On this page...
Images
ef ef hann hann vildi vildi leika leika at at skáktafliskáktafli. Hann Hann játti játti þvíþví. Tóku Tóku þeir þeir
þá þá skáktaflit skáktaflit ok ok lékuléku. Úlfr Úlfr jarl jarl var var maðr maðr skjótorðr skjótorðr ok ok ó
væginnó
væginn
bæði bæði í í orðum orðum ok ok í í ǫllum ǫllum ǫðrum ǫðrum hlutum hlutum ok ok inn inn m
esti m
esti
framkvæmdarmaðr framkvæmdarmaðr um um ríkiríki sitt sitt ok ok hermaðr hermaðr mikillmikill, ok ok er er
saga saga mikil mikil frá frá honum honum sǫgðsǫgð. Úlfr Úlfr jarl jarl var var maðr maðr ríkastr ríkastr í í DanmǫrkuDanmǫrku,
þegar þegar er er konunginn konunginn líddilíddi. Systir Systir Úlfs Úlfs jarls jarls var var GyðaGyða, er er átti átti Guðini Guðini
jarl jarl ÚlfnaðrssonrÚlfnaðrssonr, ok ok váru váru synir synir þeira þeira Haraldr Haraldr EnglakonungrEnglakonungr, Tós
ti Tós
ti
jarljarl, Valþjófr Valþjófr jarljarl, Mǫrukári Mǫrukári jarljarl, Sveinn Sveinn jarljarl, Gyða Gyða
dóttir dóttir þeiraþeira, er er átti átti Eatvarðr Eatvarðr inn inn góði góði EnglakonungrEnglakonungr. Víg Víg Ulfs Ulfs jarls jarls
En En er er þeir þeir léku léku at at skáktafliskáktafli, Knútr Knútr konungr konungr ok ok Úlfr Úlfr jarljarl, þá þá lék lék konungr konungr
fingrbrjót fingrbrjót mikinnmikinn. Þá Þá skækði skækði jarl jarl af af honum honum riddarariddara.
Konungr Konungr bar bar aptr aptr tafl tafl hans hans ok ok segirsegir, at at hann hann skyldi skyldi annat annat leikaleika. Jarl Jarl
reiddisk reiddisk ok ok skaut skaut niðr niðr taflborðinutaflborðinu, stóð stóð upp upp ok ok
gekk gekk í brotí brot. Konungr Konungr mæltimælti": Rennr Rennr þú þú núnú, Úlfr Úlfr inn inn ragiragi". Jarl Jarl
snøri snøri aptr aptr við við dyrrin dyrrin ok ok mæltimælti": Lengra Lengra myndir myndir þú þú renna renna í í
Ánni Ánni helguhelgu, ef ef þú þú kvæmir kvæmir því því viðvið. Kallaðir Kallaðir þú þú eigi eigi þá þá Úlf Úlf
inn inn ragaraga, er er ek ek lagða lagða til til at at hjálpa hjálpa þérþér, er er Svíar Svíar bǫr
ðu bǫr
ðu
yðr yðr sem sem hundahunda". Gekk Gekk jarl jarl þá þá út út ok ok fór fór til til svefnssvefns.
