On this page...
- No text linked to this page in database
- Texts
- Strengleikar17va-43vb
hon
oc
myndi nesta i vit fallaEn hann tok hana i
faðm ser
oc
sundr skar bliat bonden
oc
tok hændi sinn i
a bælltino
oc
viðr læitaðe at lœysa
oc
gat allz ækki at gort
oc
þui nest var ængi sa riddari i brætlande at æigi for
þangat at fræista ef bælltit gæti lœyst
oc
gato allz æn
gi
at syst
oc
stoð þa sua buet lengi
ÞVi nest bar sua at at Meriadus lagðe at ræið við
Riddara þann er ufriði upp hællt i mote honom
oc
stæfndi hann þa til sin myklom fiolda riddara
oc
kom
þar fyrstr allra her ra Gviamarr rikulega herbuin
oc
i fylgð hans hundrað riddara væl klædder a goðom
vapn
hæstom þui at Meriadus hafði honom orðsænding
gorvaupp a mikla aumbunsem hinum villdasta vin
sinom
oc
felagaat hann skylldi æigi bila honom i slikri nauð
syn
at hial pa honom Nu sem Gviamar var þar komenn
þa fagnaðe honum Meriaðus
oc
her byrgði hann
oc
herlið hans
i turn kastala sins sœmelega með gnogum fongum
oc
sæn
di
hann þa æftir systur sinn itva riddara
oc
bauð hænn i i ast
sæmd
sina at hon kome at fagna gæstom hans
oc
su hin
friða fru með hænni er honu m var sua æinkann lega ast
aþær varo rikulega klæddar
oc
hælldozc þær i hændr
oc
gengo sua i hollena Sem fruen hœyrði nafn Gvi
amars
þa myndi hon i uvit falla æf æigi hællde mæ
ræn
a
hænn i þui at hon var litlaus
oc
hugsiukEn Gvi
amar
liop upp þægar sæm hann sa þær Jnn gangande
sem hann læit fruna þa sa hann miok a hana at ver a viss af
at ævi hænn aref hann hæfði rætt kænt hana
oc
nokkoro siðarr mællte hann er æigi þæsse unn asta min
von minlif mitt hiarta mittmin sœta fru er
sua mioc unn i merhuaðan er hon komen eða huer r
hævir hana hængat fluttNu hævi ec ihugat mik
la
hæim sku þui at margar ero likar konoren með
þui at hon er sua lik þæirre er ec ann sua mioc
oc
allr skælfr hugr minn
oc
hiartaþa vil ec giarna rœ
ða
við hana
oc
gecc þa riddarenn framm
oc
kysti hana
oc
sætti hana i hia ser
oc
mælld te hann ækki flæira til
hænn ar nema þat at hon skylldi sitia i hia honu m
faðm ser
a bælltino
þangat at fræista ef bælltit gæti lœyst
gi
at syst
ÞVi nest bar sua at at Meriad
Riddara þan
þar fyrstr allra h
vapn
hæsto
gorvaupp a mikla aumbunsem hinu
sino
syn
at hia
þa fagnaðe honu
i turn kastala sins sœmelega með gnogu
di
h
sæmd
sina at hon kome at fagna gæsto
friða fru með hænni er h
aþær varo rikulega klæddar
amars
þa myndi hon i uvit falla æf æigi hællde mæ
ræn
amar
liop upp þægar sæm h
sem h
at ævi hæn
nokkoro siðarr mællte h
von minlif mitt hiarta mittmin sœta fru er
sua mioc un
hæv
la
hæi
þui at hon er sua lik þæirre er ec an
allr skælfr hugr min
ða
við hana
hæn
Mæriadus hugði at þæim
oc
fyrir kunn i hann miok
at þau leto sua bliðlega
oc
mællte hann þa til Gviamars
læiande her ra sagðe hann ef þer likaðe þa villda ec at mær
þæsse fræisti ef hon gæti aftr falldat skyrtu þina
Mikill fagnaðr være mér ef hon gæte nokot at
syst aftr at fallda folldenn
oc
suaraðe þa Gviamar
þui iatta ec yðr sagðe hann giarnsamlega
oc
mællti haNn
þa til fe hirðis sins at fœra ser skyrtuna
oc
fecc hann
hana mœynn e
oc
tok hon viðr
oc
við læitaðe allt þat
er hon kunn i
oc
matte
oc
gat æigi lœystSem fruen
læit skyrtuna þa kænde hon folldenn þægar
oc
var
þa hugr hænn ar i myklo angreat hon þorðe æigi
þat semhon
villditil at taka skyrtunn ar
oc
lœysa fall
denn
oc
fann þægar Meriadus at fruen villdi við læita
at lœysa falldenn
oc
var honum mikill harmr at þui
oc
gat þo ækki at gort
oc
mællti hann þafru sagðe hann fræista
þu nu huat þu kant at gæraat þessom falldeer
sua margar hava við læitat
oc
ekki at systþægar sem
hon skilldi þat sem hann bauð hænn i þa tok hon skyr
tuna
oc
hafðe skiott lœysther ra Gviamar undraðe
oc
kynlegt þottehann kænn di
oc
þo ivazezc hann i
oc
mællti
þaþu hin friða skepna er tu þæsse unn
asta min
sæg mer satt
oc
lat mec sia likam þinn ef þu hævir
bællti þat er ec læsta um þæc
oc
lagðe hann þa hændr
sinar a siðu hænn ar
oc
kænn di þægar bælltit
oc
mæll
ti
Min hin friða sagðe hann með huer iom hætte komt
þu hingateða huer iom at burð hævi ec þec hær fun
dit
oc
talðe hon honu m þa pinsler
oc
mæinlæte
oc
væ
sallder
er hon hafðe i turnenom haft fyrir saker
hansmæðan hon var þarilla hallden
oc
þa at
burði
er siðan viðr kuomo huer su hon kom or
turnenom
oc
fann skipet
oc
a gecc
oc
lændi þar oc huer su
riddarenn fann hana
oc
siðan sœmelega halldet
hanameð riku yvir læteiafnan með villd
oc
vinatto
oc
oftsamlega bæizt astar hænn arEn
nu er kuað hon fagnaðr minn fundinn Vnnaste
sagðe hon kom mer heðani brott at vit mæ
gem
at þau leto sua bliðlega
læiande h
þæsse fræisti ef hon gæti aftr falldat skyrtu þina
Mikill fagnaðr være mér ef hon gæte nokot at
syst aftr at fallda follden
þui iatta ec yðr sagðe h
þa til fe hirðis sins at fœra ser skyrtuna
hana mœyn
er hon kun
læit skyrtuna þa kænde hon follden
þa hugr hæn
þat sem
den
at lœysa fallden
gat þo ækki at gort
þu nu huat þu kant at gæraat þessom falldeer
sua margar hava við læitat
hon skilldi þat sem h
tuna
þaþu hin friða skepna er tu þæsse un
asta min
sæg mer satt
bællti þat er ec læsta um þæc
sinar a siðu hæn
ti
Min hin friða sagðe h
þu hingateða hu
dit
sallder
er hon hafðe i turneno
hansmæðan hon var þarilla hallden
burði
er siðan viðr kuomo hu
turneno
riddaren
hanameð riku yv
vinatto
nu er kuað hon fagnaðr min
sagðe hon kom mer heðani brott at vit mæ
gem