On this page...
- No text linked to this page in database
- Texts
- Strengleikar17va-43vb
at daðom
oc
drængscap
oc
mæire fagnaðr af hans
gofuglæiken at rikum hofð
ingia
oc
mattogum
mann e er huer flynt hævir lundærni
oc
gæðlaust af
ostaðfæstoSa er ann þæirre er hærra er kyns
oc
mattaren hans kynkuisl eða valldi fellr
oc
samer hann ottazt æ at su bili honum er hann ann
oc
fyrir
þui þionar hann hænn i með ollum hug
oc
æftir
lætiEn
sa er rikr er hann ottazt ækki at nokkorr dirvizt at
taka unn asto hansþui at hann hygzt æiga allt hæi
millt
oc
um urugt bua sakar valldz sins
oc
rikis
fyrir þui ann hann litit eða allz ækkiþo at hann æigi hina
friðasto
oc
hina villdasto kono
Ekuitan svaraðe hænn iMiskunn fru sagðe
hann mæl æigi sliktæigi er sa at fullu kurtæiss
er mangar ser unn asto sem bœar
maðr voru a stræ
ti
Mangare verr fe sitt i marga vanda varu
at auðgazt
oc
æignast af þuiUndir himninom
er ængi su fru ef hon er hyggin
oc
hœver skmilld
oc
goðviliaðef hon er ast trygg
oc
æigi nybrættin
þo at hon ætti allz ækki nema æina skikkiu þa
sœmde æinum her ra riks kastala mikit saker hænn ar
tigna hana
oc
trygglega unn a hænn iEn þæir er ny
brætnir
ero
oc
i astom otrygguir
oc
kuenn a svikarar
listugir at spottaundir fagrmæle bunir at blæk
kia
þa hovum ver marga sénaer æigi ero værðugir
duganda mann a felag
scapsþui tyna þæir ollum
sœmdom at þæir at fara illzkum
oc
svikumEn
hin kæra unn asta minþer iatta ec at ollu sialfan
mechallt mec æi fyrir her ra ne hofðingia hælldr
vin þinn
oc
æiginn mann Urug
lega suær ec þer
oc
at sonn u sægi ec þer at ec scal gera þat sem þer
likarVer þu fru en ec her raVer þu mikil lot
en ec biðill þinn þic biðiandeSa hinn riki her ra
oc
hofðingi het henn i sua mykit
oc
sua oft bað hann ha
na
miskunn a ser at hon fæsti honum asta vilia han s
en hann iattaðe hænn i sialfan sec
oc
gaf þa huart
tvægia
þæirra oðru samband sitt með umskif
ti
fingr gulla sinn a
oc
fæsti huart oðru oruggan
gofuglæiken at rikum hofð
ingia
man
ostaðfæstoSa er an
mattaren hans kynkuisl eða valldi fellr
samer h
þui þionar h
lætiEn
sa er rikr er h
taka un
millt
fyr
friðasto
Ekuitan svaraðe hæn
h
er mangar ser un
maðr voru a stræ
ti
Mangare verr fe sitt i marga vanda varu
at auðgazt
er ængi su fru ef hon er hyggin
goðviliaðef hon er ast trygg
þo at hon ætti allz ækki nema æina skikkiu þa
sœmde æinu
tigna hana
brætnir
ero
listugir at spottaundir fagrmæle bunir at blæk
kia
þa hovum ver marga sénaer æigi ero værðugir
duganda man
scapsþui tyna þæir ollu
sœmdom at þæir at fara illzkum
hin kæra un
mechallt mec æi fyr
vin þin
lega suær ec þer
at son
likarVer þu fru en ec h
en ec biðill þin
na
miskun
en h
tvægia
þæirra oðru samband sitt með umskif
ti
fingr gulla sin
trygglæik upp a tru sina
oc
hælldo þau væl
hand
sol sin með tryggri ast
oc
stoð þa mioc lengi
sua buet astar þokke þæirra sua at æigi kom upp
fyrir aðra menn En huer io sinn i er þau sotto stæfnu
fundar
sins þa let sa hinn riki her ra gera hirðliði sinu
kunn egt at hann var bloðlatenn
oc
varo þa byrgðar al
lar
hurð svæfnloftann a
oc
var engi sua diarfr at þar
þorðe at komanema æftir honum være sæntEn um
nætr kom hon til han s
oc
um nætr for hon fra honom
er hon unn i sua mikitEn rikis stiore her rans hellt vel
oc
virðulega allt hirðlið han s
oc
gærðe orskurð allra ma
la
oc
saka þæirra er sættar varohann unn i þessare fru
mioc længisua trygglega at æigi var hugr han s a ann arre
þui at hann villde ænga pusa ser
oc
mællti at ængi skyll
di
þæss getaEn raðgiofum han s
oc
vinum mislikaðe þat
miok
oc
sagðo þat vera mykit urað
oc
rœddo þæir slikt
sua open
berlega at kona ræðes mann zens hœyrði roð
þæirraoc rœðor oft
samlega
oc
likaðe hænn e þat all
illa
þui at hon ottaðezc þat at hann myndi fyrir lata
hana
oc
at hon myndi tyna ast han soc felag
legom vilia
SIðan sem hon matte at komazt
at rœða við hann
oc
gera honu m giarna slikt bliðlæte
sem hann girnn tizc kossa
oc
halsfong
oc
likams lostaþa
stygðizc hon honu m
oc
rygðizc
oc
gærðizc sua harms
full
at hon gret undarlega mioc sua at hon higsti af sorg
oc
grateSem herra ekuitan spurði hana hui er hon let
sua rygglega
oc
huat hænn i var
oc
hue rr slikan harm vak
te
hænn iÞa svaraðe honEc græt sagðe hon saker þin
oc
okkarrar astarþui at ast okkor man snuask mer i
mykinn harm
oc
angrEc væit at visusagðe hon at þu
mant kono pusa en ec man vera þa hatað
oc
hafnað
huat man þa ver ða af mer er ec em fyrir laten af þer
Ec scal þa siolffyrir
fara mer þui et ec se mer enga
huggan þa er skiotare luki minum harmum en dauðann
ÞA suaraðe henn i ekuitanaf mykilli
astHin friðasta unn asta minn sagðe hann Ottazk
allz ækkiVit þat at sonn u
oc
tru at fulloef her ra þinn
lykr nasom
oc
sinom dagum þec skyllda ec gera fru
oc
hand
sol sin með tryggri ast
sua buet astar þokke þæirra sua at æigi kom upp
fyr
fundar
sins þa let sa hin
kun
lar
hurð svæfnloftan
þorðe at komanema æftir honu
nætr kom hon til h
er hon un
la
mioc længisua trygglega at æigi var hugr h
þui at h
di
þæss getaEn raðgiofum h
miok
sua open
berlega at kona ræðes man
þæirraoc rœðor oft
samlega
illa
þui at hon ottaðezc þat at h
hana
lego
SIðan sem hon matte at komazt
at rœða við h
sem h
stygðizc hon h
full
at hon gret undarlega mioc sua at hon higsti af sorg
grateSem herra ekuitan spurði hana hui er hon let
sua rygglega
te
hæn
mykin
mant kono pusa en ec man vera þa hatað
huat man þa v
Ec scal þa siolf
fara
huggan þa er skiotare luki minu
ÞA suaraðe hen
astHin friðasta un
allz ækkiVit þat at son
lykr nasom