On this page...
- No text linked to this page in database
- Texts
- Strengleikar17va-43vb
þesse saga ritað sva sem ec gat giorst skyniat
oc
skilt
bretar calla gotulæf en ver kollvm Geitarlauf
MIoc licar mér oc giarna vil ec syna yðr
þan n strengleic er heitir i volsku chef
re. fuillenn
Geitalauf i norrœno hv
ar
þessi streng
leicr var gor oc kveðenn oc með h
verium
hætti þat heui ec a boc leset þat sem margir
segia
oc
sann a um tri stram
oc
um drotnen g
oc
vm hi
na
tryggazto ast þeir raaf hverio þau fengo m
argan
harmulegan harm
oc
um siðir do þau
bæðe a einum degiMarhæs konung rvar reiðr tri stam
fræn nda sinvm
oc
firir bauð honu m riki sitt sacar þes
at hann unn i drotnin genn i
oc
for hann i fóstr lan nd sittSuð
vales
þar sem hann var fœddr
oc
var hann fulla tolfma
ðe
sva at hann fecc ei leyui aftir at faraSiðan la
gðe
hann sec i abyrgð lifs eða dauðaEn þer latet yðr
ei kynn lect þyckiaþui at sa er ann tryggl ega er ha
rms
fullr
mioc þa er hann fǽr ei vilia sinn
oc
fystr
Tistram var mioc rygg r
oc
firir þui for hann or fostrl
ande
sino
Oc
stefndi i korn bre
ta lann dþan nog sem
drott nin g var firir
oc
fals einn saman i skogum En þa
er kvellda tóc þa fór hann ór
oc
toc sér her byrgi
oc
spur
ðe
hvat tit var með konung eþa sagðu þei r honu m er fre
git
hafðoat allir lenn dir menn
oc
hafðingiar
skolu safnazc i tintaiolþui at kon
ung r vill hallda þar
hatið
oc
veita ollu hirðliði sinu
oc
hofðingivm a pi
kis dogum
skolu allir þar vera
oc
man þar ei sko
rta
skemtan
oc
rikan fagnað
oc
skal þar þa drott
nin gen
veraSem tistram hafðe héyrt þat þa hug
gaðizc
hann miokþui at hon man ei fara sva um
vegin n at hann se hana ei Nu þann dag sem hann vissi at konung r skyl
di
þangat faraþa kom Tistram i morkena þar i
hia
vegenum sem hann vissi at drott nin g skylldi vm
riðaþa hio hann niðr einn hesli
von nd
oc
telgdi fer
stren ndan
með knifi sinum
oc
reist nafn sitt a stave
nom
ef sva kan n at bera at drotnin g ser stafenn þa
man hon ihuga unn asta sinn þui at sva hafðe hen
ni
oðru sinn i at boritNu var ristið a stavenom
at Tistram hafðe þar lengi beðit henn ar
oc
um lyz
bretar calla gotulæf en ver kollv
MIoc licar mér oc giarna vil ec syna yðr
þa
re. fuillen
Geitalauf i norrœno hv
ar
þessi streng
leicr var gor oc kveðenn oc með h
veriu
hætti þ
segia
na
tryggazto ast þ
argan
harmulegan harm
bæðe a einu
fræ
at h
vales
þar sem h
ðe
sva at h
gðe
h
ei ky
rms
fullr
mioc þa er ha
Tistram var mioc ryg
ande
sino
ta lan
drot
er kvellda tóc þa fór h
ðe
hvat tit var með k
git
hafðoat allir len
skolu safnazc i tintaiolþui at k
hatið
kis dogum
skolu allir þar vera
rta
skemtan
ni
veraSem tistram hafðe héyrt þ
gaðizc
h
vegi
di
þangat faraþa kom Tistram i morkena þar i
hia
vegenu
riðaþa hio h
vo
stre
með knifi sinu
no
ef sva ka
man hon ihuga un
ni
oðru sin
at Tistra
at spyria til henn ar
oc
vita með hverivm hætti
hann mǽtti sia hanaþui at hann ma engum kosti liva
on henn arSva ferr með ocr kvað hann sem við ui
ndil
si er bin nz um hæsta viðMeðan þessir
tveir viðir bua baðer samanþa liva
oc
bera
lauf sitt En sa er þessa viðe skildi hvarn frá
oðrumþa deyr haslenn
oc
þui nest uiðvinn dillen n
oc
berr hvarki láufnema þorna
oc
firir verðaz
bæðeHin friða unn asta minSva
oc
eftir þeim
hǽtti ero vitEi ma ec lifa on
þin
oc
ei þu on minDrotnin g kom þa riðan nde
oc
leitt stafenn
er stoð i veg
inum
oc
toc stafenn
oc
upp las þat er á
var ristitRiddara þa er fylgdo henn i let hon
nema stað
oc
bauð þeim at biða sinhon kvaz v
ilia
stiga af hesti sinum
oc
huilazc þar nocku
ra
stund
oc
gerðo þei r sem hann mælltiEn hon
gec þa mioc fiarre liði sinu
oc
kallaðe hon
þa þionasto mey sinaSem Brengveinn het er henn i
var iafnan holl
oc
trygg Oc gecc hon þa af ve
genom
at hon fann þan n er hon mioc elskaðeyuir
alla livann de
oc
var i þeim funn di mikill fag
naðr
hvarstvegg ia
oc
mællti við hann i goðo tome
allt þat er henn i licaðe
oc
hann til henn arSiðan sag
ðe
hon honu m með hverivm hǽtti hann ma fa sǽtt
oc
samræðe af herra sinum konunge
oc
at konung renn mioc ið
raðezc
at hann visti honu m i brott
oc
trvði vandra
man na uraðomþui nest skildizc hon við
unn asta sinn En þa er at kom skilnaðe þeir ra
þa greto þau bæðeTistram dvaldizc i vales allt
til þess er konung renn moðor broðer han s sendi eftir
honu m
oc
upp gaf honu m reiði sinaNv af þeim
fagnaðe er hann fec i morkinn i af huggan drot
nin gar
en nar
oc
af syn henn ar
oc
fun ndiat
mvna þáu orð er hon mælltiTistram er full
kominn
var allzskonar strengleica er i hor
pu
gerazcfan n þa nyian stren gleicbretar
kalla gotulæfValskir men n cræfre
fuill
En ver megum kalla GeitarlaufEn nv heui
ec yðr sagt þat sem ec veitt sann azt um þessa skem tan
h
on hen
ndil
si er bi
tveir viðir bua baðer samanþa liva
lauf sit
oðrumþa deyr haslen
bæðeHin friða un
hǽtti ero vitEi ma ec lifa on
þin
er stoð i veg
inu
var ristitRiddara þa er fylgdo hen
nema stað
ilia
stiga af hesti sinu
ra
stund
gec þa mioc fiarre liði sinu
þa þionasto mey sinaSem Brengvein
var iafnan holl
geno
at hon fan
alla livan
naðr
hvarstveg
allt þ
ðe
hon h
raðezc
at h
ma
un
þa greto þau bæðeTistra
til þess er k
h
fagnaðe er h
ni
e
mvna þáu orð er hon mælltiTistra
komin
var allzskonar strengleica er i hor
pu
gerazcfa
kalla gotulæfValskir me
fuill
En ver megu
ec yðr sagt þ