Litlu Litlu síðar síðar gekk gekk konungr konungr at at sofasofa. Eptir Eptir um um morguninnmorguninn,
þá þá er er konungr konungr klæddiskklæddisk, þá þá mælti mælti hann hann við við skósvein skósvein sinnsinn": Gakk Gakk tutu",
segir segir hannhann", til til Úlfs Úlfs jarls jarls ok ok drep drep hannhann". Sveinninn Sveinninn gekk gekk ok ok var var á brot á brot um um
hríðhríð ok ok kom kom aptraptr. Þá Þá mælti mælti konungrkonungr": Drapt Drapt u u jarljarl"? Hann Hann svararsvarar": Eigi Eigi
drap drap ek ek hannhann, því því at at hann hann var var genginn genginn til til Lúcíús-kirkjuLúcíús-kirkju". Maðr Maðr
hét hét Ívarr Ívarr hvítihvíti, norrœnn norrœnn at at kynikyni. Hann Hann var var þá þá hirðmaðr hirðmaðr
Knúts Knúts konungs konungs ok ok herbergismaðr herbergismaðr hanshans. Konungr Konungr mælti mælti til til ÍvarsÍvars": Gakk Gakk tu tu ok ok
drep drep jarljarl". Ívarr Ívarr gekk gekk til til kirkju kirkju ok ok innar innar í í kórinnkórinn ok ok lagði lagði þar þar
sverði sverði í í gǫgnum gǫgnum jarljarl. Fekk Fekk þar þar Úlfr Úlfr jarl jarl banabana. Ívarr Ívarr gekk gekk til til konungs konungs
ok ok hafði hafði sverðit sverðit blóðugt blóðugt í í hendihendi. Konungr Konungr spurðispurði": Drapt Drapt u u nú nú
jarljarl"? Ívarr Ívarr svararsvarar": Nú Nú drap drap ek ek hannhann"". Vel Vel gerðir gerðir þú þú þáþá", kvað kvað hannhann. En En
eptireptir, þá þá er er jarl jarl var var drepinndrepinn, létu létu munkar munkar læsa læsa kirkjukirkju.
Þá Þá var var þat þat sagt sagt konungikonungi. Hann Hann sendi sendi mann mann til til munkamunka, bað bað þá þá láta láta
upp upp kirkju kirkju ok ok syngja syngja tíðirtíðir. Þeir Þeir gerðu gerðu sem sem konungr konungr bauðbauð. En En er er
konungr konungr kom kom til til kirkjukirkju, þá þá skeytti skeytti hann hann jarðir jarðir miklar miklar til til kirkjukirkju,
svá svá at at þat þat er er herað herað mikitmikit, ok ok hófsk hófsk sá sá staðr staðr mikit mikit síðansíðan. Af Af
því því hafa hafa þær þær jarðir jarðir þar þar til til legit legit síðansíðan. Knútr Knútr konungr konungr reið reið síðan síðan
út út til til skipa skipa sinna sinna ok ok var var þar þar lengi lengi um um haustit haustit með með allmi
kinn allmi
kinn
herher. Þá Þá er er Óláfr Óláfr konungr konungr ok ok Ǫnundr Ǫnundr konungr konungr Frá Frá Óláfi Óláfi konungi konungi ok ok SvíumSvíum
spurðispurði, at at Knútr Knútr konungr konungr hafði hafði haldit haldit til til Eyrarsunds Eyrarsunds
ok ok hann hann lá lá þar þar með með her her sinnsinn, þá þá áttu áttu þeir þeir konungar konungar húsþinghúsþing. Ta
laði Ta
laði
Óláfr Óláfr konungr konungr ok ok segirsegir, at at þetta þetta hafði hafði farit farit at at getu getu hanshans, at at Knútr Knútr
konungr konungr hafði hafði eigi eigi lengi lengi verit verit í í Ánni Ánni helguhelgu". Vætti Vætti ek ek núnú,
at at fleira fleira skal skal fara fara eptir eptir getu getu minni minni um um viðrskipti viðrskipti várvár.
