oc
sagðe honom huar klæðe hans lago
oc
at hann skylldi hava þau hæim með sermæð þæssom hætte var
herra bisclaret svikinn
oc
illa halldennaf Jllzsko kono
sinnar
oc
fyrir þat at hann huarf sua oft i brottþa hugðo
aller at hann være nu at ollu tyndr
oc
var þa huærvet
na
æftir honum spurt
oc
læitat hans
oc
kunni ængi fra honum
at sægia
oc
fannz hann huærgi
oc
fyrir þui var hann skiott glœy
mðr
sem sa er dauðr erÞa biuggi sa kono hans er len
gi
hafði hænni unnat
oc
stoð nu sua tolfmanaðeallt
til þæss er konongrenn for at væiðai hina somu mork er
er Bisclaret i varÐægar hundarner varo lœys
tir
þa funnu þær Bisclaret
oc
raku hann aller allan dag
hundar
oc
væiði menn sua at þæir hofðu nalega tæ
kit
hann
oc
slitit
oc
dræpetsem hann kændi konongenn þa liop
hann þægar til hans at biðia ser miskunnarsem hann kom
at honumþa lagðe hann baða fœtr i kne konongsens
oc
kysti
læggi hans
oc
fœtr
SEm konongrenn læit hann þa ræddæzk hann miok
oc
kalla
miok a sina mennherrar sagðe hann skyndit hingat
oc
set huat undr her er tilÞetta kuikuendi hævir
mannz vitlitillæzc
oc
biðr misk
unnar rækeð aftr
hundanaalla
oc
gætið at ængi liosti ne mæin gere
þui þætta dyr hævir skyn
oc
skilning
oc
kænnir mek at
visusua sem ec hyggþessu dyri gæf ec grið
oc
frið
minn
oc
vil ec ækki hær væiða daglangtÞui nest
snæri konungrenn hæim en Bisclaret fylgði honum
oc
sem
nest matte hann
oc
vill ængom kosti skiliazt við hann
oc
hafðe
konongrenn hann með sertil kastala sins
oc
unni honum
oc
likaðe
honum æinka velþætta dyr
oc
bauð hann allre hirð sinni
at ængi skylldi mæin gera ne liosta dyr hanssua sem
þæir villdi hava vinatto hansþui at hann hafði alldre
gi
fyrr þuilikt dyr sét
oc
fyrir þui þotte honum kynlegt
oc
varðvæitte með myklom kærlæik goðom vistum
oc
hinum villdasta drykk
oc
gætto aller þess er konongrenn
bað at vera væl við dyret
oc
var þat Jafnan með
bæzstum Riddarom þæim er konongenom varo kæras
tir
oc
suaf hueria nott hia konongs rækkio
oc
var þet
ta
dyr huerium manne kærter i hirð konongsens
varHueriu sinni
oc
er konongr for hæimanþa fylgði
dyret kon
ongenom
oc
fann þa konongrenn at dyret unni honum
Sua var þat kurtæist
oc
hogvært
oc
miuklynt
oc
goð viliat
oc
alldri angraðezt þat við menn oc æn
gom
gærðe þat mæinþui likaðe þat væl ollum
NV er um þann at burð þui nest at rœða konongrenn
gærði rika væizloat tigna æina hotiðko
nonglega
oc
stæfndi til ollum Rid
darom
oc
rikom mon
num
oc
vinum sinum er æigner
oc
Riki
oc
sœmder hell
do
af honumat koma
oc
tigna hotið hans
oc
þiggia væiz
lu
hansEn i fylgð
oc
fiolðaþæirra þa kom sa riddari
er fenget hafðe kono BisclaretRikolega klæddr
oc
RiddaralegaEn æigi kom honum þat i hugat hann
myndi þar finna sua ner ser
oc
nalægan Bisclaret
Sem hann kom i konongs holl
oc
Bisclaret hafðe kænt hann
þa liop hann at honum
oc
græip hann með tonnum
oc
kastaðe
hann til iarðar
oc
myndi þa hava bitit hann
oc
slitit
oc
ubœ
telegt
mæin gort honum ef æigi være konongrenner kalla
ðe
oc
hæitaðezc við hannA þæim sama degi væitti hann honum
annat at laup
oc
æf hann væri æigi hæftr þa myndi hann
sua rettlega hava hæfnt sinat allz ækki myndi
a hava skortÞetta þotte ollum kynlegt
oc
undra
ðo
aller miok i konongs holl
oc
hirðliði
oc
mællto þa flæs
tir
huat þæsso myndi gægnaþui at hann let alldregi
sua fyrr at ængom manne Jnann hirðar ne þæim
er þannog varo komandi
oc
rœddo þa at hann man þetta
æigi hava gort saklaustat visu kuaðo þæir hævir þes
se
riddare nokot mæinat honom
oc
misgort við hannat
hann synir honom mæira grimlæik en engom oðrum þæim
er her hævir fyrr komet
oc
villdi giarna hæfna sin
æf hann mætte
oc
stoð sua buit at þui sinniNu sem konongreN
hafðe Rikolega væittvæizlu sina
oc
tigurlega halldet
hanaþa tok sa hinn mykle fiolde Jarlla
oc
lændra
oc
manna
oc
Riddara lœyvi af konongenom hæim at faraEn i
brott ferð þæirre var sa Riddare fyrst allra er
Bis
claret villdi bitafæginn at hann brott komsk
o
c
var þat æigi kynlegt at Bisclaret villdi sin a honum
hæfnaer clæðe hans toksua at hann mætte æigi ham sinum skifta aftrNU