þessa heimshins hegomlegaastar
oc ælskuEn þui hafnaðu þeirer
Guð gefr sinum vinum eiliflega
Oc firir þvi høver oss firir saker
dyrðaroc lofSvarss drottensat
þola va oc vesolldoc allzkostar beis- kan
firir bunaðat ver megem sva
forðaztfianndansferllegan felagskap
oc iamval fram leggiaglaðlega
likame varafirir guðs saker
HueR er sua vesalleðavitlausat eigi
vilhelldr þola þushundrað sinum
skiotan dauðaoc stundleganoc livi siðan
eiliflegahelldr en døya sua einv sínní
at hann lǰfní alldrigi siðanbetr virðizt
merat þiona til litla stunndoc liva eiliflega
i lioseoc fagnaðemeð heilagre
þrínínguoc hælgum englomoc ollum aðrum
guðs astvinúm
Semkonongrenn hafðe høyrtt þessa røðo
Josaphazoc af sua mykylli staðfestv
hugar hansat hann matte með engo
bliðlætelokkan eða fagryrðum
hug hans eptir sinum vilia venndda
eigi oc firir ræzlo sakerpinsla ne
ognar orðaþa vndraðe hann miok
sua vitrleg andsuor sueinsinsoc leizt
honom sva i samþykkiv sínnísem mart
myndi þat satt verasem sueinninn sagðe
En þo hellt honom aptr fornn siðvenia
Oc mykyt þralynndier hann hafðe
lengi i vafzt vsynivOc var honom nv