þæirri sem þ
æir hafðu niðr kastat Oc brotet niðr oll skurguð sín
Oc trua nu a æin
n guð þan
n er skop hímin
oc iorð Nu villdu v
er oc yðr
þess biðia at þ
er taket þ
at sama rað
oc v
erom all
er æin
na man
na Oc trum
a ih
esum
christum þan
n er skop alla luti Oc þa e
r k
on-
ongr hafðe þetta talat
oc mart annat m
erkilect þa sættizc han
n niðr Nu ris guðbrand
r upp
oc svarar Æigi vitum v
er u
m hvæn er þu rœðer En þat fin
n ek
i male þinu at þu kallar þan
n guð v
era er þu get
r æigi sett
oc ængi an
narra
Nu ma ec þ
ann æigi sia eða biðia m
er fulltings er
ec ma h
ann æigi sk
ilia
En v
er æigu
m þan
n guð er v
er megom hværn dag sía En han
n er f
irir þui nu æigi uti i dag at veðr er vaatt En mik varer þess
ef þer seð guð varn at yðr man skiota skiælk i briost et Oc man
yðr ogorlect þikcia hve mikill h
ann er f
irir ser En ef þ
at er satt er þu
sægir at guð yðat mege sva mikit se
m þu læt
r þa lat þu h
ann sva g
era
at veðr se skyiat a morgon
oc fin
nimk v
er þa
Nu er æigi sact flæira f
ra hiale þæira Oc slit
r nu þinginu þan
n dag
En þ
at alraðet at þæir sculu finnazk an
nan dag Siðan for k
onongr
hæim til hærbirgis sins Oc for m
eð hanu
m sunr guðbranz i gisling
En k
onongr fecc þæi
m an
nan man
n i mote Þat e
r oc sact at k
onongr spurði sun guð
branz
at hvesso guð þæira v
ære gorr Han
n sagðe at h
ann va
r gor i liki
ng
æft
ir þor Oc e
r bæðe har oc digr Oc hævir han
n mikin
n hamar i
hændi þetta guð er holt in
nan Oc undir gorv
er hauer fot
skæmlar
Oc ero þæir holer oc luctir neðan þar stændr h
ann a ovan
oc er þar hollt
a millum hans oc fot borðzens Æigi skorter h
ann gull a ser ne silfr
Fim læivar brauz ero hanu
m fœrðer hværn dag
oc þar slat
r við
Siðan foro þæir i rækciur En k
onongr vakte þa nott
oc var a bœnom
sinu
m En þa er dag
r va
r þa for k
onongr til messo oc siðan til matar sins Oc sið
an
til þings Oc va
r veðreno sva faret sem guðbrandr hafðe f
irir mælt
hin
n fyrra dagen
n Nu var alþyða kom
en til þings þa stændr biscup
upp i kandara kapo
oc hafðe mitru a hafði
oc bagal i hændi Oc talde
tru f
irir man
nu
m Oc sagðe margar iartæignir þær er guð hafðe gort Oc
lauk forkunlega væl male sinu Siðan sættizc han
n niðr En
þa stænðr upp þorðr istrumage
oc mæler sva Mart mæler hyr
ning
r sia er staf hævir i hændi
oc uppi a sem vedrar
horn biuct En
nu með þui at þit felagar kalleð guð ykcan sva margar iartæ
ignir
g
era þa late han
n v
era sol skin i morgon Oc fínnu
mk a morgo
n f
irir sol
oc gero
m þa annatvæggia at v
erom satt
er u
m þ
etta mal eða halldu
m bar
daga
Nu skillduzc þæir at þui sin
ni Kolbæin
n het maðr han
n va
r i
fyl
gd