þá þá skáktaflit skáktaflit ok ok lékuléku. Úlfr Úlfr jarl jarl var var maðr maðr skjótorðr skjótorðr ok ok ó
væginnó
væginn
bæði bæði í í orðum orðum ok ok í í ǫllum ǫllum ǫðrum ǫðrum hlutum hlutum ok ok inn inn m
esti m
esti
framkvæmdarmaðr framkvæmdarmaðr um um ríkiríki sitt sitt ok ok hermaðr hermaðr mikillmikill, ok ok er er
saga saga mikil mikil frá frá honum honum sǫgðsǫgð. Úlfr Úlfr jarl jarl var var maðr maðr ríkastr ríkastr í í DanmǫrkuDanmǫrku,
þegar þegar er er konunginn konunginn líddilíddi. Systir Systir Úlfs Úlfs jarls jarls var var GyðaGyða, er er átti átti Guðini Guðini
jarl jarl ÚlfnaðrssonrÚlfnaðrssonr, ok ok váru váru synir synir þeira þeira Haraldr Haraldr EnglakonungrEnglakonungr, Tós
ti Tós
ti
jarljarl, Valþjófr Valþjófr jarljarl, Mǫrukári Mǫrukári jarljarl, Sveinn Sveinn jarljarl, Gyða Gyða
dóttir dóttir þeiraþeira, er er átti átti Eatvarðr Eatvarðr inn inn góði góði EnglakonungrEnglakonungr. Víg Víg Ulfs Ulfs jarls jarls
En En er er þeir þeir léku léku at at skáktafliskáktafli, Knútr Knútr konungr konungr ok ok Úlfr Úlfr jarljarl, þá þá lék lék konungr konungr
fingrbrjót fingrbrjót mikinnmikinn. Þá Þá skækði skækði jarl jarl af af honum honum riddarariddara.
Konungr Konungr bar bar aptr aptr tafl tafl hans hans ok ok segirsegir, at at hann hann skyldi skyldi annat annat leikaleika. Jarl Jarl
reiddisk reiddisk ok ok skaut skaut niðr niðr taflborðinutaflborðinu, stóð stóð upp upp ok ok
gekk gekk í brotí brot. Konungr Konungr mæltimælti": Rennr Rennr þú þú núnú, Úlfr Úlfr inn inn ragiragi". Jarl Jarl
snøri snøri aptr aptr við við dyrrin dyrrin ok ok mæltimælti": Lengra Lengra myndir myndir þú þú renna renna í í
Ánni Ánni helguhelgu, ef ef þú þú kvæmir kvæmir því því viðvið. Kallaðir Kallaðir þú þú eigi eigi þá þá Úlf Úlf
inn inn ragaraga, er er ek ek lagða lagða til til at at hjálpa hjálpa þérþér, er er Svíar Svíar bǫr
ðu bǫr
ðu
yðr yðr sem sem hundahunda". Gekk Gekk jarl jarl þá þá út út ok ok fór fór til til svefnssvefns.
Litlu Litlu síðar síðar gekk gekk konungr konungr at at sofasofa. Eptir Eptir um um morguninnmorguninn,
þá þá er er konungr konungr klæddiskklæddisk, þá þá mælti mælti hann hann við við skósvein skósvein sinnsinn": Gakk Gakk tutu",
segir segir hannhann", til til Úlfs Úlfs jarls jarls ok ok drep drep hannhann". Sveinninn Sveinninn gekk gekk ok ok var var á brot á brot um um
hríðhríð ok ok kom kom aptraptr. Þá Þá mælti mælti konungrkonungr": Drapt Drapt u u jarljarl"? Hann Hann svararsvarar": Eigi Eigi
drap drap ek ek hannhann, því því at at hann hann var var genginn genginn til til Lúcíús-kirkjuLúcíús-kirkju". Maðr Maðr
hét hét Ívarr Ívarr hvítihvíti, norrœnn norrœnn at at kynikyni. Hann Hann var var þá þá hirðmaðr hirðmaðr
Knúts Knúts konungs konungs ok ok herbergismaðr herbergismaðr hanshans. Konungr Konungr mælti mælti til til ÍvarsÍvars": Gakk Gakk tu tu ok ok
drep drep jarljarl". Ívarr Ívarr gekk gekk til til kirkju kirkju ok ok innar innar í í kórinnkórinn ok ok lagði lagði þar þar
sverði sverði í í gǫgnum gǫgnum jarljarl. Fekk Fekk þar þar Úlfr Úlfr jarl jarl banabana. Ívarr Ívarr gekk gekk til til konungs konungs
ok ok hafði hafði sverðit sverðit blóðugt blóðugt í í hendihendi. Konungr Konungr spurðispurði": Drapt Drapt u u nú nú
jarljarl"? Ívarr Ívarr svararsvarar": Nú Nú drap drap ek ek hannhann"". Vel Vel gerðir gerðir þú þú þáþá", kvað kvað hannhann. En En
eptireptir, þá þá er er jarl jarl var var drepinndrepinn, létu létu munkar munkar læsa læsa kirkjukirkju.
