On this page...
- No text linked to this page in database
- Texts
- Strengleikar17va-43vb
kuælldi þa gecc hon i brottNu er honom væl
gætet af gnogom mat
oc
goðom drykcen ast hævir nu
skæint hug hans
oc
hiarta i úroþui at su hin friða
fruhævir lostet hann hugkœmelegre ast
oc
kænn ir hann nu
þat er hann kændi alldri fyrrAllu hævir hann nu glœymt fostr
lande
sinu fæðr
oc
frændom
oc
fostrbrœðrum
oc
kænn er hann
allz ængan ver k sarssinsandvar hann af ollu hiarta með
kynlego angre
oc
undarlegre uro
oc
bað þa fruen þio
n
osto mœy
sina at hon skyllde geva riddaranom svæfn
huilld
oc
ro
oc
gecc hon þægar ifra hænn i er hon gaf henn i
lœyvien fru hænn ar var þa orvað
oc
tændrað þæim
uroar ælldi er her ra Guiamar kændi sec skæindan af
u hofsamlegom hætte
oc
hug
oc
ollu hiarta
NV duælsk þar riddaren æinn saman fullr angrs
oc
astar uroaren þo væit hann æigi enn at sonn u mæð
huer iom hætte uro han s stendren þo finn r hann at fullo at
ef æi vill su hin friða fru hugga harm han s þa væit hann
at
fullo
viso buenn bana sinn vakte hann alla þa nott
með angre
oc
uro
oc
optsamlegom anduorpum
oc
gængo
alldregi or hug hans rœðor hænn ar
oc
fægrð hænn ar
augna
oc
ann dliz
oc
allr friðlæikr vaxtar hænn ar
oc
mæll
ti
hann oftlega inn an tann a ser miskunn a mer fru min
oc
at komet at hann myndi kalla hana unn asto sinaen
ef hann hæfði at sonn u vitat at hon kændi þæss hins sa
ma
sarsþa myndi harmr hans nokot huggazt
oc
lass
han s letazcer nu gærer hann blæikan
oc
bloðlausan
MIok arlla sæm tok at dagaþa stoð upp su hin
fagra fru
oc
klæddæzc
oc
kærðe hon at hon hafðe
litt sofetum nottena
oc
vollde þui uro astar hænn ar
er fostum bondum hafðe bundet hanaEn mæren er
þionaðe hænn i fann þægar huat þæim var
oc
at ast vollde
huarotvæggia hanom
oc
hænn i
oc
at fruen var fastre
ast tekinþæss riddaraer þar dualdezc at grœða sar
sitt
oc
þar huildisk i loftenoEn þu vissi hon æigi til
sanz nema af grunsæmð huart riddarenn unni
nokot fru hænn ar æða æckiSem fru hænn ar va i gen
gen
kapellona þa gæcc mæren i loptet til riddarans
oc
sættiz fyrir huilu hans
oc
mællte til hansher ra sagðe
hon huer t er fru min gænginhui er fru min sua
gætet af gnogo
skæint hug hans
fruhævir lostet h
þat er h
lande
sinu fæðr
allz ængan v
kynlego angre
n
osto mœy
sina at hon skyllde geva riddarano
huilld
lœyvien fru hæn
uroar ælldi er h
u hofsamlegom hætte
NV duælsk þar riddaren æin
hu
ef æi vill su hin friða fru hugga harm h
at
með angre
alldregi or hug hans rœðor hæn
augna
ti
h
at komet at h
ef h
ma
sarsþa myndi harmr hans nokot huggazt
h
MIok arlla sæm tok at dagaþa stoð upp su hin
fagra fru
litt sofetum nottena
er fostum bondu
þionaðe hæn
huarotvæggia hanom
ast tekinþæss riddaraer þar dualdezc at grœða sar
sitt
sanz nema af grunsæmð huart riddaren
nokot fru hæn
gen
kapellona þa gæcc mæren i loptet til riddarans
hon hu
arlla upp staðenen hann þagnaðe
oc
andvarp
aðe
oc
mællti hon oðru sinn i til han sher ra sagðe hon þu ann t
at visuSe við at þu lœynizc æigi oflengi þu matt
unn a með þæim hætti
oc
þæirre er vel fellr ast þinn i
Sa er unn a vill fru minn i honum samer mart at ihu
ga
oc
være ykkur ast vel samfallen ef þit været bæ
ðe
staðfostþui at þu ert hinn friðasti maðr hon
er hin frægiasta fruEn þa suaraðe hann mœynn eEk
em kuað hann þæirre ast tækinn at skiott man mer
snuazc til harms mæiranema ec se skiota huggan
hin sœta Iungfru min viðr hialp mer þat sem þu
mattEn hon þægar huggaðe hann
oc
het hono m staðfast
lega
þat sem hann bað hanaSiðan gecc hon til fru
hænn ar
oc
sagðe hænn i huilikan harm riddarenn haf
ðe
af ast hænn ar
NV sem fru hænn ar hafðe hœyrt þat sem hon
mælltiþa glœymdi hon æigi
oc
gecc þægar aftr
til hans
oc
villdi vita huer su hann matteþui at hon kæn
di
sec miok ast kænn a af honum
oc
hæil
saðe hann hænn i
oc
hon honum
oc
hava þau nu i myklum
oc
kyn
legom
harms bondum nætiazten hon villdi æigi sæg
ia
honom ne syna vilia sinn þui at hann var hænn i ukun
negr
oc
or oðru landehon ottaðezc ef hon birter
nokot fyrir honum þat sem hon hafðe hugfast at
hann myndi hata hana
oc
hafna hænn iEn hann þægar
hinn diarf
aste synde hænn i vilia sinn fru min sagðe
hann ec dœy fyrir þinar saker þinn hugr
oc
minn
oc
hiarta
er harmsoc angrs fullt
oc
bið ec astar þokka þins
oc
hœyver skuat þu hafner mer æigiSem hon hafðe
skilt þat sem hann bað
oc
bæiddezc þa suaraðe hon kur
tæis
lega
oc
læiande mællte til hansVnnaste sagðe
hon þat være of brað
skœytilegtat væita þer sua
skiott þessa bœnæigi em ec lætlætes
konane von
sliku misværkifru min sagðe hann fyrir kunn æi orðum
minum Su kona er skartsom ersamer at lata
biðiazt længi
oc
mætazt
oc
myklazt at maðr
hyggi þæim mun hana þæim mun villdri sen hon
syniazt længrEn þu hin friða fru min sua sem
ec bið vær unn asta en ec unn asti
oc
fann hon þa at
aðe
at visuSe við at þu lœynizc æigi oflengi þu matt
un
Sa er un
ga
ðe
staðfostþui at þu ert hin
er hin frægiasta fruEn þa suaraðe h
em kuað h
snuazc til harms mæiranema ec se skiota huggan
hin sœta Iungfru min viðr hialp mer þat sem þu
mattEn hon þægar huggaðe h
lega
þat sem h
hæn
ðe
af ast hæn
NV sem fru hæn
mælltiþa glœymdi hon æigi
til hans
di
sec miok ast kæn
saðe h
legom
harms bondum nætiazten hon villdi æigi sæg
ia
hono
negr
nokot fyr
h
hin
aste synde hæn
h
er harms
hœyv
skilt þat sem h
tæis
lega
hon þat være of brað
skœytilegtat væita þer sua
skiott þessa bœnæigi em ec lætlætes
konane von
sliku misværkifru min sagðe h
minu
biðiazt længi
hyggi þæi
syniazt længrEn þu hin friða fru min sua se
ec bið vær un