Menota data services

Menu Search

On this page...

No text linked to this page in database
Texts
Strengleikar17va-43vb

se þesse at burðr en ver hovum yðr sagt
þui at mart gærðezt kynlegt i fyrnskonneþat
er ængi hœyrir nu gætet
EN sa er þessa bok norrœnaðe hann sa i bærnsko
sinni æinn Rikan bonda er var hann hamskiftisk
stundum var hann maðr stundum i vargs ham oc talde
allt þat er vargar at hofðuzt mæðan er fra
honum ækki længra sægiandeEn brættar gærðu lioð
Bisclaretaf þæssare sogu er þer havet nu hœyrt
Laustiks lioð er her
NU vil ec sægia yðr æinn at burð af
huæim brættar gærðu æitt strænglæiks lioð
oc kalla þæir þætta lioð laustiksua er kallat
i bræzko maleen i volsku russinolen i ænsku
nictigalEn þat er æinn litill fugler þægar sumra
tækr þa syngr hon oc gellr um nætr sua fagrt
oc miori roddu at yndelegt oc ynnelegt er til at lyða
I Þui fylki a brætlande er hinn hælgi
mallo huilir er æinn Rikr oc frægr herra bœr i þessom
bœ bioggu tvæir Riddarar oc atte huarr þæirra
sinn garðannarr þæirra var kuangaðr friðre
oc fagre konohyggenne oc hœværskreen annar
ollum kunnegr oc auð latinn dugande monnum
oc sinum JafningumÞessi hinn ungi Riddare unni
kono granna sinssua miok oc lengi bað hann hænnar
oc sua mikill goðlæikr fanzk hænni með honum at hon
unni honum yvir huetvitna frammOr þui svæfn lofti
er hon i svaf matte hon rœða við unnasta sinnþa er
hon stoð eða sat i lofte sinu oc sua
hann til hænnar or sinu lofte Oc þat
þæim æigi mislikaðeþui at þau
varo bæði i myklo hœglifinema
þat at æins at þau matto æigi
saman koma sem þau giarna
villduMæð þæim hætti ælskoðost
þau længiNu æinu sinni sem sumra tok
þa tok laustik at syngia með hinum fægrsta song
oc kallaðe maka sinn til astar auka undir viðar laufom

oc blomumSa er þa var ælskandi
matte miok i huga af fuglanna songum þat er
honum likaðe at ælscafyrir þui at Riddarenn var astbundinn
fæsti hann hug sinn i songum fuglannasem þar være allt
þat er honum likaðe at hava oc gaðe hann með ollum hug
songanna fuglannaer huatto hann til astannaEn fruen
er hann sua miok unniþa sa at hævi unnasta sínsI tunglskineno
þa er herra hænnar var sofnaðr þa stoð hon upp
or rækkiu hans oc klæddizt skikkiu sinni oc gecc at standa
hia glygginom þui at hon vissi at unnasti hænnar stoð oðrum
mægin i oðrum glugg oc hafðe þui likt lifsua
at hann vakte driugast alla nottena Oc bar þa sua at
af oftsamlegre uppstoðu hænnarat herra hænnar oc
bonde ræiddezc oc asakaðe hana miok horðum orðum
oc spurði hana hui hon upp stoð oc huert hon geccHon
suaraðe honum herra minn kuað honEngi maðr er sa lifande
þæssa hæims ef hann hœyrir lœystik hinn litla fugl oc
hans rodd huersu fagre roddu hann syngr nottena alla
at hann ma æigi huggazt oc glæðiaztaf sua fogrum songum
sem hann syngr fyrir þui kuað hon gecc ec til glygsens
oc stænd ec þar lyða fogrum songumhans oc sœtom oc
vil ec ængom koste kuað hon yðr þuisa lœyna længr
SEm herra hænnar hafðe þætta hœyrt
þagðe hann af angre oc mœðe ræði Oc hugði hann at hann skylldi
at visu svikia laustikmeð nokkorum velum oc sagðe hann
suæinum sinum oc gærðu þæir þægar rað oc gilldrur
at væiða laustik oc fæstu þæir þa lim oc gilldru a
huern kuist allra viða er i var garðenomsua at þæir
toko þa laustik um siðir oc fengo hann kuikan herra sinom
oc husbondaEn hann þægar gladdezc mioc oc fagnaðe
at hann hafðe fengit fuglenn oc gecc hann þægar i svæfnburet
oc mællteFru sagðe hann kom hingat oc rœð við
ossec hævi nu svikit laustik þinnsaker þæss er þu
hævir hueria nott valkat þec oc lengi vakatSem
fruen hafðe skilt orð hansræiddezc hon oc rygðizc oc
bað herra sinn at hann fae hænni fuglennEn þægar hann af
ræiði sinni oc kastaðe honum dauðom a briost hænni sua
at hann bloðgaðe linkyrtil hænnaraf fuglenom dræp nom

Cookies on our website

On this page...

Log in