Þá Þá var var þat þat sagt sagt konungikonungi. Hann Hann sendi sendi mann mann til til munkamunka, bað bað þá þá láta láta
upp upp kirkju kirkju ok ok syngja syngja tíðirtíðir. Þeir Þeir gerðu gerðu sem sem konungr konungr bauðbauð. En En er er
konungr konungr kom kom til til kirkjukirkju, þá þá skeytti skeytti hann hann jarðir jarðir miklar miklar til til kirkjukirkju,
svá svá at at þat þat er er herað herað mikitmikit, ok ok hófsk hófsk sá sá staðr staðr mikit mikit síðansíðan. Af Af
því því hafa hafa þær þær jarðir jarðir þar þar til til legit legit síðansíðan. Knútr Knútr konungr konungr reið reið síðan síðan
út út til til skipa skipa sinna sinna ok ok var var þar þar lengi lengi um um haustit haustit með með allmi
kinn allmi
kinn
herher. Þá Þá er er Óláfr Óláfr konungr konungr ok ok Ǫnundr Ǫnundr konungr konungr Frá Frá Óláfi Óláfi konungi konungi ok ok SvíumSvíum
spurðispurði, at at Knútr Knútr konungr konungr hafði hafði haldit haldit til til Eyrarsunds Eyrarsunds
ok ok hann hann lá lá þar þar með með her her sinnsinn, þá þá áttu áttu þeir þeir konungar konungar húsþinghúsþing. Ta
laði Ta
laði
Óláfr Óláfr konungr konungr ok ok segirsegir, at at þetta þetta hafði hafði farit farit at at getu getu hanshans, at at Knútr Knútr
konungr konungr hafði hafði eigi eigi lengi lengi verit verit í í Ánni Ánni helguhelgu". Vætti Vætti ek ek núnú,
at at fleira fleira skal skal fara fara eptir eptir getu getu minni minni um um viðrskipti viðrskipti várvár.
Hefir Hefir hann hann nú nú lítit lítit fjǫlmenni fjǫlmenni hjá hjá þvíþví, sem sem hann hann hafði hafði í í sumarsumar, en en
hann hann mun mun minna minna hafa hafa síðarsíðar, því því at at eigi eigi er er þeim þeim óleiðara óleiðara
en en oss oss at at liggja liggja úti úti á á skipum skipum í í haust haust síðansíðan, ok ok mun mun oss oss
sigrs sigrs auðitauðit, ef ef oss oss skortir skortir eigi eigi þrá þrá ok ok tilræðitilræði. Hefir Hefir svá svá
farit farit í í sumarsumar, at at vér vér hǫfum hǫfum haft haft lið lið minnaminna, en en þeir þeir
hafa hafa látit látit fyrir fyrir oss oss bæði bæði menn menn ok ok féfé". Þá Þá tóku tóku Svíar Svíar at at ta
lata
la,
segjasegja, at at þat þat var var ekki ekki ráð ráð at at bíða bíða þar þar vetrar vetrar ok ok frørafrøra"—
þótt þótt Norðmenn Norðmenn eggi eggi þessþess. Vitu Vitu þeir þeir ógǫrlaógǫrla, hver hver íslǫg íslǫg ku
nnu ku
nnu
hér hér at at verðaverða, ok ok frýss frýss haf haf allt allt optliga optliga á á vetrumvetrum. Viljum Viljum
vér vér fara fara heim heim ok ok vera vera hér hér ekki ekki lengrlengr". Gerðu Gerðu þá þá Svíar Svíar kurr kurr
mikinnmikinn, ok ok mælti mælti hverr hverr í í orðastað orðastað annarsannars. Var Var þat þat af af raðitraðit,
at at Ǫnundr Ǫnundr konungr konungr ferr ferr þá þá í brot í brot með með allt allt sitt sitt liðlið, en en Óláfr Óláfr konungr konungr var var
þá þá enn enn eptireptir. Frá Frá Agli Agli ok ok Tófa Tófa En En er er Óláfr Óláfr konungr konungr lá lá þarþar,
