On this page...
- No text linked to this page in database
- Texts
- Strengleikar17va-43vb
sinu
oc
batt um saret sem hann kunn iþui nest
stæig hann a hæst sinn
oc
stæfndi þaðan a brott
oc
skunda
ðe
at firrazt felaga sinaþui at hann villdi at engi
þæirra vissi huer t hann snerizt
oc
for hann þa af vegenom
um þuæran skogenn
oc
fann hann þa gatu grasvaxna
oc
minkaðe þa skogenn
oc
þui nest kom hann a sletta vol
lu
oc
kom hann at fialle myklo
oc
undir fialleno rann á
oc
fylgðe hann ann e til þess er kom til siovar
oc
var þar
hafnar vagr
oc
i hofnenn e sa hann æitt skip
oc
gecc hann a þat
skip
oc
ræiste treeten þat skip var kynlegom haglæi k
gort þui at uttan borz
oc
inn an matte ængi sia sam fæl
ling
borðann a ne nægling naglann a nema sua var
til synis sem æinn viðr være allt
oc
komsk hann þa með
myklo angre sarsins a scipet
oc
hugði hann at menn væ
re
a skipino þæir er gætte skipsens
oc
sa hann ængan maNn
þann er þar væri a
oc
sa hann amiðiu skipi rækkio gorva
með myklom haglæikforfialar varo gorvar með
Salomons haglæikgullgorvar með hinum fægrstu
skurðomaf cipres
oc
filsbæinum En silkipell gull
vofet
var yvir bræittrekkiona sem kullt væreEn æi
gi
kann ec virða þau onn ur klæði er i rækkionn e varo
nema þat sæge ec yðr fra kodd
anom at sa er hann lagði
a hofuð sitt skylldi alldri ælldaztEn hit œfra abræzl
var purpura ór Alexandria landi
oc
undir gor sa
belina
skinn
I fram stafne stoðu .ii. kærtistikur af
hinu skirasta gullehin lakara var mikil fiár
værð
oc
a þæim .ii. tændrað stafkærti
oc
af ollu þui er
hann sa þa þotte honu m þat kynlegastSiðan hallaðezc hann
i rækiona at huilazcþui at saret vir kti hann miocEftir
þat sem stund var liðinþa stoð hann upp
oc
villdi brott
gangaen hann matte æigi þa aftr komaztþui at
skipet var fiarre i hafe
oc
hinn mæsti skriðr at
oc
byrr hinn bazti
oc
hinn hœgazti
oc
fann hann þa at honu m
teði æcki aftr at læita
oc
rygðizc han n þa mioc
oc
vissi æi huat hann skylldi at havazk
oc
var þat æigi
kynlegt þui at mikill var værkr i sare han s
oc
ver ðr
hann allt at þola þui at hann fær ækki at gort þessom kyn
lega
at burð
oc
bað hann þa mioc guð miskunar sér
oc
sia til sin at ver ia hann fyrir dauða
oc
koma honom til
stæig h
ðe
at firrazt felaga sinaþui at h
þæirra vissi hu
um þuæran skogen
minkaðe þa skogen
lu
hafnar vagr
skip
gort þui at uttan borz
ling
borðan
til synis sem æin
myklo angre sarsins a scipet
re
a skipino þæir er gætte skipsens
þan
með myklom haglæikforfialar varo gorvar með
Salomons haglæikgullgorvar með hinu
skurðomaf cipres
vofet
var yv
gi
kan
nema þat sæge ec yðr fra kodd
ano
a hofuð sitt skylldi alldri ælldaztEn hit œfra abræzl
var purpura ór Alexandria landi
belina
skin
I fra
hinu skirasta gullehin lakara var mikil fiár
værð
h
i rækiona at huilazcþui at saret v
þat sem stund var liðinþa stoð h
gangaen h
skipet var fiarre i hafe
byrr hin
teði æcki aftr at læita
vissi æi huat h
kynlegt þui at mikill var værkr i sare h
h
lega
at burð
hafnarSiðan lagðezt hann i rækkiona
oc
sofnaðe Nu er honu m liðet þat sem harðazt var
þui at skipet man bratt lænda þar sem hann man hæilso fa
VNdir æinn i
fornæskio borg er hovoðborg var allz þess rikis lændi skipiten sa her ra
oc
hofðingi er þæirre
borg reð
oc
stiorn
aðe var gamall at alldre
oc
kuan
gaðr
ungri kono þesse fru var hinn ar bæztu ættar
milld
oc
kurtæis hyggin
oc
hœværsk
oc
hinn mæt
asta
i allom kurtæisra kuen na kuenskum hin friðasta
oc
fægrstaen pusi hænn ar
oc
her ra var ohofsamlega
abruðigrþui at þat bæiddezt nattura han sþui
at gamler menn er litla fyrst hava til kuen na
oc
þat villdu er þæir mægo æigi
oc
natturan syni ar þæim
en Jamnan avunda
oc
hata þa er ungir eromeð þæim
hætte er lundærni gamalla mann aEn þessi
hinn auðgi maðr hafði sua um sec buet at alnar
viðan garð endir borgar turnenom hafðe hann lateð gær
ða
hovan grœns malmara
grioz vegg mikinn
oc
sua
at æcki matti yvir komazt
oc
æinar dyrr litlar til
kastalans
oc
þar gæta netr
oc
daga með uruggom
vorðomEn oðrum megin gecc sior
oc
matte þaN
væg ækki at komazt nema a bate kœme ef i
kastalann ætte nokkot at syslaen þui let her r kasta
lans
gærða sua hom vegg
oc
þykkum at hann skylldi
uræddr
oc
uruggr varðvæita þar þar kono sina
þar let hann gera hænn i hit fægrsta
oc
friðasta loft
oc
þar kapellu i hia
oc
þar æinn gamall prest til tiða
væizlu
blæikr
oc
bloðlauskalldr
oc
kolnaðr or ollum
likams lostahann song iafnan mæssor
oc
byrllaðe at
borðeþat hit friða loft var stæint Jnann hinum
friðastom liknæskium pruðra man na
oc
friðra kuen na
oc
þæirra aster
oc
astar þokke
oc
með huer iom hætte
samer at ælska
oc
tryglega aste a r gætasua sem ouidius
kenn ir i bok astar velaþar var su hin kurtæisa
frusætt
oc
æina friða mœy fecc her ra henn ar at
þiona hænn i þæsse var systur dotter hans hin
kærasta huar ann arre hon
oc
fru hænn armeð frun ne
var þesse mærþæim stundum er hon for hæiman
sofnaðe Nu er h
þ
VNdir æin
fornæskio borg er hovoðborg var allz þess rikis lændi skipiten sa h
borg reð
aðe var gamall at alldre
gaðr
ungri kono þesse fru var hin
milld
asta
i allom kurtæisra kue
abruðigrþui at þat bæiddezt nattura h
at gamler men
þat villdu er þæir mægo æigi
en Jamnan avunda
hætte er lundærni gamalla man
hin
viðan garð end
ða
hovan grœns malmara
grioz vegg mikin
at æcki matti yv
kastalans
vorðomEn oðrum megin gecc sior
væg ækki at komazt nema a bate kœme ef i
kastalan
lans
gærða sua hom vegg
uræddr
þar let h
væizlu
blæikr
likams lostah
borðeþat hit friða loft var stæint Jnan
friðastom liknæskium pruðra ma
samer at ælska
ken
frusætt
þiona hæn
kærasta huar an
var þesse mærþæi