kyrtli
laðe bunum oc gullring a hændi oc gyrðr sværði Vaker þu rane sagðe hann En
hann kvazt vaka Næi sagðe hinn æii er þat En sva man vera sem þu vaker Her er komenn
Olafr konongr digri Oc villða ec at þu fœrer sændifor mina Oc þic væl ec til þess
at briota haug minn þann er a gæirstaðum er Oc man þer æigi mikit firir værða ef þu
færr minum raðom fram þu skallt haua með þer ælldfœre oc as oc snœre oc brægð