þá þá átti átti hann hann opt opt tal tal ok ok ráðagørð ráðagørð við við lið lið sittsitt. Þat Þat var var
eina eina nóttnótt, at at þeir þeir áttu áttu vǫrð vǫrð at at halda halda af af konungs skipi konungs skipi
Egill Egill Hallsson Hallsson ok ok sá sá maðrmaðr, er er hét hét Tófi Tófi ValgautssonValgautsson. Hann Hann var var
kynjaðr kynjaðr af af Vestra Vestra GautlandiGautlandi, ættstórr ættstórr maðrmaðr. En En er er þeir þeir
sátu sátu á á verðinumverðinum, þá þá heyrðu heyrðu þeir þeir grát grát ok ok veinan veinan þar þar tiltil, er er
sat sat í í bǫndum bǫndum hernumit hernumit liðlið. Var Var þat þat bundit bundit um um nætr nætr á á
landi landi uppiuppi. Tófi Tófi segirsegir, at at honum honum þótti þótti illt illt at at heyra heyra á á gau
lan gau
lan
þeiraþeira, ok ok bað bað EgilEgil, at at þeir þeir fœri fœri til til at at leysa leysa fólkit fólkit ok ok láta láta
brot brot hlaupahlaupa. Þeir Þeir gerðu gerðu þetta þetta sama sama ráðráð, fóru fóru til til ok ok skáru skáru bǫn
din bǫn
din
ok ok hleyptu hleyptu á brot á brot fólki fólki því því ǫlluǫllu, ok ok varð varð þat þat verk verk allóvin
sæltallóvin
sælt.
Konungr Konungr var var ok ok svá svá reiðrreiðr, at at þeim þeim helt helt við við váða váða sjálfansjálfan.
Ok Ok síðansíðan, er er Egill Egill var var sjúkrsjúkr, þá þá var var þat þat lengilengi, at at konungr konungr vildi vildi eigi eigi koma koma
at at sjá sjá hannhann, at at margir margir menn menn báðu báðu hannhann. Iðraðisk Iðraðisk Egill Egill þá þá mjǫkmjǫk,
er er hann hann hafði hafði svá svá gǫrtgǫrt, at at konungi konungi þótti þótti illailla, ok ok bað bað af af sér sér reiðireiði.
Veitti Veitti konungr konungr honum honum þat þat um um síðirsíðir. Óláfr Óláfr konungr konungr lagði lagði hendr hendr sínar sínar yfir yfir síðu síðu EgilsEgils,
þar þar er er verkrinn verkrinn lá lá undirundir, ok ok sǫng sǫng bœnir bœnir sínarsínar, en en jafnskjótt jafnskjótt
tók tók ór ór verk verk allanallan. Eptir Eptir þat þat batnaði batnaði AgliAgli. En En Tófi Tófi
kom kom sér sér síðan síðan í í sættsætt. Svá Svá er er sagtsagt, at at hann hann skyldi skyldi þat þat til til vinna vinna at at koma koma
á á fund fund Óláfs Óláfs konungs konungs feðr feðr sínumsínum. Valgautr Valgautr var var maðr maðr hundheiðinnhundheiðinn,
ok ok fekk fekk hann hann kristni kristni af af orðum orðum konungs konungs ok ok andaðiskandaðisk, þegar þegar er er hann hann var var
skírðrskírðr. svikræði svikræði við við Óláf Óláf konung konung En En er er Óláfr Óláfr konungr konungr átti átti tal tal við við lið lið
sittsitt, þá þá leitaði leitaði hann hann ráða ráða við við hǫfðingjahǫfðingja, hvert hvert þeir þeir skyldu skyldu
upp upp takataka. En En þat þat kom kom lítt lítt ásamt ásamt með með mǫnnummǫnnum. Kallaði Kallaði þat þat annarr annarr óráðóráð,
er er ǫðrum ǫðrum þótti þótti vænligtvænligt, ok ok válkuðu válkuðu þeir þeir mjǫk mjǫk lengi lengi rá
ðin rá
ðin
fyrir fyrir sérsér. Njósnarmenn Njósnarmenn Knúts Knúts konungs konungs váru váru jafnan jafnan í í her her þeiraþeira ok ok kómu kómu sér sér
