þui at alldre var ec manni pusat
oc
alldre gaf
ec manni trv mina hiuskaps handzolumþu at
oc
enga spusu
oc
alldre festir þu þer konoNu
með þui kvað hon at þu leitaðer þer skriftagangs
at þarfleysoþa er tv varla froðr maðrþui at
ecki tioar skriftagangrþeim er eigi vilia af
lata syndvm sinumSva ihugar þu at ec vilia ge
ra
þer galldra með udaðEn ei em ec þesskonar
ilsku vetrþa er þu gengr til kirkiv at biðia
fyrir þerþa skall tu mic sia stannda i hia þer
oc
taca vigt brauð með þérEn þu heuir mikit
misgort við micEn ec hevi of mioc elskat þic
Nu skal ec sva oft vitia þinat hveriv sinni skall
tv sia mic
oc
leica þer uið mic Hǽtt nu
oc
af
lat hormvm þinum alldri fǽr þu mein af mér
sa er leitar skriftagangs
oc
upp segir syndir
ocrarþa svaraðe riddarenn henniHin friða
frv min kvað hann guð þacki þer af þessarre
vitian þinni em ec huggaðr
oc
heillalldri fyrr
fec ec sva mikinn fagnaðþui nest hvarf hon
oc
for brottaf þessum fagnaðe hvarf sótt
hans
oc
mincaðu harmar hans
oc
hugsottir
Siðan sem honum bœttizc
Oc
hann var fœr til
kirkiu at gangaþa sa hann unnastu sina stan
da
i hia sér
oc
taca uigt brauð með ser
oc
stannda fyrir crossenom
oc
signa sic
oc
rœddi hon
þa sva oft uið hann sem honum licaðe
oc
bat
naðe
honum þa skiott
oc
bœttizcat hann kendi
ecki sóttarhann hellt þa slict kostnaðe
vpp sem fyr gerðe hannaðr en unnasta hans
reiddizc honvm
Konungrenn unni honum með fullkomin
ni
astsemd
oc
ubrigðe
legre vinat
tu
oc
dvaldizc hann þa með konungenetr
oc
da
ga
oc
bar þa sva at hann for með honuma
veiðar i morkenaat skemtan sinni
oc
va
ro
þa fœrðir þeim bogar
oc
orvar at skio
ta
dyr i morkinnikonungrennoc desire namo
baðer staðar vnndir einum miclvm viði
oc
sku
tu
þeir baðer i senn at einum hirti
oc
gato þeir hvar
ki
sǽrt hann ne drepit
oc
komo niðr skeyti þeirra
skamt ifra þeim i gras vollinnsva at baðir
þeir sa
oc
þottozc þeir baðer suivirðir
oc
spotta
ðer
at hiortrinn komzc usarr vnndan þeim
oc
castaðo þeir þa bogum sinum
oc
to
co
af benzlvm
oc
toco orvar sinar þar sem þær varo niðr fallnar
þa mællte desireat visu ero þetta kvað hann
sionhverfingarat við finnvm ei orvar ocrar
er nv beint her niðr fello i augliti beggia
occarraat visu samir ocr unndra þat er við
siom
oc
uitum sva kyn
lect veraNu sem þeir
rœddo þettaþa sa þeir einn friðan svein vel
vaxinnfagran i asynclæddan kyrtli rauðvm
af hinu bezta skallatihann var hinn friðazti
maðr
oc
mikill vextihar hans gult með
fogrvm loccumannlit hit friðazta með rioðvm
lit
oc
bar hann baðar orvarnar i hendi ser
oc
hann hinn
curteisazti i skipan orða sinnaheilsaðe fyrst
konunginum
oc
fec honum or sinaen þui nest fec hann de
sire
sina or
oc
mællti fogrum orðvm
oc
bliðum
til hansHerra kvað hann þu ert faðer minnMoðir
min sendi mic til þin at kannazc við frændr
mina
oc
her dveliazc með þérþa er þu rœd
dir
i fyrstonni uið moðvr minaa skoginum þa
gaz tv mic
oc
gaf hon þer þa fingr gull eit
Siðan tyndir þu þui
oc
var þer mikill harmr
af þui
oc
ryggleicrNu heui ec her þat fingr
gvll
með mér
oc
skall tu lata á fingr þérEn
desire kende þegar fingr gullit
oc
toc sveininn
i faðm ser
oc
kysti hofuð hans
oc
halsmunn
hans
oc
kinnr betr en hunndrat sinnumkonungrenn
oc
allt
hit villdazta hirðlið kysto sveininn
oc
tóc
við honum vel
oc
tigvlegaOc sagðe þa desire
konunginom hvar hann var getinn
oc
for hann þa með
konunge
oc
var vel latinn af hverium mannifaðer
hans unni honvm
oc
hafðe hann sér hinn kærazta