On this page...
- No text linked to this page in database
- Texts
- Strengleikar17va-43vb
sinn
oc
vilia
oc
fann hann hana hygna
oc
hœver ska
oc
goð
viliaða
hina bliðasto i orðum
oc
sœmeleg i hirðsiðum
oc
sua vel ser likande yvir allar þær er honum hofðu
fyrr hugnat
oc
af þessare viðr rœðo henn arer hann nu
sua i nætiaðr ast hænn ar at alla nott fecc hann huarki
huilld ne svæfn saker þessarrar fruer
hann
hafði ollum
hug sinum til snuitSua er hann af ollum hug
oc
henn i
um ?
um snuinn at hann er allr angrs
fullr
oc
a hyggio
oc
ver ðr
hann nu allr til hænn ar horfaþui at hann gætr æigi vart
sec fyrir valki oc kærði hann mioc harm sinn
oc
mælltiz æinn við
HOV her ra guð sagðe hann
huilik orlog
oc
harðr at burðr hava læitt mek
i þætta fylki at harmr
oc
angr sem sua hava bun
dit
mec sarom sorgum af fru þessarre er ec hafi her
sét
oc
losteð hug minn
oc
hiarta sua u nytri a hyg
gio
oc
allan mec fra tekit sialfum mer með sua kyn
legom
hætti at skynsemð min ter mer ækki
oc
valld
mitt
oc
sua mikit riki er mer mæirr harmr en
hugganec skialfr allr
oc
þo usiukr mec ventir at ec
værði ælsca hana
oc
hallda henn i trygglega astmi
na
oc
æinorðsua sem ec villdi at hon gærði merEn
ef her ra henn ar
oc
pusi ver ðr við varr nokkorri niosn
oc
umsátþa man honom at visu mislika miok En þo
at sua se þa ma þat vel setiazchælldr en ec fyrir fa
romc
oc
tynemc af a kefð
oc
o hofsemð astar hænn ar
Osyniom være hon sua frið fru ef hon scal vela um
æinn bonda
oc
ængan æiga hia unn astaengi maðr
er sa livandeef þæssi fru væri honum unn andi at
hann myndi æigi bœtazt af henn ief hann væri henn ar try ggr
unn astiEn ef ræðes maðr minn spyrr þettaþa samer
honu m æigi illa kunn a Eiga ma hann hana en æigi æinn sa
man
at visu vil ec at hann miðle hana við mecsem hann
hafðe mællt þættaþa andvarpaðe hann af ollu hiar
ta
oc
la þa enn kyrr
oc
ihugaði
Oc
siðan mællti hann til
huer s sagðe hann eða hui hævi ec slikan angr
oc
gere ec mér
uróEnn er mer okunn egt huart þessi fru likar eða
æigi at ec se unn asti hænn arEn ec skal vita sem fyrst
huart hon hævir nokot kænt þess er ec kenn i ec skal
viliaða
hina bliðasto i orðum
fyrr hugnat
sua i nætiaðr ast hæn
huilld ne svæfn saker þessarrar fruer
hug sinu
fullr
h
sec fyr
HOV h
huilik orlog
i þætta fylki at harmr
dit
mec saro
sét
gio
legom
hætti at skynsemð min ter mer ækki
mitt
hugganec skialfr allr
værði ælsca hana
na
ef h
umsátþa man hono
at sua se þa ma þat vel setiazchælldr en ec fyr
romc
Osyniom være hon sua frið fru ef hon scal vela um
æin
er sa livandeef þæssi fru væri honum un
h
un
h
man
at visu vil ec at h
hafðe mællt þættaþa andvarpaðe h
ta
hu
uróEn
æigi at ec se un
huart hon hæv
nu hætta
oc
hafna þessom hæimska harm er
byr i astar oviti
oc
œrslo er gerer mer sua mikinn
angr
oc
uróat ec fęr æigi huilld ne róen nu er
langt liðit siðaner ec for her at væiðumNu er
daga tok þa ræis hann upp þægar
oc
klæddizt sa hinn ri
ki
maðr þægar
oc
hofðingi allz þæss rikiser myk
la
pining hafðe haft þa notthann upp ræis
oc
for þæ
gar
a væiðaren skiott kom hann aftr
oc
kuaðs vera
siukr miok
oc
gekk hann þægar i hitt Jnn zta suæfn hus
oc
lagðet i rækkioRæðes maðr han s
oc
rikis
stiori varð
ryggr
oc
harms fullraf þunglæik sins her raen hann
væit æigi huat sott hann hævir þui at æigin kona han s
er sottar sok her ra han s hon bryddir hann
oc
gaddar hon œnguir
honom
oc
hann angrar hon er han s riðu sott
oc
ma
vera honum sem sarbótEn at gæra ser huggan
oc
skæmtanþa sendi hann æftir hænn iAt rœða við
hana
oc
sagðe hann hænn i þa
oc
syndi hænn i allan vilia
sinn
oc
gerer henn i kunn egt at hann dœyr fyrir sakar
hænn arhon ma frialsa hon ma bœta honu m ef
hon vill hon ma vera dauði han sef hon sua illa vill
HErra minn kuað su hin friða fru
yðr samer at fræsta mer suor min þui at
ec hævi æigi at hugt þesso hino fyrsta sinn i ne
rað mitt tækitÞu ert hofðingi mikils rikis
oc
agætrar tignarEn ec em æigi sua mikils rikis
ne sua mattogra mann a ne sua rikra at hofðingia
scap
oc
er þer æigi fallet at snua til min ast
oc
astar
þokka
ef þer hæfðit gort vilia yðarn til min þa
væit ec at visu at þu myndir skiott hafna mer
oc
fyrir lata meken frægð min myndi falla
oc
lofsæla spillazc
oc
mynda ec þa æiga þar fiandr
sem nu a ec frændrþar ovini sem nu a ek
viniþui at þu ert æinn hinn rikasti hofðingi
oc
minn her ra hæfir sitt valld af yðro lande
oc
myndir
þu sua sem ec hygg ætla at ec mynda bila þer
oc
ge
ra
þer vanda at unn a merEn ast er engo nýt ne
ma
hon se trygg
oc
staðfostMyklo er villdra fe
lauss
maðr
oc
friðr ef hann er hygginn oc væl mannaðr
byr i astar oviti
angr
langt liðit siðaner ec for her at væiðumNu er
daga tok þa ræis h
ki
maðr þægar
la
pining hafðe haft þa notth
gar
a væiðaren skiott kom h
siukr miok
stiori varð
ryggr
væit æigi huat sott h
er sottar sok h
honom
vera honu
skæmtanþa sendi h
hana
sin
hæn
hon vill hon ma vera dauði h
HErra min
yðr samer at fræsta mer suor min þui at
ec hævi æigi at hugt þesso hino fyrsta sin
rað mitt tækitÞu ert hofðingi mikils rikis
agætrar tignarEn ec em æigi sua mikils rikis
ne sua mattogra man
scap
þokka
ef þer hæfðit gort vilia yðarn til min þa
væit ec at visu at þu myndir skiott hafna mer
lofsæla spillazc
sem nu a ec frændrþar ovini sem nu a ek
viniþui at þu ert æin
min
þu sua se
ra
þer vanda at un
ma
hon se trygg
lauss
maðr