í í tal tal við við marga marga mennmenn, ok ok hǫfðu hǫfðu þeir þeir fram fram féboð féboð ok ok vináttu
mál vináttu
mál
af af hendi hendi Knúts Knúts konungskonungs, en en þar þar létu létu margir margir eptir eptir leiðaskleiðask
ok ok seldu seldu þar þar til til trú trú sínasína, at at þeir þeir skyldi skyldi gerask gerask menn menn Knúts Knúts konungs konungs ok ok
halda halda landi landi honum honum til til handahanda, ef ef hann hann kvæmi kvæmi í í NóregNóreg. Urðu Urðu
hann hann mun mun minna minna hafa hafa síðarsíðar, því því at at eigi eigi er er þeim þeim óleiðara óleiðara
en en oss oss at at liggja liggja úti úti á á skipum skipum í í haust haust síðansíðan, ok ok mun mun oss oss
sigrs sigrs auðitauðit, ef ef oss oss skortir skortir eigi eigi þrá þrá ok ok tilræðitilræði. Hefir Hefir svá svá
farit farit í í sumarsumar, at at vér vér hǫfum hǫfum haft haft lið lið minnaminna, en en þeir þeir
hafa hafa látit látit fyrir fyrir oss oss bæði bæði menn menn ok ok féfé". Þá Þá tóku tóku Svíar Svíar at at ta
lata
la,
segjasegja, at at þat þat var var ekki ekki ráð ráð at at bíða bíða þar þar vetrar vetrar ok ok frørafrøra"—
þótt þótt Norðmenn Norðmenn eggi eggi þessþess. Vitu Vitu þeir þeir ógǫrlaógǫrla, hver hver íslǫg íslǫg ku
nnu ku
nnu
hér hér at at verðaverða, ok ok frýss frýss haf haf allt allt optliga optliga á á vetrumvetrum. Viljum Viljum
vér vér fara fara heim heim ok ok vera vera hér hér ekki ekki lengrlengr". Gerðu Gerðu þá þá Svíar Svíar kurr kurr
mikinnmikinn, ok ok mælti mælti hverr hverr í í orðastað orðastað annarsannars. Var Var þat þat af af raðitraðit,
at at Ǫnundr Ǫnundr konungr konungr ferr ferr þá þá í brot í brot með með allt allt sitt sitt liðlið, en en Óláfr Óláfr konungr konungr var var
þá þá enn enn eptireptir. Frá Frá Agli Agli ok ok Tófa Tófa En En er er Óláfr Óláfr konungr konungr lá lá þarþar,
þá þá átti átti hann hann opt opt tal tal ok ok ráðagørð ráðagørð við við lið lið sittsitt. Þat Þat var var
eina eina nóttnótt, at at þeir þeir áttu áttu vǫrð vǫrð at at halda halda af af konungs skipi konungs skipi
Egill Egill Hallsson Hallsson ok ok sá sá maðrmaðr, er er hét hét Tófi Tófi ValgautssonValgautsson. Hann Hann var var
kynjaðr kynjaðr af af Vestra Vestra GautlandiGautlandi, ættstórr ættstórr maðrmaðr. En En er er þeir þeir
sátu sátu á á verðinumverðinum, þá þá heyrðu heyrðu þeir þeir grát grát ok ok veinan veinan þar þar tiltil, er er
sat sat í í bǫndum bǫndum hernumit hernumit liðlið. Var Var þat þat bundit bundit um um nætr nætr á á
landi landi uppiuppi. Tófi Tófi segirsegir, at at honum honum þótti þótti illt illt at at heyra heyra á á gau
lan gau
lan
þeiraþeira, ok ok bað bað EgilEgil, at at þeir þeir fœri fœri til til at at leysa leysa fólkit fólkit ok ok láta láta
brot brot hlaupahlaupa. Þeir Þeir gerðu gerðu þetta þetta sama sama ráðráð, fóru fóru til til ok ok skáru skáru bǫn
din bǫn
din
ok ok hleyptu hleyptu á brot á brot fólki fólki því því ǫlluǫllu, ok ok varð varð þat þat verk verk allóvin
sæltallóvin
sælt.
