On this page...
- No text linked to this page in database
- Texts
- Barlaams saga ok Jósafats1ra-102vb
siahuersu helldr þu i þesso rett boðorðguðlegs
kiærlleikser sua byðrælska sua nanga
þinn sem sialuan þikþu fer sialf til fagnaðar
oc heilagrar huildaroc setr mik her ein n
eptirhugganar lausan firir vttan hiolp
fyR en ec have fullkomlega nomet huernn
hattmer høver at hava i þesso livi
þui at her ero margar dyR til in ngangu
En þo høfðe merat þu segðir merat ec mætta
eigi villr faranema helldr til þess
sætess leidroc ec mætta siðan frialslega
i sitiaHuat verðr af mer eptir okkan
skilnaðnema sa hin n fiolkundi fiande
reisi vpp allauego gilldurvm huervis mik
uvaranoc man þa af minni vangiazlo
døya sala min eiliflegaþui at þat veitir
þeim ollum er eigi varazteða viðr sia fian ndan s
prettombið helldr guð min nhin n goðe faðer
at ec sia þeirra felageoc fylgðar maðr
er sialfr leiddir þu fyrst til þessarrar
truarat eigi dvelíumzt ec her ein n dag
eptir þina daga
Sem Josaphathafðe þetta mælltþa
suaraðe hin n gamlebarlaam með bliðum
orðomeigi skalum vit sunr min n
stan nda i moteløynilegom guðs domom
opttlega hevi ec beðet guðat vit skyldum
eigi skiliazt andlegaen sva hevir
guð birtt merat han nvill eigi en nat
þu skilizt við þenna heimHelldr hevir
han n sua firir seetat þu skalt en n vm stund
i þessarre freistni staðfastlegaí
kiærlleikser sua byðrælska sua nanga
þin
oc heilagrar huildaroc setr mik her ei
eptirhugganar lausan firir vttan hiolp
fy
hattmer høver at hava i þesso livi
þui at her ero margar dy
En þo høfðe merat þu segðir merat ec mætta
eigi villr faranema helldr til þess
sætess leidroc ec mætta siðan frialslega
i sitiaHuat verðr af mer eptir okkan
skilnaðnema sa hi
reisi vpp allauego gilldurvm huervis mik
uvaranoc man þa af minni vangiazlo
døya sala min eiliflegaþui at þat veitir
þei
prettombið helldr guð mi
at ec sia þeirra felageoc fylgðar maðr
er sialfr leiddir þu fyrst til þessarrar
truarat eigi dvelíumzt ec her ei
eptir þina daga
Sem Josaphathafðe þetta mælltþa
suaraðe hi
orðomeigi skalum vit sunr mi
sta
opttlega hevi ec beðet guðat vit skyldum
eigi skiliazt andlegaen sva hevir
guð birtt merat ha
þu skilizt við þenna heimHelldr hevir
ha
i þessarre freistni staðfastlegaí
hans þionastu stan ndaat þin korona
verði með sømelegre ambunþvi
virðulegare at þu verðr i lengri
freistnioc meiru starve til at stunda
eigi hevir þu en nsua fullkomlega
mote staðetat þu meger
þa korono oðlazter guð hevir
þer með sømdoc sigri ætlati
eilivum fagnaðeher høver þer
en n nokkora stun ndmeð starve at
stun ndaþui at þui ollu verðr meiri
gleði þínþa er þu gengr in n i
holl oc herbyrgi herra þinsoc
lauarðarEc hevi nv miok suahundrað
vetraEn i þessarreøyði-
mork
hevi ecGuði þionathalvan
attan nda tígi vetraen þo at sua séé firir
seetat eigi verði þin n alldrsua langr
þa høver þer þo viðr at siaoc varazt
sem guðr byðrat þu taker slikan leigu mala
oc erueðe ambunsem sa
tekr er langan alldr heviroc lykr
þo lifdagum sinum i mykylli elli
Tak firir þui hin n min n kiærazte vínr
með þakkumvið ollu þui er guð
hevir firir seet vm þitt malhueR
maðr er sua mattogratGuðs skipan
mege or stað føraver firir þvi
staðfastrat guðs miskun n giæte þin
ef þu villt til stun ndaVer iafnan
vakr oc vaR mote meinsamum
hugren ningum En varðveit sua
verði með sømelegre ambunþvi
virðulegare at þu verðr i lengri
freistnioc meiru starve til at stunda
eigi hevir þu e
mote staðetat þu meger
þa korono oðlazter guð hevir
þer með sømdoc sigri ætlati
eilivum fagnaðeher høver þer
e
stu
gleði þínþa er þu gengr i
holl oc herbyrgi herra þinsoc
lauarðarEc hevi nv miok suahundrað
vetraEn i þessarre
mork
hevi ecGuði þionathalvan
atta
seetat eigi verði þi
þa høver þer þo viðr at siaoc varazt
sem guðr byðrat þu taker slikan leigu mala
oc erueðe ambunsem sa
tekr er langan alldr heviroc lykr
þo lifdagum sinum i mykylli elli
Tak firir þui hi
með þakkumvið ollu þui er guð
hevir firir seet vm þitt malhue
maðr er sua mattogratGuðs skipan
mege or stað føraver firir þvi
staðfastrat guðs misku
ef þu villt til stu
vakr oc va
hugre