Konungr Konungr var var ok ok svá svá reiðrreiðr, at at þeim þeim helt helt við við váða váða sjálfansjálfan.
Ok Ok síðansíðan, er er Egill Egill var var sjúkrsjúkr, þá þá var var þat þat lengilengi, at at konungr konungr vildi vildi eigi eigi koma koma
at at sjá sjá hannhann, at at margir margir menn menn báðu báðu hannhann. Iðraðisk Iðraðisk Egill Egill þá þá mjǫkmjǫk,
er er hann hann hafði hafði svá svá gǫrtgǫrt, at at konungi konungi þótti þótti illailla, ok ok bað bað af af sér sér reiðireiði.
Veitti Veitti konungr konungr honum honum þat þat um um síðirsíðir. Óláfr Óláfr konungr konungr lagði lagði hendr hendr sínar sínar yfir yfir síðu síðu EgilsEgils,
þar þar er er verkrinn verkrinn lá lá undirundir, ok ok sǫng sǫng bœnir bœnir sínarsínar, en en jafnskjótt jafnskjótt
tók tók ór ór verk verk allanallan. Eptir Eptir þat þat batnaði batnaði AgliAgli. En En Tófi Tófi
kom kom sér sér síðan síðan í í sættsætt. Svá Svá er er sagtsagt, at at hann hann skyldi skyldi þat þat til til vinna vinna at at koma koma
á á fund fund Óláfs Óláfs konungs konungs feðr feðr sínumsínum. Valgautr Valgautr var var maðr maðr hundheiðinnhundheiðinn,
ok ok fekk fekk hann hann kristni kristni af af orðum orðum konungs konungs ok ok andaðiskandaðisk, þegar þegar er er hann hann var var
skírðrskírðr. svikræði svikræði við við Óláf Óláf konung konung En En er er Óláfr Óláfr konungr konungr átti átti tal tal við við lið lið
sittsitt, þá þá leitaði leitaði hann hann ráða ráða við við hǫfðingjahǫfðingja, hvert hvert þeir þeir skyldu skyldu
upp upp takataka. En En þat þat kom kom lítt lítt ásamt ásamt með með mǫnnummǫnnum. Kallaði Kallaði þat þat annarr annarr óráðóráð,
er er ǫðrum ǫðrum þótti þótti vænligtvænligt, ok ok válkuðu válkuðu þeir þeir mjǫk mjǫk lengi lengi rá
ðin rá
ðin
fyrir fyrir sérsér. Njósnarmenn Njósnarmenn Knúts Knúts konungs konungs váru váru jafnan jafnan í í her her þeiraþeira ok ok kómu kómu sér sér
í í tal tal við við marga marga mennmenn, ok ok hǫfðu hǫfðu þeir þeir fram fram féboð féboð ok ok vináttu
mál vináttu
mál
af af hendi hendi Knúts Knúts konungskonungs, en en þar þar létu létu margir margir eptir eptir leiðaskleiðask
ok ok seldu seldu þar þar til til trú trú sínasína, at at þeir þeir skyldi skyldi gerask gerask menn menn Knúts Knúts konungs konungs ok ok
halda halda landi landi honum honum til til handahanda, ef ef hann hann kvæmi kvæmi í í NóregNóreg. Urðu Urðu